Dag 81: De grote ijsdoos (Ao Nang – Lam Thap: 73,5 km)

Om 10 voor 8 word ik gewekt door Jan zijn wekker. Hij is die vergeten afzetten gisteren 😳. De H’tjes slapen nog. Ze zijn zeker niet moe hoor…🤭. Om 10 over 8 worden ze allebei wakker. Normaal zijn we dan bijna klaar om te vertrekken. Er wordt ontbeten met…een aflevering van FC de Kampioenen. Die humor van ‘s morgens vroeg…🫣😂

Rond half 10 zijn we klaar om te vertrekken. De zakken worden opnieuw gebracht door onze professionele butlers 😂. 

Vandaag wordt een lange fietsdag. Jan wil de drukke 4 vermijden om langs te fietsen dus nemen we een andere weg. De eerste slaapplaats bevindt zich op bijna…75 km fietsen. 

Het eerste stukje is dezelfde weg zoals we gekomen zijn. We maken ondertussen nog een korte stop in onze favo-winkel. De cornflakes en de jelly belly (God weet wat het is) staan in reclame 😅. Dat is hier trouwens zot hoeveel korting wij bijna elk winkelbezoek krijgen.

We nemen dus de kleine baantjes, plots stopt de weg en loopt over in een aardeweg. Thank God, maar het is geen lange weg. Na een goede 2 km zitten we terug op een betonnen weg 😅. 

Het is heel lang geleden maar op het laatste stukje van deze ochtend passeert nog een vakantiefietser. Een Brit die onderweg is naar Indonesië 🇮🇩. Wij waren ook de eerste fietsers die hij tegenkwam. 

Hannes vindt een steakrestaurant op Google. Het is jammer genoeg niet open. 

We volgen verder de route en komen een eettent tegen met streetfood. We moeten zelf onze borden vullen. Het eten ziet er wat raar uit maar het is wel lekker. Hannah is echter niet zo’n grote fan. Ik heb soms trouwens 3 kleine ruziënde kinderen mee 🤣. Jan maakt vaak mee ruzie met de kinderen. Ik moet dan tussenkomen als bemiddelaar 👩‍⚖️. 

Na de lunch wachten ons nog meer dan 40 km. Het is vandaag echt terug warm 🥵. Ik heb het wat lastig deze middag. De kilometers van de voorbije ritten zitten in mijn benen 🦵. De rustdagen waren dan ook geen echte ‘rustdagen’. Gelukkig is mijn trouwe luitenant op post. Hannes neemt mij mee op sleeptouw naar boven. De wind helpt soms een beetje mee. Af en toe brengen de bomen 🌴 wat schaduw…

Na een langere pauze met een honingkoekje voor mij en yoghurt(drankje) voor de H’tjes vatten we de laatste kilometers aan. We rijden op de grote baan. Voor de eerste keer deze vakantie voel ik mij niet zo op mijn gemak. Er is geen extra rijvak voor de brommertjes of als parking. De auto’s en vrachtwagens rijden heel snel. Gelukkig komt er bij aankomst in de stad waar we blijven slapen een extra rijstrook bij. 

We slapen in een basic hotel 🏨. 1000 THB voor 2 kamers (25 euro). We hebben beneden een ruimte waar we kunnen zitten. Morgenochtend mogen we toastbrood en confituur gratis eten. Eigenlijk wel een goede plek!

Na de douche gaan Jan en Hannah een ijsje halen. De H’tjes eten samen een volledige ijsdoos leeg 😱.

Dan is het nog eens tijd voor de Rummikubcup. Jan vergroot zijn voorsprong nog een beetje. Onze pechvogel Hannes kan wel wat support gebruiken 👏.

Als avondeten is het nog eens 7-elevenfood. Lang geleden… 

Terwijl Jan eten haalt, spelen de H’tjes en ik nog een spelletje Boonanza. 

Na het eten is het tijd voor ons rust-en leesuurtje. 

