Dag 58: Moet er nog zout zijn… (Amphoe Ban Laem – Chaosamran Beach: 39,4 km) 

Rond een uur of 9u zijn we vertrekkensklaar. Het is bewolkt, maar het is al zweten 😅. We starten met de zwaarste beklimming van de dag, een brug over fietsen. Sinds twee dagen had ik een probleem met mijn versnelling. Jan heeft het euvel kunnen herstellen dus kan ik terug easy peasy een brug op fietsen (ik kon mijn versnelling niet meer lager zetten…). 

We fietsen verder langs de scenic route 🗺️. 

We fietsen tussen de zoutwinningsvlaktes. Nu we in de open vlakte fietsen heeft de wind meer vrij spel. We draaien en keren veel, dus hebben we de wind 💨 langs alle kanten. 


Rond 11u stoppen we aan een bar langs de weg. Er wordt wat energie bijgetankt. De verse smoothies smaken. 

We beslissen om niet zo ver meer de fietsen. Na een goede 40 km komen we aan de eerste stranden. We zoeken een hotel met zwembad aan de zee én een wasserij in de buurt. Ja, we hebben deze keer wel onze eisen. We willen immers een rustdag nemen. Het wordt een resort, iets boven onze prijsklasse, maar we worden hier wel in de watten gelegd. Onze bagage wordt gedragen naar de kamer, we mogen hen steeds aanspreken…

De H’tjes kunnen niet vlug genoeg hun emmertje en schepje nemen en spurten naar de zee. Ondertussen installeren Jan en ik ons in de kamer. 

Het duurt nog even voor we iedereen meekrijgen, maar om 14u30 gaan we eindelijk warm eten, alleen is hier echt niet veel open. Het is precies het seizoen niet 🤪🫣. 

We vertrekken te voet in de regen. Na 5’ krijgen we een tropische stortbui over ons. Eerst schuilen, dan pas eten. Laat dit nu een ramp zijn voor het oudste H’tje…hij heeft immers HONGER en o wee als Hannes honger heeft!

Gelukkig wordt de regen snel ‘aanvaardbaar’ en kunnen we verder naar het restaurantje. Uiteraard veel seafood maar wel heel lekker. 

We hebben onze vuile was 🧺 mee. Jan stopt aan de laundry om de was te doen en moeder gaat met de kinderen een ijsje halen. Goed verdeeld toch 😀?

Langs het strand stappen we terug naar ons resort. De H’tjes spelen in het zand en ik kan lezen, zonder gestoord te worden 🤩. 

De was wordt opgehangen en mijn hart maakt een vreugdesprongetje. Eindelijk terug verse kleren 😀. 

De H’tjes zwemmen nog even in zee. En zo passeert de dag wel heel snel. De emmertjes en de sandalen worden hier voor hen afgespoeld 😇. De gelukzakken 😀. 

We kopen eten in de 7-eleven en eten het op aan het strand, zoals de locals. Anders lijken we iets teveel op toeristen hè 😀. 

Morgen een rustdag. Jiha!!!

Tot morgen 🧘‍♀️❤️!

Dag 57: Marktdag (Damnoen Saduak – Amphoe Ban Laem: 48,6 km)

Om half 8 worden we verwacht aan het ontbijt. Hannes heeft zijn kleren nog maar net aan en zit al in het bootje 🛶. 

Het ontbijt bestaat uit spiegeleieren, worstjes en sla en tomaten. We krijgen er ook ramboetans en mangosteen bij. Als extraatje is er nog een coconutjellery in de vorm van een eendje. Dat smaakt…speciaal 😇. 

Terwijl de H’tjes nog wat varen, maken Jan en ik de fietsen klaar. 

Rond 9u kunnen de vertrekken. Vandaag spelen we even de toerist (en Hannes vindt dat vreselijk 🤣🫣). 

We fietsen naar de floated market van Damnoen Saduak. Je kan daar met een bootje naar de markt gaan. Dat boottochtje doen we niet, te toeristisch. Op de markt verkopen ze vooral souvenirs. We bekijken het spektakel vanop een brug. Zien we daar plots een man met een megagrote slang 🐍 in zijn nek. Uiteraard tegen betaling kan je op de foto met een slang. Uiteraard doen we dit…niet 🤪. 

