Bagnères-de-Bigorre – Saint-Bertrand-de-Comminges: 49,24 km
We zijn weer vertrokken. Gisteren werden de zakken gevuld met versgewassen kleren en alle droge spullen. Als ontbijt eten we muesli, brood en overschotten van spaghetti en worst met wortelpuree. Een stevig ontbijt dus 😀.
Rond 9u20 kunnen we vertrekken. We passeren eerst langs de boulangerie. Dat stokbrood is hier toch wel heel wat beter dan in Spanje. Tot grote spijt van de H’tjes zijn er geen donuts 🍩. We nemen een alternatieve route. In het boekje staat dat we de route kunnen inkorten met 13 km en minder hoogtemeters.
We beginnen onmiddellijk met een klim naar Haute-de-la-Côte. De toon is onmiddellijk gezet.
Na wat dalen volgt een klim van een 10-tal kilometer. Het eerste stuk is het lastigste. Na ongeveer 3 kilometer wordt het beter. De omgeving is prachtig! Zelfs Hannes vindt het mooi 😀. Hij zou hier wel willen wonen (vooral voor de sneeuw ❄️).
We passeren wat dorpjes en picknicken in Capvern. Er is daar zowaar een winkeltje open. Ik kan mijn cola’tje drinken en de H’tjes hun danette eten. Ze eten bijna elke dag een puddinkje. Op het dekseltje staat een weetje. Altijd plezant 😀. Ondertussen worden de H’tjes ‘hangertjes’. Hun hobby is om op elk vrij moment aan mij te hangen 😳. Tja…kinders zeker?
Na de middag moeten we nog even naar omhoog. Maar het gaat vlot. Het is meer valsplat dan echt ‘steil’.
Daarna volgt een heel stuk afdaling. Steilere stukken maar ook stukken valsplat naar beneden én met de wind in ‘t gat.
We hebben al de hele dag vrij zonnig en droog weer, op een paar spetters na.
In Anères komen we terug op de route. Het alternatief was echt wel een mooie route!
We zijn iets voor 15u aan de camping. Even twijfelen we om verder te fietsen maar we doen dit niet. Het is nog 20 kilometer tot de volgende camping en er wordt regen voorspeld.
De camping is redelijk drassig. Het heeft hier de voorbije dagen al veel geregend. Een ancien toont ons het meest droge plekje. Op hoop van zegen dus.
De tenten zijn net opgezet en helemaal klaargemaakt wanneer de eerste druppels vallen.
Het wordt dus een tentnamiddag en -avond. We spelen piekezot en ik lees nog wat voor. Jan maakt eten aan de toiletblokken. We eten daar ook.
Hannah vindt dan dat het tijd is om haar kuren nog eens te tonen. Ze was de hele dag al superflink.
Na het eten is het verhaaltjestijd.
De H’tjes worden professioneel getransfereerd naar hun tent.
Deze nacht zou het droog moeten zijn. Én morgen zou het zonnetje van de partij zijn. We leven in hoop!
À demain! 😘