Dag 43: Slowboat part 1 (Huoixai – Pakbeng)

We hadden een moeilijke avond. Hannah moest nog maar eens 🤢, ocharme. Haar bed kan niet meer gebruikt worden dus komt ze bij ons slapen (we hebben 2 aparte kamers). Ze voelt zich echt niet goed… Hannes is ondertussen ook wakker geworden en vindt het niet leuk om alleen te moeten slapen, wat heel begrijpelijk is. 

Jan ‘offert’ zich op en gaat in een lakenzak (want er zijn geen dekens meer) bij Hannes slapen. Iets na middernacht keert de rust terug en kunnen we slapen. Er zijn wel nog wat honden die janken en vechten én er is nog de regen, maar we vallen allemaal in slaap. 

Om 7u15 maakt de wakker mij wakker. We maken de zakken klaar. Vandaag moeten we goed nadenken wat we zullen nodig hebben op de boot. We kiezen ervoor om 2 zakken bij ons te houden (Een zak met E-readers, spelletjes en zo. En een zak met truien, eten, drinken, WC-papier en wat plastic zakjes). 

We ontbijten in het restaurantje waar we gisteren gegeten hebben. Er staan bananenpannenkoeken, smoothie en yoghurt met fruit op het menu. 

Dan gaan we richting de slowboat. 

Het is een onderneming om de fietsen op het dak te krijgen, maar het lukt. We zijn meer dan tijdig in gecheckt in de boot. We hebben wat meer betaald om goede plaatsen te hebben, maar volgens mij was dat eigenlijk niet nodig…

Voor de rest zijn we wel heel tevreden van ons guesthouse. Ze hebben deze morgen speciaal voor Hannah thee gemaakt. Ze hebben alles geregeld qua tickets, eten, sim-kaart én vooral, ze waren heel vriendelijk 🤗. 

Het is op de boot een bont allegaartje van backpackers, 2 Engelse fietsers en Laotianen. Alle bagage vliegt in het onderdek. De boot geraakt stilaan vol. Er liggen rugzakken 🎒 in het onderdek maar er zijn ook ventilatoren, blenders, elektriciteitsdraden… mee. Een beetje vanalles dus. 

Picknicken hebben we gisteren besteld. Het zijn belegde broodjes. Het is eens iets anders. We hebben ook voldoende eten en drinken mee. Het meeste van onze bagage zit onderaan of bovenaan de boot. We hebben nog 2 zakken bij ons. 

Rond 10u vertrekt de boot. 

Het is een rustige rit. We varen tussen de bergen. We passeren heel weinig dorpjes. Het weer is niet geweldig. We krijgen geregeld wat regenvlagen over ons heen. Maar het uitzicht maakt veel goed!

We maken af en toe een praatje met onze medereizigers, lezen, kijken naar buiten, eten… de tijd gaat nog snel vooruit. 

We stoppen 1x om fruitverkopers aan boord te laten en daarna nog 2x om mensen te ‘droppen’. 

Rond 16u meren we aan in Pak Beng. Je merkt onmiddellijk dat dit hier zuiver op toerisme draait. Je wordt aangesproken of je al een slaapplaats hebt. Er staan kinderen om te flyeren. 

Wij hebben onze slaapplaats gisteren al geboekt. We worden verwelkomd met een fris gastendoekje en een drankje. Onze bagage wordt van de boot meegenomen naar ons hotel (het is nog geen 500 meter, maar het is de geste die telt hè). 

We hebben honger en gaan op zoek naar een restaurantje. Er zijn er heel wat, de prijzen zijn echter ook vrij duur. We kiezen voor iets waar de menukaart ons aanstaat. Er wordt ons onmiddellijk een bananenpannenkoek erbij beloofd. Het eten is lekker, net als de pannenkoek 😀. We betalen 15 euro voor ons eten. Het valt op zich wel mee. We gaan ook op zoek naar een plekje waar we een sandwich voor morgen kunnen bestellen. Hier zijn de prijzen heel variërend: van 20 000 kip tot 60 000 kip voor eenzelfde broodje. 

