Category: grote fietsvakantie 2023

De voorbije week en deze week staan een beetje in het teken van afscheid nemen. Toch een beetje raar…

Vorige week donderdag was voor Hannah de laatste dag met haar juf Eveline (op vrijdag werkt de juf niet). Alle kindjes kregen popcorn. Hannah is diegene die haar vriendjes het meest zal missen. Maar deze week komen er nog een paar ons huis op stelten zetten :).

Hannes vierde vrijdag zijn afscheid maar ook zijn verjaardag. Op 14 april wordt onze jongeman immers 9 jaar. Hannes had snoepjes mee voor zijn verjaardag en wou zelf pannenkoeken bakken in de klas met de juf als afscheid. Juf Celine had een drukke namiddag, maar Hannes vond het geweldig. Bedankt juf Celine! Hij kreeg ook een mini-boekje mee voor de momenten waarop hij het eens moeilijk zou hebben. Nu ja, Hannes wou zijn boekje al lezen want hij zal het toch niet moeilijk hebben…hij zal niemand missen beweert hij. We zullen nog wel zien :-).

Vrijdag was ook voor mij mijn laaste schooldag. Het was een superleuke dag met mijn klas. Het was er eentje om in te kaderen :-). Bedankt lieve leerlingen van 5C. Ik zal jullie toch wel missen hoor!!

Om de vakantie in te zetten was er een drink met de collega’s. Van hen kreeg ik wat brieven mee voor onderweg, voor de moeilijke momentjes. Ja, volgens Hannes zal ik dag 1 al wenen omdat ik hen mis 🙂 en zal ik die brieven al nodig hebben.

Jan heeft ook zijn laatste werkdag gehad. Deze week volgt nog een drink om zijn congé in te zetten.

Zaterdag was er een gezellig samenzijn met de familie. Enerzijds om Hannes zijn verjaardag te vieren en anderzijds om toch een beetje afscheid te nemen.

Ik krijg heel vaak de vraag of we er klaar voor zijn… Wel, in mijn hoofd zal ik er klaar voor zijn als we op het vliegtuig zitten, denk ik. Het is nu vooral alle materiaal bijeenzoeken, kleren klaarleggen, zakken beginnen maken… En ons huis kuisen. Gelukkig krijg ik deze week nog wat hulp van de allerliefste Nathalie. Tussendoor is er hier speelstraat en moet er nog een verjaardagsfeestje georganiseerd worden. Er komen ook nog wat vriendjes spelen en mijn lief metekind Olivia blijft logeren. En om het nog wat spannender te maken, heeft Jan nog een tripje georganiseerd om zondag op een kasseistrook naar de helleklassieker te gaan kijken. Wij (lees: Jan) staan jaarlijks op strook 9 in Mons-en-Pévèle op zo’n 50 km van de meet.

Dus of ik er klaar voor ben…nog niet helemaal dus :-). Wat ik wel al weet is dat het zonnetje schijnt in Lissabon en dat het boven de 20 graden is… sounds good :-).

Ik ga mij eerst even voorstellen.

Ik ben Hannes, de tweede schrijver van de blog. Ik ga elke week een tekstje schrijven over wat dat ik die week heb gedaan. 

Zoals jullie weten ga ik heel graag op hotel (voor het ontbijt)(zie foto).

Ik hou ook heel erg van ijsjes. Dat eten wij bijna elke dag.

Ik hou ook heel veel van het openbaar vervoer. We proberen zoveel mogelijk met de trein te vertrekken.Maar deze keer gaan we met het vliegtuig

Die tekst gaat ‘De week van Hannes’ noemen.

Tot de volgende keer.

Groetjes Hannes

Al heel lang koesteren wij een droom…Er even op uit trekken met ons allemaal voor een lange periode. Er was steeds iets wat ons deed twijfelen of waardoor het precies toch niet het juiste moment was. Maar we hebben de knoop doorgehakt. We gaan het doen, we gaan springen, we gaan vertrekken!!

Woensdag 12 april nemen we het vliegtuig naar Lissabon. Dit is ons vertrekpunt. Van daaruit rijden we door het midden van Spanje en zo richting Frankrijk. In Frankrijk moeten we een keuze maken. Naar links of naar rechts (is ook niet moeilijk hé 🙂 ). Naar links rijden we de west-kust af naar het noorden. Daar nemen we een boot naar Ierland om zo een rondje Ierland te doen. Eens we Ierland rond zijn varen we richting Schotland. Hannes droomt er al van om daar net op tijd te zijn voor het WK wielrennen in Glasgow. Maar moeder de vrouw (ik dus) vindt dat ze ook iets in de pap te brokken heeft. Dus heeft Jan (zoals een goed huisvader, geluisterd naar zijn vrouw) ook een route gericht naar de andere kant. Hier doorkruisen we Italië, Kroatië, Slovenië, Oostenrijk, Hongarije, Slovakije en Tsjechië. Qua afvinken van landen kan dit ook al tellen. Ondertussen kreeg Hannes al de opdracht van meterlief om vanuit elk land een kaartje te sturen… Mijn keuze gaat uit naar de laatste trip (wat het waarschijnlijk ook zal worden).

Ons eindpunt staat niet vast. We zien wel waar we geraken. Het enige wat wel vast staat is dat we half augustus terug naar Oostakker komen.

De route ligt zo goed als vast, nu nog de andere praktische zaken. Aanvragen van internationale paspoorten (als we naar Engeland zouden gaan), vliegtuigtickets, materiaal (tenten, slaapzakken, matjes…) checken, kleren aankopen… Jan en ik nemen beide ons ouderschapsverlof op. Voor de school van de H’tjes is alles al geregeld. Het is toch een voordeel dat ik bij de bron zit :-).