Nu de benen goed laten rusten. Zodat ze morgen terug klaar zijn om te presteren. We rijden terug door het binnenland richting de Thaise Golf. Het is de bedoeling om de laatste dagen nog wat langs de zee te fietsen. 

Tot morgen ❤️!

Dag 80: Met de birthdayboy eilandhoppen 🏝️🎂

Rond 7u30 moet Jan zijn ogen terug sluiten. Hannah wil een verjaardagsliedje op YouTube laten afspelen😀. 

Wanneer happy birthday klinkt wordt Hannes ook wakker. Zijn humeur is nog niet top 🫣. 

Jan moet nog een woordzoeker maken om zijn cadeautje te ontdekken. Laat ons zeggen dat hij heel onzorgvuldig heeft gewerkt en wat hulp nodig heeft 😳. Tja…43 jaar worden…het is niet alles. 

Zijn cadeautje is een mooie tekening van Hannah. 

Na het ontbijt maken we ons klaar om op dagtrip te gaan. We worden om half 9 opgepikt door een songtaew. 

Er staat koffie, fruitsap en een koekje klaar voor het vertrek. 

Onze groep gaat mee met Rosie. We zijn met 14. 

Onze eerst stop is aan Railay Beach, Phranang Beach. Daar krijgen we even de tijd om rond te lopen. We gaan rond een grot, de H’tjes kruipen en klimmen erdoor. Op het einde van onze kleine wandeling komen we aan het strand. Jan en de H’tjes duiken in de zee. Er zijn heel wat grote golven. Aan het strand is een natuurlijke klimmuur. Jammer genoeg voor Hannah, is er geen tijd om te klimmen. Op de terugweg naar onze boot zien we heel wat apen. 

Onze volgende stop is Chicken Island. Het eiland dankt zijn naam aan een grote rotsformatie in de vorm van een kip. Na een fotoshoot op de boot is het snorkeltijd. We zien heel wat kleurrijke vissen in het heldere water.

Voor het middageten maken we nog één stop bij Tup Island, Mor Island. Dit zijn eilanden die bij eb via een blootliggende zandbrug met Chicken Island verbonden zijn. Daar is er even tijd om te rusten. 

Onze jarige voelt zich niet zo goed. De Andamaanse Zee 🌊 is vrij wild. Onze longtailboot moet heel wat golven trotseren. Jan zijn maag kan er precies niet zo goed tegen. Terwijl hij een beetje bekomt in de schaduw, zit Hannah alweer in het water. 

De laatste tussenstop is slechts 5 minuutjes varen. Gelukkig. Het is ondertussen al 13u en we hebben honger. 

Op Poda Island mogen we genieten van een lekkere lunch op het strand. Ik had verteld dat het Jan zijn verjaardag is en Rosie heeft voor een taartje gezorgd 🎂. 

Dan hebben we nog even vrije tijd om in het water te gaan. De kindjes en ik snorkelen nog eens. We spotten mooie, kleurrijke vissen. Jan trekt zich even terug in de schaduw. Voor we het weten is de tijd om en moeten we vertrekken. 

Na een half uurtje varen op het woelige water (ik was toch niet altijd op mijn gemak 🫣. Ik ben dan volgens Hannes een ‘pussy’) bereiken we terug het land. Het was een mooie, vermoeiende trip. 

Na een goede douche is het rusttijd. Hannah gaat naar de winkel voor ons en duikt nog eens in het zwembad. 

Hannes kijkt naar darts op YouTube en Jan en ik rusten wat. 

Als verjaardagsmaaltijd eten we een lekkere burger 🍔. En passant zien we nog wat varanen.

De H’tjes hebben de oren van ons hoofd  gezaagd om nog eens te gaan poolen. Als slaapmutsje mogen ze nog 2 spelletjes spelen. 

En dan valt de avond en is het tijd om te gaan slapen. Hannah kijkt nog even naar YouTube en Hannes weekt in het bad 🛁. 

Het was opnieuw een hele mooie dag!

