Author: Anke

Naast ons stond een groep vrienden met heel wat kindjes. Die hebben gisterenavond en vannacht toch wel wat lawaai gemaakt 🫣. De nachtrust was niet top, maar al bij al heb ik nog vrij goed geslapen. 

Deze ochtend doen we het rustig aan. Tegen 9u50 vertrekken we. Vandaag staat een vrij chille rit op het programma. Na de middag zit er wel een klim in maar dan zou het weer bergaf gaan. 

Ja, dat klimmen is vaak een mentale kwestie, heb ik al ondervonden. Tijdens het klimmen gaat soms niets door mijn hoofd en soms 1001 dingen. Soms heb ik het gehad met klimmen, ook al kan ik nog verder én dan lukt het niet meer. Gelukkig heb ik altijd mijn compagnon aan mijn zijde. Hannes voelt mijn ‘zwakke’ momenten aan. Hij geeft dan een duwtje extra. Vaak geraak ik zo uit mijn mentale dipje 😀. 

Na 11 km komen we in het eerste stadje met een grote winkel, Geisingen. Daar doen we boodschappen voor de middag. We eten er ook ons fruitje. Het eerste stuk was wondermooi. We kronkelden tussen de velden met zicht op de bergen. We fietsen heel vaak op aparte fietspaden. Vandaag hebben we de wind niet altijd in ons voordeel. 

Net voor onze picknick-pauze komen we een drinkwaterpunt tegen. We vullen de flessen met koud water en installeren ons 5 minuten later in een parkje in Möhringen. Hannes amuseert zich met een kraan in het zand en Hannah gaat in het Kneippbad. Het valt op dat er veel wespen 🐝 zitten. 

We stoppen nog even aan de Netto voor een colaatje. Ja, ik heb mijn suikers nog niet gehad (O ja, voor mijn mede-cola-zero-verslaafden: op vakantie drink ik soms echte cola. Die suikers heb ik nodig om te fietsen 🫣. ). Nog een druivensuiker binnenspelen en ik ben klaar voor de klim. We moeten 5 km omhoog fietsen. Er zit een stuk in van 5%. Het valt eigenlijk heel goed mee. We fietsen een groot stuk door het bos. Hannah loopt ondertussen 😀 mee. Het laatste stukje is nog het zwaarste stuk, nochtans niet zo vermeld in ons boekje. We zullen eens aan den Paul zijn oren moeten trekken (Paul Benjaminse is de auteur van ons boekje. Om misverstanden te vermijden, wij zijn heel content van zijn routes en boekjes 😀). Het uitzicht boven is waanzinnig mooi. We nemen de tijd om even te genieten en eten een bar. 

Het volgende stuk is een geweldig leuke afdaling naar Eigtelingen. Heel af en toe krijgen we nog een serieuze kuitenbijter naar omhoog. 

Onze camping van vandaag is in Orsingen. We passeren een geweldig groot en mooi golfterrein. En we moeten nog serieus aan de bak. We krijgen nog een helling om ‘u-tegen-te-zeggen’ voorgeschoteld. Mijn pijp is uit. Dankzij Hannes geraak ik boven. Er vliegen daar ook heel vervelende muggen 🦟 die de klim nog vervelender maken. En deze klim stond niet vermeld in het boekje. Ik was dus een beetje geambeteerd 🫣. 

Maar de camping maakt veel goed. Er is een zwembad, een prachtig sanitair (toilet, douche ineen én heel veel ruimte 😀), een winkel vlakbij en een machtig uitzicht. 

Hannah gaat al snel spelen in de speelruimte binnen. Er is daar een ballenbad en een mini-indoorkrijspaleis, een feest voor Hannah. 

Na het installeren van de tent nemen Jan en de H’tjes een duik in het water. 

Morgen fietsen we naar het meest zuidelijke punt van onze route: radolfzell aan de Untersee, vlakbij de Bodensee. De Bodensee zelf gaan we niet doen. We rijden vanaf nu richting Basel en dan terug omhoog via Frankrijk 🇫🇷 richting ons huis. 

