Dag 50: vuurwerk 🎇 

Caunes-Minervois – Bize-Minervois: 48,28 km

Deze ochtend zijn we vroeg klaar. Het opruimen loopt vlotter en vlotter, ja dat mag ook wel na 49 dagen 🤣. 

Rond 9u20 zijn we vertrekkensklaar. 

We brengen eerst een bezoekje aan de kerk. We kunnen in de kerk en een stukje van de abdij is open voor bezoekers. Het is wel eens de moeite. 

We steken terug een kaarsje aan. 

Wanneer de uit de kerk willen, blijkt die op slot. Na wat zoeken vinden we een andere uitgang. Stel je voor: opgesloten in het Huis van God (Amen 🙏). 

Vanuit Caunes fietsen we verder langs de wijngaarden door Félines-Minerva. We zien dat het voor ons heel donker wordt. Er is slecht weer op komst. In de verte horen we het al donderen. De volgende 8 km gaan omhoog.

Net wanneer we in het gehucht Camplong aankomen begint het te gieten. We schuilen onder de sparren. Er breekt een ongelooflijk onweer los met alles erop en eraan. Heel veel regen, bliksem en donder. We staan daar bijna een uur. Een mevrouw stopt om te vragen of we mee willen naar het vorige dorp, maar onze fietsen zouden dan ook mee moeten. Nog een andere chauffeur vraagt of alles oké is.

Rond 12u besluiten we om het erop te wagen. De regen is aan het minderen, maar vooral het onweer is verder weg. Als we terug fietsen, begint het opnieuw meer te regenen. Het probleem is dat we geen schuilplaatsen meer tegenkomen en het volgende stadje/dorp ligt op 12 km. Én we moeten nog 6 km omhoog. Als echte flandriens fietsen we verder. De H’tjes zijn superflink. Ze zagen geen enkele keer. Wanneer we boven zijn, is het uitzicht fenomenaal, zelfs in de regen. Veel foto’s hebben we niet genomen, want het regende te veel 🫣. 

De weg naar Minerve is prachtig. We fietsen langs de gorges, echt geweldig. 

In Minerve kunnen we in een mooi, stenen bushokje (eindelijk) eten. We horen het nog regelmatig donderen. De regen is al flink geminderd. 

We bezoek Minerve niet, maar we zien het oude Katharenstadje van aan de rand. 

Na ons middageten (om 14u) fietsen we verder. Het gaat vooral bergaf, sommige stukjes gaan nog even omhoog. We fietsen via La Caunette, Aigues-Vives en Agel naar Bize-Minervois. Daar ligt onze camping. Af en toe krijgen we nog wat regen over ons. De donder blijft ons wel achtervolgen. 

De camping wordt uitgebaat door een Belg uit Rochefort, die goed Nederlands praat. 

We vragen een plekje voor fietsers. We krijgen een upgrade van onze campingplaats: we krijgen een grote plaats met frigo en overdekte picknickplaats. We kunnen alleen maar content zijn. 

We drinken een heerlijk wijntje van een plaatselijke wijnboer, dik verdiend zou ik zeggen 🤣. 

We eten cassoulet. Jan is fan van die plaatselijk bereide gerechten. Hij wou dus perse cassoulet eten. Uiteindelijk viel het nog behoorlijk mee, maar het zal mijn favoriete gerecht niet worden…

Deze avond is het droog. De H’tjes liggen in hun tent. Nu kunnen wij even chillen. 

À demain 😘!

Dag 49: in het kasteel 🏰

Carcassonne – Caunes-minervois: 31,75 km

Deze morgen zijn we al vroeg klaar. Het idee is om eerst naar de oude stad te gaan en het kasteel te bezoeken en dan onmiddellijk vertrekken met de fiets. De fietsen mogen op onze kampeerplaats blijven. 

In 10 minuutjes staan we bovenaan in de oude stad. Dat is toch iets indrukwekkend! We struinen nog even rond in de straatjes. We kunnen maar vanaf 10u het kasteel bezoeken. Op de toeristische dienst wordt ons verteld dat ik gratis met de lerarenkaart binnen mag, maar dit blijkt enkel voor Franse leraren…discriminatie?