Onze volgende post is 20 km verder, de Mea Klong Train Market. Dit is dan een marktje tussen de treinsporen. Als de trein passeert moeten de kraampjes opgeruimd worden en de bezoekers aan de kant staan. Wat een gedoe… we kopen een smoothie en mogen van de mevrouw aan haar kraampje zitten om te kijken naar de trein. Nu, ik ben blij dat ik het eens gezien heb. Stiekem vindt Hannes dit ook heel leuk, maar het is wat te druk voor hem, denk ik. 


Het is dan al bijna middag. We moeten langs een soort van autostrade fietsen. Aan de kant stoppen we voor ons middageten. Er wordt hier meer rijst gegeten. Noedelrestaurantjes zijn hier moeilijker te vinden precies. 

We fietsen dan nog een 17tal kilometer. Wanneer we in het stadje aankomen waar we overnachten krijgen we nog een stortbui over ons heen, schuilen dus. Gelukkig niet voor lang. 

We slapen in een simpel huisje, maar met een goede douche. 

De lucht ziet er grijs uit dus zal het nog een tijdje regenen. Vandaag doen we aan een leesmarathon. Als intermezzo gaan Jan en Hannah een ijsje halen voor iedereen. Ze trotseren de regen. 

Voor het avondeten gaan we naar een ‘deftig’ visrestaurant 🐟. Er zijn daar echt veel mensen aanwezig om ons te bedienen. Er komt iemand onze bestelling opnemen, daarna worden we ingespoten met anti-muggenspray, er brengt iemand onze drankjes en schenkt die ook in… het eten is lekker. We zitten ook op een idyllisch plekje aan het water. Het regent echter nog steeds. Als Hannah naar het toilet moet, wordt er onmiddellijk een paraplu ☂️ gebracht. De Max toch hé 😀. 

Na het eten wandelen we de volle 350 meter naar onze slaapplek. 

Nu nog even lezen (zalig toch. Ik ben dan eens begonnen in ‘De kinderen van Moeder Aarde’ van Thea Beckman)…en dan slapen. 

Morgen fietsen we nog een dagje en daarna nemen we een welverdiende rustdag. We proberen om aan een hotel of resort in de buurt van het strand de verblijven. Dan kunnen de H’tjes EINDELIJK naar de zee 🌊. 

O ja, en voor al mijn lieve collega’s en anderen die vakantie hebben: Geniet ervan 🤩!!!!

Tot morgen ❤️!

Dag 56: Tussen de kokosplantages (Khet Bang Khun Thian – Damnoen Saduak: 64,8 km)

Het was snel stil gisterenavond. Mijn ‘licht’ ging als laatste uit en het was 21u20. 

Er wordt lang geslapen. Rond 7u40 vraagt het jongste H’tje haar E-reader. 

We doen alles à l’aise: ontbijten, zakken, maken, fietsen bepakken…

Tegen kwart voor 10 zijn we weg.  

Het eerste deel van de rit is door het laatste stukje van Bangkok. Hannah zit terug bij mij en wij kunnen bijna niet praten met elkaar. Zoveel lawaai. Het is razenddruk. Af en toe kunnen we even uit de drukte, een verademing. 

Tegen de middag wordt het rustiger. De H’tjes eten terug noedels. Jan en ik eten rijst. 

We fietsen de hele middag langs kokosplantages. We zijn hier precies in een heel ander Thailand dan de voorbije weken. We moeten bijna geen meter omhoog fietsen…het is te zeggen…we moeten de hele tijd over kleine brugjes rijden met daaronder kleine kanaaltjes. Die zijn nodig voor de kokospalmen 🌴. Ondertussen regent het een beetje. Net hard genoeg om de poncho’s aan te doen voor de H’tjes. Het weer is uitstekend om te fietsen. We passeren heel wat tempels. 

