Author: Anke

We hebben een rustige, herstellende nacht. Iedereen slaapt goed en de wonden kunnen wat ‘helen’. 

Ons ontbijt bestaat uit yoghurt en cornflakes (die we meenamen uit Luang Prabang). 

We hangen de zakken aan de fietsen en kunnen vertrekken. Vandaag fietsen we op de 4. Een weg in…asfalt 🎉🥳.  

Het eerste stuk is vrij vlak. We fietsen immers terug naar de Mekong. Vanaf de Mekongbrug fietsen we omhoog.  We moeten vandaag terug een 400tal hoogtemeters doen. Dit lijkt voor een wielertoerist niet zo heel veel, maar met onze Pino’s en bagage is dat echt wel zweten 🥵. Het is een gestage klim. We klimmen rustig omhoog. Aan een restaurantje nemen we een break. Een cola, yoghurtdrankjes en een wortel 🥕 moeten voldoende energie geven om verder te kunnen. 

Er passeren wel wat vrachtwagens. Die moeten zich langs alle punten manoeuvreren. Voor ons, als fietser, ligt de weg behoorlijk goed. Wij kunnen gemakkelijk de putten omzeilen, maar de auto’s en vrachtwagens hebben wat meer werk. 

Langs de weg zien we heel wat standjes die meloen 🍈 verkopen. We rijden door verschillende dorpjes. Het leven is hier zo helemaal anders. Mensen zijn op het land aan het werken, anderen zitten samen voor hun huis, kinderen spelen… en als wij passeren wordt heel vaak geroepen en gezwaaid. 

Als we bijna boven zijn stoppen we om nog even bij te tanken met koekjes en water. We passeren heel wat kleine winkeltjes. De zoektocht naar een restaurantje of iets waar we kunnen eten verloopt heel wat moeilijker. Al 2 dagen vinden we niets onderweg. Net voor Sayaboury stoppen we om een meloen te eten. We hebben zoveel standjes gepasseerd, dan moeten we toch even proeven. Er zit niet zo heel veel smaak in, maar de honger is even gestild. We nemen terug een kleinere weg, gelukkig ook geasfalteerd 😀. Er zijn een paar jongetjes die ons met hun brommertje en fiets volgen. Dat is trouwens zot van hoe jong er gereden wordt met zo’n brommertje. Vaak zitten lagere schoolkinderen aan het stuur. Ze zitten er vaak met 3 of zelfs met 4 op. En een helm…dat zie je hier al helemaal niet. 

Tegen half 2 zijn we in Sayaboury. Er zijn hier superveel guesthouses. Dan is het kiezen op goed geluk. Heel veel info is er niet te vinden op het internet, enkel de reviews zijn een referentie. 

Familiekamers hebben ze niet. Deze keer zullen Hannah en Jan samen slapen en Hannes en ik. Hannes vindt dat ik al teveel aandacht aan Hannah gegeven heb 🤣. Het is nu zijn beurt. De prijs is belachelijk laag…€6 voor een kamer. Het zijn verzorgde kamers met airco, een douche waarbij het toilet eens niet nat wordt én goede wifi 🛜. 

Ik heb een serieus hongertje. In een cafeetje vlakbij drinken we een smoothie en eten we een chocoladecake. 

We rijden door naar de supermarkt. Een Chinese supermarkt. Ja, de Chinezen hebben hier heel veel in handen. Ze bouwen hier van alles bij, steunen landbouwers… ze hebben hier heel veel invloed. Bijna alles staat hier in het Laotiaans én Chinees. Spijtig genoeg begrijpen we beide talen niet…maar Google Translate to The rescue. Er zijn hier heel weinig mensen die Engels spreken. Het is dus met handen en voeten proberen ons verstaanbaar te maken. 

De H’tjes moeten nog wat toetsen maken. De laatste loodjes ook voor hen…het volledige pakket van wiskunde is af 😅. En…ze zijn met glans geslaagd 🤩. 

Ik heb een hippe eettent gevonden niet ver van ons guesthouse. De meer gegoede Laotianen (denk ik toch) komen hier eten. De muziek staat behoorlijk luid. We bestellen wat rijst en frietjes. Ik moet echter lang wachten op mijn bestelling, ze zijn die dan vergeten. Aangezien de muggen 🦟 ons gevonden hebben (en wij de spray vergeten zijn), beslissen we naar ons guesthouse terug te keren. Onderweg stoppen we nog om een gerechtje met rijst voor mij te bestellen. 

