Month: May 2023

Bedous – Rébénaque: 44,2 km

Gisterenavond was een tentavond. Het regende bijna de hele tijd. 

Ook deze nacht heeft het af en toe geregend. 

Deze morgen is Jan al vroeg vertrokken naar de bakker. Ik lig dan nog in dromenland of heb geen zin om op te staan omdat het koud is 🫣😜. 

Rond 8u horen we de eerste woorden in de andere tent. Hannah is al in form..

De tenten zijn nat, ze moeten dus nat opgeplooid worden 😏. 

Deze camping is echt een aanrader! Heel rustig, geweldig uitzicht, een plekje voor trekkers om te eten (altijd fijn om een tafel te hebben 😃), goede douche…kortom een topplek. 

Rond 10u kunnen we vertrekken. Het belooft een pittige rit te worden, veel bergop en bergaf. We beginnen met afdalen. Daarna rijden we tussen de bomen op en neer. Het is hier toch al helemaal anders dan in Spanje. Alles is hier veel groener. We fietsen langs een rustige weg. We komen terug heel wat motards tegen. Deze keer zien we ook wel wat fietsers. Altijd fijn! We zwaaien dan eens 🙋‍♀️🙋🙋‍♂️. Ja, we worden nog steeds regelmatig aangemoedigd. Of ze denken dat we een beetje zot zijn. Ik denk ook vaak waar we aan begonnen zijn, maar het blijft een fijn avontuur. 

We picknicken vrij laat. We vinden een mooi plekje aan een meer. Ondertussen hangen we onze tent even uit om die te laten drogen. 

Voor we het weten zijn we in Arudy, onze bestemming. We passeren alvast een Carrefour die open is, maar beslissen om ons eerst te installeren. 

De camping municipal blijkt echter nog niet open te zijn, die gaat pas open op 15 juni. 

Jan vindt vrij snel een nieuwe camping, een boerderijcamping 6 km verder én niet ver van onze route (wat ook wel interessant is). Na de boodschappen fietsen we verder. Ondertussen is het aan het miezeren. Wat ik niet wist, is dat we nog een stevig klimmetje moesten doen, 650 m aan 10%. Het voordeel is wel dat we dit morgen niet meer moeten doen 😀🥳. 

We zijn bijna alleen op de camping, we zijn de enige tent alvast. 

Het is een mooie, rustige camping. We hebben hier een living waar we rustig en droog kunnen zitten. Het regent niet echt buiten, maar het druppelt toch regelmatig. 

Vandaag wordt er een topreceptje gekookt: krieltjes, bloemkool, eitjes en zalm. Mmmm.

Straks bekijken we onze planning voor morgen. Misschien branden we wel een kaars in Lourdes 🙏😇.

À demain 😘

Canfranc – Bedous: 41 km

Na een nacht in de hostel zijn we klaar om te klimmen. Er staat ons nog 8 km te doen van de klim. Rond half 11 kunnen we vertrekken. Het is frisjes. Ik denk zo’n 6 graden. De H’tjes zijn goed ingeduffeld. Ook ik heb mij in de Decathlon nog wat extra materiaal aangeschaft: beenverwarmers en handschoenen. En wat ben ik blij dat ik die heb. 

De klim valt goed mee. Er staat een strakke wind die heel koud aanvoelt. De H’tjes beslissen om een stuk te wandelen/lopen om zich op te warmen. 

Ondertussen zien we een bordje met ‘Francia 5’ 😀. Het uitzicht is prachtig. Af en toe zien we besneeuwde bergtoppen. De H’tjes willen al gaan wandelen in de sneeuw. Ze denken dat er boven op de Somport sneeuw zal liggen en dat ze sneeuwballen zullen kunnen gooien. 

We eten ‘s middags in Candanchu, het laatste Spaanse dorp. Dit is een skidorp, maar nu is er geen levende ziel te bespeuren. 

We eten snel want de wind blijft ijzig koud. 

Na het eten klimmen we verder. Voor we het weten staan we op de top, de Puerto de Somport. En…er ligt geen sneeuw…

We zijn dan ook onmiddellijk in Frankrijk. De obligatoire foto’s moeten terug getrokken worden. Jan heeft een fluohesje van zijn Volvo-collega’s gekregen én de opdracht om op elke grens een foto te nemen mét hesje. 

Dan volgt een geweldig lange, mooie afdaling. 

We duffelen ons goed in want de wind snijdt echt hard. Jan mist toch wel zijn handschoenen (hij had die toch niet nodig voor die ene keer 🤷‍♀️). 