Tot morgen ❤️. 

Dag 79: The Cave 🔦 (Ao Luek – Ao Nang: 51,5 km)

De H’tjes slapen als roosjes (denken we toch 🤭). Jan en ik slapen niet zo goed. 

Na het ontbijt in de kamer maken we ons klaar om te vertrekken. 

Laat ons zeggen dat het niet onze beste overnachtingsplaats was. We hebben het 1 ster gegeven voor de Google review. Enkel het zwembad was positief. In de gang werden de katten gevoerd, er liep een hond…. Kortom: niet goed. 

Dan maar vroeg beginnen fietsen. De eerste kilometers zijn terug langs de grote baan. Het uitzicht is geweldig!

Daarna fietsen we langs de kleine baantjes. We zien een wegwijzer naar een The Klang Cave, Hannes wil graag eens gaan kijken en het is slechts 400 meter van onze route. 

We krijgen allemaal een helm met licht op en dan worden we meegenomen door een gids. Hoewel hij geen Engels spreekt, begrijpen we hem toch 😀. Zo’n grotbezoek is toch helemaal anders dan bij ons. Echte paden zijn daar niet. We stappen gewoon tussen de stalagmieten. Er liggen hier en daar wat zandzakken om op te stappen omdat het soms heel glad is. Soms moeten we met een touw omhoog klimmen maar het is echt de moeite waard!! Heel blij dat we dit bezoek gedaan hebben. Er waren daar wat katjes, willen ze er nu ook elk eentje thuis hebben 🫣.

We rijden verder langs de prachtige route. Het gaat nog steeds op en af, maar….de wind waait af en toe in de goede richting 🤭. 
Ik kan eindelijk een foto nemen van een aap die gebruikt wordt om te werken.

Rond 12u30 vinden we een plekje om te eten. Het is op een camping aan een riviertje. Hannah doet onmiddellijk haar zwempak aan en springt de rivier in. Hannes volgt even later. Het is even wachten op het eten (er was geen gas meer om te koken) maar het is echt wel lekker.

Na de welverdiende middagpauze gaan we verder. Maar eerst even langs de 7-eleven voor een dessertje 🤭. Daar horen we dat er geen elektriciteit in het gebied waar we naartoe gaan. De man die zat daar omdat hij verkoeling zocht en dit de eerste 7-eleven was waar de airco werkte (én er dus elektriciteit was⚡️).  De weg is ondertussen wat drukker geworden. Er zijn terug meer westerlingen gespot, duidelijk dat we in een meer toeristisch gebied zitten.  We zitten hier in een streek van de moslims. We zien heel wat moskeeën 🕌.

Het laatste stuk van de rit fietsen we naar beneden. Na een goede 50 km zien we terug de zee!  Deze keer zitten we aan de andere kant, aan de Andamaanse Zee 🌊. 

Na de installatie in onze familiekamer nemen we met z’n allen een duik in het zwembad. De hele dag zon betekent ook een warme dag. De verkoeling doet deugd. 

Dan begint de zoektocht naar een ijsje…maar door de elektriciteitspanne vinden we nog geen. Ondertussen brengt Jan de was naar de Laundry. Maar ook hier…de wasserette werkt niet omdat er geen elektriciteit is. 

We zoeken dan onze toevlucht in een bar…mét pooltafel. Volgens Hannes de beste tafel die we deze vakantie al tegengekomen zijn. Ja, hij wordt een echte kenner. Terwijl de H’tjes poolen regelt Jan de uitstap van morgen. We gaan terug snorkelen 🤿 🤩🤩🤩. We maken een dagtocht met stops op 4 verschillende eilandjes 🏝️. Voor Jan zijn verjaardag 🎁 kan dit wel tellen he! Ja, zoals elk jaar vieren we een verjaardagsfeestje op reis 🥳. 

Omdat de H’tjes het zo leuk vinden in de bar blijven we daar eten…een hamburger 🍔 smaakt altijd wel. 

