Author: Anke

Verona – Montebello Vicentino: 55,30 km

‘Have You ever seen the rain’ speelde gisterenavond op het terras. En of we ‘the rain’ gezien hebben. Het regende de hele avond en een stukje van de nacht. Jammer dat we niet konden aan onze tent zitten met dit fenomenale zicht. 

Deze ochtend is het al vrij droog. We kunnen ontbijten met een view 🌅. 

We weten nog niet hoe we het gaan aanpakken vandaag. We rijden richting Vicenza, maar het lijkt een lastig parcours en we moeten heel wat kilometers afhaspelen. 

Maar first things first… een bezoek aan Julia’s house. Mijn mede-reisgezellen vinden het balkon vreselijk. Ik ben de enige die wat enthousiast is. Ok, het is supertoeristisch, maar het heeft wel iets. Ik ben content dat ik het gezien heb 😍. 

Bij het verlaten van Verona worden we nog even tegengehouden door een man die een foto wil van ons met de fietsen. Hij heeft nog wat tips voor onze route. Jan denkt er zoals altijd het zijne van, denk ik 😉. 

We volgen de rode pijltjes. Hannes zegt niet veel vandaag. Ik heb dan tijd om na te denken over hoe ik onze living wil schilderen 😜. 

We doen boodschappen in de Eurospin. De H’tjes zijn niet echt te spreken over deze winkel. Hannah mag niet in de kar zitten, er zijn geen kinderchocolaatjes. Nochtans is het wel een budgetwinkel 😉. 

We eten in Caldiero aan een speeltuin. Hannah heeft een lastig momentje en wil niet eten. Het duurt dan toch even voor we kunnen vertrekken. Op de fiets gaat de dochter-vader’ruzie’ nog even verder. Gelukkig maken ze het snel weer goed. 

We fietsen nu dwars door de wijnvelden. Als ik dacht er veel gezien te hebben in Frankrijk, dan heb ik het mis. Het uitzicht is supermooi!

We rijden door Soave. Daar staat een gigantisch groot kasteel 🏰. Indrukwekkend! 

We blijven door het geweldige landschap fietsen tot in Montebello. 

In de gelaterio hebben ze … Paw Patrol-ijs 😱. Uiteraard wil Hannah daar een bolletje van. 

We beslissen om een agriturismo te boeken in de buurt. Om in Vicenza te geraken moeten we nog een klimmetje doen én (ik heb het nog niet geschreven) we hebben de wind al de hele tijd niet mee. Er is niet zo heel veel wind, maar als je fietst, voel je ze wel. 

We zitten hier in Agriturismo Paradiso. Het is hier heel rustig. We hebben een familiekamers met mezzanine. De H’tjes vinden dit geweldig. Uiteraard kunnen/mogen de laatste kilometers van de koers niet gemist worden 😬.

Ik ben stiekem al benieuwd naar het ontbijt van morgenochtend 😀. 

Voor de nieuwsgierigen onder jullie: hierbij een foto van Jan zijn nieuwe sandalen 😂. En of hij er content mee is ☺️  .

A domani 😘!

Manerba del Garda – Verona: 52 km

Gisteren waren het de vliegen die ons ambeteerden in plaats van de muggen 🪰. Maar we konden toch nog lang buiten zitten. 

Vandaag vroegdag. Het is met wekker zetten en zo. Rond half 7 gaat de eerste wekker af. Het heeft deze nacht geregend. De tenten zijn dus een beetje nat. Gelukkig valt het mee van de natte. 

Rond 7u maken we de H’tjes wakker. We verbreken ons record van de ‘tenten afbreken én opruimen’. Om twintig voor 8 kunnen we vertrekken. 

Hannes en ik delen onze klim goed in en we geraken goed boven. Om 8u bereiken we de haven van Manerba del Garda, ruim op tijd.  Onze boot vertrekt maar om 8u45. We eten nog een croissant 🥐 én ik kan nog een theetje drinken ☺️. 

We zijn de enige op de boot. We passeren nog 2 haventjes, maar het blijft een privé-rit voor ons. Het uitzicht is magnifiek! 

Een uurtje later meren we aan in Sirmione. Dit is duidelijk een heel toeristisch plekje. We rijden door de stadspoort naar buiten. 

We fietsen nog een tijdje langs het Gardameer, hier wil ik nog wel eens terugkomen ☺️. 

We fietsen verder op brede fietspaden naast de grote baan. We passeren heel wat poortjes, niet altijd gemakkelijk om met de pino en het karretje te passeren. 

We verlaten het stedelijke gebied en fietsen een stukje langs een kanaal. Om het kanaal te verlaten moeten we een stevig klimmetje doen. 

