janankehanneshannah

Bij het thuiskomen van onze fietsvakantie werkten we mee aan een reportage over duurzaam reizen in het VTM-nieuws. Wie dit eens zou willen bekijken, hieronder is de reportage te zien 🙂

We hebben een vrij rustige nacht. Er is hier wel heel veel omgevingslawaai: auto’s, schepen, vanaf 5u de kerkklokken 🔔. 

Om half 8 vertrekt Jan naar de winkel om boodschappen te doen om deze reisdag te overleven. Voldoende eten meehebben is belangrijk, zeker met de kindjes. 

Alle bagage is bijna op de fiets als Hannes wakker wordt. Hij was precies moe 😴. We kunnen vroeg vertrekken, rond 9u10.

 

We fietsen door naar de Hauptbahnhof. Gelukkig zien we niet veel politie want onze voorligger (de Pino van Jan en Hannah) heeft moeite met het volgen van de verkeersregels. Hannes en ik blijven dus even achter… Onze eigen politieman 👮 raadt Jan aan om eens naar de oor-en oogarts te gaan 🤪. 

We zijn op tijd aan het station om de trein van 9u38 naar Luxemburg 🇱🇺 te nemen. We kunnen gemakkelijk inrijden met de fiets. 45’ later zijn we op onze bestemming. Met de lift geraken we gemakkelijk op het juist perron. Nu moeten we de trein naar Luik nemen. We hebben geluk. Hij staat ruim op tijd klaar, we kunnen dus gemakkelijk in de trein. Ook hier terug een trein waar we kunnen inrijden. Hier moeten we ons wel een tijdje bezighouden: iets meer dan 2 uur. Wat doen we dan? Eten, piekezot spelen, naar buiten kijken en luchtjes scheppen (Hannes), lezen, puntjes verbinden, woordzoeker maken, slapen… de H’tjes zijn superflink 🤩. 

Onze aansluiting in Luik naar Gent missen we net. We zien de trein voor onze neus wegrijden. Het is een kleine onderneming om de fietsen naar een ander perron te krijgen. De liften zijn kapot dus moeten de fietsen op de roltrappen. Gelukkig zijn er nog roltrappen 😜. Jan brengt die probleemloos van het ene perron naar het andere. We moeten wel een uur wachten, dit is wel wat minder. De verveling begint toe te slaan bij de H’tjes. Maar ze blijven hun best doen. Hangt een restaurantbezoek dan toch in de lucht? ☺️

We moeten op het einde nog eens van spoor veranderen 🫣. Maar we geraken op de trein naar Gent 😅. Helaas werkt de airco niet…het is dus bakken. 

Rond half 5 arriveren we netjes op tijd in Gent Sint-Pieters. Wanneer we met de lift beneden komen, wacht een Younes ons op. Hij is VTM-journalist en wil graag een kleine reportage maken over fietsvakanties. We maken wat kennis met elkaar. De H’tjes eten ondertussen een ijsje. Hij komt mee naar ons huis om wat vragen te stellen en beelden te schieten. Normaal zijn we morgen in het VTM-journaal van 19u te spotten 😀. 

Het begint stilaan traditie te worden, maar ook dit jaar krijgen we een heerlijke Vlaamse boerenmaaltijd voorgeschoteld (spinaziepuree met worst) gemaakt door onze lieve buurvrouw Maria. En dat het smaakt!

Ziezo, onze reis zit er weer op. We hebben weer een mooi stukje van Europa gezien de voorbije weken. Er zijn nog heel veel mooie stukken die we kunnen verkennen. Dus wie weet…tot volgend jaar!

Bedankt voor alle lieve reacties, support…tijdens onze vakantie. 

En nu…beentjes in de lucht en Olympische Spelen kijken 👀. 

Tot de volgende keer 👋!

Gisterenavond hebben we nog wat Olympische Spelen gevolgd en gekeken. De H’tjes begonnen terug elk apart in de tent. Iedereen had dus een goede nachtrust. 

Ik word om 8u wakker en zie dat de hele tentenweide al druk in de weer is. De meesten zijn zelfs al vertrekkensklaar. Nu ja, het is en blijft vakantie…geen raceje 🙃. 

We bestellen, zoals meestal, ontbijt op de camping. Vandaag hebben we wat meer stokbroden nodig want het is zondag. Er is niets open. Ons middag- en avondeten hebben we gisteren al gekocht. 

Rond 9u40 vertrekken we op de hele fijne camping. 

