janankehanneshannah

Carcassonne – Caunes-minervois: 31,75 km

Deze morgen zijn we al vroeg klaar. Het idee is om eerst naar de oude stad te gaan en het kasteel te bezoeken en dan onmiddellijk vertrekken met de fiets. De fietsen mogen op onze kampeerplaats blijven. 

In 10 minuutjes staan we bovenaan in de oude stad. Dat is toch iets indrukwekkend! We struinen nog even rond in de straatjes. We kunnen maar vanaf 10u het kasteel bezoeken. Op de toeristische dienst wordt ons verteld dat ik gratis met de lerarenkaart binnen mag, maar dit blijkt enkel voor Franse leraren…discriminatie?

Het bezoek is echt top. De H’tjes vinden het precies ook wel leuk. 

De uitzichten vanaf het kasteel zijn machtig 🤩. 

Terug op onze kampeerplaats zien we dat mijn achterband opnieuw plat is. Jan repareert die nog eens. Het gaat steeds sneller en sneller 🫣. Rond 12u kunnen we echt vertrekken. 

De route leidt ons door de ‘nieuwe’ stad. Maar je kan het al raden…ik voel mijn band terug leeglopen. Een bezoek aan een fietsenmaker dringt zich op. De pino heeft een nieuwe binnen-en buitenband nodig. 

We vinden kortbij een fietsenmaker. Die man offert een stuk van zijn middagpauze op om ons te helpen. Met filmpjes van Jan, slaagt hij erin om het wiel te repareren (blijkbaar is een band bij een fiets met een rohloff-versnelling niet zo evident om te vervangen). 

Hannes heeft ondertussen honger. En als hij honger heeft dan moet hij snel eten hebben…🫣. 

Samen met de H’tjes ga ik een belegd broodje zoeken. Hannah en ik eten een hamburger, Hannes krijgt eindelijk zijn belegd broodje waar hij al zo lang achter zaagt. 

Rond half 2 kunnen we vertrekken. Jan eet al fietsend, ‘t is soms toch een echt held hé 🦸‍♂️. 

We hebben de keuze: of we volgen de hele tijd Canal du Midi of we volgen het boekje. We kiezen voor het boekje omdat we meer zullen zien én omdat de route langs het kanaal er niet altijd evengoed bij ligt.  

We moeten onmiddellijk omhoog uit Carcassonne richting Villemoustaussou. Het is een vrij drukke baan. Daarna komen we op kleinere baantjes. Het blijft steeds omhoog gaan. We fietsen bijna 10 km in niemandsland. We zien enkele verlaten huizen, maar dat is het. We fietsen tussen de wijngaarden. De uitzichten zijn alweer prachtig. 

We doen onze boodschappen in Villeneuve-Minervois, een gezellig stadje. Van daar fietsen we verder tot in Caunes-Minervois. 

Aan de rand van de stad is een kleine camping municipal. 

Morgen moeten we de kerk nog ontdekken, die blijkbaar de moeite is. Ook het marmer van hier wordt geroemd. 

We zetten onze tenten op. Volgens de locale wordt hier deze avond en nacht veel regen voorspeld. We hebben alvast de tarp over onze tent gespannen. Het is hier de hele dag terug warm geweest, 26 graden. De volgende dagen worden er regelmatig ‘showers’ voorspeld. Dit was de voorbije dagen ook zo, maar we hebben tot nu toe vrij veel geluk gehad. 

Morgen fietsen we verder richting Narbonne. 

Op vakantie moeten we soms creatief te werk gaan. Er zijn vriendjes die verjaren, collega’s die op bosklassen gaan…en we willen er stiekem ook een beetje bij zijn. Vandaag was het de verjaardag van een vriendje van Hannah. Via mijn lieve collega hebben we snoepjes gegeven en een filmpje doorgestuurd. Hannah heel blij en het vriendje ook 😀. Je ziet dat ik op de fiets wel wat tijd heb om na te denken 😀. 

À bientôt 😘. 

Mirepoix – Carcassonne: 56 km

Gisterenavond kregen we het gezelschap van muggen, maar echt veel muggen. Onze citronella-bar hielp niet echt…

Deze ochtend zijn we vrij vroeg wakker. Hannah is alvast in haar nopje, we weten dus weer wat ons te wachten staat 😳. 

Jan is al vroeg naar de bakker geweest. We kunnen dus vroeg ontbijten. De tenten zijn vrij snel opgedroogd, er is al heel wat zon. Ja, de tenten zijn elke ochtend vochtig. Het is dus niet van de regen ☔️ 😉. 

Rond half 10 en na al wat ruzies zijn we klaar om te vertrekken. 