Tschüss 👋❤️

Gisterenavond genoten Jan en ik van een momentje in de hangmat met… vleermuizen 🦇 boven ons hoofd. De kerkklokken sloegen 10u dus was het tijd om te gaan slapen. 

Om 7u15 kom ik langzaam wakker. Maar het doel is om vroeg te vertrekken, dus begin ik onmiddellijk de tent op te ruimen. 

Het gaat vrij vlot zodat we rond 9u10 kunnen vertrekken. Onze Nederlandse buren doen dezelfde route en zijn en kwartiertje voor ons al vertrokken. 

We weten wat ons te doen staat…de eerste 24 km van de dag klimmen. 

Het gaat rustig omhoog richting Schramberg. Daar doen we onze inkopen voor deze middag (en zo kunnen we even uitblazen). 

We klimmen verder richting Tennenbronn waar we aan een meertje picknicken. We laten ons eens gaan…het zijn broodjes belegd met zalm vandaag 😀. 

Onze energietank is nu bijgevuld voor het laatste deel van de klim. Rond Langenschiltach bereiken we het ‘dak’ van onze vakantie, op 900 meter hoogte. De laatste kilometer is echt tandenbijten. Maar mijn copiloot heeft goede benen en duwt/stuwt mij naar boven 😀. Ik ben kapot. Maar de twee dappere duo’s geraken fietsend boven 🤩. Het zwaarste werk van de dag is gepasseerd. Nu nog…40 km te gaan 🙄. 

Maar we gaan vlot naar beneden. We ‘flitsen’ Peterzell voorbij. We dalen verder richting Villingen waar we (eindelijk) een welverdiend ijsje 🍦 eten. De H’tjes content 😀. 

Sinds gisteren spelen wij (Hannes en ik) ook het spelletje van de gele auto’s. Het is wel een beetje oneerlijk soms… als we bergop fietsen kan ik niet praten en zo dus niet roepen. Tegen het einde van de dag hebben de kindjes uiteraard gewonnen. 

Het is vandaag niet te warm en niet te koud, ideaal fietsweer dus. 

Van Villingen fietsen we langs een rustig fietspad naar Donaueschingen. De H’tjes zitten nu allebei met een zonnebril 😎 op hun neus. Die hebben ze gekregen in een drankencentrale (ons water was op). Ze spelen daar weer een spelletje mee en voor we het weten zijn we in Donaueschingen. Voor de stad moeten we nog even stevig aan de bak. Een fietser moedigt ons aan door te laten weten dat het de laatste muur tot aan de stad is. Oef…

In Donaueschingen vind je de bron van de Donau in de stad. Maar eigenlijk wordt de Donau gevormd door de samenvloeiing van de Birag en de Breg. Ook deze plaats gaan we eens bezoek.  

Het is kwart voor 6 wanneer we op onze camping aan de Riedsee aankomen. Er is al paniek bij de H’tjes dat er niet meer gezwommen zou kunnen worden. Maar gelukkig kunnen ze nog een duik in het meer nemen. 

Onze Nederlandse buren van gisteren waren zo lief om een plekje vrij te houden voor ons. Helaas is dit in de zon dus zoeken we een ander plekje. De H’tjes plonsen onmiddellijk in het meer. Ettelijke minuten later gaat Jan mee. Ze zwemmen naar een steiger en doen samen sprongetjes. 

Na het zwemmen is het douchen en etenstijd. 

Het is al laat. Iedereen is moe. De H’tjes liggen bijna te ronken en ik zal het ook niet te lang meer trekken. 

Wat we morgen doen, weten we nog niet. De reisleider bekijkt dit nog eens. 

Tschüss 😘!

Gisteren kregen we nog heel wat regen over ons heen. Gelukkig zaten we dan al in de tent. 

Het is beslist: vandaag doen we een ‘rustige rit’ tot aan de volgende camping, zo’n 30 km. Morgen volgt een stevig rit van 65 km met meer dan 600 hoogtemeters. We proberen de volgende camping te halen 😅. 