Rond 15u komen we aan in ons ‘resort’. We zijn hier bijna helemaal alleen. Het resort is gelegen tussen de kokosplantages. Er is een bootje aanwezig. De H’tjes mogen ermee varen. Onze grote baas is doodcontent 🤪. De prijs blijkt 500 THB minder dan op booking aangegeven staat én het is met ontbijt. Me happy! Terwijl de H’tjes varen 🛶 vertelt de mevrouw hoe ze die kokosnoten 🥥 ‘plukken’. Ze nemen een lange bamboestok met een mes eraan. Ze hakken die eraf en die moeten in het water vallen, als ze op de grond vallen zijn ze immers kapot. En dan zijn er de ‘Lucky ones’ die in het water de kokosnoten mogen verzamelen. We mogen eens proeven. Ze maakt een kokosnoot klaar voor Jan en mij. Het ziet er heel ‘romantisch’ uit. Maar ik vind dat toch niet zo lekker. 

Na een deugddoende douche 🚿 gaan we nog een ijsje (het 2de van de dag! Jan heeft schrik dat de H’tjes hiervan een gewoonte willen maken 🤪🤦‍♀️) eten. 

Na veel gezaag van Hannes gaat Jan eens mee op het bootje. Een goede oefening voor hen. Ze willen in augustus nog een kajak-2-daagse doen 🛶. 

We eten streetfood vlakbij ons resort. Na het eten wil onze kapitein nog een rondje met zijn boot doen. Met een koplamp aan is hij weg. Hannah gaat hem uiteindelijk vergezellen. Ze vinden het spannend in het donker (en ik ook 🤣). 

Daarna fietsen ze nog even (hebben ze nog niet genoeg gedaan) en dan is het tijd voor platte rust!

Het was een rustige fijne dag. 

Tot morgen ❤️!

Dag 55: Enkele boodschappen doen (Krung Theo Aphiwat Central Train Station – Khet Bang Khun Thian: 39,6 km)

About last night…

We zitten dus met z’n 4’en gezellig samen op een harde bank. Je moet je voorstellen dat je op onze oude treinstellen zit, maar met nog hardere banken. Onze coupé zit vol. Af en toe komt er eens een zetel vrij maar meestal is alles bezet. Er draaien verschillende ventilatoren en alle ramen staan open. Ook de deuren van de treinen blijven de hele tijd openstaan 😱. Er zit dan ook nog een eens een baby te huilen. Dit is de beginsituatie 🤣. 

Het is al donker buiten. De H’tjes en zeker Hannes vinden het geweldig om hun hoofd buiten het raam te steken. Zijn kapsel is echt prachtig! Hij ziet er uit als een echte gladde schooljongen 😀. 

Ik probeer van in het begin mijn ogen al dicht te doen. Bij de H’tjes gaat het moeilijker. Hannes onderneemt wat pogingen. Hannah daarentegen beweert een nachtje door te doen. 

Jan en ik wisselen nog van positie. En zo valt Hannah bij mij in slaap en Hannes bij Jan. Jan slaapt het minst van allemaal. Mijn ogen zijn het meest dicht van allemaal 🤣. Al bij al hebben de H’tjes nog veel geslapen.

Om 5u zijn ze klaar wakker. Ze genieten van het opkomen van de zon. 

Stipt op half 8 komen we aan in Krung Thep Aphiwat Central Train Station. 

We hebben vandaag een doel: een E-reader kopen én naar onze favoriete winkel, de Decathlon gaan. 

We fietsen door een heel ander deel van Bangkok dan bijna 2 maanden geleden. Nu zijn we in het moderne Bangkok. We passeren heel wat hippe winkels, winkelcentra, wolkenkrabbers…Echt helemaal anders…

We ontbijten met pancakes en een soort van wentelteefjes. Hannah kiest voor een croissant 🥐. 

In een mega winkelcentrum vinden we een E-reader. Halleluja 😇. Ik ga weer zelf kunnen bepalen wanneer ik lees 🎉🥳. 

We fietsen door de drukke straten richting Decathlon. De vorige keer reden we ook op een zondag door Bangkok, maar wat een verschil. Het is echt megadruk. Hannah is bij mij komen zitten en we worden bijna geplet door een bus. 

