Author: Anke

We zijn vertrekkensklaar…enkel de belastingsbrief nog… ;-).

De grote vakantie is al even aan de gang. Maar een echte vakantie is het nog niet geweest. Verhuizen en schilderen op school zorgt voor wat overuren op de school. Daarnaast was het nog eens tijd voor de grote kuis. Ons huis wordt voor eventjes terug verhuurd. Dit brengt ook heel wat stress mee (voor mij dan toch…mijn wederhelft denkt daar anders over :-)).

De planning is ook een paar keer gewijzigd. Plan 1 was om te vertrekken op woensdag, maar de Thaise avond in onze straat willen we echt niet missen. Kannita, onze Thaise buurvrouw, kan heerlijk koken. Sinds een aantal jaren kookt ze voor onze straat (wil je zelf eens proeven, ga dan zeker eens langs bij https://afoodaffair.be/). Plan 2 was om vandaag (12 juli) te vertrekken, maar het weer hield ons tegen. Er werd heel veel regen voorspeld. Dit gaf mij nog even de tijd om wat verder op te ruimen en in een boek te beginnen (Al het blauw van de hemel –> een aanrader). Ik hoop stiekem om het deze avond uit te hebben, maar ik vrees ervoor…

Maar morgen zijn we dus weg. We zouden graag om 9u25 op de trein naar Eupen zitten. Vandaar hebben we nog een stevig rit voor de boeg naar Bütgenbach, waar we voor de eerste keer onze tenten zullen opzetten.

Als alles goed verloopt, probeer ik terug dagelijks een verhaaltje te posten.

Nu ga ik mij nog een beetje verder verliezen in mijn boek :-).

Kaprijke – Oostakker (30 km)

Deze nacht moest ik gelukkig mijn matje niet opnieuw opblazen, we hadden allemaal een matras :-).

‘s Morgens worden we verwend door Jan, hij is naar de bakker geweest. Voor de mama’s (tante Leen en mezelf) heeft hij een taartje mee. Dat taartje verdwijnt in de buik van … Hannes (onze omnivoor). Terwijl de kindjes buitenspelen maken wij (lees: maakt Jan) de fietsen klaar. Rond half 11 kunnen we vertrekken. We worden professioneel uitgezwaaid.

Wie fietsen met de knooppunten terug naar huis. De hele vakantie is Hannes onze gids. Jan heeft steeds de knooppunten opgeschreven en Hannes gidst ons langs de Vlaamse wegen. Vandaag is Jan echter een paar nummertjes vergeten opschrijven…een kleine oorlog ontspringt zich tussen vader en zoon.

Ondertussen fietsen we door de Lembeekse bossen en door het ruime gebied van Evergem. Aan het kasteel van Wippelgem stoppen we kort voor een snelle Jelle (peperkoek uit de AH ;-)).

Het volgende om naar uit te kijken is de overzetboot in Langerbrugge. Maar vooraleer we de oversteek maken, gaan we op restaurant. A Poppa is een Italiaans restaurant vlakbij. Nadat we ons energiepeil terug opgekrikt hebben, komt het hoogtepunt van de dag voor Hannes, de boot.

Eenmaal aan de overkant zijn we bijna thuis. O ja, de wind was ook vandaag niet onze vriend. We zouden kunnen overwegen om de volgende vakantie eens gewoon met de wind mee te fietsen en zien waar we geraken. Dan kan ik niet klagen en zagen over de wind ;-).

Het zit er weer op, onze mini-vakantie. Het deed deugd. Eens niet teveel moeten nadenken, mijn hoofd wat leegmaken… Morgen roept de plicht alweer. Dus…Anke out :-).

De Haan – Kaprijke (71 km)

Na een vrij goede nacht (slechts 2x mijn matje moeten opblazen) zijn we rond 8u allemaal wakker. Vandaag is het de tenten opruimen en vertrekken. 

We mogen ontbijten bij Eline en de kindjes. We eten buiten. De kindjes gaan ondertussen minigolfen. Een blitsbezoek, maar hoe fijn was dat 🥰!