Vandaag hebben we dus genoeg tijd om onze boel te verzamelen. Als je soms ziet wat we allemaal meehebben…☺️. Maar we (lees Jan) krijgt het altijd voor elkaar om alles netjes in de zakken te krijgen. 

Deze ochtend krijgt Jan wat verjaarswensen over zich heen. Het is vrij sober dit jaar 😉. 24 juli is er plots snel…

We doen dus op het gemak deze ochtend en vertrekken pas rond half 11. We rijden bijna onmiddellijk door Haslach…ja, het zijn allemaal plaatsnamen met -ach. Van Haslach rijden we door naar Hausach. Het uitzicht en de route zijn wondermooi. Alles is zo mooi groen. Volgens mijn copiloot hebben we zelf een beetje wind in de rug. 

Het is traditie, volgens Hannes, dat we op Jan zijn verjaardag ‘s middags om restaurant gaan. We doen dit dan ook. We eten in een echte Duitse Gasthaus echte Duitse kost. Schnitzels, gehaktbrood en een varkenshaasje met groentjes en frietjes/kroketten staan op het menu. Het heeft gesmaakt.  Enkel over de drankjes hebben de H’tjes klachten. Zij kregen (uiteraard) een klein drankje en Jan en ik een groot drankje. Man man… wat een gezaag over 200 ml fanta 🤨. 

Een plaatselijk klant komt langs met zijn hond om een babbeltje te doen. Hannah heeft Tacko, de hond, zelfs geaaid ☺️. Hannes bekijkt alles vanop een afstand. 

Deze middag moeten we nog een 16-tal km fietsen. Het blijft heel mooi. We gaan nu meer omhoog en omlaag. Ondertussen zitten we ‘al’ op 450 meter hoogte. 

We installeren ons aan een camping aan het water. Het is hier rustig 😇. We kunnen zelfs de hangmat ophangen. Terwijl Jan en Hannah boodschappen doet geniet ik van 2 minuten in de hangmat liggen. Het andere H’tje is nog aanwezig om mijn rust te verstoren 😂 (mopje). 

De H’tjes spelen nog wat in het water en zagen dat ze geen ijsje krijgen vandaag (het is Jan zijn verjaardag, dus hij mag kiezen 🫣). Ik denk dat de boom bijna omver gevallen is. 

Er logeert een Nederlandse familie naast ons die dezelfde route als wij volgen. Dit leidt vaak tot een gezellige babbel, net als nu 🙃. 

We gaan het deze avond niet te laat maken. Morgen is het The real stuff…

Tschüss 👋!

Het was een rustige avond en nacht. Rond kwart voor 10 kunnen we vertrekken. Ervoor zijn de H’tjes gaan pingpongen. Uiteraard eindigt dit weer eens in een ruzie 😱. 

Eenmaal op de fiets lijkt de strijdbijl begraven.  

Aangezien Jan niet op de uitkijktoren is geweest, gaan we nog eens met z’n allen naar boven. Het is daar echt mooi daarboven 😀. Hannah haast zich naar beneden om nog even in de waterspeeltuin spelen. Het is toch een prachtige speeltuin hier. 

We fietsen door het gezellig Kehl verder naar Offenburg. We zitten nu echt in het Zwarte Woud. We zien de bergen ⛰️ dichter en dichter komen. Het is echt wel mooi. 

In Offenburg eten we. Deze keer is het een slaatje. Het smaakt 😀. De baguettes 🥖 met tomaat en mozzarella ben ik even beu gegeten 🫣.  We eten in een leuk park. 

Na de middag fietsen we verder. We fietsen door echte mooie dorpjes. In Orrtenberg zien we een mooi kasteel tussen de wijngaarden. Er zijn opvallend veel ooievaars in de buurt. Op een bepaald veld telt Hannes er wel 25! 