Het bezoek is echt top. De H’tjes vinden het precies ook wel leuk. 

De uitzichten vanaf het kasteel zijn machtig 🤩. 

Terug op onze kampeerplaats zien we dat mijn achterband opnieuw plat is. Jan repareert die nog eens. Het gaat steeds sneller en sneller 🫣. Rond 12u kunnen we echt vertrekken. 

De route leidt ons door de ‘nieuwe’ stad. Maar je kan het al raden…ik voel mijn band terug leeglopen. Een bezoek aan een fietsenmaker dringt zich op. De pino heeft een nieuwe binnen-en buitenband nodig. 

We vinden kortbij een fietsenmaker. Die man offert een stuk van zijn middagpauze op om ons te helpen. Met filmpjes van Jan, slaagt hij erin om het wiel te repareren (blijkbaar is een band bij een fiets met een rohloff-versnelling niet zo evident om te vervangen). 

Hannes heeft ondertussen honger. En als hij honger heeft dan moet hij snel eten hebben…🫣. 

Samen met de H’tjes ga ik een belegd broodje zoeken. Hannah en ik eten een hamburger, Hannes krijgt eindelijk zijn belegd broodje waar hij al zo lang achter zaagt. 

Rond half 2 kunnen we vertrekken. Jan eet al fietsend, ‘t is soms toch een echt held hé 🦸‍♂️. 

We hebben de keuze: of we volgen de hele tijd Canal du Midi of we volgen het boekje. We kiezen voor het boekje omdat we meer zullen zien én omdat de route langs het kanaal er niet altijd evengoed bij ligt.  

We moeten onmiddellijk omhoog uit Carcassonne richting Villemoustaussou. Het is een vrij drukke baan. Daarna komen we op kleinere baantjes. Het blijft steeds omhoog gaan. We fietsen bijna 10 km in niemandsland. We zien enkele verlaten huizen, maar dat is het. We fietsen tussen de wijngaarden. De uitzichten zijn alweer prachtig. 

We doen onze boodschappen in Villeneuve-Minervois, een gezellig stadje. Van daar fietsen we verder tot in Caunes-Minervois. 

Aan de rand van de stad is een kleine camping municipal. 

Morgen moeten we de kerk nog ontdekken, die blijkbaar de moeite is. Ook het marmer van hier wordt geroemd. 

We zetten onze tenten op. Volgens de locale wordt hier deze avond en nacht veel regen voorspeld. We hebben alvast de tarp over onze tent gespannen. Het is hier de hele dag terug warm geweest, 26 graden. De volgende dagen worden er regelmatig ‘showers’ voorspeld. Dit was de voorbije dagen ook zo, maar we hebben tot nu toe vrij veel geluk gehad. 

Morgen fietsen we verder richting Narbonne. 

Op vakantie moeten we soms creatief te werk gaan. Er zijn vriendjes die verjaren, collega’s die op bosklassen gaan…en we willen er stiekem ook een beetje bij zijn. Vandaag was het de verjaardag van een vriendje van Hannah. Via mijn lieve collega hebben we snoepjes gegeven en een filmpje doorgestuurd. Hannah heel blij en het vriendje ook 😀. Je ziet dat ik op de fiets wel wat tijd heb om na te denken 😀. 

À bientôt 😘. 

Dag 48: Carcassonne 🏰

Mirepoix – Carcassonne: 56 km

Gisterenavond kregen we het gezelschap van muggen, maar echt veel muggen. Onze citronella-bar hielp niet echt…

Deze ochtend zijn we vrij vroeg wakker. Hannah is alvast in haar nopje, we weten dus weer wat ons te wachten staat 😳. 

Jan is al vroeg naar de bakker geweest. We kunnen dus vroeg ontbijten. De tenten zijn vrij snel opgedroogd, er is al heel wat zon. Ja, de tenten zijn elke ochtend vochtig. Het is dus niet van de regen ☔️ 😉. 

Rond half 10 en na al wat ruzies zijn we klaar om te vertrekken. 

Onze eindbestemming: een tuin in Carcassonne. 

