Author: Anke

Zoals elke avond duurt het een tijdje voor de H’tjes in slaap vallen. Rond 21u was het zo ver.

Om 8u waren we wakker. We moesten nog alles pakken en naar de bakker om ontbijt. Het duurde dus even voor alles gepakt was en we klaar waren om te vertrekken. De camping was trouwens heel rustig én kindvriendelijk. Rond 10u45 startten we onze fietsrit richting Tiengemeten, een eilandje. We picknickten in Dinteloord.

Mijn gebeden werden precies verhoord want we fietsten door verschillende dorpskernen. Ondertussen werd het warm, maar dan ook echt warm. Gelukkig stond er een windje. Het rijden over de Haringvlietbrug was dé attractie van de dag. Dit is een lange brug over het Hollands Diep. Dat de brug nog eens open ging, was de kers op de taart.

We vervolgden onze weg richting het veer naar het eilandje. Het werd 10 km beuken tegen de wind. Na drie kwartier wachten op het veer, konden we ons laten overzetten naar het eiland. Hier mogen trouwens geen auto’s rijden. Na 3 km fietsen op het eiland bereikten we de natuurkampeerplaats. In een geweldig stukje natuur, maar vol van vreselijke vliegbeesten, hebben we onze tenten opgezet.

O ja, hebben we ook geleerd vandaag: op maandag zijn heel veel winkels toe. Op ons eilandje is er niets open. Gelukkig waren we voorzien van eten 😀.

Wat we morgen doen, weten we nog niet. Het wordt immers bloedheet de volgende dagen.

En morgen hebben we ook een feestvarken 😀.

Gisteren probeerden we de blog online te krijgen, maar het is niet gelukt. Met een dagje vertraging is hij hier toch.

Gisterenavond beslisten we om naar de volgende natuurcamping door te fietsen. Het was wel rond de 60 km fietsen. We zien wel wat het wordt…

In de ideale wereld vertrokken we om 9u ‘s morgens. Maar…het is niet altijd zo ideaal als we willen. De kindjes sliepen tot 8u. Wij waren een beetje vroeger wakker. De binnentent ruimde ik al op, dit is mijn taak. Voor het ontbijt zat het meeste materiaal in de juiste zakken.

Na de boterhammen met choco ruimden we verder op. Ondertussen amuseerden de kindjes zich in het reactiepaneel. Boer Huub zocht nog wat medewerkers om de eenden eten te geven. De eenden kwamen korrels eten uit de handen van de kindjes. Hannah durfde helemaal niet en Hannes zijn korrels lagen al snel op de grond. Met een hulpmiddel, een schepje, lukt dit beter. De eendjes kwamen uit Hannes’schepje eten en hij doodcontent.

Tegen een uur of 10 waren we vertrekkensklaar. Na een 15tal km, voor een groot deel langs de Westerschelde en meewind, moesten we een veer nemen naar de overkant van het water. Onze boottocht duurde een groot half uur. De dag was al geslaagd voor de kindjes. Het volgende deel van het parcours was de wind iets minder gunstig, het begon warm te worden en de honger sloeg toe… We vonden echter geen plekje in de schaduw. We zijn dan maar even afgeweken van het parcours. In Oostdijk konden we ons picknicken dan eindelijk onder een boom leggen en eten.

Ik vond mijn 2e adem terug. Ondertussen begon het echt warm te worden, gelukkig was er nog altijd de wind. Niet altijd in ons voordeel…maar wind is wind 😀. We reden door het laatste stukje Zeeland. Zeeland is echt mooi, maar ik miste het rijden door de dorpjes op onze route. O ja, Hannah heeft toch wel zen uurtje geslapen in de Weehoo, een feest! En Hannes…die blijft vragen stellen (Wat is dat? Waarom wordt dat gebruikt? …)… Gelukkig valt hij soms eens stil 😀.