In Gengenbach stoppen we voor een ijsje. Ondertussen heeft Hannah een dutje gedaan. De H’tjes zijn duidelijk moe. Ze zitten wat later in bed dan anders en slapen moeilijker in. Het is te merken aan het ruziegehalte 😳. Jan en de kindjes eten een ijsje. Ik drink een verfrissende cola. Het is lekker (maar de bediening is niet bepaald vriendelijk 🙃). 

We fietsen verder door Biberbach en het kleine dorpje Lachen. Het is de hele dag bewolkt en er is ook veel wind. De wind blaast uit het westen, schuin op de kop dus. Het is zwoegen (voor mij dan toch 😅).

We blijven slapen op de camping in Steinach. Best wel een dure camping (49 euro) voor hetgeen we in return krijgen: een veld zonder schaduw, geen elektriciteit, WC en douche vrij ver van onze plaats. Maar we mogen ‘gratis’ naar het freibad, dit maakt veel goed. 

Het is een hele dag warm, maar bewolkt geweest. Volgens de weerman zou het vandaag wel eens kunnen regenen. En hij heeft gelijk…af en toe vallen er wat druppels uit de hemel. Maar de zwemmers voelen dit niet. Ik heb mij teruggetrokken onder een afdakje met zicht op het zwembad. 

In de regen keren we terug naar de camping. Jan heeft ondertussen het avondeten bereid. We kunnen terecht op een overdekte plaats want de hemelsluizen gaan echt goed open. Het is nu 21u en het begint nu minder te regenen. 

De volgende dagen worden vrij pittig. We moeten omhoog. Én er zijn niet heel veel overnachtingsmogelijkheden in de buurt. De reisleider zal wel een plan uitstippelen. 

Zoals elk jaar vieren we Jan zijn verjaardag op vakantie. Morgen is het zo ver. Het getal 42 lonkt. Dus klein feestje 🥳!

Tschüss 👋!

Gisterenavond was het hier bal populaire, hét feest van de camping. Er was hier een DJ die een zanger en zangeres meegebracht had. Af en toe zongen ze een liedje mee, de zangeres was toch heel wat toonvaster dan de zanger. En volgens Jan zong de DJ af en toe ook eens mee 😂. Uiteraard moest Jan eens op prospectie gaan. De kindjes vonden het feest leuk…tot ze moesten slapen. De muziek was immers luid. Het duurde tot middernacht vooraleer Hannes eindelijk zijn slaap vond 🫣. En zo moest moeder ook wakker blijven hè…

Het voorspelde onweer bleef de hele avond uit, maar rond 2u30 was het dan zover. De hemelsluizen gingen open en er weerklonk gedonder. Ook de bliksem schichten mochten niet ontbreken. Opnieuw was Hannes wakker. Die heeft er dus geen al te beste nacht opzitten. Uiteindelijk viel het goed mee. 

We hadden gisteren al beslist een rustdag te nemen. Er is hier een zwemvijver én een wasmachine. 

Deze ochtend doen we van slow morning. Op het gemak opstaan en ontbijten. Ik kruip terug de tent in om 3u later terug wakker te worden. De H’tjes lezen ondertussen en springen al eens in het water. Jan doet ondertussen de was. ‘t Is toch een voorbeeldige man hè (op vakantie dan toch 😂). 

We eten zoals de ‘rijken’ rond 13u30. Het eten is wel wat soberder: ravioli uit de pot voor Hannes, Jan en ik en stokbrood met salami voor Hannah. 

Deze middag probeer ik nog een dutje te doen maar het is te warm in de tent. 

De kindjes gaan op verkenning op de camping, verbinden wat puntjes en gaan terug spelen in het water. Ondertussen geniet ik van de rust en een cola zero op het terras. Het is een echt rustdag. Lang geleden dat ik nog eens een dag niets gedaan heb én het deed goed. Het was vandaag zwoel weer en voorlopig hebben we nog geen regen over ons gekregen 🙏. 

We eten pizza en Flammenküchen op de camping terwijl we naar de ontknoping van de Tour kijken.

Morgen gaan we weer op pad. 

À demain 👋!