Aftellen en toch een beetje afscheid nemen.

De voorbije week en deze week staan een beetje in het teken van afscheid nemen. Toch een beetje raar…

Vorige week donderdag was voor Hannah de laatste dag met haar juf Eveline (op vrijdag werkt de juf niet). Alle kindjes kregen popcorn. Hannah is diegene die haar vriendjes het meest zal missen. Maar deze week komen er nog een paar ons huis op stelten zetten :).

Hannah met haar juf Eveline en Dolfje

Hannes vierde vrijdag zijn afscheid maar ook zijn verjaardag. Op 14 april wordt onze jongeman immers 9 jaar. Hannes had snoepjes mee voor zijn verjaardag en wou zelf pannenkoeken bakken in de klas met de juf als afscheid. Juf Celine had een drukke namiddag, maar Hannes vond het geweldig. Bedankt juf Celine! Hij kreeg ook een mini-boekje mee voor de momenten waarop hij het eens moeilijk zou hebben. Nu ja, Hannes wou zijn boekje al lezen want hij zal het toch niet moeilijk hebben…hij zal niemand missen beweert hij. We zullen nog wel zien :-).

Hannes plant zijn schoolwerk in.

Vrijdag was ook voor mij mijn laaste schooldag. Het was een superleuke dag met mijn klas. Het was er eentje om in te kaderen :-). Bedankt lieve leerlingen van 5C. Ik zal jullie toch wel missen hoor!!

Om de vakantie in te zetten was er een drink met de collega’s. Van hen kreeg ik wat brieven mee voor onderweg, voor de moeilijke momentjes. Ja, volgens Hannes zal ik dag 1 al wenen omdat ik hen mis 🙂 en zal ik die brieven al nodig hebben.

Jan heeft ook zijn laatste werkdag gehad. Deze week volgt nog een drink om zijn congé in te zetten.

Zaterdag was er een gezellig samenzijn met de familie. Enerzijds om Hannes zijn verjaardag te vieren en anderzijds om toch een beetje afscheid te nemen.

Verjaardagsfeestje

Ik krijg heel vaak de vraag of we er klaar voor zijn… Wel, in mijn hoofd zal ik er klaar voor zijn als we op het vliegtuig zitten, denk ik. Het is nu vooral alle materiaal bijeenzoeken, kleren klaarleggen, zakken beginnen maken… En ons huis kuisen. Gelukkig krijg ik deze week nog wat hulp van de allerliefste Nathalie. Tussendoor is er hier speelstraat en moet er nog een verjaardagsfeestje georganiseerd worden. Er komen ook nog wat vriendjes spelen en mijn lief metekind Olivia blijft logeren. En om het nog wat spannender te maken, heeft Jan nog een tripje georganiseerd om zondag op een kasseistrook naar de helleklassieker te gaan kijken. Wij (lees: Jan) staan jaarlijks op strook 9 in Mons-en-Pévèle op zo’n 50 km van de meet.

Lasershooten met Olivia
Kleren klaarleggen

Dus of ik er klaar voor ben…nog niet helemaal dus :-). Wat ik wel al weet is dat het zonnetje schijnt in Lissabon en dat het boven de 20 graden is… sounds good :-).

Nog één maand…

Ik ga mij eerst even voorstellen.

Ik ben Hannes, de tweede schrijver van de blog. Ik ga elke week een tekstje schrijven over wat dat ik die week heb gedaan. 

Zoals jullie weten ga ik heel graag op hotel (voor het ontbijt)(zie foto).

Ik hou ook heel erg van ijsjes. Dat eten wij bijna elke dag.

Ik hou ook heel veel van het openbaar vervoer. We proberen zoveel mogelijk met de trein te vertrekken.Maar deze keer gaan we met het vliegtuig

Die tekst gaat ‘De week van Hannes’ noemen.

Tot de volgende keer.

Groetjes Hannes

12 april…D-day (nog 51 dagen)

Al heel lang koesteren wij een droom…Er even op uit trekken met ons allemaal voor een lange periode. Er was steeds iets wat ons deed twijfelen of waardoor het precies toch niet het juiste moment was. Maar we hebben de knoop doorgehakt. We gaan het doen, we gaan springen, we gaan vertrekken!!

