Tijdens het Hemelvaartweekend gaan we sinds een aantal jaren (je kan dus wel spreken over een ‘traditie’) op minivakantie. Morgen vertrekken we dus :-).
De H’tjes hadden heel graag zelf eens gefietst, zelf eens met bagage gefietst. Het initiële plan was dat we één fiets zouden meenemen voor hen, Jan op de pino met het niet-fietsende kind en ik op mijn gewone (niet-elektrische) fiets.
Maar…een val tijdens de turnles heeft deze plannen doorbroken. Vorige week maandag is Hannah vrij zwaar gevallen en heeft een zware kneuzing overgehouden aan haar elleboog. Fietsen is momenteel niet aan de orde. Dus gaan we in onze gewone formatie op mini-vakantie. Pino 1 wordt bestuurd door Jan met Hannah als co-piloot, pino 2 is terug mijn rijtuig en Hannes is mijn trouwe co-rijder. Nieuw dit jaar is een extra gps. Oma van de zee heeft haar wandelgps geschonken aan Hannes. Vanaf nu rijden Hannes en ik zeker niet meer verloren.
De NMBS heeft ons een beetje gedwongen om te fietsen naar Deinze (er zijn werken tussen Gent en Deinze…en er is een…vervangBUS. Met de fietsen geen optie 😉 ). Daar nemen we de trein naar Poperinge. Vanaf daar fietsen we naar de zee. We zullen de hele Belgische kust affietsen om zo richting het schone Meetjesland te fietsen en dan terug naar Oostakker.
De weergoden lijken ons alvast gunstig. Nu nog de zakken maken en we kunnen weer even uit de ratrace stappen (lees: fietsen).
Laatste dag… het voelt een beetje raar aan. Enerzijds ben ik heel blij terug te zijn, anderzijds zal ik de ongedwongenheid, het niet-moeten heel hard missen.
Deze ochtend was er ontbijt. Hannes heel content, hij vloog onmiddellijk op de yoghurt af 🤪. Hij wist nog van vorig jaar dat die lekker was.
We hadden een leuke opstelling van kamer trouwens. Er waren bovenaan 2 bedden die achter elkaar ‘hingen’. Daaronder sliepen Jan en ik in 2 bedden naast elkaar. Hannah haar hobby was om van haar bed naar beneden te springen op ons bed. Tja…trapjes zijn zooooooo niet nodig🤭.
Ik wou zeker op tijd zijn in het station. We hadden gisterenavond op de app gezien dat er geen rechtstreekse trein was van Keulen naar Aken. We zullen dus wat langer moeten sporen.
Na een fietstochtje langs de Rijn zijn we rond 9u in het station. In het reiscentrum worden we verder geholpen. We moeten inderdaad 2 treinen nemen. Jan leest op de papieren aan het perron dat er aan een brug wordt gewerkt…deze week… dus zijn er geen rechtstreekse treinen naar Aken. De terugreis zal dus wat langer duren…geduld is een schone deugd 🫣.
Het in en uit de trein stappen gaat vlot. We halen onze aansluiting, de vertragingen vallen goed mee, dus op schema 😀.
In Aken kopen we broodjes en we beginnen aan onze fietstocht naar het station. We doen dit al 3 jaar en hebben telkens een andere route genomen. We fietsen eerst goed omhoog om uit Aken te geraken. Daarna is het parcours heuvelachtig. De H’tjes trappen goed mee. Hannes vond het nochtans vreselijk dat we met de fiets naar Eupen gaan, want er was er een van Eupen naar Welkenraedt’. Maar stiekem vindt hij het tochtje wel leuk 🙂. We passeren voor de eerste keer het bordje met België 🇧🇪 erop…dus fototijd 🤳.
We eten onze broodjes op in Hergenrath. Rond 14u20 zijn we aan Delhaize in Eupen. We kopen we snoepjes voor onderweg. We moeten nog een grote 2 uur op de trein zitten.
Het op-en afladen van de fietsen gaat vlot. En dan fietsen we door het mooie Gent terug naar huis.
Als we thuis komen staat ons eten klaar. Onze lieve buurvrouw Maria heeft gezorgd voor eten: spinaziepuree met worst, echte Vlaamse boerenkost. En dat het smaakt.
En zo zit ons grote avontuur erop.
Hannes, baas, liefhebber van het openbaar vervoer, lid van de fietspolitie, roeper, zager (😜), kleine betweter, denker, meneertje waarom, maar bovenal mijn fietscompagnon, wat heb ik genoten van jou deze reis. Je was steeds welgezind op de fiets. Je vertelde mij vaak over het parcours en ik mocht de hele dag luisteren naar jouw ‘informations’. We hadden vele leuke gesprekken over het leven. Je hebt al heel wat wijsheid in jou. Je beweert een betere reisleider te zijn dan jouw papa. Dit was een reis op jouw maat. Je hebt al vele wilde plannen voor de volgende reizen (met de kajak, met de bus, met de trein…). Je bent een toppertje!!