Ik voel mij daar niet zo comfortabel bij. Ik heb het gevoel dat we constant op ons hoede moeten zijn. Ik hoop dat ik mijn mening mag bijstellen de komende dagen over Laos 🇱🇦. 

Morgen gaan we terug rond 8u30 inchecken en wacht ons een tochtje van zo’n 7 uur. We weten ondertussen wat ons te wachten staat. 

Aan de overkant van de rivier is een elephant park, ik hoop stiekem dat we morgen wat olifanten 🐘 zien. 

Na een spelletje Boonanza is het tijd om onder ons muskietennet te kruipen. 

Tot morgen ❤️!

Dag 42: Miljonair 🤑 (Chiang Kong – Huoixai 🇱🇦: 25,6 km)

We hebben een goede nacht in het guesthouse. Eenvoudig, maar heel goed!

We ontwaken rustig, de H’tjes lezen en wij lezen online de krant. 

Er is geen haast bij vandaag. We ontbijten op het gemak, maken de fietsen klaar en vertrekken. 

Vandaag gaan we de grens oversteken. We fietsen een goede 14 km. Er is wel nog een probleem: in Thailand rijden ze links en in Laos rechts. We vragen ons af hoe die wissel zal gebeuren 🤔. 

Het is even zoeken, maar we vinden iemand om een stempel op ons paspoort te zetten. Dit is wel belangrijk. We mogen maar 60 dagen in Thailand blijven. We moeten dus zeker eens uit Thailand 🇹🇭. 

Normaal word je dan met een busje naar de andere kant van de Friendshipsbridge 4 gebracht (uiteraard tegen betaling), maar wij mogen gewoon fietsen. En dan zien we de oplossing van ons probleem!! Met verkeerslichten moeten we naar de rechterkant oversteken en daar rijden. 

In het midden van de brug passeren we de grens. We zijn dan eindelijk in Laos 🇱🇦. 

We hebben nog een visum nodig. We moeten verschillende formulieren 📋 invullen. Voor de H’tjes een testje begrijpend lezen 🤣. Wanneer we de formulieren afgeven moeten we plots per persoon 40 THB geven 🤔…vreemd… we doen er niet moeilijk over want straks krijgen we ons visum niet. We moeten even wachten en daarna worden we verwacht aan het 2de loket. Hier moeten we 40 dollar per visum betalen. Dit stond wel vermeld en was dus geen verrassing 😀. En dan mogen voor 30 dagen Laos binnen. 

Ondertussen zijn we miljonair geworden. In Laos betalen ze met kip. Als je weet dat 1 euro 25 000 kip is dan weet je dat we met heel veel briefjes en geld rondlopen 🤑💰. 

Jan heeft al een slaapplaats geregeld in 1 min to slowboat guesthouse. We moeten nog even wat op en neer fietsen. Het is hier toch al anders. De weginfrastructuur is niet al te geweldig, op het eerste deel staan bijvoorbeeld geen lijnen op de baan. Maar we rijden wel nog op vrij deftige wegen. 

Rond de middag komen we aan in onze guesthouse. Jan heeft het guesthouse gisteren al geboekt. Zij regelen ook de tickets voor de slowboat van morgen. Ze waren op de hoogte dat we op komst waren want normaal mag je maar inchecken vanaf 14u. 

We installeren ons in de kamers en gaan op zoek naar eten. We moeten even stappen richting het centrum. Het eten smaakt wel, het was een restaurantje op aanraden van het guesthouse. 

Na het eten regelen we (opnieuw in het guesthouse) onze simkaarten. 

Daarna is het tijd voor de herhalingstoetsen van wiskunde. Ze moeten beiden hun toetsen van getallenkennis en bewerkingen maken. Met deze 2 in één kamer samen toetsen maken… ik krijg er net geen punthoofd van 🤯. Maar…de toetsen zijn heel goed 😊. 