Woensdag 12 april nemen we het vliegtuig naar Lissabon. Dit is ons vertrekpunt. Van daaruit rijden we door het midden van Spanje en zo richting Frankrijk. In Frankrijk moeten we een keuze maken. Naar links of naar rechts (is ook niet moeilijk hé 🙂 ). Naar links rijden we de west-kust af naar het noorden. Daar nemen we een boot naar Ierland om zo een rondje Ierland te doen. Eens we Ierland rond zijn varen we richting Schotland. Hannes droomt er al van om daar net op tijd te zijn voor het WK wielrennen in Glasgow. Maar moeder de vrouw (ik dus) vindt dat ze ook iets in de pap te brokken heeft. Dus heeft Jan (zoals een goed huisvader, geluisterd naar zijn vrouw) ook een route gericht naar de andere kant. Hier doorkruisen we Italië, Kroatië, Slovenië, Oostenrijk, Hongarije, Slovakije en Tsjechië. Qua afvinken van landen kan dit ook al tellen. Ondertussen kreeg Hannes al de opdracht van meterlief om vanuit elk land een kaartje te sturen… Mijn keuze gaat uit naar de laatste trip (wat het waarschijnlijk ook zal worden).

De opties

Ons eindpunt staat niet vast. We zien wel waar we geraken. Het enige wat wel vast staat is dat we half augustus terug naar Oostakker komen.

De route ligt zo goed als vast, nu nog de andere praktische zaken. Aanvragen van internationale paspoorten (als we naar Engeland zouden gaan), vliegtuigtickets, materiaal (tenten, slaapzakken, matjes…) checken, kleren aankopen… Jan en ik nemen beide ons ouderschapsverlof op. Voor de school van de H’tjes is alles al geregeld. Het is toch een voordeel dat ik bij de bron zit :-).

Ons huis proberen we voor die periode te verhuren. Mocht je iemand kennen die iets zoekt voor deze periode, neem gerust contact op.

De komende periode probeer ik af en toe iets te posten over onze voorbereidingen en de ‘stress’-momentjes. Onze reis zelf probeer ik ook vast te leggen. Het is de bedoeling dat één dag in de week Hannes de blog schrijft (schoolwerkje: combinatie spelling – taal – mediawijsheid – … een ZILLige opdracht voor de insiders 🙂 ).

Dit weekend begon het te kriebelen op de fiets-en wandelbeurs in Flanders Expo waar Jan informant was.

Travelday: part II

Deze ochtend komen we met z’n allen frisgewassen aan het ontbijtbuffet. Hannes beleeft een topmoment. Het ontbijt smaakt. 

Onze eerste opdracht voor vandaag is fietsen naar het station van Keulen. We nemen het fietspad aan de Rijn en cruisen naar het bahnhof. 

Onze trein heeft 80 ! minuten vertraging. Gelukkig is er om het half uur een trein dus nemen we de volgend. Op 10u47 zitten we voor een uurtje op de trein met bestemming Aken. De H’tjes hebben het lastig. Ze kunnen niet veel doen dus pest Hannah erop los en Hannes doet ook mee. Ik hou mij deze keer afzijdig en probeer een dutje te doen. We sliepen immers allemaal samen deze nacht en we hebben een grote snurker onder ons midden…rarara…hoewel ik een matras en kussen had, was mijn nachtrust niet zo geweldig 😏. 

Na een uurtje sporen komen we aan in Aken. We eten een broodje en dan start onze fietstocht naar Eupen. We weten van de vorige keren dat we uit Aken eerst moeten ‘klimmen’. Jan heeft een route uitgestippeld van ongeveer 22 kilometer. Het is een mooie route langs grindwegen en kleine wegen. Het parcours is golvend, maar de benen zijn heel wat beter getraind dan toen we de eerste dag naar Aken fietsten ☺️. 

Rond kwart voor 3 komen we aan in Eupen. We kunnen onze fietsen rustig in de trein zetten. We hebben geluk, er is zelfs een fietscompartiment op de trein. Jan is vlug nog een ijsje en frisse drankjes gaan halen om de meer dan 2 uur durende rit wat aangenaam te maken. 

We houden ons bezig met lezen, kaartspel spelen, eten…

Rond half 6 zijn we terug op Gentse bodem. Even nog een klein stress-momentje. Onze treindeur gaat niet open. Hannah volledig in paniek. We zoeken hulp bij de conducteur. En er komen ons verschillende mensen helpen. 

Onze laatste opdracht van de dag: fietsen naar…huis (Oostakker). 

Daar worden we verwelkomd door onze buurvrouw en kunnen we onmiddellijk de beentjes onder tafel schuiven met heerlijke wortelpuree met worst. 

En zo zit onze reis er alweer op. Ik ben altijd terug blij thuis te zijn, maar ik zal het snel terug missen. 