Het is een mooie, lange afdaling met geweldige uitzichten. Het blijft echter bibberen op de fiets. 

We zien heel wat auto’s richting Spanje rijden. De Fransen hebben verlengd weekend en het weer aan de andere kant van de berg is wat beter. 

In Etsaut stoppen we voor een drankje. Het doet deugd. 

Daarna cruisen we verder richting Bedous, onze overnachtingsplek. We slapen op een camping naturel, een beetje verder van Bedous. Het uitzicht van aan ons plekje is adembenemend. 

De zon is jammer genoeg verdwenen. We zullen ons moeten verwarmen aan elkaar. 

We hebben hier een overdekte ruimte waar we kunnen zitten en koken. Dit is altijd fijn. 

We eten opnieuw een noodmaaltijd. Normaal waren we vandaag nog in Spanje en Hemelvaart is daar geen feestdag. Hier in Frankrijk wel, dus zijn alle winkels dicht. 

Morgen fietsen we naar Arudy. We volgen een nieuwe route, de Katharen-Baskenroute. De boekjes van de Routa Iberica kunnen nu terug in onze valies. Hannes is al verlekkerd op het nieuwe boekje 😀. 

Er wordt niet zo’n goed weer voorspeld. Nu is het lichtjes aan het regenen. Ook de volgende dagen wordt er regen verwacht. We bekijken dus dag per dag welke weg we volgen. 

À la prochaine 😘

Ayerbe – Canfranc: 35,33 km + 1,5u trein

Gisteren was het nog een frisse avond, maar de warme berichtjes en briefjes zorgden voor veel warmte. Mijn lieve collega’s hebben briefjes geschreven voor als ik het eens wat moeilijk heb. Gisteren was zo’n dag. Ik deed enkele briefjes open (nog niet allemaal). Wat fijn om dit te lezen ❤️❤️❤️. 

Na een goede nacht zijn we klaar om er weer in te vliegen. Er staat een korte rit op het programma, zo’n 30 km. We doen het echt op het gemak vandaag. We vertrekken pas rond half 11. 

In Ayerbe doen we de laatste boodschappen. Vandaag passeren we  geen winkels meer. Ook voor morgenochtend hebben we ontbijt nodig. 

We fietsen in het voorgeborchte van de Pyreneeën. Het is dus terug wat klimmen en afdalen. De wind is vandaag minder van de partij. Me happy!!!! 

In Murillo de Gallégo eten we onze picknick. We vinden daar nog een kleine winkel. 

We fietsen langs de Rio Gállego. Er wordt geraft in de rivier. Iets wat we zeker eens moeten doen met onze durfal Hannah. 

Het is een prachtige weg. De bergen zijn toch mooi!

Ondertussen passeren heel wat Britse oldtimers. Sommigen denken dat ze op een racebaan zitten 😀. In de voormiddag zijn we veel motorrijders gepasseerd. Velen zwaaien eens naar ons, altijd wel leuk 🙂.  

Rond 15u komen we aan in Anzánigo. Maar de camping is…dicht. Dat is toch wel een probleem…een vrij groot probleem zelf. 

Jan ziet dat er een treinstation is.  We fietsen naar daar. Er staan 2 Spanjaarden en eentje kan wat Engels. Hij helpt ons met het uitzoeken van de treinen, maar weet niet of er plaats is op de trein…en zeker niet voor de fietsen. 

In ons boekje staat nog een adresje van een casa rural. Onze Spaanse vriend belt voor ons maar niemand neemt op. 

In het dorpje zelf is geen levende ziel te bespeuren. En nu…

Er zijn verschillende opties:

• 40 km fietsen naar de volgende camping (met nog 600 hoogtemeters)
• Fietsen en wildkamperen (ikke geen grote fan)
• Op goed geluk de trein boeken en hopen dat we met de fietsen meekunnen. 

We kiezen voor het laatste. We boeken de trein onmiddellijk naar Canfranc. Dit ligt al een stuk op de Somport. 

Tijdens het wachten vindt Jan nog 2 hotels op zo’n 10 km fietsen. De H’tjes maken nog wat schoolwerk. En we beginnen in het derde boek van Harry Potter. 

Om 18u02 is het zo ver. De trein is er. En…we mogen mee!! Ik moet jullie niet vertellen hoe blij ik ben. 

We rijden echt door de Pyreneeën. We stappen af in Canfranc, halfweg de klim van de Somport. 