We volgen het routeboekje niet vandaag. Het boekje is de Katharen-baskenroute en die passeert langs heel wat dorpjes/steden die belangrijk waren in die tijd. De route doet heel wat hoogtemeters. Jan heeft een nieuw ‘speeltje’. Hij zoekt een route via Komoot. Die gaat over wat vlakkere wegen én is korter. 

In Mirepoix rijden we op een voie verte. Als we de route bekijken gaat die tot in Bram, net als onze oorspronkelijke route. Tijdens onze fruitpauze verandert Jan, onder aanmoedig van Hannes de route alsnog: de voie verte volgen tot in Montreal en dan de route tot in Carcassonne. Én we hebben niet veel hoogtemeters ☺️. 

We fietsen bijna in één dalende lijn naar Montréal. De uitzichten die we hebben zijn geweldig. De Pyreneeën liggen achter ons, naast ons heel wat wijngaarden en in de verte zien we het centraal massief. De zon is ook van de partij, dus ik ben content. 

Net voor Montréal verlaten we de voie verte. De volgende anderhalve km is in stijgende lijn. Wanneer we boven komen, zien we een winkel die open is. We profiteren ervan om wat zalm en kruidenkaas én een fris drankje te halen voor onze picknick. 🤩. 

Na de middag heb ik nog eens pech. Platte band, op juist dezelfde plaats als de vorige keer. Het gaatje is snel gedetecteerd dus binnen de 20 minuten kunnen we weer vertrekken. 

We volgen weer ons routeboekje, Hannes content 😉. 

Via Arzens, Alairac en Lavalette fietsen we Carcassonne binnen. 

We fietsen onmiddellijk door naar Dodo vélo, onze kampeerplaats. Een prachtige tuin met uitzicht op het kasteel van Carcassonne. 

We installeren ons en gaan eens kijken naar de oude stad. De gastvrouw geeft ons nog een adresje mee van een lekker ijssalon. 

In 10 minuutjes staan we te voet boven. Het is toch iets schoons hoor. Wanneer we ons ijsje krijgen, begint het plots te gieten, te onweren…. We schuilen in het ijssalon. Het ijsje is heerlijk!! De kindjes mogen nog de pot van het mango-ijs uitlikken. Hoe tof is dat!

Wanneer het wat minder regent, keren we terug naar onze camping. Samen met Hannah ga ik nog naar de winkel. We vinden samen goed onze weg. 

Na het eten praten we nog even met onze mede-kampeerders. 

Het is hier echt gezellig. Een goede douche, een keukentje, een toilet (met zaagsel 😉). 

We bekijken nog wat we morgen doen. Misschien nog eens de oude stad bezoeken. 

À demain😘!

Dag 47: de laatste sneeuwtoppen 🏔️

Foix – Mirepoix: 42 km

Eindelijk! We konden gisteren tot we gingen slapen buiten zitten. Het duurde lang vooraleer de H’tjes sliepen, nochtans startten ze niet samen 🤨. 

Deze morgen is iedereen al vroeg wakker. Ik heb het echter moeilijk om uit mijn slaapzak te komen. In mijn achterhoofd weet ik dat het geen zo’n zware rit is, dus doe ik niet veel moeite om mij te haasten 🫣. 

De bakker blijkt dicht te zijn en in de Aldi is er geen brood. De jongens vinden dit geen enkel probleem, leve de muesli. Hannah haar spikkie (speculoospasta) is op, dus kiest ze voor cornflakes. Ik eet nog wat oud brood op. 

We maken ons verder klaar na het ontbijt. Achter de camping is er water. Via een code kunnen we uit de camping en zo naar het water. We komen pas deze ochtend achter de code waardoor de H’tjes te weinig tijd hebben (vinden ze zelf) om te spelen. 

De trein komt traag op gang. We moeten ook nog eens boodschappen doen, dus tegen 10 voor 11 kunnen we echt vertrekken. 

We fietsen door verschillende dorpjes vandaag. Me happy 😀.

Het landschap begint te veranderen. We laten stilaan de bergen achter ons. We zien nog wat besneeuwde toppen in de verte. 

In Varilhes stoppen we even bij een bakker. Dit lijkt wel een heel gezellig dorpje. De H’tjes eten een eclair met chocomousse.

We fietsen nog een beetje verder tot in  Coussa. We eten daar aan de Mairie in de schaduw. 