Het was weer een reis om niet te vergeten. We hebben heel veel mooie momenten meegemaakt. Het is niet altijd even gemakkelijk met de H’tjes. Ze vragen heel veel energie. Maar het is leuk om ze te zien genieten. Hannes was mijn steun en toeverlaat op de fiets. Hij gaf vaak dat extra duwtje wat nodig was om bergop te geraken. Stiekem was hij ook een stimulans. Hannes vindt het niet fijn om af te stappen bij het klimmen. Mijn doel was om hem niet meer te laten afstappen en dat is dan ook gelukt 😉. Bij het spelen van spelletjes had hij het vaak moeilijk met Hannah haar gedrag. Maar evengoed kon hij heel mooi samenspelen en zocht hij een oplossing om toch te kunnen blijven spelen. Wanneer hij niet wist naar waar we gingen, wat we zouden eten…wat niet duidelijk was, durfde hij al eens door het lint gaan. Maar ik kon evengoed een grotemensengesprek hebben met hem. Of we genoten samen van de stilte op de fiets. Hannes, je bent een toppertje 😍. 

Hannah en Jan waren een geweldige tandem. Hannah was vaak heel uitbundig. Vooral haar mond 😉. De benen hebben niet zo veel op de trappers gestaan. Ik zag ze wel heel regelmatig rondzwaaien samen met haar dansende armen. Hannah zorgde voor de muziek. Elke dag deed ze samen met Jan opdrachtjes. Ze vertelde heel veel en stelde heel veel vragen aan Jan. Hannah kon echter heel humeurig zijn, zelfs een beetje stout. Haar hobby is haar broer pesten. En ze weet hoe ze hem boos kan krijgen. Maar ze kan evengoed de beste en liefste helper zijn. Hannah, blijf voor die spontane spring-in-‘t veld die je bent. We hebben veel plezier gehad aan jou 😍. 

En dan…de reisleider, Jan. Het was weer dik in orde! Een hele fijne route, leuke campings, leuke speelpleinen. Jij blijft altijd doorgaan, je blijft altijd positief, je blijft altijd lachen. Soms vervloek ik jou eens, maar ik zou deze reis met niemand anders dan met jou willen doen!! 😘

Volgend jaar trekken we er voor een lange periode op uit. Vanaf april nemen Jan en ik ons ouderschapsverlof op en gaan we 4 maanden op pad met de H’tjes en de Pino’s. Dat wordt een hele uitdaging. Maar ik kijk ernaar uit. We beginnen binnenkort met alle voorbereidingen. Je hoort nog van ons.

Bedankt allemaal om mee op reis te gaan met ons! Hopelijk tot de volgende keer 😘. 

Top 3 van Hannes: 1. Een ijsje eten 2. Spelletjes spelen op de trein 🚃 3. Fietsen 🚴 

Travelday part 1

Als de H’tjes in dromenland lagen was het aan vader en moeder om te pingpongen. We deden dat tot we het balletje niet meer zagen door de duisternis. Hoe fijn was dit. 

Het is een slow morning. Op het gemak ontbijten en de tenten opruimen. De laatste keer…deze avond slapen we in een of andere hostel/hotel. We komen immers laat aan in Keulen vandaag. 

De H’tjes amuseren zich met pingpongen en beachvolleybal spelen op de camping. Toch wel een gemak dat ze zich af en toe zelfstandig kunnen bezighouden. En als we niet in de buurt zijn kunnen ze dat nog beter 😀. 

We hebben om 13u47 onze trein dus hebben we nog even tijd om naar het Schloss Nymphenburg te gaan. Een groot kasteel met park in de buurt van de camping. 

Daarna fietsen we door naar München Hauptbahnhof. We kopen wat proviand voor onderweg. Onze trein heeft al 10’ vertraging. Hopelijk is onze vertraging niet zo groot als in het doorgaan. 

Wachten op de trein in München

Op de trein houden de H’tjes zich bezig met patience, zenuwen en hoger lager. Ze lezen beiden op de e-reader. Ze zijn echt wel flink. 

Het laatste half uurtje is er teveel aan voor hen. We komen met een lichte vertraging toe in Keulen. 

Het uitladen van de fietsen loopt vlot. Dat is toch altijd een stresske. Maar de medefietsers helpen elkaar. Ja, er bestaat nog hulpvaardigheid in deze wereld 🌍😉. 

We fietsen nog 3 kilometer naar de jeugdherberg. We konden nog naar de camping gaan, maar dit was nog 6 kilometer. En tegen dat de tent opgezet is… Mijn voorkeur ging uit naar ergens in een hostel/hotel blijven slapen. Jan zijn voorwaarde was dat fietsen ergens veilig konden binnen staan. 