Noord-Brabant is onze volgende provincie. We reden richting Bergen-op-Zoom. Een stad die bij ons vooral gekend is uit de verkeersoverzichten. De route stuurde ons niet door de stad, maar errond. We passeerden de haven met een prachtige boulevard met een strandje erbij. We zijn even gestopt voor wat water-en zandplezier. Na een ijsje zetten we onze tocht verder. Ondertussen was het al 16u. We hadden nog 15km voor de boeg. Langs een mooie, rustige route fietsten we naar onze camping ‘de Kreek’ in Nieuw-Vossemeer. We werden heel vriendelijk ontvangen.

Het is hier heel rustig. Er staan maar 2 andere tenten naast de onze. Er zijn speeltuigen en er is speelgoed voor de kindjes. Ideaal dus…

Morgen springen we terug op de fiets. De bestemming wordt deze avond bepaald. We ziek wel wat de dag brengt 😀.

Rond half 7 komen de eerste woorden uit de verduisterde tent. We vragen de kindjes nog even stilletjes te zijn. Ze zijn dan misschien wel de eersten die in bed liggen op de camping, maar zijn dan ook de eersten die wakker zijn en vooral veel lawaai kunnen maken. Om half 8 zitten ze al op één of andere tractor van het wagenpark.

Deze voormiddag staan enkele activiteiten op het programma:

• 9u: dieren eten geven
• 9u30: rondleiding door boer Huub
• 10u30: huifkartocht

Na onze boterhammen met choco gaan we al een kijkje nemen bij de konijnen. Blijkt dat er veel konijnen ontsnapt zijn…het deurtje stond open. De H’tjes vinden het vooral leuk om te kijken hoe de andere kindjes konijnen vangen, er zelf aankomen is iets anders…

Om 9u komt de boer met eten voor de kippen en de konijnen. De kindjes mogen in de hokken om het brood te geven. Zowel Hannes als Hannah zijn in de hokken geweest om eten te geven. Op zich al een hele prestatie. Na het eten geven krijgen we een uitleg over de boerderij van boer Huub. We verblijven op een akkerbouwbedrijf. Ze hebben hier niet veel dieren: konijnen, kippen, een ezel, een pony en een hond. We krijgen uitleg over de gewassen die hier geteeld worden: suikerbieten, bruine bonen, maïs, aardappelen, tarwe en gras. Daarna mogen we van boer Huub naar zijn machinepark kijken. Hannes vindt het gewelding. Verschillende tractoren en machines staan in de schuur. Ze mogen zelfs op een machine klimmen en even op het stoeltje zitten. Na de rondleiding mogen de kindjes dan een rondje op de tractor doen. Wat straalden de H’tjes.

Om 10u30 was het tijd voor de huifkartocht. De boer nam ons mee naar een suikerbietenveld, een bruine bonen-veld en naar een stukje strand aan de Westerschelde. Het werd uiteindelijk een tocht van bijna 2 uur met verschillende tussenstops. Hoe tof was dat!

In de namiddag blijven de meisjes op de camping. Hannah wordt verondersteld van wat te slapen en ik kan ook wel wat rust gebruiken. Na een uur valt Hannah toch in slaap en ze slaapt zeker 2 uur. Ze kan er maar deugd van hebben. De jongens trekken met de fiets en de fietskar naar Terneuzen. Naast de Weehoo hebben we ook een fietskar mee (Jeuj, ik mag ook iets trekken met de fiets). Jan en Hannes gaan in Terneuzen een campingvuurtje halen, gereedschap om de Weehoo te herstellen en doen boodschappen voor deze avond en morgen. Ze hebben het daar precies wel naar hun zin gehad.

Na nog wat rusten voor ons, spelen voor de kindjes, eten we een heerlijke groentemix met aardappelen en een lapje varkensvlees.

Nu begint het waken aan de tent…Morgen zetten we onze tocht verder.

O ja…het is moeilijk om foto’s erbij te plaatsen…het internet werkt verschrikkelijk traag.

D-day…Gisterenavond pakten Jan en ik onze zakken en die van de kindjes. Het is altijd goed nadenken wat we wel en niet meenemen. Laat ons zeggen dat ik veel te veel meeneem en Jan veel te weinig meeneemt.