Deze middag doen we weer van fietwissel. Hannes bij Jan en Hannah bij mij. 

In Vals willen we een kerk bezoeken waar de ingang een natuurlijke grot is. Jammer genoeg kunnen we er niet in, er zijn renovatiewerken aan de gang. 

We fietsen verder via Teilhet naar Mirepoix. Ondertussen kom ik al Jan zijn fietsgewoontes te weten van Hannah: hoe hij een chocoladekoek eet op de fiets, zijn polsen losschudt, zijn poep opheft…🤣. Interessant. 

Voor we naar de camping gaan, bezoeken we de stad. Blijkt dat dit een  toeristisch stadje is. Het centrum staat vol met terrasjes en brocanterie zaken. 

De H’tjes eten een echt ijsje met bollen. Jan en ik eten onze eerst banana split 😀. Het smaakte. 

Op de camping is er terug een zwembad én het is open. De H’tjes duiken er als eerste in. Na het opzetten van de tenten volgt Jan. En ja, ik onderneem ook een poging. Ik vind het echt koud, maar zwem toch even een paar slagen 😀. 

In het stadje hebben we versgemaakte blanquette gekocht. Jan wou dit perse eten. Dus doen we dit maar. Ik moet toegeven…het is echt lekker. Ik mis wel wat groentjes.

We zitten hier op een goede camping. Wat een verschil in prijs/kwaliteit. We betalen de helft minder dan gisteren, hebben ook een zwembad, hier hebben ze toiletpapier…

Morgen fietsen we richting Carcassonne. 

À demain 😘!

Dag 46: voie verte 🍀

Mauvezin-de-Prat – Foix: 63 km

Gisterenavond zijn Jan en ik dan toch in onze tenten moeten gaan ‘vluchten’ voor nog wat regen. 

Deze nacht bleef het droog. 

‘s Morgens is er al een mooi zonnetje te zien. We zijn allemaal vrij vroeg wakker. Tegen 8u mogen we koffie/thee gaan drinken bij de gemeenschappelijke ruimte. Ons brood is ook al gearriveerd. Hoe fijn is dat. Terwijl wij ontbijten drogen de tenten en ruimt Jan verder op. 

Tegen 9u30 kunnen we vertrekken. 

Vandaag fietsen we de hele dag langs de voie verte. We hebben gisteren de belangrijkste inkopen gedaan voor overdag want we passeren normaal geen steden of dorpjes tenzij we de route verlaten. 

In Prat, net voorbij de camping, springen we de bakker nog binnen voor stokbrood, koeken en cookies. De cookies zijn superlekker 😋. 

Dan starten we voor echt. We rijden langs Saint-Lizier en door Saint-Girons. Vanaf dan rijden we rustig omhoog. Ik moet zeggen dat ik het toch goed voel aan mijn benen. Tegen de middag hebben we onze eerste ‘piek’ bereikt. We eten op een parking langs de voie verte. Ik mis de hele dag een kilometeraanduiding en ook een fris drankje 🥤 🫣. Misschien ben ik wel verslaafd aan de suikers 🤣, volgens de H’tjes kan ik niet zonder. We praten even met een gezin waarvan de opa ook een pino heeft gehad. 

Na de middag is het naar beneden. Zo’n 8 kilometer. We fietsen door enkele spoorwegtunnels. Daarna gaan we terug naar boven, 15 km valsplat naar omhoog. De beentjes worden goed getraind. We fietsen vooral onder en tussen de bomen. Af en toe zien we mooie vergezichten.  

Het is goed weer, het begint terug warm te worden. 

We kunnen vandaag veel naast elkaar fietsen. We leren bij over Ninjago’s, hun winkeltje, zeeklassen… de H’tjes vinden wel altijd iets om over te praten. 

Bij de koekjes ben ik heel blij dat ik nog een halve cookie kan eten. Jammer genoeg vindt Hannes ze ook lekker, dus moet ik delen 🤣. 

De laatste 12 kilometer zijn bergaf tot in Foix. Je merkt op de route dat het veel geregend heeft. Op een stukje was er alleen maar aarde en modder. 

De camping ligt voor Foix, we moeten dus niet door de stad fietsen. 