In een eettentje vlakbij verkoelen we ons met een fruitsmoothie, dit gaan altijd binnen én zeker op een rooftop met uitzicht op de Mekong. De boot ligt al te wachten op ons 😀. 

Na een klein intermezzo op onze kamer gaan we nog eens terug naar het eettentje voor het avondeten. De jongens nemen een broodje. En…het smaakt hen duidelijk. Hannah kiest voor de vertrouwde chicken wings en ik ga voor rijst met scampi’s. Het smaakt! Tijdens het wachten op het eten zien we het steeds donkerder worden. Het uitzicht over de Mekong is de max. Zoals verwacht, begint het te regenen. Gelukkig zitten we droog in onze eettent. 

Morgen moeten we op tijd klaar zijn voor onze slowboat. We gaan 2 dagen varen op de Mekong. Na een 6 tal uren meren we aan in Pak Beng. Daar hebben we al een comfortabele slaapplaats geboekt. 

Ik ben benieuwd naar het bootavontuur. 

Hannes zegt al de hele vakantie dat we geen toeristen zijn maar reizigers… En dan vind je dit in de kamer van de kindjes 🫠…

Tot morgen ❤️!

Dag 40: De Gouden Driehoek 🇹🇭🇲🇲🇱🇦 (Mae Sai – Chiang Saen: 62 km)

Waw, al 40 dagen onderweg 😀. Het vliegt precies vooruit. 

Deze nacht sliepen Hannes en ik samen en Jan en Hannah. Het waren 2 kamers naast elkaar, maar ik ben toch wat geruster als we elk bij een kindje slapen (mijn moederhart ❤️). 

We zijn rond half 8 wakker. Na het ontbijt is het terug fietsen klaarmaken en hop…vertrekken. 

Hannah zit nog eens bij mij vandaag. 

We hebben het over de herinrichting van haar kamer. Ze heeft wilde plannen 🤣. Ondertussen fietsen we richting The Golden Triangle. Na wat stops om water te kopen (wij drinken hier elke dag nogal wat flessen water leeg 💦) komen we rond 11u30 aan.

Het is een redelijk toeristische bedoening. We maken de obligatoire foto’s. Hannes is een beetje pissed. Hij wil op Polarsteps Myanmar 🇲🇲 toevoegen aan zijn bezochte landen. Maar dit lukt niet. We proberen het dan via een boottochtje op de Mekong. We varen een half uur op motorbootje en passeren zo de grenzen van Myanmar 🇲🇲, Laos 🇱🇦 en Thailand 🇹🇭. Wist je dat we op ‘maar’ 260 km van China zitten? 

In Laos zien we indrukwekkende wolkenkrabbers verschijnen. Blijkbaar investeert China heel wat in Laos…en is dat duidelijk te zien. 

Ons boottochtje is eigenlijk de max! Het doet deugd om de koelte van het water even te voelen 😀. Jammer genoeg rijden we niet over de grens van Myanmar 🇲🇲, dus geen extra land op Polarsteps, maar wel een leuke ervaring erbij. 

Hannes zoekt een restaurantje. Het wordt vandaag een Italiaans restaurant. Het is heerlijk, maar wel vrij prijzig voor Thailand. 

De batterijen zijn terug opgeladen om verder de Mekong te volgen. Wat een grote, brede rivier. In de namiddag tettert Hannah erop los. Over de voetbal uiteraard…ze kijkt uit met gezonde zenuwen naar het nieuwe voetbalseizoen ⚽️. 

Het is hier weer bakken en braden. Gelukkig is er een verfrissend windje. 

Vandaag zijn er niet zo heel veel overnachtingsmogelijkheden. We ‘moeten’ blijven slapen in een resort 🤣. Een heel deftig hotel met zwembad en ontbijt. Maar…we hebben dit wel verdiend. 

De zakken worden snel van de fiets gehaald, het zwemgerief aangetrokken en hup…naar het zwembad. 