Jan doet een 2e poging voor de was en de H’tjes en ik voor een ijsje 🍦. Aangezien er een SMART-tv aanwezig is, is het FC De Kampioenentijd. 

Dan is het alweer tijd om te slapen. Ze komen ons morgen om half 9 halen dus moeten we klaarstaan!

Slaapwel ❤️!

Dag 78: Het vervallen resort (Phangnga – Ao Luek: 44,9 km)

Na een rustige nacht worden we rond half 8 aan de ontbijttafel verwacht. Het is vrij sober maar oké. Er liggen zelfs sneetjes kaas. 

En dan begint het te regenen, heel hard. We moeten ons vertrek even uitstellen. Daarna is Jan moeilijk van zijn sudoku’s weg te krijgen 🤭. Tectonic ligt even aan de kant. 

Rond half 10 kunnen we vertrekken. 

Gerard raadde ons aan om de route over de berg te nemen. Die is veel mooier en een pak rustiger dan de route die Jan gemaakt heeft. Er zijn hier niet zo heel veel wegen, dus kunnen we maar proberen. 

Na 5 km begint de klim. Het is er een met haarspeldbochten. Het is vochtig warm. We zijn kletsnat van het zweet. Jan kan letterlijk zijn t-shirt uitwringen. 

Na een goede 5 km bereiken we een viewpoint. Volgens de H’tjes is er niets aan, maar ik vind het wel mooi. Het is allemaal zoooo groen. 50 tinten groen is hier heel toepasselijk. 

Na de afdaling stoppen we om de flessen bij te vullen. De mevrouw maakt een ananas 🍍 klaar voor ons en de suikers worden ook aangevuld. 

En dan begint het weer…bergop bergaf. De hele weg door. De weg wordt breder en drukker. 

We komen een eettent tegen en vergeten naar de Google-reviews te kijken. Hadden we beter gedaan…🫣. Dit is toch wel het slechtste restaurant dat we tot nu toe gehad hebben. De H’tjes eten noedels met varkensvlees. Er zit weinig smaak in. Mijn rijst met kip is zo droog als iets. Jan zijn eten zag er nog het beste uit, maar voor ons te pikant 🥵. 

Baan 4 blijft onze beste vriend deze namiddag. Na elke afdaling doemt weer zo’n verraderlijke helling op. Mijn benen zijn nog niet volledig hersteld van de zware rit gisteren. Af en toe moet ik op mijn tanden bijten. Mijn compagnon heeft al veel meegefietst en ik voel dat zijn beentjes wat rust kunnen gebruiken. Hannah haar benen werken wanneer zij zelf wil. Deze middag was er zelfs even een staking van de benen. Ze gingen in staking, zonder reden 😳. Na een tussenstop, waar de H’tjes voor de zoveelste keer aan het kibbelen zijn, is het nog 8 km naar onze slaapplaats. We nemen vandaag een klein risico. 

Er is immers geen enkel hotel met zwembad, behalve één. In de reviews krijgt het hotel de ene keer schitterende reviews, de andere keer hele slechte. We zullen dus zien. 

Bij aankomst blijkt het uitzicht alvast prachtig. Ook het zwembad ziet er groot en best oké uit. Pluspunt: er zijn 2 glijbanen. Voor 2 kamers is het 1000 THB (25 euro). We gaan even kijken naar de kamers. Het valt behoorlijk mee. Ik stem toe omdat het maar 1 nacht is. We moeten wel alles vragen: glijbaan aanzetten, handdoeken, wifi-code. Maar uiteindelijk werkt alles. 

Hannah haar zwempak 🩱 is heel snel aan. Ze glijdt onmiddellijk het zwembad in. Wanneer Hannes dit ziet, loopt hij ook naar het zwembad. Eventjes rust 🤭. Wat kunnen ze soms druk zijn…

Jan vervoegt hen in het zwembad. Na het uurtje zwemplezier is het tijd voor een ijsje. Jan doet boodschappen in de 7-eleven en brengt de koude lekkernij mee. 

