Dag 1: Reisdag

Om half 6 staat de wekker. We moeten ons enkel nog aankleden, de laatste zaken naar de zolder brengen en onze overschotjes naar Maria brengen (zo blijft ze aan ons denken 🤣). 

Gisteren was het alle hens aan dek. Huis kuisen, laatste rommel naar de zolder brengen, naar de Kine, kleine boodschappen doen… om 20u ‘s avonds kreeg de stress even de bovenhand. Maar rustige Jan zorgde weer voor een daling in mijn stresspeil. 

Nu ja, zondagmorgen zorgde hij toch even dat ik op slag weer 10 jaar ouder ben geworden. Jan stapte uit bed alsof hij 100 jaar was…manken een dikke knie…Leve die Padel toch 🫣. Gisteren heeft de dokter er wat vocht uitgetrokken en lijkt hij toch klaar voor de reis. 

Er is nog een kleine discussie tussen Jan en Hannah over welke knuffel mee mag op vakantie. Hannah had op de knuffelraad beslist dat Oscar, de haai, mee mocht. Dit werd unaniem beslist in de nacht. Het beestje is, uiteraard, te groot volgens Jan. Maar door de bemiddeling van moeder lag Oscar zijn eerste grote reis maken. Je ziet…ook wij kennen onze grote problemen 🤣. 

Onze lieve buurvrouw Kanitta kwam nog even langs om ons geluk te wensen. De kindjes kregen elke een Budha die hen zal beschermen tijdens de reis 😇. 

Oma Rita en Stefaan zijn onze taxichauffeurs van dienst. Jan rijdt met de ingepakte fietsen en de bagage in onze auto en wij (de H’tjes en ik) mogen mee met de bolide van Stefaan. Het was een vrij drukke ochtendspits maar we komen rond 8.15u aan in Zaventem. 

Jan besluit te gaan aanschuiven bij de grote bagage. Door een defecte lift gaat het daar tergend traag vooruit. Blijkt dan dat we eerst moeten inchecken…ik begin wat zenuwachtig te worden. 

Aan de incheckbalie zijn ze niet zo heel vriendelijk. We moeten eerst nog met de fietsen bij hen passeren, dan doen ze wat moeilijk omdat we geen terugvlucht geboekt hebben… soit…we geraken op tijd door alle controles én zijn op tijd voor de eerste vlucht van de dag. Bestemming: Abu Dhabi.

Die vlucht loopt alvast gesmeerd. De H’tjes vinden de schermpjes geweldig! Filmpjes kijken, spelletjes spelen, de vlucht ✈️ volgen…zijn de activiteiten van de middag. 

Na de warme maaltijd (kip of rundsvlees) wordt er zelfs al wat gewerkt voor school. Ik rust wat en kijk naar You’ve got mail ❤️. Na wat UNO spelen maken we ons klaar voor de landing. 

Bij het buitenkomen van het vliegtuig overvalt een verschroeiende warmte ons…34 graden en het is 19u30 in de avond. 

Na opnieuw een controle van de bagage (we zijn onze duct tape kwijt) zijn we nu aan het wachten op onze volgende vlucht. 

21u45 plaatselijke tijd vertrekken we naar Bangkok om daar rond 7u plaatselijke tijd te arriveren. 

We zijn nu echt vertrokken 🙃. 

Aftellen

Vorig jaar, rond de paasvakantie, begon een nieuw idee te rijpen. Hannes wou graag nog eens een lange vakantie maken. Maar zijn laatste schooljaar in de lagere school hield mij een beetje tegen. Hij zou de laatste maanden met zijn vrienden missen, zijn eindwerk, … zijn diploma-uitreiking. Voor Hannes was dit echter geen issue.

Zowel Jan als ik hebben nog wat ouderschapsverlof staan én als we nog eens langer willen fietsen is het echt het moment. Rond 1 mei vorig schooljaar gaf ik mijn verlofstelsel door. Vanaf 1 mei 2025 twee maanden ouderschapsverlof. De knoop was doorgehakt.

Op oudejaarsavond houden Jan en ik de laatste jaren een tête-à-tête. We bespreken onder andere welke route we in het nieuwe jaar willen fietsen. Nu was het onze lange fietsreis. De Sultansroute van Istanbul naar Wenen leek een grote kanshebber. Tot we out-of-the-box begonnen denken. Waarom niet eens een ander werelddeel, een andere cultuur, iets helemaal anders dan we al enkele jaren doen. Dus gaan we eens zot doen.

6 mei (jaja, binnenkort) vliegen we met de fietsen en onze bagage naar Bangkok, Thailand. We zullen 3 maanden rondtrekken in Azië. Voorlopig staan Thailand, Laos en Vietnam op ons programma. Jan is momenteel een fietsroute aan het uitstippelen.

Onze leuze ‘It’s not about the destination, it’s about the journey’ zullen we dit keer zeer letterlijk moeten nemen. Begin januari scheurde ik mijn achillespees bij een volleybalmatch (ja, ik was even depanneur bij TOPploeg Avantique 🙂 ). 3 weken gips en 7 weken in een speciale bot was het verdict. Momenteel ben ik aan het revalideren (ondertussen mag ik al terug werken, praise the Lord). Fietsen is gelukkig het beste wat ik kan en mag doen. Conditioneel sta ik echter nergens. Dus de eerste weken zal iedereen mijn tempo moeten volgen. Maar met mijn compagnon-de-route, Hannes, zal dit zeker lukken.

Als het lukt, probeer ik terug dagelijks onze belevenissen neer te schrijven. Nu ben ik vooral in een opruimwoede. Ons huis wordt in tussentijd verhuurd. Ideaal moment voor de lenteschoonmaak. We beginnen ons materiaal te verzamelen, want zoveel tijd hebben we niet meer (STRESS!! Vooral bij mij dan 😉 ). Gelukkig start ons ouderschapsverlof vanaf 1 mei en hebben we nog de volle 5 dagen om alles klaar te maken (hmmm….NOT…We hebben nog heel wat activiteiten die dagen..).

Zo, nu zijn jullie een beetje op de hoogte van onze plannen. Tot over een goede 2 weken!