Dan is het tijd om te rusten. Het zijn vermoeiende dagen geweest. De benen mogen weer omhoog liggen 😀. 

Morgen fietsen we verder door het mooie Laos. We blijven route 4 volgen in de richting van de hoofdstad Vientiane. 

Tot morgen ❤️!

Gisterenavond vond ons klein fret het nodig om haar broer te jennen. Gevolg: inslapen op de houten bank van de kamer en geen ijsje de volgende dag. 

Maar we hebben allemaal een goede nachtrust gehad. 

Rond 7u zijn we allemaal wakker. Gisteren was de was niet gelukt, maar geen nood… om 7u15 staat Jan al aan de laundry. Aangezien er geen kip-munten zijn, moest Jan zich via een app aanmelden om de was te kunnen doen en betalen. 

Het ontbijt dan…we mogen uit een menukaart kiezen wat we eten. De kindjes kiezen voor brood met confituur, Jan en ik voor bananenpannenkoeken. 

De pannenkoeken zijn echt lekker. Het duurt even voor de broodjes komen, maar dan loopt het wat verkeerd. Hannes krijgt een broodje met confituur én 2 gekookte eitjes. Hannah krijgt…niets. We vragen het een aantal keer, maar er is duidelijk een taalbarrière én een serveerster die precies geen goede dag heeft. Na het aanspreken van de hotelbaas kan Hannah eindelijk ontbijten. 

De was 🧺 is ondertussen gedaan. We kunnen die vandaag wat laten drogen in de zon. 

Er staat een bezoek aan de Kuang Si watervallen op het programma. 

Jan onderhandelt voor een tuktuk 🛺. Goh, dat onderhandelen blijft toch niet mijn ding. Voor 500 000 kip (€ 20) hebben we een chauffeur die ons afzet en terug naar Luang Prabang brengt. Waarschijnlijk weer teveel betaalt, maar we hebben ons vervoer. 

De rit duurt ongeveer een uurtje. We hobbelen richting de waterval. 

Na het betalen van de ingang worden we met een elektrisch wagentje bijna aan de voet van de waterval afgezet. Vandaag spelen we voor toerist, het is hier een ware toeristische attractie, gelukkig zitten we in het laagseizoen. We moeten eerst langs een soort van marktje waar je eten, drinken en wat hebbedingetjes kan kopen, uiteraard aan een prijsje.
Daarna passeren we een soort van opvangcentrum voor zwarte beren 🐻.

We stappen verder naar de eerste zwemplek. Het water is helderblauw. Het ziet er koud uit… Jan en de H’tjes trotseren het koude water. Ze vinden het fantastisch. We gaan een verdieping hoger. Hier kunnen ze duiken en springen in het water. Ik geniet ervan om hen te zien genieten 😊.

 

Er is nog een derde etage. Ook hier plonsen ze in het water 💦. 

Na het zwemmen stappen we door naar de grote waterval, echt impressionant. Het is een toeristische attractie maar het is echt de moeite waard!!!

Langs de trappen kan je naar helemaal boven. Er zijn meer dan 500 trappen!! 

Wanneer we boven zijn zien we niet zo heel veel. We kunnen, mits extra betaling, nog een beetje hoger. Dit doen we, maar buiten een bar is er niet veel meer te zien…we eten een cakeje en drinken dan maar iets 😀. 

Voor de afdaling kiezen we het avontuurlijke pad. Er is onmiddellijk nog een plekje waar gezwommen kan worden. De waterratten moeten eerst wennen aan het koude water, maar nemen toch een duik. 

Na het zwemmen dalen we verder naar beneden. Het is ondertussen al bijna 14u. De elektrische busjes brengen ons terug op de parking waar we onze chauffeur in zijn hangmat zien slapen. Hij zal uitgerust zijn om ons terug te brengen 🤣. 

Een uurtje later zijn we terug in Luang Prabang. 

De H’tjes willen nog wat fietsen (er zijn fietsen aan het hotel). Zij mogen zelf fietsen en Jan en ik nemen samen de Pino. Het hoofddoel is een ijsje met bollen. We vinden een gelato (met Westerse prijzen). Uiteindelijk mag Hannah een ijsje met één bolletje. 

We fietsen nog wat verder door de stad. 