We bereiken gelukkig heelhuids de Decathlon. Jan zijn t-shirts zijn kapot of versleten, dus hij koopt een paar nieuwe. En voor de H’tjes kopen we snorkels. Wat zijn ze blij 😀. Ze willen deze vakantie kost wat kost eens snorkelen 😀. 

Ik vind dan dat we genoeg gefietst hebben. Ik ben moe. Ook de H’tjes beginnen hun mindere kantjes te tonen en zijn heel licht geraakt. Tijd om iets te eten en een overnachtingsplek te zoeken. 

We eten nog eens Khai Soi, heerlijk. Zelfs Hannah eet veel!

Jan heeft opnieuw een hotel met zwembad gevonden. We slapen in een megabed allemaal samen. Hopelijk loopt dit goed af 😀. 

Wanneer we geïnstalleerd zijn begint het te stortregenen. Het regenseizoen is volop bezig. We hebben weeral geluk dat we droog zitten. 

Ik val in slaap. Ondertussen werkt Jan wat aan de fietsen. Hij herstelt de schade van de voorbije periode: drinkbushouder Hannah, tasje Jan, stoeltje Hannes, banden oppompen, ketting smeren … ondertussen snorkelen 🤿 de H’tjes in het zwembad. De ene poging is succesvoller dan de andere. 

Na mijn deugddoend dutje gaan we op zoek naar eten. Het is niet evident om iets te vinden wat iedereen lekker vindt. Op de koop toe regent het nog eens…

Uiteindelijk belanden we terug bij de 7-eleven. Jan en Hannes eten iets met rijst. Hannah een slaatje en ik eet mijn vertrouwde croques. 

Morgen fietsen we verder. We zitten nog altijd in Bangkok. Dat is een enorm grote stad!! We willen nog de floating market zien en de Railway marker. Maar we zien wel wanneer we waar geraken. 

Nu hopen dat de bedopstelling lukt. Er is hier nu discussie wie waar ligt…😱💁‍♀️🤦‍♀️. Reizen met kinderen…een feest 🥳. Haha!! Soms krijg ik er een punthoofd van. Maar het valt wel goed mee hoor 🤪. 

O ja, we hebben tot nu toe al 1932 km gefietst 💪. 

Tot morgen ❤️!

Dag 54: Change of plans…(Nong Khai – Bangkok 🚞)

We hebben allemaal een hele goede nacht achter de rug 😀. 

Het ontbijtbuffet is dik oké vandaag, voor elk wat wils. 

We hebben nog even tijd vooraleer te vertrekken naar het station. De H’tjes nemen een duik in het zwembad. Ik profiteer ervan om ondertussen te lezen. Aangezien we maar 2 E-readers hebben, moet ik die momentjes koesteren. Jan gaat eten halen om te ‘overleven’ op de trein 😅. Hij informeert nogmaals bij het station. Volgens de man vandaag zou het een no-go zijn om de trein van 12u55 te nemen en zullen we de nachttrein moeten nemen. Aangezien Jan het woord bike i.p.v. bicycle gebruikt heeft (wat hier wel een verschil maakt) zullen we toch proberen. 

Aan het zwembad ontmoet ik een man uit…Brakel. Blijkt dat de grens tussen Thailand 🇹🇭 en Cambodja 🇰🇭 opnieuw gesloten is. Onze laatste maand zouden we langs de grens met Cambodja fietsen, een bezoek brengen aan Angkor Wat, en dan verder richting het zuiden van Thailand. Na wat verder opzoekingswerk klopt deze informatie. Ook op de website van diplomatie.belgium.be vinden we die info terug. Ja, reizen is vaak veranderen, opnieuw uitzoeken…

We hebben wat bagage achtergelaten. De meeste schoolboeken van de H’tjes hebben we niet meer nodig. Er is dus wat extra plaats vrijgekomen. 

We eten in een restaurantje aan het station.

 

De trein komt aan rond 12u20. We zien onmiddellijk dat dit een hopeloze zaak wordt, de fietsen geraken nooit in/op de trein. 