Onze eindbestemming: een tuin in Carcassonne. 

We volgen het routeboekje niet vandaag. Het boekje is de Katharen-baskenroute en die passeert langs heel wat dorpjes/steden die belangrijk waren in die tijd. De route doet heel wat hoogtemeters. Jan heeft een nieuw ‘speeltje’. Hij zoekt een route via Komoot. Die gaat over wat vlakkere wegen én is korter. 

In Mirepoix rijden we op een voie verte. Als we de route bekijken gaat die tot in Bram, net als onze oorspronkelijke route. Tijdens onze fruitpauze verandert Jan, onder aanmoedig van Hannes de route alsnog: de voie verte volgen tot in Montreal en dan de route tot in Carcassonne. Én we hebben niet veel hoogtemeters ☺️. 

We fietsen bijna in één dalende lijn naar Montréal. De uitzichten die we hebben zijn geweldig. De Pyreneeën liggen achter ons, naast ons heel wat wijngaarden en in de verte zien we het centraal massief. De zon is ook van de partij, dus ik ben content. 

Net voor Montréal verlaten we de voie verte. De volgende anderhalve km is in stijgende lijn. Wanneer we boven komen, zien we een winkel die open is. We profiteren ervan om wat zalm en kruidenkaas én een fris drankje te halen voor onze picknick. 🤩. 

Na de middag heb ik nog eens pech. Platte band, op juist dezelfde plaats als de vorige keer. Het gaatje is snel gedetecteerd dus binnen de 20 minuten kunnen we weer vertrekken. 

We volgen weer ons routeboekje, Hannes content 😉. 

Via Arzens, Alairac en Lavalette fietsen we Carcassonne binnen. 

We fietsen onmiddellijk door naar Dodo vélo, onze kampeerplaats. Een prachtige tuin met uitzicht op het kasteel van Carcassonne. 

We installeren ons en gaan eens kijken naar de oude stad. De gastvrouw geeft ons nog een adresje mee van een lekker ijssalon. 

In 10 minuutjes staan we te voet boven. Het is toch iets schoons hoor. Wanneer we ons ijsje krijgen, begint het plots te gieten, te onweren…. We schuilen in het ijssalon. Het ijsje is heerlijk!! De kindjes mogen nog de pot van het mango-ijs uitlikken. Hoe tof is dat!

Wanneer het wat minder regent, keren we terug naar onze camping. Samen met Hannah ga ik nog naar de winkel. We vinden samen goed onze weg. 

Na het eten praten we nog even met onze mede-kampeerders. 

Het is hier echt gezellig. Een goede douche, een keukentje, een toilet (met zaagsel 😉). 

We bekijken nog wat we morgen doen. Misschien nog eens de oude stad bezoeken. 

À demain😘!

Saint-Bertrand-de-Comminges – Mauvezin-de-Prat: 49,50 km

Gisterenavond heeft het nog tot half 10 geregend. De grond kon al het water niet zo goed aan. Er lagen overal grote plassen. 

Deze morgen piept al snel de zon, dus drogen de tenten vrij snel. Gelukkig 🤗. 

Hannah vindt het fijn om in de boom te klimmen. Hannes verslindt ondertussen de boeken van Wipneus Pim. 

Rond 10u15 vertrekt de trein. Vandaag terug omhoog en omlaag. We zitten ondertussen in het departement Haute-Garonne. Het is echt wel een mooie rit. We rijden van het ene dorpje naar het andere. Winkels komen we bijna niet tegen. Gisteren hebben we ons beleg voor vandaag gekocht. Een bakkerij komen we na 15 km tegen. Ervoor was er wel al een broodautomaat. We kunnen fietsen in onze korte mouwen. Zalig ☀️.

We picknicken in Soueich aan het water. Een prachtig plekje. Hannes en ik gaan nog even naar een épicerie, toch een mooi Frans woord hé. Er zijn daar tafeltjes en hij wil een tête-à-tête met zijn mama 🥹. We vinden een colaatje en kersenyoghurt, Hannes en ik content. De H’tjes spelen aan het water tijdens de picknick. Leve het water en de emmertjes!

Deze middag staan nog een kleine 30 km op het programma. 

Onderweg vindt Hannah het fijn om met de koeien mee te loeien. Soms heeft ze succes en vindt ze vriendjes. Deze middag had ze prijs. Een hele kudde sprong recht en liep mee in onze richting. Hilarisch 🤣.

We fietsen door Rouède naar Mane. Net voor Mane wisselen de H’tjes van fiets. Hannah komt bij mij en de jongens fietsen samen. Even verse lucht voor de H’tjes, ik denk dat vooral Hannah hier nood aan heeft. Af en toe botst het eens op de fiets tussen Jan en Hannah. Het was beeld zonder klank. Bij mij wordt ze een spraakwaterval 😇. 