We beklimmen nog Mount Phousi. Met 300 treden zullen we zeker aan meer dan voldoende stappen komen vandaag. We passeren heel wat boeddhabeelden, zien de footprint van Boeddha en hebben boven een machtig uitzicht over de omgeving. We hebben het warm 🥵 gekregen. We fietsen terug naar ons hotel en de H’tjes zoeken verkoeling in het zwembad. Ik kies ervoor om een dutje te doen en Jan bekijkt de route. 

Voor het eten kiezen we hetzelfde restaurantje van gisteren, het was teug heel lekker alleen zaten er heel veel muggen 🦟. 

Om af te sluiten struinen we door de avondmarkt. 

Zo hebben we onze rustdag maximaal benut…maar niet om te rusten 🤣. 

Vandaag is Hannah haar meester 60 jaar. Dat vraagt om een telefoontje met de meester 📞. 

En dan is het tijd om te slapen. Hopelijk slapen de H’tjes sneller in dan gisteren. 

Want…morgen gaan we weer echt fietsen. 

Tot morgen ❤️!

Ik word vrij vroeg wakker. Er is al heel wat leven op straat. Ik hoor brommertjes, vrachtwagens…

Rond 7u15 staan we op en maken ons klaar voor het ontbijt. Vandaag zijn het pannenkoeken en geroosterde stukjes stokbrood. Er wordt ook nog wat mango en een ander stuk (onbekend) fruit bij geserveerd. 

Na het ontbijt is het opruimtijd. Ik vind ondertussen overal van die kleine beestjes, ik word bijna gek. Ik probeer ze weg te krijgen, maar het is niet zo simpel. Vanavond wordt dat alle zakken leegmaken. 

We fietsen de volle 300 meter naar beneden. Mijn fiets wordt op de boot gedragen terwijl Jan en Hannah onze picknick ophalen. 

We hebben een upgrade van boot. We kunnen met z’n allen aan een tafeltje zitten. 

O ja, we hebben geen olifanten gezien…

Op de boot wordt er vandaag veel gelezen, spelletjes gespeeld, binair-tectonic-cijfertjes verbinden (om de hersenen te trainen) gedaan. 

We passeren iets meer dorpjes aan de rivier. Het weer is beter. De zon schijnt af en toe. Het zorgt ervoor dat het ook warmer is. 

We krijgen soms wel eens de vraag hoe we dit doen voor ons werk en voor de kinderen op school. 

Jan en ik nemen beiden ouderschapsverlof. Dankzij mijn job in het onderwijs hoef ik maar 2 maanden op te nemen. We hebben dit ruim op voorhand gecommuniceerd naar de leidinggevenden toe. Niet iedereen vindt trouwens dat we ouderschapsverlof voor zo een degelijke reis kunnen/mogen gebruiken. Maar ik denk dat er eens tussenuit op het werk, eens uit de ratrace, geen kwaad kan. Ik merkte wel na onze vorige lange fietsreis dat het moeilijk was om de draad van het gewone leven terug op te nemen. Maar er even tussenuit zijn, deed meer dan deugd. 

Voor de school hebben we afspraken met de directie, leerkrachten en CLB. Zowel Hannes als Hannah hebben deze reis hun Vlaams Toetsen gemaakt. Nu zijn we ook halfweg de eindtoetsen. Daarnaast leren ze heel veel andere dingen die ze op school nooit zullen leren, het is een ervaring voor het leven.

We stoppen enkele keren om Laotianen op te pikken. 

Rond 16u meren we aan in Luang Prabang.  We hebben zo’n 282 km met de boot afgelegd. 

Het is nog een uitdaging om de fietsen en de zakken boven te krijgen, maar het lukt. 

Er wacht ons nog een kleine fietstocht van zo’n 8 km naar de stad waar ons hotel gelegen is. Er rijden hier nog meer brommertjes rond dan in Thailand 😱. Voor de verandering is het een met een zwembad 🏊🏻. 

Na een verkwikkende douche start de zoektocht naar eten. 

We vinden een heerlijk restaurantje niet ver van onze slaapplaats. De rijst met kip en curry is heerlijk!

Het is al even geleden dat onze kleren werden gewassen. Jan gaat met de was naar de Laundry en ik chill samen met de kindjes aan ons hotel. 

Morgen blijven we in Luang Prabang. We willen zeker een bezoek brengen aan de watervallen 💦. Straks bekijken we eens wat de mogelijkheden hier zijn😀. 

Tot morgen ❤️!