De route gaat vanaf nu op en neer. We rijden door de wijngaarden van Italië. Het uitzicht is wondermooi. Aan de ene kant bergen, de andere kant plat. Na 34 km komen we in een stad mét een winkel, deze keer een Migros. Ook hier worden de karren goedgekeurd door de allerliefste H’tjes. Ondertussen is het beginnen regenen. We moeten dus op zoek naar een droog plekje op te picknicken. Dat vinden we in een soort van galerij. 

We hebben geluk dat het niet zoveel regent en kunnen droog vertrekken richting Verona. We zijn er bijna!

In Verona aangekomen gaan de hemelsluizen terug open. Jan blijft in t-shirt fietsen, maar ik kies toch voor mijn regenjas. 

We hebben in Verona een missie. Jan zijn sandalen hebben hun beste tijd gehad. Hij heeft daar een winkel gevonden die net dezelfde sandalen verkoopt. We vinden die vrij snel, dus blinken er nu nieuwe sandalen aan Jan zijn voeten 👣.

We fietsen langs enkele bezienswaardigheden in Verona. Wat een mooie stad. 

Een ijsje mag, uiteraard, niet ontbreken. 

Morgen wil ik nog eens op bezoek naar Julia’s House ☺️. I know, het is maar een verhaaltje, maar ik wil het huis toch wel eens bewonderen ☺️. 

De camping is een pareltje. Sofie verwoordt het als ‘Het beste hotel van Verona’ en ik kan haar geen ongelijk geven. Maar je moet er als fietser wel iets voor over hebben om de camping te bereiken. Het is een serieuze klim met stijgingspercentage boven de 15% op sommige stukken. Maar we geraken boven. We krijgen een wondermooie spot bovenaan de camping met uitzicht op Verona. Het is alleen jammer dat het regent 🌧️.

Het is een goed uitgeruste camping: douches, toilet met toiletpapier 🧻, overdekte plaatsen om te eten en te koken… ben je ooit in Verona, dan is dit toch wel the place to be. Na een aperitiefje, om de grote vakantie in te zetten, beginnen we aan het avondprogamma: douchen, eten, verhaaltje. 

Over de verdere route zijn we nog aan het twijfelen. Tijd brengt raad zeker, hoewel die tijd niet zo lang is 😂. 

A domani 😘!

Gardameer

Nu wie hier toch eens zijn, moeten we toch wel eens goed kijken naar dat Gardameer. We blijven dus nog een extra dagje. 

We staan op het gemakje op. Hannes en Hannah moeten nog even voor school werken, ze zijn bijna rond 😀. 

Als beloning gaan de H’tjes zwemmen in het zwembad. Daarna moet er dan wel eens gesprongen worden in het Gardameer. Ook Hannes durft, net als Hannah, bommetjes maken vanop de steiger in het meer. Het is hier echt wel  machtig! 

We eten hier in het restaurant. 

De voormiddag is in 1-2-3 gepasseerd. 

Na de middag heeft Hannes een speciale opdracht. Hij heeft een klas met heel wat creatievelingen. Er wordt een taartenwedstrijd georganiseerd. Wie wil kan alleen of in groep deelnemen. Hannes zetelt in de jury. Hij mag de taarten beoordelen op het uitzicht en de vorm. We krijgen van juf Celine foto’s en filmpjes door. Hannes neemt zijn taak ter harte en bestudeert alle taarten grondig. Via een filmpje stuurt hij zijn oordeel en het resultaat door. Hij vindt dat super (dankjewel juf Celine om dit te doen!!!). 

Dan doen we iets leuks!!! We gaan suppen. Een beetje verder dan de camping kunnen we sups huren. De Max! Hannah zit bij Jan en Hannes bij mij. Na een kleine uitleg kunnen we vertrekken. Het is superleuk. Ook Hannes en Hannah kunnen al een stukje varen. Jan en ik kunnen zo wat chillen op onze plank. Een topactiviteit. 

Het uurtje is snel gepasseerd. 

Een ijsje mag op een dag als vandaag niet ontbreken. We moeten wel eerst een inspanning leveren; 1,4 km wandelen. 

De H’tjes en Jan nemen nog een frisse duik in het zwembad. En na een goede douche zijn we klaar om morgen terug te fietsen. 

We hebben beslist onze route wat aan te passen. Ons plan om in Venetië de boot te nemen naar Kroatië laten we ‘varen’ 😊. 

We zullen al fietsend langs de Dolomieten naar Slovenië fietsen. 

