Dag 26: De witte muur 🌫️☁️  (Ban Huai Klang Ban – Amphoe Mae Chaem: 28,1 km)

De bollen waar we in sliepen deze nacht. Wel…het was toch veel geld voor hetgeen het maar was. Er was niet veel plaats om je in voort te bewegen. De kasten stonden niet zo stevig. Het toilet was niet echt proper. De douche was wel heel goed! Het uitzicht maakt heel veel goed. Jammer dat we het zonnetje niet meer gezien hebben. 

Hannah en ik deelden een bol en de jongens deelden er een. 

Mijn bolgenoot is vroeg wakker, 6u10 😱. Dus veel slapen zit er niet meer in voor mij. Tegen 7u20 komen de jongens ons vervoegen. Het ontbijt is simpel: cornflakes, de overschot van wat we nog hebben. 

We trotseren de vele vliegen die aan onze sandalen/schoenen zitten en maken de fietsen klaar. 

In de regen vertrekken we. Zo jammer dat het regent want het uitzicht is fenomenaal. We stoppen aan het eerste winkeltje om wat knabbels en drinken te kopen. Dan kunnen we echt vertrekken. We gaan even bergaf en dan beginnen we weer te klimmen. Het is een klim met heel wat mooie vergezichten, maar we zien enkel wolken en regen. 

We moeten weer even afstappen maar geraken allemaal boven. We stappen nog even op een heuveltje om naar het uitzicht te kijken. Waw!!!! Fenomenaal!!!

We vliegen naar beneden, uiteraard aan 8% 😀, naar het volgende stadje. Daar eten we onze appel op onder een afdakje. De zon heeft het gevecht van de regen even gewonnen. 

Wanneer de benen een beetje hebben kunnen rusten moeten we terug vol aan de bak. Terug omhoog. Gelukkig is het niet zo ver en geraken we allen al fietsend omhoog. 

Volgens de reisleider volgt hierna een kleine afdaling en dan nog een pittige klim van ongeveer een kilometer. De voorspellingen komen uit. Net voor de laatste klim nemen we een klein baantje, waardoor we iets minder hoogtemeters moeten doen. Maar het percentage is daarom niet minder. We moeten terug even van de fiets. Hannes helpt mij supergoed bij het duwen. Hannah is iets minder nuttig de laatste beklimming. Ze houdt het vooral bij huppelen 🤪. 

Dan volgt de afdaling naar Mae Chaem. Tegen de middag zijn we daar. Je zou denken, het was ‘maar’ 28 km… maar het was serieus sjieken 😅. 

We stoppen bij een noedelrestaurantje langs de baan. Het is lekker smaakvol. Van daar rijden we in één ruk door naar ons hotel voor deze nacht. Het is een soort van resort met een zwembad. Het is helemaal niet zo luxueus maar meer dan voldoende voor deze nacht. Én…er is ook een zwembad. Er wordt eerst wat gewerkt voor school. 

Jan en de H’tjes spelen Carcassonne. Ondertussen haal ik wat slaap in. Vanaf 15u mogen ze in het zwembad. Ze maken daar graag gebruik van. 

Na de boodschappen spelen we nog een spelletje Boonanza. 

Serge heeft ons een restaurant aangeraden op 3 km van ons ‘resort’. Het is hier vrij heuvelachtig en mijn achillespees kan wat rust gebruiken dus proberen we te ‘grabben’ zoals Hannes zo mooi verwoord. Maar we hebben opnieuw weinig succes. Via de mevrouw van ons hotel proberen we dan maar een taxi te fixen maar ook dit lukt niet echt. We nemen dan maar de fiets. Het is even bergop en bergaf maar in een kwartiertje staan we er. Het is een gezellig restaurant met een Franse kok. Dat wil zeggen…eens iets anders dan noedels en rijst 😀. Hannah kiest voor kip met frietjes en de jongens voor een steak. Ik ga voor een pizza. Het eten is heerlijk! We pakken het er eens goed van en nemen nog een dessertje erbij. We verdienen het 😀. En de kindjes zeker. Zij zijn op de fiets echt al keiflink geweest. Ze hebben nog geen seconde gezaagd over de vele regen. En ik kan jullie verzekeren, het heeft al veel geregend. Bij het naar beneden gaan is de regen zelfs echt pijnlijk op ons gezicht en op de benen van de H’tjes. Nu liggen ze wel weer te bekvechten in hun bed 😳… 

Morgen moeten we om 8u klaarstaan. Dan komt een busje ons oppikken. Onze bestemming: de Doi Inthanon, op 2565 meter. Hopelijk willen de weergoden wat meewerken en zullen we een prachtig uitzicht hebben.  

Geniet nog even mee van het schitterende filmpje van Hannes 😍. 

Tot morgen ❤️!

Dag 25:  Duwen en stappen (Amphoe Hot – Ban Huai Klang Ban: 42 km)

Deze ochtend zijn we ons gebruikelijk uur wakker. Rond 7u30 mogen we gaan ontbijten. Hannes kiest nog eens voor het ruime sop 🛶. Al snel zit ook Hannah in het bootje. Wat hebben ze hier veel plezier aan gehad. 

Het ontbijt is lekker. Jan neemt een Thais ontbijt en wij kiezen voor een Amerikaans ontbijt. Er zit een warm stukje pompoen bij beide ontbijten. Wel heel lekker. 