We rijden onmiddellijk bergaf richting het centrum van Saverne. Wat een gezellige stad. Er is op de ‘markt’ een groot scherm waar je de Olympische Spelen kan volgen. Je merkt wel dat het hier en daar leeft in Frankrijk. In verschillende dorpjes zie je de Olympische ringen hangen of iets dat verwijst naar het sportevenement. In de bakker kopen Jan en de H’tjes nog een taartje voor onderweg. 

Ik had al een titel voor de blog van vandaag in mijn hoofd: ‘In de woestijn’.  We zouden immers niet veel levende zielen en dorpjes passeren. Ik moet mijn titel echter herbekijken. 

We fietsen het eerste stuk langs het ‘Canal de la Marne au Rhin’. Fietsen stroomopwaarts want moeten terug naar omhoog. We passeren heel wat sluizen en ook plezierbootjes. Jan dacht dat we langs een scheepslift zouden passeren, maar jammer genoeg gaat onze route naar de andere kant. In de plaats rijden we langs ‘La Vallée des Eclusiers’. We rijden eerst op het oude kanaal (zonder water). Daarna rijden we omhoog langs de oude sluishuisjes. Echt de moeite. Zo zijn we alweer een stuk hoger. Na het laatste huisje rijden we terug over het Kanaal mét water. De bootjes daar moeten door een tunnel door de berg. Met de fiets, kunnen we dat niet, dus moeten wij OVER de berg 😳. Maar het valt heel goed mee.

In een dorpje mét speeltuin eten we onze picknick samen met een Zwitserse fietser. We kijken ondertussen naar de Belgian Cats. Wat hebben die het spannend gemaakt ☺️. Na de geweldige overwinning fietsen we verder.

We weten dat er ons nog wat venijnige klimmetjes staan te wachten. Eerst gaan we bergaf naar Sarrebourg. Ik vind dit persoonlijk geen mooie stad. Dit is echter de laatste ‘stad’ die we passeren vandaag. We moeten terug naar omhoog. Op het hoogste punt is het plaspauze en tijd om naar de laatste 5’ van de Red Lions te kijken. Helaas zijn zij heel wat minder succesvol…

Na onze ‘zwaarste klim’ wachten nu de hele tijd kleine heuveltjes, omhoog en omlaag. Het is een zaak om de snelheid bergaf om te zetten naar heel wat meters klimmen. Helaas staat de wind een beetje verkeerd. We hebben ze soms vol op de kop, zoadat we moeten trappen als we bergaf rijden. O ja, kan mij iemand vertellen waarom heel wat bordjes met de plaatsnamen omgekeerd hangen. Dit was mij onze vorige passage in deze regio ook al opgevallen 🤔.

Ik heb vandaag mijn suikers nog niet gehad. Ik voel mijn energie dalen 😉. En plots…komen we terecht op een voetbalevenement. De voetbalploeg van Gosselming speelt een oefenmatch en heeft zijn jaarlijks feest. Veel volk is er niet, maar er is cola en taart. Hannah is in haar nopjes. Ze kijkt vol bewondering naar de opwarming van de keepers. Dit is haar droompositie in het voetbal ⚽️. We kunnen er onze flessen bijvullen, wat nodig is. Na deze fijne stop fietsen we terug verder. 

Plots zitten we weer aan een kanaal dat we eerder al eens gezien hebben deze vakantie: Canal de la Sarre. Hier is het stroomafwaarts met de wind in de zij. 

We zien de camping al liggen. Rond 16u15 komen we aan in Mittersheim op de camping, aan het meer. Nadat we geïnstalleerd zijn eten de H’tjes een bollenijsje. We gaan ook eens op het water tot grote vreugde van de H’tjes. Hieronder het verhaal van Hannah 😉🫣. 

(Geschreven door Hannah Verhelst)

We hebben een ijsje gegeten en we gaan watertrappen op het meer.

Ik wou in het water maar mama was bang als ik er terug in zou gaan de boot ging omkiepen. Uiteindelijk heb ik mama overgehaald en ben ik er in gegaan. Ik zwom achter de boot(met een zwemvest voor de veiligheid)aan en klim er terug op als we moesten stoppen. We gingen terug naar de tent 🏕️. Papa maakt het eten klaar(we eten pasta pesto). Na het eten schrijf ik de blog. 

Morgen moeten we niet heel ver fietsen. Er zijn geen campings in de buurt dus heeft Jan een B&B gevonden. Die zal ons morgenavond ook een maaltijd serveren want er zijn geen winkels in de buurt. 

De H’tjes liggen allebei in hun tent, dus nu even genieten van de rust (en chips) 🙃. 

À demain👋!