Het water werkt verkoelend. 

Jan en de H’tjes houden een duikcontest. Moeder is de jury 😀. 

We blijven lang hangen in het zwembad 🏊🏻. Na een geweldige douche gaan we op zoek naar eten. Het restaurant is hier niet open. Wie kiezen voor 7-eleven delivery. Aangezien het in het Thais is, regelen de mensen van het hotel dit voor ons. 

Dan volgt weer het luie deel van de dag. Liggen, niksen en recupereren. Alhoewel…de H’tjes vinden hier nog fietsen en hebben duidelijk nog niet genoeg gefietst vandaag. Zij houden hier nog wat racejes 🤣.

Voor morgen zullen we zien hoe ver we geraken. Het is nog een vrij pittig 🌶️ parcours naar de grens met Laos 🇱🇦. Dus we zullen zien wanneer we vertrekken, hoe het weer is…

Tot morgen ❤️!

Dag 39: Aan de grens met Myanmar 🇲🇲 (Chiang Rai – Mae Sai: 70,55 km)

Gisterenavond heeft het nog serieus geregend, maar dan echt stortregenen. Maar zeer goed dat het ‘s avonds of ‘s nachts regent 😀. 

Het ontbijt deze morgen is wat mager, naar mijn bescheiden mening. Ik mis cornflakes. Gebakken kip, eieren en worsten zijn zo niet mijn ding. 

Er staat nog een culturele activiteit op de agenda: Wat Rong Suea Ten, oftewel de Blauwe Tempel. Veel minder toeristisch dan de witte tempel, maar wel heel mooi, je waant je precies in een sprookje. We kunnen er gewoon binnen fietsen. O ja, in Chiang Rai zijn zelfs speciale fietspaden!!

Genoeg cultureel gedoe voor Hannes, dus beginnen we te fietsen 🚴‍♀️. 

We fietsen bijna de hele dag langs de 1. Dit is een viervaksbaan. Het valt eigenlijk nog redelijk mee qua drukte. Er zijn honderden winkels en standjes langs de weg te vinden. Hannah telde bijna 20 7-elevens over een afstand van 60 km. Er valt vandaag niet zo veel te beleven langs de route. Gelukkig is het uitzicht aan onze linkerkant wel de moeite om naar te kijken 👀. Er zijn opvallend veel ananasstandjes 🍍. We kopen wat gesneden ananas en Hannes maakt die allemaal soldaat. Daar gaat Jan zijn portie 🤣. De H’tjes en Jan eten zelfs al een ijsje om 10u30 ‘s morgens 🤗!!!

Hannes zoekt het restaurantje uit voor ons middageten. Hij doet dit voortreffelijk. Via Google Maps en de reviews (waar hij nu zelf vlijtig aan meewerkt) vindt hij iets. 

Hannah eet noedels en wij eten Khao Soi. Jan vraagt om het niet te pikant te maken, maar het is toch nog pikant. We moeten gewoon zeggen ‘niet pikant’. Maar los daarvan is het echt lekker. 

In de namiddag fietsen we verder op de 1. We kunnen goed doorvlammen. Goed dat we snel kunnen fietsen, zo voelen we ook wat wind. Het is immers weer bakken vandaag.

Rond half 4 bereiken we Mae Sai. De meest noordelijke stad van Thailand 🇹🇭.  We zien de grens met Myanmar 🇲🇲. Maar we mogen (uiteraard) niet binnen. Een soldaat is zo vriendelijk om een foto van ons te trekken 😀. 

Het is druk in de straat. Er zijn heel veel winkels, Tuktuks 🛺, songthaews… er zijn wel wat Thai die naar Myanmar gaan en omgekeerd. 

Na het fotomoment gaan we naar ons hotel van de dag. Alweer een koopje. 25 euro voor 2 kamers én een groot zwembad. De kamers zijn ruim. In elke kamer staat een tv, maar zo eentje van 20 jaar geleden, een echte bak 😀. Geen YouTube vandaag dus 😅. 