Jan heeft daar een hostel geboekt. We komen aan rond 19u40. 

Jan warmt snel nog een rijstmaaltijd op en dan kunnen de H’tjes gaan slapen. Het was een vermoeiende dag. 

We bekijken straks wat we de komende dagen zullen doen. Er wordt immers geen goed weer voorspeld aan de andere kant van de berg, in Frankrijk. En om een week in de regen rond te rijden, is nu ook niet echt het plezantste. 

Op vakantie gaan is heel veel aanpassen. Dé reisroute bestaat niet. Er kunnen altijd zaken veranderen. Voor mij is dit een echte les in aanpassen. Ik heb het soms wel eens moeilijk als iets niet loopt zoals gepland (en er zijn er nog in ons gezelschap 😉). Maar alles komt altijd goed hé 😀. 

Adiós 😘

El Temple – Ayerbe: 51,61 km

Deze morgen zijn wij zoals altijd rond 8u wakker. De H’tjes beginnen er een gewoonte van te maken om niet voor 9u lawaai te maken (ze zitten dus wel stiekem te lezen 🫣). 

We moeten naar de winkel in El Temple. Dit is onze enige winkel die we tegenkomen op onze weg richting Ayerbe. 

Laten we positief beginnen over vandaag (ja, het is altijd belangrijk om positief te blijven, hoe moeilijk dit ook was voor mij vandaag. Sorry aan mijn gezelschap daarvoor 🙄). 

• We zijn bij de volgende camping geraakt. 
• We hebben een mooi meer gezien (Embalse de la Sontonera). 
• We zien de voorlopers van de Pyreneeën al. Het uitzicht is echt wel mooi. 
• Hannes weet wanneer hij moet stil zijn en wanneer hij moet praten als mama wat ‘lastig’ is. 
• Hannah blijft steeds haar vrolijke zelve. 
• De H’tjes waren flink vandaag (Maar het restaurantbezoek kan nog altijd niet doorgaan na een kleine vechtpartij voor de winkelkar).
• Het eten heeft echt gesmaakt. Opgevulde pasta met spinazie, tomatensaus, spekjes aangevuld met tomaat 🍅 en avocado 🥑. 

En nu komt er een stukje zagen en klagen:

• We hebben de hele dag, maar dan ook de hele dag tegen de wind gefietst. 
• We haalden nog geen 10 km/u. 
• We zijn bijna een paar keer van de weg geblazen. 
• In ons routeboekje stond dat het ongelijke strijd is met de wind als die uit de bergen komt (zoals nu). Er wordt aangeraden om een trein van Zaragoza naar Ayerbe te nemen. En hebben we dit pas deze middag ontdekt 🙄. 
• We kwamen geen enkel dorpje tegen met een winkel. Ik heb mijn cola gemist deze middag. 
• We kwamen laat aan op de camping waardoor er weinig tijd overblijft om te chillen.  
• Het weer ziet er dit weekend niet zo goed uit in de Pyreneeën…regen 🌧️. 

Zo, het is er uit. 

Morgen een nieuwe dag met hopelijk veeeeeeel minder wind. Volgens de app zal het beter zijn. We hebben normaal geen al te lange rit voor de boeg. Na morgen moeten we onze route wat aanpassen. Zoals ik eerder vermeldde is de Portalet afgesloten. We gaan nu over de Somport. Een weg die vaak gebruikt wordt naar Santiago de Compostela. Die klim zou behoorlijk meevallen. 

Ondertussen is ons tweede Harry Potter boek uit. Ik las dat het leesniveau in Vlaanderen gedaald is. Voorlezen lijkt voor oudere kinderen niet meer nodig of zouden ze kunnen saai vinden. Het tegendeel wordt hier elke dag bewezen. De H’tjes genieten van het voorleesmoment. Ik mag geen enkele dag overslaan. De volgende dag vertelt Hannah vaak wat er gebeurd is in het verhaal. ‘s Avonds of op dode momenten lezen ze allebei op de e-reader. Ze hebben deze vakantie al veel gelezen. Ik ben nog niet tot lezen gekomen. Maar het komt er wel nog van. Het probleem is dat als ik begin te lezen, ik nog moeilijk kan stoppen 🫣. 

Adiós 😘

Zaragoza – El Temple: 57,56 km (onze kilometerteller werkt terug)

Op de planning vandaag:

• Decathlon 
• Fietsen naar El Temple

Jan heeft gisterenavond de route een beetje veranderd zodat we eerst naar de Decathlon kunnen fietsen. 