Tegen half 11 vertrekt de trein met bestemming Kaprijke. We volgen verder de kustroute. We fietsen door Blankenberge richting Zeebrugge. Het eerste stukje is langs de drukke kustbaan, gelukkig rijden we daarna langs een afzonderlijk fietspad. De volgende kuststad is Heist. Daar rijden we nog eens aan het strand. Het is dan picknicktijd en… uiteraard  vliegertijd 🪁 . Het lijkt of de wind dan nog vrij rustig is. 

Na de middag fietsen we door het mondaine Knokke. Schone huizen en chique auto’s… de H’tjes kijken hun ogen uit. 

Daarna volgt een van de mooiste stukken van onze kustroute, langs het Zwin. Onze avonturier, Hannah, neemt haar verrekijker om de vogels te spotten 🦅. We voelen ondertussen de wind opkomen. 

Ik sukkel een beetje met mijn fietspositie, we zoeken de hele dag naar de juiste stand van zadel en stuur, maar vinden die voorlopig niet. 

We rijden door ons derde land, Nederland 🇳🇱. Je merkt het onmiddellijk aan de ruime fietspaden. Het is echt druk op het fietspad. In het toeristische Sluis eten we een ijsje. Vanaf daar wordt het wat rustiger op de fietsbaan. Maar die verdomde wind blijft maar waaien…in ons nadeel. Ik blijf sukkelen met mijn fietspositie. We proberen een wissel van fiets, maar dit brengt geen zoden aan de dijk. 

Via Sint-Laureins rijden we terug België 🇧🇪 binnen. Vandaar gaat het naar Kaprijke, onze eindbestemming. Het laatste stuk duurt precies uuuuuren… maar tegen half 6 arriveren we EINDELIJK bij Jan zijn zus. Daar worden we verwelkomd met een aperitief. We mogen de voetjes onder tafel schuiven en genieten van een heerlijke bbq. Ook oma van Stefaan en Stefaan zijn van de partij. Het wordt een gezellige avond. Hannes en Hannah leven zich uit met Tuur en Marie. En wij genieten van een beetje rust 😇. 

Morgen rijden we terug naar huis, naar Oostakker. Hopelijk wordt het een rustig losrijritje 😅. 

De Panne – De Haan (55 km)

Deze nacht was een beetje een moeilijke nacht. Hannes heeft een paar keer de camping wakker getierd (in zijn slaap) en er zit blijkbaar nog een minigaatje in mijn slaapmatje. De herstelling die moest gebeuren (anders zou ik alleen op hotel overnachten) is niet volledig gebeurd…

Rond een uur of 10 kunnen we vertrekken. Er is veel zon 🌞 maar ook veel wind 💨. En die komt…uit de verkeerde richting. Dat wordt dus beuken vandaag. 

Wanneer we uit Koksijde fietsen zien de H’tjes een hoge duin. Ze willen daar graag omhoog lopen en Hannes wil vliegeren. Tot nu toe lukte het vliegeren niet echt goed, maar mits een technische aanpassing kan hij nu wel echt vliegeren. Een blij ei dus! En Hannah vindt het geweldig om naar beneden te rollen in het zand. Heerlijk toch! 

We fietsen verder door Oostduinkerke en Nieuwpoort. Ondertussen moeten we nog eens stoppen om een fruitje te eten en te…vliegeren 🪁. 

In Nieuwpoort passeren we Hannah haar hotel 🏨 voor de zeeklassen, en blij dat ze is! We zien ook de garnaalvissers met hun paarden 🦐 🐎. Binnen 2 weken zal ze alle uitleg krijgen hierover dus hoeven we niet te stoppen volgens Hannes 🫣.

De overzetboot blijkt niet te varen in Nieuwpoort dus moeten we rond de haven fietsen 🚴. 

In een plaatselijke hoevewinkel kopen we heerlijke aardbeien 🍓 en pudding. 

In Westende picknicken we aan het strand. Hannes heeft bijna geen tijd om te eten want hij moet… ja ja, je raadt het al… vliegeren 🪁. 