Ik heb heel veel zin in een smoothie.

Na een verkoelende zwembeurt gaan we naar een restaurant/bakery om de hoek. Ze hebben daar smoothies, halleluja 😇.  We beslissen om daar iets te eten. Het was echt keilekker. Spaghetti carbonara, chicken nuggets, frietjes, fruitsalade en een toastje met tonijn. Mijn broodje met tonijn smaakt😋. 

Jan en ik mogen dan alleen naar de 7-eleven van de H’tjes. We moeten ontbijt kopen voor morgenochtend. 

Wanneer we terugkomen blijkt dat ze ons de hele tijd gevolgd zijn. Ze zijn zelfs mee binnen in de winkel geweest en wij hebben dat niet gezien. Dolle pret uiteraard bij de H’tjes 🤗. 

Hannah belt nog eens met de meester en dan is het bedligtijd. 

Lezen, sudoku, puntjes verbinden…ik geniet van de rust en het samenzijn. 

Morgen fietsen we langs de Golden Triangle. Dit zijn de grenzen van Thailand 🇹🇭, Myanmar 🇲🇲 en Laos 🇱🇦. 

We blijven nog even aan de Thaise kant, maar niet voor lang. Nog een tweetal dagen fietsen en we komen aan de grens die we wel zullen oversteken. 

Tot morgen ❤️!

Dag 38: Varen op de Kok (Tha Ton – Chiang Rai: 3 km 🚴‍♀️🚴‍♂️)

Het ontbijt is voortreffelijk deze ochtend. We krijgen vers fruit, pannenkoeken, toastbrood, yoghurt met granola…voor elk wat wils dus. 

De zakken worden klaargemaakt en dan is het wachten op de driver van de boot 🛶. 

We krijgen nog wat bananen mee voor onderweg. Als de boot geladen is kunnen we vertrekken. 

Ik vind het best wel spannend. We zitten vrij ‘diep’ in het water. 

Het uitzicht is de max. We varen aan een behoorlijke snelheid over de Kok. Het alternatief voor onze boottocht was fietsen, maar vooral op niet-geasfalteerde banen én heel heuvelachtig. 

Af en toe zit er serieuze stroming op de rivier. De driver kent gelukkig de rivier als zijn broekzak. Hij weet perfect waar hij moet vertragen en langs waar hij moet varen. We zijn wel 1x helemaal nat geworden. Gelukkig kregen we een t-shirt om ons af te drogen 🤣. 

Hoewel we bijna 3 uur op de boot zitten, wordt er heel weinig gezaagd door de H’tjes. Als ze maar onderweg zijn zeker 🫢…

Rond 12u meren we aan in Chiang Rai. Het is dan nog 3 km naar ons hotel. 

We spijzigen de hongerige magen in een heerlijk restaurant. Hannah is onze dure vogel. Ze wil graag een Thaise steak eten. Jan doet mee met een andere steak en Hannes en ik nemen een spaghetti. Awel, het smaakt!

Ik heb gisteren met ChatGPT onze activiteit voor deze middag geregeld (I know…niet goed voor het milieu en zo 🫣). Er zijn hier wel wat tempels die de moeite zijn. 

We grabben (ja!!! Het is gelukt!!) naar Wat huay pla kang. Hier staat een gigantisch wit beeld van Guan Yin (de godin van compassie). Met de lift gaan we 28 verdiepingen hoog in het beeld. Zo komen we tot aan het hoofd. Van daaruit kan je door de ogen van de godin over het landschap kijken. Fenomenaal! In het terugkeren gaan we met de Hello-Kittybus naar beneden. De H’tjes wilden perse op deze bus. 

Er staat nog een wit tempelgebouw naast met drankenbeelden en een rode hoge toren. De H’tjes zijn over deze culturele activiteit alvast enthousiast 🤩. 