De H’tjes slapen (uiteraard) heel lang vandaag. Rond 9u doen ze de tent maar open. Ondertussen is onze tent al volledig opgeruimd. We dachten wat vroeger te kunnen vertrekken…not 😬…

Gelukkig kunnen we genieten van verse koeken van een echte bakker. We zijn nog niet veel ‘echte’ warme bakkers tegengekomen dus moeten we ervan profiteren. 

Na het ontbijt kunnen we vertrekken. De route naar de Decathlon is nog pittig. 

We kopen daar nieuwe (warmere) slaapzakken voor de H’tjes, stoeltjes voor Jan en ik, schoenen voor mij en nog wat zaken om het warm te hebben. In de Pyreneeën ziet het weer er niet zo goed uit blijkbaar…

We rijden rond Zaragoza en komen zo de route weer op. 

Cierzo (de wind) is nog steeds nadrukkelijk aanwezig. 

We eten aan een speelplein in Montañana. De H’tjes kunnen daar dan toch even hun energie kwijt.

We fietsen verder op dezelfde baan naar San Mateo de Gállego. We worden op de weg beschermd door een heuveltje. We fietsen er de hele tijd langs waardoor de wind geen vrij spel heeft. Zodra we in een open vlakte komen is het alle hens aan dek en BEUKEN…

In San Mateo de Gallégo eten we een koekje en drinken iets fris. Geen ijsje vandaag. Er zijn ook niet veel winkels open hier op maandagnamiddag. 

Maar dan begint het…onze heuveltjes naast ons zijn plots weg. In de plaats krijgen we graanvelden en andere velden links en rechts naast ons. 

De laatste 17km zijn moordend. Er komt precies geen eind aan. 

Ik ben zooooo blij wanneer ik El Temple zie, maar het duurt precies uren voor we in het dorpje geraken. 

Eindelijk…na bijna 5 uur fietsen bereiken we de camping. 

Het is een camping met heel wat huisjes of caravans. De plaats voor de tent is op steentjes. 

We eten onze ‘noodmaaltijd’. We zijn immers geen enkele winkel meer tegengekomen. En de winkel hier is op maandagnamiddag dicht. We eten gevulde pasta met pesto, mozzarella, tomaat en de jongens eten er nog makreel bij.

Ik hoop dat de wind de volgende dagen minder wordt, de wind is immers niet zo goed voor mijne moral 🫣. Duimen dus 🤞. 

Adiós 😘

Zaragoza: rustdag

Rustdag in Zaragoza is even langer blijven liggen, ontbijt van de bakker, wasmachine draaien en tegen 11u vertrekken naar de stad. 

We gaan met de bus. De benen verdienen echt een rustdag. Hannes uiteraard heel content. Enig minpunt: zijn zus heeft de beste plaats in de bus ingepalmd (helemaal vooraan). Na een busrit van twintig minuten komen we aan bij het centrum. 

We bezoeken het museum van Zaragoza, toch een uitdaging met onze aapjes. Je kan daar wat kunstwerken bewonderen. 

Na onze culturele uitstap gaan we op restaurant. We gaan op het uur dat de Spanjaarden ook beginnen eten, dus lukt een restaurantbezoekje 😀. Het smaakt. 

We bezoeken de indrukwekkende basiliek. Hannes steekt een kaarsje aan voor nonkel Bart, de opa’s en Hannah voor René en Felix. 

Na een kleine wandeling tot aan de brug over de Ebro stappen we met een ijsje (mét bollen) naar de bushalte. 

Hannah voetbalt nog even en Hannes en ik spelen UNO. 

Morgen gaan we weer een beetje verder. Het bezoek aan de Decathlon gisterenavond was een klein beetje in mineur. Er zijn hier 4 winkels en Jan had de verkeerde winkel uitgekozen. Dus fietsen we morgen langs de Decathlon en van daaruit vervolgen we onze reis.

Ondertussen ben ik via het internet te weten gekomen dat de felle wind de Cierzo word genoemd. Een sterke wind die erg vaak opsteekt in en rond Zaragoza en in de vallei van de Ebro.

De ‘cierzo’ is meestal intens in de lente en winter en haalt vaak snelheden boven de 100 kilometer per uur.

Morgen zal het terug heel winderig zijn. Volgens de reisleider zullen we de wind op de kop hebben. Dit wordt weer harken. 

Zo, een kort verhaaltje voor een rustdag. Geen filmpje vandaag want de GoPro was ook in rust 🙄. 

Adiós 😘