Na een lange middag pauze fietsen we verder naar Oostende. Daar hebben we met oma van de zee afgesproken. Het is echter 12 km op de zeedijk beuken tegen de wind. Het gaat wat moeilijker vooruit. In Middelkerke proberen we de beelden van de stripfiguren te herkennen. Leuk spelletje! Tegen half 3 zijn we op de plaats van afspraak. De H’tjes lopen onmiddellijk het zand in. Hannah om wat rond te lopen en Hannes om te … vliegeren. Na ons ijsje nemen we afscheid van oma en springen we terug op de fiets richting De Haan. In Oostende is het veel te druk aan de overzetboot dus fietsen we nog eens rond. Dankzij een standje van Farys kunnen we onze waterflessen bijvullen.

 

Vanaf Bredene fietsen we niet meer langs de zee. Het fietst wel wat beter ☺️. 

We kamperen in de achtertuin van Center Parcs. Na een lange dag kunnen we onze tent opzetten en kunnen we genieten van Hannes zijn lievelingseten van het vuurtje: paprika, kikkererwten, erwten, rijst en curry. 

Morgenochtend gaan we samen met Eline ontbijten aan haar huisje in Center Parcs. ‘s Avonds gaan we bij tante Leen en Nonkel Jan logeren. Weer een dag om naar uit te kijken 👀. 

Gisterenavond krijgt Jan het plots in zijn hoofd om misschien toch een andere route te nemen, zonder de trein. 

De nacht brengt raad en we beslissen bij het oude plan te blijven 🫣.

Rond half 9 nemen we afscheid van onze buurvrouw en fietsen we richting Deinze station. 

Via de F7 (fietsostrade) staan we in een recordtempo aan het station. Het is een vlakke route op heel rustige banen. We zien ook dat er effectief gewerkt wordt op de spoorlijn, stel  je voor dat ze niet zouden werken 🤣. 

De zwaarste beproeving van de ochtend is de speciale brug over de E40 opfietsen, schoon spel!

In het station van Deinze is het even zoeken naar de juiste verdieping met de lift 🛗, maar het lukt onverwachts heel goed. De Pino’s kunnen er gemakkelijk in dus wij content ☺️. 

Een ongelooflijk sympathieke conducteur leidt ons naar de plaats waar we de fietsen mogen installeren in de trein. En omdat dit aan de eerste klasse grenst mogen we gewoon in eerste klasse rijden. We hebben meer dan voldoende tijd om ons te installeren (vandaag is Deinze begin- of eindstation). Na een treinreis van anderhalf uur, met regelmatig ‘luchtjes scheppen’ (= haltes) komen we rond 12u aan in Poperinge. 

Na een stop bij de slager eten we onze pistoletjes op in het Dirk Frimout park. Wat een schoon park!! Als je in Poperinge bent, een must go. 

We zijn ons toiletpapier vergeten maar om een vrijgezellenparty te sponsoren kopen we een rol WC-papier. Zo zitten we niet in de shit 💩 (sorry…flauw mopje 🫣). 

We fietsen langs de hoppevelden (waar nog geen hop opstaat) en de Moeren richting De Panne. Tijdens het fietsen, ‘botsen’ veel vliegjes tegen ons. Volgens Hannah hebben ze geen vliegles gehad 🫣☺️. 

We flirten het laatste stukje met de Franse 🇫🇷 grens. We zijn dus even in het buitenland geweest ☺️. 

In De Panne komt Jan een collega en oud-collega tegen, Stefan en Laurens, hoe toevallig ☺️. 

Na een korte babbel rijden we naar de zee. Maar eerst… een ijsje (mag niet ontbreken). Het was niet het goedkoopste ijsje, het mag gezegd worden, het was echt wel lekker!!!

Een kort strandbezoek mag uiteraard niet ontbreken. 

We overnachten op een camping in De Panne. We hebben hier een plekje in een uithoek gekregen. Er is hier precies een bal marginal 🫣. Het petanquetornooi van deze middag, zal nog even verder gezet worden in/aan de bar. 

Morgen fietsen we de kustlijn af. We brengen een bezoekje aan oma van de zee en dan zien we wel waar we arriveren.