De H’tjes liggen in bed. Hannah heeft nog even haar kuren getoond. Hopelijk slapen ze wat. En morgenochtend volgt een nieuw topmoment voor Hannes: het ontbijt 🥞 🍳🧇🥣.

Morgen onze allerlaatste dag. Het programma: fietsen naar Keulen station, de trein nemen van Keulen naar Aken. Fietsen van Aken naar Eupen (zal nog pittig worden 🌶). Treinen van Eupen naar Gent Sint-Pieters en dan fietsen naar Oostakker. 

Als we thuis zijn dan zorgt onze lieve buurvrouw Maria voor ons avondeten, wortelpuree met worst. Als dat niet lief is ❤️. We kijken er al naar uit 😉. 

Top 3 van Hannes: 1. Op de trein 🚃 naar buiten kijken 👀 2. Lezen 📖 op de trein 🚃 3. Het kasteel 🏰 

Citytrippen in München

Gisterenavond kwam hier nog veel volk toe. Er was behoorlijk veel lawaai. Maar de H’tjes hadden er weinig last van. Ze sliepen heel snel 😀. 

Deze ochtend duurt het lang vooraleer er leven te horen is in de fresh&black-tent. Het is al na 8 uur. We ontbijten op het gemak. Ik kan zelfs nog eens een theetje 🍵 drinken. En Jan drinkt voor de gezelligheid een koffie ☕️. 

We vertrekken met de fiets naar de stad. Onze eerste stop is de Marienplatz. Daar is om 11 uur een klokkenspel te horen met een voorstelling van reusachtige koperen poppen. De H’tjes vinden het maar niets. Ik vind het wel eens de moeite om te zien als je er toch bent. 


Tegen de middag fietsen we verder naar de Englischer Garten. Er zijn hier immers heel wat parken in München. 

In dit park kunnen surfers 🏄‍♀️ hun hart ophalen. Er is een onophoudelijke golf in de Eisbachrivier. Cool om te zien. 

We fietsen een beetje verder en komen daar een grote biergarten tegen. De H’tjes eten daar echte Duitse kost. Jan voelt zich ook een echte Duitser en eet een halve kip met sauerkraut én uiteraard een halve liter erbij. Ik hou het bij een slaatje en een pretsel. 

‘s Middags fietsen we door naar het Olympiapark. In 1972 werden hier de Olympische Spelen georganiseerd. Het is echt een bezoekje waard. We hebben wel een beetje ‘pech’ omdat alles in gereedheid wordt gebracht voor enkele Europese kampioenschappen. Zo kunnen we niet binnen in het atletiekstadion. We nemen wel een kijkje in het zwembad. 

Daarna gaan we naar de Olympische Toren. We gaan met de lift naar 185 meter hoogte. Daar heb je een adembenemend zicht over München. Jan en ik kunnen ingeven VR-bril opzetten om te ervaren hoe het park er in de toekomst zal uitzien. 

Na het bezoek aan de toren mogen de H’tjes in zo’n bol zitten om in het water te lopen. Wat een pret! Het duurt maar 5’ maar onze 10 euro is wel gespendeerd 😉. 

We stappen (en Hannah loopt) de heuvel op van het Olympiapark. Ook daar is het uitzicht fenomenaal. 

Als we beneden zijn, passeert het treintje net dat een rondrit doet in het park. We maken daar uiteraard gebruik van. Hannes heel content tot… hij tijdens de rit een minigolf ziet. Hij zaagt daar al een week over… maar het is al laat. 

Na het treintje fietsen we terug naar de camping. We hebben er vandaag toch wel 25 kilometer opzitten. 

Op de camping eten we rijst met spinazie, kikkererwten en een curry saus. Er wordt hier blijkbaar dagelijks gekookt en het eten is aan een zeer schappelijk prijs. 

Morgen zetten we de trip richting huis verder. Morgennamiddag nemen we de trein naar Keulen. Daar zouden we rond 20u hopelijk arriveren. 

Top 8 van Hannes: 1. Op het treintje 🚂 2. In de draaibollen op het water 3. Naar boven op de toren 4. Op restaurant 5. Surfers op de rivier 6. Speelplein 7. Pingpong 🏓 8. Verhaaltje

Top 11 van Hannah: 1. In de bollen op het water 2. Op het podium staan 3. Op het skateboard 🛹 4. Naar boven lopen op de berg 5. Lopen naar beneden van de berg 6. Treintje 7. In de bollen op het water 8. In de toren 9. Op restaurant 10. Pingpong 🏓 11. Basket 12. Verhaaltje