Deze morgen moesten de laatste zaken nog weggestoken worden en dan konden de fietsen geprepareerd worden. Jan neemt daar zijn tijd voor. Het is immers belangrijk om alles op een bepaalde plaats te hangen aan de fiets. De etenszak moet bijvoorbeeld altijd beschikbaar zijn. Na het gepuzzel konden we rond 9u45 vertrekken. Na een uitgebreide uitzwaai-ronde bij de buren, oude buren en Hannes’ vriendinnetje waren we rond 10u45 écht vertrokken. Het eerste deel van de route liep langs de Moervaart, een mooi fietspad. Rond half 12 hebben we ons picknickdeken uitgelegd aan de kerk van Wachtebeke. Na wat stokbrood met kaas en samali (Ja, Hannah weigert salami te zeggen) fietsten we verder richting Nederland.

In de namiddag kronkelden we langs boerenwegels en brede Nederlandse fietspaden. In Axel zagen we een wegwijzer naar een natuurspeelbos. Ideaal, dachten we voor de kindjes, maar we hebben het niet gevonden. We bleven verder duwen tegen de wind (ja, klein detail: we zullen veel tegen de wind fietsen wist Jan mij te vertellen). Op een heel vervelende kasseibaan kenden we onze eerste pech. De ketting van de Weehoo kapot. Gelukkig konden we zonder ketting doorfietsen, maar Jan heeft al een werkje voor ’s avonds. Rond 15u arriveerden we op onze farmcamping in Vogelwaarde. Wat een toffe camping is dat hier! We beslissen onmiddellijk om hier 2 nachten te blijven. Er is hier een go-cart – tractorpark voor kindjes, er worden activiteiten georganiseerd en ze zijn hier heel vriendelijk. Het enige nadeel…onze tent staat in de platte zon.

Het opzetten van de tent gebeurt gemoedelijk. Onder het goedkeurend oog van de ezel en de pony wordt de tent opgetrokken. De kindjes slapen voor het eerst in een aparte, verduisterende tent. Ze kijken al weken uit naar het moment dat ze in hun eigen tent mogen liggen.

Het avondeten verloopt een beetje chaotisch. Blijkt dat we onze gasflesjes vergeten zijn…gelukkig kunnen we rekenen op sympathieke kampeerders waarvan we hun kookvuurtje mogen gebruiken. Bij het afgieten van de pasta valt dan nog eens alle pasta uit de pot (sorry Jan, maar dit was echt kapotlachen 🙂 ), dus mag Jan opnieuw beginnen. Door al het spelen hebben de kindjes geen tijd om honger te hebben. Rond 19u15 eten we dan onze spaghetti in tomatensaus met rookworst. Altijd overheerlijk dat campingeten. Na heel wat gelach en plezier in de tent, is het rond 21u stil in de tent bij de kindjes. Wij zitten dan nog eventjes buiten onder de tarp met een boekje naar de regen te luisteren want ja….het heeft hier gedruppeld!!!

Morgen is het zo ver… we vertrekken op fietsvakantie richting Nederland. We zullen zoveel mogelijk onze tent proberen opslaan op natuurkampeerterreinen. De route staat nog niet helemaal op punt, maar de eerste dagen volgen we de natuurkampeerroute Zeeland. Daarna zouden we richting het binnenland met knooppunten verder fietsen.

Frank en Sabine (dé favorieten van onze H’tjes) voorspellen volgende week tropische temperaturen. Als het té warm zou zijn, dan fietsen we richting de kust. We zien wel.

Het belangrijkste is dat het een plezante reis wordt. Het aantal kilometer dat we fietsen maakt ons eigenlijk niet uit. Ons doel is om dagelijks rond 15u à 15u30 te arriveren op de camping, de tenten op te slaan en relaxen :-).

We proberen dan ook onze blog up-to-date te houden.

Zo, nu gaan slapen, zodat de beentjes uitgerust zijn voor morgen!