We hadden een moeilijke avond. Hannah moest nog maar eens 🤢, ocharme. Haar bed kan niet meer gebruikt worden dus komt ze bij ons slapen (we hebben 2 aparte kamers). Ze voelt zich echt niet goed… Hannes is ondertussen ook wakker geworden en vindt het niet leuk om alleen te moeten slapen, wat heel begrijpelijk is. 

Jan ‘offert’ zich op en gaat in een lakenzak (want er zijn geen dekens meer) bij Hannes slapen. Iets na middernacht keert de rust terug en kunnen we slapen. Er zijn wel nog wat honden die janken en vechten én er is nog de regen, maar we vallen allemaal in slaap. 

Om 7u15 maakt de wakker mij wakker. We maken de zakken klaar. Vandaag moeten we goed nadenken wat we zullen nodig hebben op de boot. We kiezen ervoor om 2 zakken bij ons te houden (Een zak met E-readers, spelletjes en zo. En een zak met truien, eten, drinken, WC-papier en wat plastic zakjes). 

We ontbijten in het restaurantje waar we gisteren gegeten hebben. Er staan bananenpannenkoeken, smoothie en yoghurt met fruit op het menu. 

Dan gaan we richting de slowboat. 

Het is een onderneming om de fietsen op het dak te krijgen, maar het lukt. We zijn meer dan tijdig in gecheckt in de boot. We hebben wat meer betaald om goede plaatsen te hebben, maar volgens mij was dat eigenlijk niet nodig…

Voor de rest zijn we wel heel tevreden van ons guesthouse. Ze hebben deze morgen speciaal voor Hannah thee gemaakt. Ze hebben alles geregeld qua tickets, eten, sim-kaart én vooral, ze waren heel vriendelijk 🤗. 

Het is op de boot een bont allegaartje van backpackers, 2 Engelse fietsers en Laotianen. Alle bagage vliegt in het onderdek. De boot geraakt stilaan vol. Er liggen rugzakken 🎒 in het onderdek maar er zijn ook ventilatoren, blenders, elektriciteitsdraden… mee. Een beetje vanalles dus. 

Picknicken hebben we gisteren besteld. Het zijn belegde broodjes. Het is eens iets anders. We hebben ook voldoende eten en drinken mee. Het meeste van onze bagage zit onderaan of bovenaan de boot. We hebben nog 2 zakken bij ons. 

Rond 10u vertrekt de boot. 

Het is een rustige rit. We varen tussen de bergen. We passeren heel weinig dorpjes. Het weer is niet geweldig. We krijgen geregeld wat regenvlagen over ons heen. Maar het uitzicht maakt veel goed!

We maken af en toe een praatje met onze medereizigers, lezen, kijken naar buiten, eten… de tijd gaat nog snel vooruit. 

We stoppen 1x om fruitverkopers aan boord te laten en daarna nog 2x om mensen te ‘droppen’. 

Rond 16u meren we aan in Pak Beng. Je merkt onmiddellijk dat dit hier zuiver op toerisme draait. Je wordt aangesproken of je al een slaapplaats hebt. Er staan kinderen om te flyeren. 

Wij hebben onze slaapplaats gisteren al geboekt. We worden verwelkomd met een fris gastendoekje en een drankje. Onze bagage wordt van de boot meegenomen naar ons hotel (het is nog geen 500 meter, maar het is de geste die telt hè). 

We hebben honger en gaan op zoek naar een restaurantje. Er zijn er heel wat, de prijzen zijn echter ook vrij duur. We kiezen voor iets waar de menukaart ons aanstaat. Er wordt ons onmiddellijk een bananenpannenkoek erbij beloofd. Het eten is lekker, net als de pannenkoek 😀. We betalen 15 euro voor ons eten. Het valt op zich wel mee. We gaan ook op zoek naar een plekje waar we een sandwich voor morgen kunnen bestellen. Hier zijn de prijzen heel variërend: van 20 000 kip tot 60 000 kip voor eenzelfde broodje. 

Ik voel mij daar niet zo comfortabel bij. Ik heb het gevoel dat we constant op ons hoede moeten zijn. Ik hoop dat ik mijn mening mag bijstellen de komende dagen over Laos 🇱🇦. 

Morgen gaan we terug rond 8u30 inchecken en wacht ons een tochtje van zo’n 7 uur. We weten ondertussen wat ons te wachten staat. 

Aan de overkant van de rivier is een elephant park, ik hoop stiekem dat we morgen wat olifanten 🐘 zien. 