Ons huis proberen we voor die periode te verhuren. Mocht je iemand kennen die iets zoekt voor deze periode, neem gerust contact op.

De komende periode probeer ik af en toe iets te posten over onze voorbereidingen en de ‘stress’-momentjes. Onze reis zelf probeer ik ook vast te leggen. Het is de bedoeling dat één dag in de week Hannes de blog schrijft (schoolwerkje: combinatie spelling – taal – mediawijsheid – … een ZILLige opdracht voor de insiders 🙂 ).

Morgen starten ze…voor echt!

De voorbije weken hebben ze hier met man en macht gewerkt om beneden alles uit te breken. Elke weekend en bijna elke avond was Jan aan het zwoegen met enkele vrijwilligers (Dankjewel Stijn V, Rutwin, Stijn E, Gert, David, Stefaan, Jan A, Wouter…). En terwijl de mannen aan het zweten waren konden de kindjes terecht bij de oma’s, tantes en nonkels (Dankjewel tante Elke en tonton Eugène, tante Leen en nonkel Jan, tante Femke en nonkel Bart, nonkel Joost en tante Ilse, oma van de zee, oma van Stefaan een Stefaan) ook voor jullie, dikke merci!!). Daarnaast mochten we ook heel wat materiaal gebruiken van de buren. Bij deze ook een dikke merci aan Tieneke en Marnix, David en Stefaan.

Ondertussen is het hier beneden een hele grote zandbak. We wanen ons bijna aan zee :-). De H’tjes vinden het alvast geweldig!!

Maar met een weekje vertraging begint het dus morgen echt.

Nu de vakantie eraan komt, zijn we ook aan het plannen voor onze vakantie. We zouden dit jaar de fietsen terug van stal halen. Nederland zou opnieuw het fietsland worden. Lekker dichtbij, maar o zo mooi. Deze keer zouden we binnenland van Nederland verkennen. Wanneer we vertrekken en terugkeren, dat weten we nog niet. Eén van de vele voordelen van een fietsvakantie.

We zijn ook stilaan onze uitrusting aan het samenstellen. Ons (dat van Jan en mij) slaapmateriaal is in orde, maar ook de kindjes hebben een matje en een slaapzak nodig. Dit moet nog eens bekeken worden. Daarnaast zou ik graag een tent hebben die bestaat uit twee compartimenten; één voor ons en één voor de kindjes. Tegenwoordig bestaan er ‘verduisterende’ tenten. Ik heb Jan de opdracht gegeven dit eens te onderzoeken. We moeten er immers rekening mee houden dat het gewicht van de tent redelijk laag moet blijft…alles moet mee op de fiets. Je ziet…we (lees: Jan) hebben nog wat opzoekwerk voor de boeg… Maar alles komt altijd goed :-)!

Het is alweer even geleden dat we hier een berichtje op gepost hebben, maar we hebben niet stilgezeten ondertussen :-).

Dit jaar gaan we immers verbouwen. Ja ja…binnenkort wordt onze benedenverdieping gesloopt. We verhuizen met ons hele hebben en houden naar de zolderverdieping. De voorbije weken is Jan hard labeur aan het leveren om het boven wat leefbaar te maken. Extra isolatie, een schoon vloerke, elektriciteit… het begint stilaan vorm te krijgen. We zitten immers met een deadline. Maandag 18 juni is D-day. Dan moet alles hier beneden klaar zijn om te starten men ons ‘nieuwe’ huis.

De kindjes vinden het alvast geweldig. De trap onder het toilet lijkt voor hen wel het belangrijkste feit :-).

Door de verbouwingen hebben we deze zomer beperkte reisplannen. We hebben ons recent een weehoo aangeschaft. Hiermee zouden we een Nederland een tweetal weken onveilig maken. Alles hangt een beetje af hoe het staat met de verbouwingen… We zien wel.

En ja…ik hoor het jullie al vragen…hoe zit het met jullie grote droom…Wel, ik heb stap 1 al gezet. Ik heb mijn verlof aangevraagd van 1 april 2019 tot en met 30 juni 2019. Het is toch al een begin :-).

Ik heb ook de intentie om op regelmatig tijdstip hier een berichtje te plaatsen over de vorderingen van alles…we zien wel wat ervan komt :-).

 

Onze droom blijft nog even onze droom.

Dit jaar geen fietsvakantie…De laatste volleybalmatch van het seizoen sloeg het noodlot toe…een gebroken pols. Ondertussen herstelt de pols langzaam maar zeker…maar een echte fietsvakantie is dit jaar geen optie…jammer. Maar we hebben wel een alternatief. Dinsdag vertrekken we naar Normandië. Daar gaan we een 5-tal dagen kamperen in een bungalow. Daarna zien we wat we gaan doen. De fietsen gaan wel mee, maar deze keer voor korte tochtjes. De tent gaat ook mee. Wie weet slaan we onze tent, na de 5 dagen Normandië, nog wel ergens anders op. Het wordt dus een rustige vakantie :-).

Maar onze droom, blijft onze droom.

2018 leek ons een ideaal jaar om onze droom waar te maken, maar 2019 is ook nog een goede optie. Hannes gaat volgend jaar naar de eerste kleuterklas (ik had mij een beetje misrekend…). We zouden graag hebben dat Hannes de laatste maanden van de 3de kleuterklas zeker op school zou volgen. We hebben eigenlijk nog 2 jaar om onze droom waar te maken. Naast een fietsdroom hebben we ook nog een verbouwingsproject op de agenda staan. Dit zal hoogstwaarschijnlijk voor binnenkort zijn. Eenmaal ons huis wat opgekalefaterd is, kunnen we ons volledig ‘smijten’ op onze grote droomreis.

We keep you posted :-).