Morgen moeten we vroeg uit te veren. We nemen om 8u45 de boot om dan verder naar Verona te fietsen, the place van Romeo and Julia ❤️. En voor we aan de boot zijn moeten we nog even goed omhoog. 

Er wordt deze avond/nacht en morgen regen voorspeld. Benieuwd of de voorspellingen deze keer uitkomen 😂🤪. 

A domani 😘

Paratico – Manerba del Garda: 73 km

Awel, dat muggending…het heeft tocht wel geholpen. Zal nog gebruikt worden. 

Vanmorgen zijn we vroeg klaar. Om 9u20 kunnen we vertrekken. Het is vrij bewolkt en nog niet te warm. We moeten eerst uit het dal van het meer geraken. We fietsen omhoog en soms omlaag tussen de wijngaarden. En dan plots: een wreed 🤪accident. Jan gaat zodanig wild tekeer in een afdaling dat het karretje kantelt en van zijn fiets schiet. Hilariteit alom. 

Gelukkig niets aan het karretje 😅. 

Aangezien we geen boekje hebben van de route tot in Venetië, moeten Hannes en ik ons behelpen met rode stickers met witte pijlen te zoeken. Maar vandaag is het feest; er staan bordjes! Hannes content en ik ook (hoewel ik nog de kilometers mis 🤪). 

We fietsen door een natuurpark. Altijd mooi meegenomen als we aparte fietspaden hebben én een mooi zicht 😀. 

Tegen de middag zijn we in Brescia, we hebben toch al 30 km gefietst. Ik zie een Subway en stel voor om daar een belegd broodje te eten. Achteraf heb ik spijt dat ik dit voorgesteld heb. Er waren volgens mij betere plaatsjes om eens een belegd broodje te eten. Maar keuzes maken als je honger hebt, is meestal geen schitterend idee. Bij deze het bewijs. 

De H’tjes vinden het wel lekker, Hannes vindt het te weinig. Maar een puddinkje en een snoepje kunnen hem paaien. 

We fietsen verder richting het Gardameer. De route blijft golvend. Op een bepaald moment is die zelf versperd. Er zijn werken aan de gang en we kunnen niet door. De omleiding leidt ons tussen de velden. Het was precies veldrijden. We maken hierdoor toch wel een omweg. De 63 km die op voorhand gezegd werd, zal wat meer zijn. Maar we zijn dit ondertussen wel gewoon hé, Hannes 🤪. 

Plots verschijnt het Gardameer. En…het ziet er schoon uit. We moeten nog heel wat op en af voor we aan de camping komen. We doen nog boodschappen want er is niet echt een winkel in de buurt van de camping, tenzij de campingwinkel. Maar je weet nooit op voorhand wat voor een marchandise ze hebben 😊. 

Het is hier al de hele dag zwaar bewolkt. We zagen heel wat donkere wolken in de buurt van het Gardameer. Maar nu we er zijn, klaart het open. Wij zijn toch echte zonnetjes hé 🌞. 

We zitten hier op een ****-camping. Dit wil zeggen: een zwembad én animatie. We zullen hier 2 nachten blijven. We hebben de schoonheid van het Gardameer nog onvoldoende kunnen aanschouwen deze avond. Het zou zonde zijn om morgen verder te fietsen. Het is niet dat we hier elke dag passeren. 

We eten nog eens de lekkere maaltijd met bloemkool, patatjes, zalm en een zachtgekookt eitje in een yoghurt-mayonaise saus. De H’tjes maken het zwembad (terug mét badmuts) onveilig en verkennen de camping mét het kaartje terwijl Jan kookt. 

Na het eten volgt een voorleessessie aan het meer. Een toplocatie. En is het mooier dan het Garda d’Iseo, Awel eigenlijk wel. Het is hier prachtig!!

O ja, een vraagje: we zijn bezig in Harry Potter 4, het laatste boek dat ik van Harry Potter voorlees. Hebben jullie nog suggesties? Ik ben vooral op zoek naar ‘klassiekers’ die te vinden zijn in e-book vorm. Stuur gerust een berichtje of pb’tje. Alle tips zijn welkom 😀. 

A domani 😘

Gisterenavond zijn we uiteindelijk de tent moeten invluchten voor de muggen 🦟. 

Toen we Hannah terug bij Hannes legden was het kermis in hun tent. Er was deze morgen toch wel wat lichamelijke schade 🙄. 

Vandaag rustdag. Na het ontbijt proberen de H’tjes zich rustig bezig te houden tot 10u30, het moment dat het zwembad opengaat 🫣. Hannah leest vooral. Hannes leest ook, maar gaat al even naar het meer. We bellen met het thuisfront. Vandaag is mijn zus, tante Elke, jarig. We bellen ook even met Olivia en oma van de zee. 

