Elk jaar is het een zoektocht naar waar we op vakantie gaan. Dit jaar waren we er snel uit. We fietsen langs de frontlijn. We vertrekken bij ons thuis in Oostakker. De route eindigt in Bazel (Zwitserland). Of we daar geraken, dat weten we niet. We zien wel.
We volgen dit jaar een stuk de route van Kees Swart. We fietsen van bij ons de Schelde af tot aan de bron. Tussen Cambrai en Saint-Quentin komen we op de route. Daarna fietsen we verder richting Reims, Verdun, Colmar om zo in Bazel te eindigen. Het plan is om dan met heel ons hebben en houden met de trein terug te keren. Dat wordt nog een avontuur.
Het weer lijkt ons alvast gunstig gestemd. Sinds gisteren schijnt de zon en is het mooi weer.
Onze samenstelling is nog steeds dezelfde :-). Jan, de organisator, planner, GPS, motivator, feestbeest (elk jaar verjaart Jan op vakantie). De H’tjes, bestaande uit Hannes en Hannah. Hannes, 7 jaar, controleur, weerman, tijdsbewaker, wegwijzer. Hannah, al 5 jaar, zangeres, toneelspeler, kortom onze entertainer. En dan ik, Anke, de volger en blogger.
Onze uitrusting verbetert elk jaar. Dit jaar zijn er echter geen spectaculaire vernieuwingen. De pino wordt door Jan bestuurd samen met Hannes. Achter de pino hangt de weehoo, met Hannah erin. Heel af en toe wisselen ze van plaats. Daarnaast rijd ik met mijn gewone fiets (ik heb een elektrische fiets maar op vakantie fiets ik altijd op eigen kracht). Onze bagage gaat mee op de fiets.
Waar we blijven slapen is afhankelijk van dag tot dag. Er bestaan ondertussen heel wat mogelijkheden: een camping, een tuin via welcome to my garden of een tuin via warm showers. ‘s Avonds bekijken we wat de mogelijkheden zijn voor de volgende dag.
Morgen rijden we richting Kluisbergen. Daar hebben we al een plekje in een tuin kunnen arrangeren. Als Jan het goed gezien heeft, zelfs eentje met een zwemvijver :-).
Zo, nu ga ik nog even uitrusten en de zakken verder prepareren. Tot de volgende!!
Heel veel plezier Anke, Jan en de H’tjes.
De goesting is er al, het goede weer ook dus nu de fietsbeentjes nog 😉.