Na een spelletje Boonanza is het tijd om onder ons muskietennet te kruipen. 

Tot morgen ❤️!

We hebben een goede nacht in het guesthouse. Eenvoudig, maar heel goed!

We ontwaken rustig, de H’tjes lezen en wij lezen online de krant. 

Er is geen haast bij vandaag. We ontbijten op het gemak, maken de fietsen klaar en vertrekken. 

Vandaag gaan we de grens oversteken. We fietsen een goede 14 km. Er is wel nog een probleem: in Thailand rijden ze links en in Laos rechts. We vragen ons af hoe die wissel zal gebeuren 🤔. 

Het is even zoeken, maar we vinden iemand om een stempel op ons paspoort te zetten. Dit is wel belangrijk. We mogen maar 60 dagen in Thailand blijven. We moeten dus zeker eens uit Thailand 🇹🇭. 

Normaal word je dan met een busje naar de andere kant van de Friendshipsbridge 4 gebracht (uiteraard tegen betaling), maar wij mogen gewoon fietsen. En dan zien we de oplossing van ons probleem!! Met verkeerslichten moeten we naar de rechterkant oversteken en daar rijden. 

In het midden van de brug passeren we de grens. We zijn dan eindelijk in Laos 🇱🇦. 

We hebben nog een visum nodig. We moeten verschillende formulieren 📋 invullen. Voor de H’tjes een testje begrijpend lezen 🤣. Wanneer we de formulieren afgeven moeten we plots per persoon 40 THB geven 🤔…vreemd… we doen er niet moeilijk over want straks krijgen we ons visum niet. We moeten even wachten en daarna worden we verwacht aan het 2de loket. Hier moeten we 40 dollar per visum betalen. Dit stond wel vermeld en was dus geen verrassing 😀. En dan mogen voor 30 dagen Laos binnen. 

Ondertussen zijn we miljonair geworden. In Laos betalen ze met kip. Als je weet dat 1 euro 25 000 kip is dan weet je dat we met heel veel briefjes en geld rondlopen 🤑💰. 

Jan heeft al een slaapplaats geregeld in 1 min to slowboat guesthouse. We moeten nog even wat op en neer fietsen. Het is hier toch al anders. De weginfrastructuur is niet al te geweldig, op het eerste deel staan bijvoorbeeld geen lijnen op de baan. Maar we rijden wel nog op vrij deftige wegen. 

Rond de middag komen we aan in onze guesthouse. Jan heeft het guesthouse gisteren al geboekt. Zij regelen ook de tickets voor de slowboat van morgen. Ze waren op de hoogte dat we op komst waren want normaal mag je maar inchecken vanaf 14u. 

We installeren ons in de kamers en gaan op zoek naar eten. We moeten even stappen richting het centrum. Het eten smaakt wel, het was een restaurantje op aanraden van het guesthouse. 

Na het eten regelen we (opnieuw in het guesthouse) onze simkaarten. 

Daarna is het tijd voor de herhalingstoetsen van wiskunde. Ze moeten beiden hun toetsen van getallenkennis en bewerkingen maken. Met deze 2 in één kamer samen toetsen maken… ik krijg er net geen punthoofd van 🤯. Maar…de toetsen zijn heel goed 😊. 

In een eettentje vlakbij verkoelen we ons met een fruitsmoothie, dit gaan altijd binnen én zeker op een rooftop met uitzicht op de Mekong. De boot ligt al te wachten op ons 😀. 

Na een klein intermezzo op onze kamer gaan we nog eens terug naar het eettentje voor het avondeten. De jongens nemen een broodje. En…het smaakt hen duidelijk. Hannah kiest voor de vertrouwde chicken wings en ik ga voor rijst met scampi’s. Het smaakt! Tijdens het wachten op het eten zien we het steeds donkerder worden. Het uitzicht over de Mekong is de max. Zoals verwacht, begint het te regenen. Gelukkig zitten we droog in onze eettent. 

Morgen moeten we op tijd klaar zijn voor onze slowboat. We gaan 2 dagen varen op de Mekong. Na een 6 tal uren meren we aan in Pak Beng. Daar hebben we al een comfortabele slaapplaats geboekt. 

Ik ben benieuwd naar het bootavontuur. 

Hannes zegt al de hele vakantie dat we geen toeristen zijn maar reizigers… En dan vind je dit in de kamer van de kindjes 🫠…

Tot morgen ❤️!