Gisteren was tante Leen jarig. We verblijden beiden met een filmpje (ChatterPix is een keicoole app 😀). 

Om 10u30 zijn ze weg. Voor mij het signaal dat ik eindelijk nog eens in een boek kan lezen. 

Jan gaat voor de middag naar de winkel en na het zwemmen werken de H’tjes voor school. We zijn bijna rond voor dit schooljaar 😊. 

Het is hier ondertussen al warm, boven de 30 graden. Het is doef…er wordt vandaag nog onweer voorspeld. Maar ja, onze weerapps verschillen nogal in hun voorspellingen 😂. 

We eten op het gemak paella. Ik doe een dutje en lees nog wat. Jan speelt met de kindjes Boonanza. Deze keer is Hannes de winnaar. 

Aangezien het ijsje gisteren zo lekker was, gaan we nog eens terug. Jan bestelt opnieuw een specialleke. 

Jan en de kindjes spelen nog een beetje in het meer. Ik geniet van het kijken naar hen 😂. 

Ja, een rustdag is rusten hé 😀. 

Het uitzicht is hier toch wel fenomenaal. Volgens sommigen even mooi als het Gardameer maar veel minder toeristisch 😀. 

Morgen zullen we waarschijnlijk de vergelijking kunnen maken. De volgende stap is het Gardameer, als alles goed gaat. 

Deze avond doen we nog een belletje naar tante Leen en oma van Stefaan. 

Nu liggen de H’tjes in de tent en proberen we iets uit tegen de muggen. Een spiraalvormig iets wat we in brand moeten steken. Ik ben benieuwd!

A domani 😘!

Vaprio d’Adda – Paratico: 61,79 km

Gisterenavond hebben we de Cats Europees goud zien halen. Na een goede nachtrust zijn we klaar voor een fietsdag. 

We nemen het ontbijtbuffet van het hotel. Er is er eentje content 🥰. Het is met eitjes, muesli, cornflakes, toastbroodjes en veel taart. De Italianen ontbijten precies graag met cake of taart 🥧. 

We kunnen vroeg vertrekken. Vandaag moeten we iets meer hoogtemeters doen dan de voorbije dagen. We fietsen langs rustige wegen en zien de bergen dichterbij komen. De ‘bezetting’ van de fietsen is terug ‘normaal’. 

Tegen de middag stoppen we aan een Conad in Romano di Lombardia. We zoeken een parkje met banken in de schaduw en liefst een kraantje met drinkwater. We vinden een plaatsje aan een fontein in de schaduw, maar geen speeltuin. Het drinkwater is warm. We merken dat het moeilijker wordt om fris water uit de kraantjes te krijgen, het water is vrij warm. 

Ondertussen krijg ik een video-telefoon van de school. Vandaag krijgen de leerlingen hun nieuwe leerkracht te zien én de leerkrachten hun nieuwe leerlingen. Dat was echt wel eens leuk! Ook de H’tjes zijn heel content met hun nieuwe juffen 🥰. 

Na dit intermezzo fietsen we verder. Het is echt wel warm. De verschillende kraantjes die we tegenkomen zijn allemaal warm, we moeten ons dus behelpen met warm water. Af en toe worden de klimmersbenen nog eens aangesproken, het zijn vooral korte, pittige hellingen. We fietsen terug door enkele wijngaarden. 

We pauzeren nog even voor een fris drankje en om een frisse fles water te kopen om onze flessen te vullen. 5 km verder zien we het meer, Lago d’Iseo. 

Een ijsje op deze warme dag mag niet ontbreken. Jan laat zich eens volledig gaan 🫣. 

Rond half 5 bereiken we onze bestemming: een camping mét zwembad én aan het meer. 

Het zwembad wordt al snel uitgetest. Groot is onze verrassing dat er een badmuts moet gedragen worden. Gelukkig worden die hier verkocht. Na een beetje vertraging springen ze met een bommetje het water in en zijn ze vertrokken. 

Wij zetten de tenten op. Ik neem ook nog een duik mét badmuts en al snel volgt Jan ook. 

Alles verloopt wat trager deze avond. We eten wat later en het verhaaltje ook. Ik lees voor aan het meer op vraag van Hannes. Hoe mooi is het daar🤩. 

Morgen zullen we de benen stilhouden. We hebben 13 dagen na elkaar gefietst en kunnen wat rust gebruiken. 

Wat we gaan doen, weten we nog niet. We zien wel wat de dag brengt 😊. 

A domani 😘