Wat heb ik veel gelachen om jou. Jij bracht heel vaak een vrolijke noot op onze reis. Jouw stok was een rode draad tijdens onze reis. Je hebt een mooi souvenir mee voor op jouw kamer. Wanneer je bij mij op de fiets zat, trapte je Supergoed mee, om toch maar te bewijzen dat jij dat ook kan. En jouw mondje stond geen minuut stil 🙃. Vertellen, fantaseren, vragen stellen, mopjes vertellen…Maar je had het soms ook heel lastig. Jij miste thuis, jouw vriendjes, de voetbal. Je toonde dit niet altijd op de juiste manier. We hebben samen nog wat werk aan de winkel. Maar je bent mijn allerliefste knuffelbeestje!
Jan, de reisleider, jij bent de motor van dit hele avontuur. Jij hebt alles gepland, uitgezocht… het enige wat ik moest doen was volgen en ja-knikken (😜 mopje). Jij zorgde ervoor dat we eten hadden, een slaapplaats, een route… dat je daarvoor zoveel op jouw telefoon zat, nemen we er wel bij 😀. Ook dit jaar was jij meester positivo! Always look at the bright side of life is echt wel jouw levensmotto. Jij kan omgaan met mijn grilletjes en willetjes (maar ik ook met die van jou 🤪). We zijn een goed team toapetegoare. Op naar nieuwe avonturen samen! Hopelijk kunnen we dit nog lang samen doen ❤️💕. Misschien toon ik dat soms te weinig, maar ik zie jou echt graag 💝.
Maar eerst gaan we wat rusten. De draad terug oppikken.
Ik wil jullie nog allemaal bedanken voor de vele fijne reacties, jullie support vanop afstand, berichtjes…het deed deugd aan mijn hartje!
Tot in real life of tot een van onze volgende avonturen!!! 😘😘😘
De laatste nacht in de tent van deze vakantie…en het was geen topnacht. Onze Chinese buur snurkte, niet normaal. Gisterennacht was dit ook al het geval maar precies iets minder luid 🫣.
De regen op de tent maakt ons wakker. We zullen de tent nat moeten afbreken. Gelukkig moeten we hem niet meer opzetten.
De H’tjes gebruiken gretig hun nieuwe paraplu ☂️: om naar het toilet te gaan, om iets uit de tent te halen, om naar de ontspanningsruimte te gaan of om gewoon in de regen te lopen. Die paraplu is dé aankoop van deze vakantie. Er wordt al onderhandeld met Jan of die volgend jaar ook mee mag… Ik ben benieuwd naar het antwoord…
Rond 9u20 starten we onze fietstocht naar Dresden Hauptbahnhof. We rijden ons laatste stukje langs de Elbe. Die Elberadweg is echt wel een toproute!! Na enkele kilometers rijden we de voorwijken van Dresden binnen. En na 13 kilometer fietsen bereiken we het station. We zijn ruim op tijd.
Wanneer Jan van het toilet komt, zie ik zijn gezicht op onweer staan. Onze trein is gecanceld… En nu… Jan schuift aan in het reizigerscentrum. Na geruime tijd komt hij terug met het goede nieuws. De trein rijdt toch, maar het is een ander toestel. Gelukkig. Ik kreeg al een klein groot paniekske. Hannes was al volledig klaar om de regionale treinen te nemen (dit zijn stoptreinen en we zouden veel moeten overstappen).
Het inladen in de trein gaat vlot. Een vriendelijke man helpt ons. We hebben 4 fietsplaatsen gereserveerd wat ons wel wat extra ruimten heeft én we stappen in het beginstation op waardoor we veel manoeuvreerruimte hebben.
Dan beginnen we aan een meer dan 7 uur durende treinrit.
Onze activiteiten:
eten
Veel eten
Voorlezen uit Harry Potter
Lezen
Boonanza spelen
Puntjes verbinden, sudoku’s oplossen
Luchtje scheppen in elke station 😜
De tijd gaat vrij snel vooruit. Met een klein beetje vertraging komen we om 19u aan in Keulen. De fietsen gaan vlot van de trein.
We fietsen nog 3,5 km langs de Rijn naar de jeugdherberg. En…net op tijd om nog iets te kunnen eten! Den baas is content, een dag zonder warm eten zou een ramp zijn. De dagschotel is een varkenslapje met boontjes en gebakken aardappelen.