In Mane moeten we onze boodschappen doen voor deze avond. Onze camping ligt op 12 kilometer, we zijn er bijna. In Mane zien we plots een nieuwe fietsweg, een voie verte. Die gaat de richting uit van onze camping. Wat een meevaller. Er stonden immers nog wat hoogtemeters te doen en nu was het valsplat naar omhoog, maar echt niet veel 😉. Mijn beentjes zijn content. 

Naar de camping moeten we wel onze klimmersbenen nog even aanspreken maar gelukkig niet lang. 

We worden hartelijk verwelkomd op de camping. We krijgen een plekje toegewezen waar er hopelijk niet teveel water komt. Ook hier hebben ze de voorbije dagen al verschillende onweders gehad. 

We genieten van het zonnetje op het terras. Er is hier een zaaltje waar we kunnen koken, we hebben een koelkast en vriezer. Morgenochtend mogen we een koffie gaan drinken in de gemeenschappelijke ruimte én er zal iemand ontbijt halen voor ons. Als dit geen verwennerij is ☺️. 

Wanneer we goed en wel geïnstalleerd zijn begint het te donderen. Een halfuurtje later begint het ook nog eens te regenen. Gelukkig kunnen we hier binnen zitten. 

Het eten smaakt ook. 

Ondertussen is het gestopt met regenen en kunnen we  voor onze tent zitten. We bekijken straks wat we morgen doen. 

À demain 😘. 

Bagnères-de-Bigorre – Saint-Bertrand-de-Comminges: 49,24 km

We zijn weer vertrokken. Gisteren werden de zakken gevuld met versgewassen kleren en alle droge spullen. Als ontbijt eten we muesli, brood en overschotten van spaghetti en worst met wortelpuree. Een stevig ontbijt dus 😀. 

Rond 9u20 kunnen we vertrekken. We passeren eerst langs de boulangerie. Dat stokbrood is hier toch wel heel wat beter dan in Spanje. Tot grote spijt van de H’tjes zijn er geen donuts 🍩. We nemen een alternatieve route. In het boekje staat dat we de route kunnen inkorten met 13 km en minder hoogtemeters. 

We beginnen onmiddellijk met een klim naar Haute-de-la-Côte. De toon is onmiddellijk gezet. 

Na wat dalen volgt een klim van een 10-tal kilometer. Het eerste stuk is het lastigste. Na ongeveer 3 kilometer wordt het beter. De omgeving is prachtig! Zelfs Hannes vindt het mooi 😀. Hij zou hier wel willen wonen (vooral voor de sneeuw ❄️).

We passeren wat dorpjes en picknicken in Capvern. Er is daar zowaar een winkeltje open. Ik kan mijn cola’tje drinken en de H’tjes hun danette eten. Ze eten bijna elke dag een puddinkje. Op het dekseltje staat een weetje. Altijd plezant 😀. Ondertussen worden de H’tjes ‘hangertjes’. Hun hobby is om op elk vrij moment aan mij te hangen 😳. Tja…kinders zeker?

Na de middag moeten we nog even naar omhoog. Maar het gaat vlot. Het is meer valsplat dan echt ‘steil’. 

Daarna volgt een heel stuk afdaling. Steilere stukken maar ook stukken valsplat naar beneden én met de wind in ‘t gat.

We hebben al de hele dag vrij zonnig en droog weer, op een paar spetters na. 

In Anères komen we terug op de route. Het alternatief was echt wel een mooie route!

We zijn iets voor 15u aan de camping. Even twijfelen we om verder te fietsen maar we doen dit niet. Het is nog 20 kilometer tot de volgende camping en er wordt regen voorspeld. 

De camping is redelijk drassig. Het heeft hier de voorbije dagen al veel geregend. Een ancien toont ons het meest droge plekje. Op hoop van zegen dus. 

De tenten zijn net opgezet en helemaal klaargemaakt wanneer de eerste druppels vallen. 

Het wordt dus een tentnamiddag en -avond. We spelen piekezot en ik lees nog wat voor. Jan maakt eten aan de toiletblokken. We eten daar ook. 

Hannah vindt dan dat het tijd is om haar kuren nog eens te tonen. Ze was de hele dag al superflink. 

Na het eten is het verhaaltjestijd. 

De H’tjes worden professioneel getransfereerd naar hun tent. 

Deze nacht zou het droog moeten zijn. Én morgen zou het zonnetje van de partij zijn. We leven in hoop!

À demain! 😘