Vlakbij de camping is ook een Aldi én die is op zondag open 🤗. 

De H’tjes zijn dolgelukkig want er is een zwembad én het is open 😀. 

Ze leven zich er even in uit. Ze zijn er vrij snel uit, ik denk dat het water koud is 🤣. 

Er is hier een Decathlon in de buurt, dus moet Jan eens een bezoekje brengen. Deze keer voor een tarp, dit om onze tent te beschermen voor de regen. 

Er dreigde daarnet even onweer maar het is overgewaaid. Het is hier wel nog altijd warm. 

Overmorgen zouden we in Carcassonne aankomen. Straks bekijken we welke tussenstop we morgen maken. 

À demain 😘!

Dag 45: here comes the sun ☀️

Saint-Bertrand-de-Comminges – Mauvezin-de-Prat: 49,50 km

Gisterenavond heeft het nog tot half 10 geregend. De grond kon al het water niet zo goed aan. Er lagen overal grote plassen. 

Deze morgen piept al snel de zon, dus drogen de tenten vrij snel. Gelukkig 🤗. 

Hannah vindt het fijn om in de boom te klimmen. Hannes verslindt ondertussen de boeken van Wipneus Pim. 

Rond 10u15 vertrekt de trein. Vandaag terug omhoog en omlaag. We zitten ondertussen in het departement Haute-Garonne. Het is echt wel een mooie rit. We rijden van het ene dorpje naar het andere. Winkels komen we bijna niet tegen. Gisteren hebben we ons beleg voor vandaag gekocht. Een bakkerij komen we na 15 km tegen. Ervoor was er wel al een broodautomaat. We kunnen fietsen in onze korte mouwen. Zalig ☀️.

We picknicken in Soueich aan het water. Een prachtig plekje. Hannes en ik gaan nog even naar een épicerie, toch een mooi Frans woord hé. Er zijn daar tafeltjes en hij wil een tête-à-tête met zijn mama 🥹. We vinden een colaatje en kersenyoghurt, Hannes en ik content. De H’tjes spelen aan het water tijdens de picknick. Leve het water en de emmertjes!

Deze middag staan nog een kleine 30 km op het programma. 

Onderweg vindt Hannah het fijn om met de koeien mee te loeien. Soms heeft ze succes en vindt ze vriendjes. Deze middag had ze prijs. Een hele kudde sprong recht en liep mee in onze richting. Hilarisch 🤣.

We fietsen door Rouède naar Mane. Net voor Mane wisselen de H’tjes van fiets. Hannah komt bij mij en de jongens fietsen samen. Even verse lucht voor de H’tjes, ik denk dat vooral Hannah hier nood aan heeft. Af en toe botst het eens op de fiets tussen Jan en Hannah. Het was beeld zonder klank. Bij mij wordt ze een spraakwaterval 😇. 

In Mane moeten we onze boodschappen doen voor deze avond. Onze camping ligt op 12 kilometer, we zijn er bijna. In Mane zien we plots een nieuwe fietsweg, een voie verte. Die gaat de richting uit van onze camping. Wat een meevaller. Er stonden immers nog wat hoogtemeters te doen en nu was het valsplat naar omhoog, maar echt niet veel 😉. Mijn beentjes zijn content. 

Naar de camping moeten we wel onze klimmersbenen nog even aanspreken maar gelukkig niet lang. 

We worden hartelijk verwelkomd op de camping. We krijgen een plekje toegewezen waar er hopelijk niet teveel water komt. Ook hier hebben ze de voorbije dagen al verschillende onweders gehad. 

We genieten van het zonnetje op het terras. Er is hier een zaaltje waar we kunnen koken, we hebben een koelkast en vriezer. Morgenochtend mogen we een koffie gaan drinken in de gemeenschappelijke ruimte én er zal iemand ontbijt halen voor ons. Als dit geen verwennerij is ☺️. 

Wanneer we goed en wel geïnstalleerd zijn begint het te donderen. Een halfuurtje later begint het ook nog eens te regenen. Gelukkig kunnen we hier binnen zitten. 

Het eten smaakt ook. 

Ondertussen is het gestopt met regenen en kunnen we  voor onze tent zitten. We bekijken straks wat we morgen doen. 

À demain 😘.