Na het inchecken en een verfrissende douche is het tijd voor ons bed. Morgen staat terug een gevarieerde reisdag op het programma:
Het was een rustige avond gisteren. We konden schuilen in de overdekte ruimte. De H’tjes verwarmden zich in hun slaapzak.
Deze nacht was het frisjes. Ik ben wakker geworden van de koude (en van mijn matje dat leegloopt 🙃).
Deze morgen moeten we niets afbreken. We blijven immers nog een extra nachtje op de camping.
Vandaag gaan we naar Dresden. We moeten bus en tram nemen. Er is er hier weer eentje blij.
We struinen even rond in de oude stad. Dresden is echt wel een mooie stad.
We bezoeken het verkeersmuseum, een aanrader als je met kinderen gaat. Het enige nadeel is dat alles in het Duits of Engels is. Je kan hier en daar experimenteren, schermpjes aanraken… Er zijn verschillende zalen: auto/fiets, schepen, vliegtuigen en treinen. We dachten hier snel even rond te zijn, maar we blijven meer dan anderhalf uur in het museum. Én de H’tjes vonden het niet saai.
We picknicken met uitzicht op de Elbe.
Na de middag kopen we een paraplu, ja, we zijn gezwicht…na een hele vakantie zagen 🙄🤭.
Na de middag gaan we met de tram naar de Schwebebahn. Dit is een monorail 🚠 die ons 84 meter hoger brengt. Toch wel de moeite. We krijgen een schitterend uitzicht te zien.
Het is dan tijd voor een ijsje. Jan en ik eten een taartje.
En dan komt het hoogtepunt van de dag…boodschappen doen in Kaufland. Dit is een grote winkel die bestaat uit 2 verdiepingen. De H’tjes vinden dit een geweldige winkel, Jan en ik iets minder 🙄.
We doen er onze inkopen voor deze avond en voor morgen op de trein. We moeten morgen 7 uren doorbrengen op de ICE-trein, dan is eten een belangrijke bezigheid. Een tram- en een busrit brengen ons terug naar de camping.
We eten nog eens pasta carbonare, het topgerechtje van deze vakantie.
We proberen al zoveel mogelijk in te pakken voor morgen. Er wacht ons nog een fietsrit van 13 km naar het station. Om 11u23 nemen we de trein in Dresden naar Keulen.
Rond 18u45 zouden we daar moeten arriveren. We blijven overnachten in de jeugdherberg. Hannes kijkt er superhard naar uit…vooral naar het ontbijt 🤭.
Gisterenavond begon het plots keihard te regenen dus moesten Jan en ik ook in de caban ‘vluchten’. De H’tjes waren nog volop plezier aan het maken dus kwamen we hen wat storen. Dit zorgde er wel voor dat ze sneller in slaap lagen 🤪.
Deze morgen kunnen we vrij snel vertrekken. Het is gelukkig droog 😀. We moeten geen tenten afbreken, matjes oprollen en slaapzakken wegsteken dus dat scheelt wat in tijd. Rond half 10 vertrekken we. Afhankelijk van het weer, de ‘lastigheidsgraad’, de benen proberen we naar Dresden te rijden.
We beginnen de rit met een hoogtepunt. We staan voor de overweg. Hannes is content, alleen…het duurde niet lang genoeg 🙃.
Na een kleine 10 km zie ik dat het karretje lek begint te lopen… we zoeken een goed plekje om de band te herstellen. We vinden een plekje onder een grote brug en het begint dan keihard te regenen. Goede timing van de lekke band 😬.
We kunnen snel terug vertrekken. De route is prachtig. We fietsen tussen de ‘bergen’ en passeren ondertussen heel wat steden en dorpjes. Ik zou de hele tijd postkaartfoto’s kunnen nemen. Het doet ons soms denken aan onze route langs de Moezel.
En…we rijden ook de hele tijd naast de sporen. Zo kunnen we, volgens Hannes, elk moment de trein 🚃 nemen.
Net voor de middag rijden we over de grens Duitsland 🇩🇪 binnen. Jammer genoeg is er geen bordje, dus geen foto.
In Bad Schandau nemen we de overzet naar de stad. Daar doen we onze boodschappen. Als we aan de kassa staan zien we dat het…jawel…regent. We wachten dus even aan de ingang tot het mindert. Het was opnieuw een goed moment dat we niet aan het fietsen waren.
Een dorpje verderop is er een speeltuin met overdekte picknickplaats. Het is ondertussen al half 2. En je raadt het nooit, het begint opnieuw keihard te regenen ☔️. We spelen het spelletje ‘Ik ga op reis en ik neem mee…’
Als we terug de fiets opstappen schijnt het zonnetje zelfs! Ook in de namiddag blijft het parcours adembenemend. We moeten de rivier nog eens over tot groot jolijt van de H’tjes. Dit betekent nog eens met het pontje naar de overkant.