We bekijken alle mogelijkheden: fietsen, toch de trein deze nacht nemen…

Na veel wikken en wegen (ja, Jan en ik kunnen heel moeilijk beslissen) komen we tot een compromis. 

We nemen de trein om 20u. Daar kunnen de fietsen op. Dit is wel geen slaaptrein en enkel plaatsen in 3e klasse (geen airco, wel ventilatie). Morgenochtend komen we aan in Bangkok. Daar zullen we beginnen fietsen richting het zuiden, richting Phuket. We hebben een route gevonden langs stranden en natuurparken. Ik denk dat dit wel heel fijn zal zijn voor de H’tjes. Hannes is in het begin iets minder enthousiast. Dit is immers een iets toeristischer stuk van Thailand en remember…we zijn geen toeristen. Ik heb hem duidelijk gemaakt dat we stukken zullen doen waar geen toeristen komen én de kans zit erin dat ze eens zullen kunnen snorkelen 🤿. 

Het wordt dus nu de waitinggame tot de trein vertrekt. We spelen spelletjes, gaan naar de 7-eleven een ijsje halen…

De stof van Hannes zijn fietsstoeltje is aan het scheuren. Dus gaan we nog eens langs bij een stoffenwinkel. Een vriendelijke oudere man en zijn dochter (denk ik), helpen ons uit de nood. Ze herstellen het stoeltje zo goed als het kan. En zo verstrijkt onze tijd…

Het zitje is supergoed hersteld. We geven wat extra centjes omdat ze het zo snel gemaakt heeft. 

Aangezien de hamburger gisteren echt lekker was, gaan we opnieuw. Deze keer doen we van Take-away. 

Bij aankomst aan het station (ze beginnen ons hier al te kennen denk ik 😀) kijken we voor de fietsen. Als we ze zelf inladen is het voor meer dan de helft goedkoper, dus doen we dit. 

Plots weerklinkt het volkslied en staat iedereen recht, het is 18u. 

Rond kwart voor 8 kunnen we ‘eindelijk’ inladen. Er is dan keiveel plaats voor de fietsen. Wij zitten dan een beetje dicht bij elkaar. Hopelijk kunnen we toch een beetje slapen. 

Normaal worden we morgenochtend wakker in Bangkok. 

Dus…tot morgen ❤️!

Dag 53: Bye bye Laos 🇱🇦 (Vientiane – Nong Khai: 29,30 km)

Gisterenavond kregen we nog een serieus onweer te verwerken. Regen, donder en bliksem…alles erop en eraan dus. Het duurde even vooraleer de H’tjes hun slaap vonden. Hannah vond het nodig om wat kopstand te doen 🤦‍♀️.

Deze ochtend regent het nog steeds, gelukkig niet meer zo hard. 

Hannes is supersnel uit zijn bed. Kan je al raden waarom 🤪?

Niet voor het ontbijt deze keer…hij wil gaan poolen. Tot hun grote spijt vinden ze de keu niet. Dju toch. 

Het ontbijt dan…er was echt niet zo heel veel. Ik vond moeilijk mijn goesting. De H’tjes en Jan kiezen voor een eitje. Ik kies dan maar voor een boterham met eiersalade. We hebben tijd vandaag dus spelen we nog een spelletje…pool. Deze keer trekken Hannes en ik aan het kortste eind. Het was toch weer nipt. 

Jan en ik ruimen de kamer op en de H’tjes… die poolen weer. Hannes wil nu op elke plaats een pooltafel 😳.

Rond 10u vertrekken we in de miezerregen. 

De eerste stop is de Arc de Triomphe. Toch wel een must see. Je kan tot boven en dan heb je daar toch een prachtig uitzicht over Vientiane. De stad is toch groter dan ik dacht. 

Dan vertrekken we richting Friendship Bridge 1, de grensovergang. 

We fietsen langs enkele regeringsgebouwen en het koninklijk paleis. Er zijn heel wat grote wats (tempels), vrij indrukwekkend allemaal. 

Voor dat ik het door heb, is het tijd om te eten. 