We grabben ook naar de volgende tempel, Wat Rong Khun ofwel de witte tempel. Dit is een futuristisch tempelkunstwerk. Je merkt onmiddellijk dat dit megatoeristisch is. Gelukkig is het deze tijd van het jaar echt wel rustig. Voor € 2,5/persoon mogen we binnen. Ik moet een sarong dragen en Hannah ook. Ze wordt wat slechtgezind. Het is de eerste keer dat zij dat ook moet aandoen. Het volledige tempelcomplex is wel de moeite om eens te doen. 

Na ons tempelbezoek grabben we nu naar het ijssalon 🍦. Dit hebben de kindjes nu wel verdiend. 

Naar Thaise normen is het een duur ijsje maar het is heel lekker. Ik kies voor een wafel, een goestje 🤗. 

Van het ijssalon stappen we terug naar ons hotel. Het is zo warm dat ik zelfs in het water 💦 ga. Na wat zwembadpret is het chilltime. 

Net wanneer we iets willen halen om te eten, begint het te regenen. De jongens wagen zich door de regen, mét paraplu’s ☔️ naar de 7-eleven. We doen nog eens van 7-eleven eten dus 😛. 

Na het eten trekt Hannah zich terug in haar kamer om wat naar Celine en Michiel 😇😱 te kijken. Hannes zet wat oude muziek op. En zo chillen we wat. 

Morgen staat nog een culturele uitstap op de planning naar de blauwe tempel en dan fietsen we door naar de grens met Myanmar 🇲🇲. 

Tot morgen ❤️!

Dag 37: Aan de oever van de rivier  (Fang – Tha Ton: 37,5 km)

Deze ochtend worden we gewekt door… de regen. En…het blijft regenen. We hadden van Serge al doorgekregen dat er de volgende dagen wel eens veel regen zou kunnen vallen. We zitten dan ook in het regenseizoen. Gelukkig regent het hier meestal niet te lang. 

Rond 9u30 kunnen we ons beginnen klaarmaken en om 9u50 zijn we aan het fietsen. 

De drukkende warmte is er niet. Het is zelfs aangenaam om te fietsen. De echte kleine baantjes worden vermeden, die zullen ondertussen veranderd zijn in een modderpoel. 

Het uitzicht blijft waanzinnig mooi. 

Plots komen we een man op een wel heel speciale fiets tegen. Hij heeft precies twee fietsen op elkaar gemonteerd. Hij volgt ons zelfs even.  Wanneer we wat energie bijtanken (met een koekje) komt hij even bij ons zitten. Uiteraard wil hij een foto met ons. Hij neemt zelfs een heel filmpje op 🫣.

 

Rond de middag arriveren we in Tha Ton. Aangezien we honger hebben worden de magen eerst gevuld. We eten Khao Soi. Dit zijn ook een soort van noedels, maar ook heel lekker. 

De volgende opdracht is een boot arrangeren. Via een hotel regelen we een driver voor morgenochtend. Om 9u gaan we met de fietsen en alles erop en eraan op de boot. Aangezien we vandaag iets te laat zijn en de driver niet meer voor het donker kan thuis zijn, blijven we een nachtje slapen hier. 

We hebben terug een hotel met zwembad. De H’tjes en Jan spelen wat in het water 💦. Ik vermaak mij met puntjes verbinden 😀. 

Na het obligate ijsje spelen we nog wat spelletjes. 

We gaan uit eten in een restaurantje vlakbij. We eten aan het water en zien dat de boot voor morgen al klaar ligt 😀. 

Het eten is heel lekker. Aangezien het restaurantje zo dicht bij het hotel is, hebben Jan en ik zelfs even een tête-à-tête ❤️. 

Enige nadeel van het lekkere eten…ik breng weer wat meer tijd dan voorzien door in het kleinste kamertje 🫣. 

Nu nog even rusten met de beentjes in de lucht zodat we klaar zijn voor een bootreis van 3,5 uur. 😀. 

Tot morgen ❤️!