We kronkelen verder langs de Elbe…omhoog en omlaag. Tot het opnieuw begint te regenen… nu hebben we geen schuilplaats. De regen valt met bakken uit de lucht. Aan een fietsenstalling proberen we wat te schuilen. We zijn kleddernat. Na de stortbui gaan we weer door.
En een halfuurtje later krijgen we nog eentje over ons. Nu biedt een boom wat bescherming. Ja, het weer spaart ons niet tijdens onze laatste lange rit.
We besluiten de eerste camping te nemen die we tegenkomen. Rond half 6 fietsen we de oprijlaan op. Ondertussen was het alweer aan het regenen.
De camping ligt op 13 km van het station. Er is hier een binnenruimte, een keukentje…kortom alles wat wij nodig hebben.
De H’tjes warmen zich op in de binnenruimte, ze hebben het koud. Hannah kijkt tv 🙄 en Hannes leest wat. Jan en ik zetten ondertussen snel de tenten op.
Er staat hier een hometrainer en de H’tjes fietsen er allebei op alsof ze nog alle energie van de wereld hebben 🤭.
Na het eten is het tijd voor een verhaaltje in de slaapzak.
Morgen gaan we een bezoekje brengen aan Dresden. En dan zit ons avontuur er bijna op…snif 🥲.
Er waren enkele campinggasten die gisteren nog een feestje gebouwd hebben, wij hebben daar gelukkig niet veel last van gehad. Onze Nederlandse buren daarentegen hebben niet zo goed geslapen 🤨.
Het heeft de hele nacht geregend. Zoals de weerapp zo mooi omschrijft: ‘lichte regen’.
Ook deze ochtend blijft het licht regenen ☔️.
De H’tjes zijn heel vroeg wakker. Ze gaan onmiddellijk aan het strandje spelen. Ondertussen kom ik stilaan uit mijn tent. We breken de tenten af onder het afdak. Zo worden de binnententen niet nat.
We zijn bijna klaar om te vertrekken. Klein probleempje: de kindjes zijn supervuil van het spelen aan het strandje. Het is niet eenvoudig om ze ‘proper’ te krijgen. Maar we kunnen rond half 10 vertrekken.
Het blijft de hele voormiddag regenen. Het parcours langs de Elbe is echter wondermooi! We fietsen tussen de heuvels. Af en toe zit er een verraderlijke helling tussen, een serieuze kuitenbijter. Dit samen met de regen maakt het toch wel lastig.
We zien terug regelmatig vakantiefietsers. Het is dan ook een mooi parcours. Je merkt dat dit een druk gereden route is. Er zijn veel plaatsen waar je kan pauzeren om iets te eten of te drinken. Je vindt heel wat infopunten waar je vaak overdekt kan zitten. Én de weg is goed bewegwijzerd. Mijn copiloot vindt dit het allerbelangrijkste 😉. Ja, vandaag zitten we terug in onze normale setting ☺️.
Tegen de middag vinden we een Potraviny die open is.
Ik vind er eindelijk eens heerlijke bubbeltjeschocolade 😍. Me happy!
Het wordt een eenvoudige picknick: pistolets met kruidenkaas of hespenworst.
In de namiddag blijft het regenen. We hebben niet veel kilometers meer af te malen, 16 km.
We blijven kronkelen langs de Elbe of de Labem in het Tsjechisch.
We rijden de hele dag langs de spoorweg. Zowel links als rechts van ons zien we treinen en goederentreinen passeren, zelfs op zondag is er veel passage.
Rond half 3 komen we aan op onze ‘kampeerplaats’. We slapen vanavond in een cabane. Het zou deze middag, avond en nacht nog regenen 🌧️. Binnen slapen in een bed is nog eens mooi meegenomen 😉.
Jan zet zich op het terras met een pintje en kijkt naar de koers. Er is hier een minigolf en onder bepaalde voorwaarden gaan de H’tjes en ik minigolfen ⛳️🏌️♀️🏌️♀️.
Halverwege hebben we honger en pauzeren we even.
Na onze pauze spelen we verder. Het laatste stukje moesten we de regen trotseren. Maar…de H’tjes zijn heel flink geweest! Een flinke opsteker ☺️.
Het begint harder te regenen en gaan in onze cabane zitten om de koers verder te bekijken. We zien Mathieu Van der Poel op een magistrale wijze wereldkampioen worden. Er werd hier door Hannah hard gesupporterd voor Wout Van Aert, maar het mocht niet zijn.
Na de koers is het douchen geblazen! We eten hier nog iets in het restaurant en dan is het tijd om onder de dekens te kruipen.
Morgen rijden we naar Duitsland 🇩🇪. Het voorlaatste land van onze vakantie.