Wanneer we net binnen zitten begint het te stortregenen. Hebben we chance 😅. Na het eten bellen we opnieuw met een jarige. Deze keer bellen we haar uit bed, het is mijn lieve zus, Elke. We eten dan ook een taartje als dessert op haar verjaardag 🎂.

Het regent nog, maar gelukkig niet meer zo hard. De H’tjes hebben hun poncho aan, dat is eventjes geleden. De riolering werkt hier niet echt goed, er blijft dus heel wat water op de baan liggen. 

Na een goed uurtje fietsen komen we aan de grens. En dan begint het 😂. We moeten een stempel krijgen dat we uit Laos gaan. Dit valt nog redelijk mee. Maar dan…je mag niet fietsen op de brug, dit gebeurt met bussen. Volgens de mensen in het hokje moeten we naar de bushalte. 

Op de eerst bus mogen we, zoals verwacht, niet mee. Ha ja, we geraken er gewoon niet in met de fietsen. Uiteindelijk komt een man ons zeggen dat we moeten fietsen 🚴‍♀️. Het is terug harder aan het regenen. 

Dan komen we aan in Thailand 🇹🇭. We moeten nog een stempel hebben. We moeten naar een bepaald loket gaan. Eerst wisselen we onze kippen 🐓 terug in batjes. Moeten we toch naar iets anders. We krijgen nog een extra formulier mee…voor de fietsen 🤦‍♀️💁‍♀️. Maar we krijgen onze stempel…en zijn dan ook 200 THB lichter… maar we zitten terug in Thailand. 

De eerste stop is … in de 7-eleven 🤣. Iets met mentossen…

We fietsen door naar het station 🚉. Morgen willen we graag een trein nemen. Maar dit blijkt dan toch niet zo simpel als gedacht. Op de trein die we willen nemen kunnen/mogen geen fietsen. Die moeten we met de nachttrein meegeven. Dit is de uitleg van de man aan de bagage. 

Volgens de man aan het loket zouden we de fietsen wel kunnen meenemen op de lokale (stop-) trein. Bij navraag bij de man aan de bagage kan dit dan weer niet. Maar hij geeft het toch nog een kans…we moeten onderhandelen met het personeel. Tickets boeken lukt niet vandaag want er is iets mis met het systeem. 

We fietsen naar ons hotel, vlakbij het station. Er is een zwembad aanwezig. De H’tjes content. Ik ben vooral blij dat ik mijn natte kleren kan uitdoen. Vandaag waren ze eens minder nat van het zweten…maar heel nat van de regen. 

Jan vindt een heerlijk hamburger 🍔 restaurant. Iedereen eet alles op, zegt genoeg hé. 

In de 7-eleven kiezen de H’tjes nog een ijsje. Hun moto luidt ‘One icecream a day, keeps The doctor away’ 🤣. 

Aangekomen in ons hotel, beslist Hannes na zijn avondwandelingetje om nog een plons in het zwembad te nemen. Hannah beslist haar broer te volgen.  Het is verlicht zoals in een disco 🪩.  Om 20u vliegen ze van het zwembad in hun bed 😀. 

Morgen kunnen we het rustig aan doen. Onze trein vertrekt om 12u55. Hopelijk kunnen we mee met de fietsen. Fingers crossed 🤞. 

We hebben zo’n kleine 2 weken in Laos gefietst. Wat is ons bijgebleven:

  • Wondermooie natuur
  • De geweldig mooie watervallen
  • Interessant
  • Back to basic
  • De vele dorpjes die we passeerden
  • Veel scholen gezien, weinig die open waren
  • Veel Chinese Taal
  • Weinig kennis van de Engels taal
  • Sabaidee (hallo), fallang 
  • Zwaaiende/roepende kinderen en mama’s. 
  • Soms hele slechte wegen
  • De denderende vrachtwagens
  • Armoede 
  • Douches boven het toilet 💁‍♀️🤣
  • De kip 🐓 (waardoor we miljonair waren)

Laos 🇱🇦, je was een geweldige ontdekking. 

(Vandaag door de regen, niet veel foto’s 😏)

Tot morgen ❤️!