We ontdekken wat mieren in onze kamer 😱, dus wordt het bed verschoven. Dit resort heeft zoveel potentieel! Het is hier echt een mooi gebouw, ruime kamers…maar er wordt geen zorg voor gedragen. Heel jammer. 

Terwijl Jan eten haalt, spelen wij een spelletje Boonanza. En raad eens wie wint? 🙋‍♀️. 

Op het menu staat er deze avond Pad Thai en wat 7-elevenfood. Na het leesuurtje is het tijd om te slapen. 

Morgen fietsen we verder naar Krabi, schijnt de moeite te zijn. Er is daar trouwens een James Bond-experience day. ‘The man with the golden gun’ is op een eiland 🏝️ in de buurt opgenomen. 

Tot morgen ❤️!

Dag 77: Vertrekken met de Brabançonne 🇧🇪 (Khao Sok – Phangnga: 72,4 km)

We starten de dag met ontbijt én de Brabançonne 🇧🇪, het is immers onze nationale feestdag. Aangezien het Belgisch volkslied in verschillende versies op Hannah haar Spotify-lijst staat, kent ze dit volledig uit het hoofd. 

Rond 9u vertrekken we. We weten dat de eerste 5 kilometers klimmen worden, daarna zien we wat de dag brengt. Er is op 40 km een slaapplaats, maar voor de rest is er niet veel…

We klimmen uit het dal van Kao Sok. Het is een grijze dag. Al vrij snel moeten we de poncho’s boven halen. Maar de regen valt mee. Het duurt niet zo lang, gelukkig. 

Onze eerste top is een viewpoint. We hebben geluk dat er een klein toeristenbusje stopt. Zij maken een foto van ons 🧑‍🧑‍🧒‍🧒. 

De tweede stop volgt al snel bij de waterval. Helemaal niet toeristisch maar wel mooi. We klimmen nog even verder. Het is vrij rustig op de baan. Na bijna elke klim volgt een afdaling. En vandaag gelukkig ook 😇. 

Na een goede 15 km stoppen we voor de eerste keer. Het parcours gaat de hele tijd bergop en bergaf. De afdalingen kunnen we meestal niet gebruiken om op de volgende helling te geraken. Het is dus lastig 🥵. 

Bij onze rustpauze vind ik een B&B uitgebaat door een Nederlands-Thais koppel. Het is wel nog 56 km. Maar om wat Nederlands te praten en een ontbijt te krijgen, wil ik wel een efforke doen. Ik stuur een mail, in het Nederlands 😀. 

We rijden verder. Ik moet jullie niet vertellen dat het hier terug heel mooi is. 

Rond de middag passeren we een 7-Eleven met vlakbij een eettent. Jan bestelt het eten van de H’tjes. Maar dit vindt Hannah veel te pikant. Dus begint ze aan mijn scampi’s met rijst en eet dit bijna helemaal op. Er zit niets anders op dan een nieuw bord voor mij te bestellen 😇. Hannah haalt nog een dessertje in de 7-Eleven en dan zijn we klaar om te vertrekken. 10 km verderop ligt ons een behoorlijk zwaar stuk te wachten…en het was de moeite. 

Het blijft puffen en zweten. We stoppen een aantal keer om bij te tanken én voor een ijsje. De H’tjes hebben al 3!!! dagen geen ijsje kunnen eten!! Niet normaal toch 😳 🤭🫣!!

Na iets meer dan 72 km en meer dan 650 hoogtemeters komen we aan in onze B&B. We worden verwelkomd door Gerard. We krijgen nog enkele tips voor onze route voor de volgende dagen. 

Na een welverdiende douche chillen we in de ontspanningsruimte. De benen hebben echt rust nodig. 

Nui, de Thaise vrouw van Gerard, maakt eten klaar voor ons. Het smaakt!

Na een gezellige babbel over het onderwijs (het zijn 2 onderwijsmensen 😀) gaan we slapen. 

We hebben vandaag heel veel geluk gehad met het weer. We hadden een zo goed als droge dag. Ik kreeg nog een waarschuwing binnen op mijn gsm dat we moeten opletten voor aardverschuivingen. Er wordt in sommige delen blijkbaar wel wat regen verwacht. Duimen dus dat het droog blijft.  

En zo starten we morgen aan onze laatste 10 dagen fietsen. Wat passeert de tijd toch snel. 

Tot morgen ❤️!

Dag 76: De kapotte boot 🚤 

Om 6u09 gaat de wekker. We maken ons klaar om op safari te vertrekken. 

Het is mooi, klaar weer. Deze nacht heeft het nog geregend. 

Stipt om half 7 zitten we op de boot. We varen met Ramon naar een baai. 

Daar zien we gibbons (die zie je blijkbaar niet zo vaak), makaken (daar zien we er heel veel van) en prachtige toekans. Wat een ervaring. 

Wanneer we willen vertrekken blijkt het stuur (ja, het is geen roer, maar een echt stuur) kapot. Met wat hulp van een andere boot geraken we aan onze hutjes. Het ontbijt staat te wachten: rijst met groentjes, eieren, toastjes…

Hannes propt snel zijn eten binnen want hij wil nog kajakken. Elke minuut die hij kan spenderen op het water, gebruikt hij. Hannah springt in haar zwempak en duikt het water in. 

Veel tijd hebben we niet. Om half 9 moeten we de kamer uit en om kwart voor 9 vertrekt de boot 🛶. 

Ramon heeft echter nog wat werk om het roer in orde te brengen. We moet dus nog even wachten. Dat wachten blijkt iets meer dan 2u te zijn. We doden de tijd met lezen, Rummikub spelen en op het einde mag Hannes dan toch nog kajakken (hij mocht niet in het begin 🫣). 

Onze boot blijkt niet te repareren dus komt er een andere boot. 

Om 11u zijn we dan eindelijk weg. Normaal zouden we nog 2x stoppen, laat ons hopen dat dit, ondanks de vertraging, toch nog zal gebeuren. 

En ja…de eerste tussenstop is aan Pra Kai Petch Cave. Wat een pareltje. 

De 2de stop is aan de ‘beroemde’ 3 rotsen op het meer. We maken een korte stop daar. 

Het weer is niet geweldig sinds we aan het varen zijn. Er is heel veel wind 💨 en het regent af en toe.  Op het water zijn er wel wat golven 🌊. We worden dus terug goed nat. Gelukkig zijn we voorziend en hebben de H’tjes en ik onze K-way aan. 

Achteraf horen we dat er een bootje is gekapseisd…

Na het aanmeren moeten we even rijden naar onze eetplaats. We eten buiten rijst met kip. Niet de beste maaltijd, maar we hebben dan toch iets binnen. Daarna worden we teruggebracht naar ons resort. Tijdens het eten begint het te regenen. Het ziet ernaar uit dat het voor een tijdje zal zijn. Aangekomen in ons resort krijgen we een nieuwe kamer. 

Hannes zaagt Jan de oren van zijn hoofd om te gaan biljarten. En zo geschiedde… we zullen thuis echt een biljarttafel moeten installeren 🫣. 

Er is ook een zwembad aan de bar. Voor 50 THB mag Hannah zwemmen. 

Na een pizza in de plaatselijk pizzeria gaan Jan en Hannah ontbijt halen voor morgenochtend. 

Hannes en ik gaan langs bij Hannes’ favoriete kraam: het rotikraam 😋. 

De avondduik gaat niet door. Door de regen zit er redelijk wat stroming op het water. Ook de elektriciteit valt even uit deze avond. 

Morgenochtend hopen we wat apen te kunnen spotten aan onze rivier. 

Maar eerst een welverdiende nachtrust. Morgen fietsen we terug verder. 

Tot morgen ❤️!