We vertrekken om half 9. Het zal een zware dag worden. De eerste 20 km rijden we de op 108. Een vrij drukke baan. Hoe minder cijfertjes een weg heeft, hoe drukker. Er is heel

Wat vrachtverkeer. We gaan de hele tijd 8% omhoog en 8% naar beneden. Het enig percentage dat ze hier blijkbaar kennen 🤣. We rijden de hele tijd in het groen. We nemen even een kleine break aan een waterval. De H’tjes kunnen zich daar wat uitleven. 

Na een 20tal km gaan we rechtsaf op de 1088. Een rustige baan richting Mae Chaem. Er passeert bijna geen volk. Deze ochtend, bij het vertrek, stond een bordje ‘24 km naar de hot springs’. Na een goede 32 km bereiken we de hot springs in de regen. 

Dit zijn warmwaterbronnen. Er is een grote vijver/klein meertje bij waar we mogen in zwemmen. Aangezien het middag is en we honger hebben, vragen we of er iets is om te eten. De vriendelijke meneer stelt voor om eten te gaan halen voor ons. 

Dus terwijl wij in het warme water 💦zitten wordt er eten gehaald voor ons, wat een luxe. 

Ondertussen is het gestopt met regenen. Het water is heerlijk warm, te warm voor mijn reisgenoten 😀. 

Na wat pootje baden, eten we.  Het valt op dat het vol zit van de vliegen. 

Na ons middageten fietsen we verder. Nu begint het pas echt. We moeten nog 5 km fietsen, maar enkel klimmen. 

De eerste 2 km kunnen we blijven fietsen. Het is ondertussen terug beginnen regenen. Dan wordt het steiler, volgens de borden blijft het 8% maar osmand, onze app om de hoogtemeters te controleren geeft aan dat het in de laatste 3 km voor meer dan de helft over de 12% gaat met pieken tot meer dan 16%😱. De kindjes lopen mee en duwen terwijl we fietsen. Maar het wordt nog steiler. We moeten afstappen en duwen. Het is zwaar… een vriendelijke chauffeur stopt om ons een fles water te geven. Hannes en ik hopen stiekem dat er een geel of rood busje passeert. Serge heeft verteld dat je met de busjes mee kan rijden. Maar helaas…geen busje te zien. 

Tegen half 4 bereiken we onze slaapplaats. Er is echter niemand te zien. Jan probeert te bellen, maar wordt niet begrepen… de pakjes man helpt ons uit de nood. Hij belt voor ons. We kunnen er niet blijven slapen. Volgens GoogleMaps is de volgende slaapplaats over 30 km. Maar dat zie ik (en de H’tjes ook) niet zo goed zitten. Het is al zwaar geweest. De pakjesman belt wat rond en er blijkt op 3 km een koffiehuis te zijn waar slaapplaatsen zijn. Held 🦸!!

We fietsen nog eens 3 km…je raadt het al … 8% omhoog. We zien aan de rechterkant speciale bollen. Dit blijkt onze slaapplaats te zijn. Er is weinig luxe maar we hebben een bed en een warme douche en… een geweldig uitzicht. In het koffiehuis eten we heerlijke taartjes en drinken smoothies. 

We zouden bestellen bij een restaurant, maar dat is dicht. Het worden dus noedels uit een potje. En Hannah eet cornflakes. 

De nachtrust is voor iedereen welgekomen. 

Ik ben blij dat ik eindelijk kan liggen en rusten 😴. 

Morgen is het een korte, maar pittige 🌶️ etappe naar Mae Chaem. Daar zijn meer dan voldoende overnachtingsmogelijkheden. Hopelijk kunnen we daar terug goed uitrusten want de volgende dag staat de klim naar de hoogste berg van Thailand op het menu (en misschien nemen we gewoon een geel of rood busje 🤩)

Nog een filmpje van Hannes 😍.

Tot morgen❤️!

Dag 23: (lichte) hersenschudding 🤕 (Amphoe Li – Amphoe Doi Tao: 49,75 km)

Gisteravond was ons duracell-konijn even in overdrive met als resultaat een bots met haar hoofd tegen het bed. Er vloeiden vele traantjes. Toen ik ging slapen hoorde ik af en toe nog een snikje. Ze had echt pijn. Plots lag heel haar maaginhoud op de grond. Het was opkuisen geblazen en ook een beetje ongerustheid. ‘s Nachts volgde een 2de ronde overgeven 🤢. Ik vreesde voor een lichte hersenschudding. Jan heeft Hannah dan nog eens wakker gemaakt om te checken of alles oké was. Ze heeft voor de rest van de nacht gelukkig rustig geslapen. 

Deze ochtend zit er meer dan voldoende leven in. Het komt dus goed. Oef 😅. 

Vandaag fietsen we terug verder. Het ziet er buiten rustig uit (geen regen 🌧️). Bij het uitchecken krijgen we elk nog een croissant mee. En dan zijn we weg. 

De eerste kilometers gaan bergop. Dit had de reisleider voorspeld. Het zou daarna veel naar beneden gaan…

Het begin valt vrij goed mee. We moeten precies tussen 2 bergen door omhoog. Het uitzicht is fenomenaal. Het is moeilijk om dat op foto te kunnen vastleggen. We zijn omgeven door groene heuvels en bergen. We hebben ongelooflijk mooie vergezichten. De banen zijn ook heerlijk om te fietsen. Er zijn hier heel wat werkzaamheden aan de openbare weg. We passeren er elke dag wel enkele. Na 10 km hebben we het zwaarste klimwerk achter de rug. 

En dan begint het spelletje…afdalen…en hop weer een stevig kuitenbijter naar boven…afdalen en weer naar boven. Het weer is aangenaam. We passeren heel wat lycheeplantages (denken we, via PlantNet opgezocht). 

Na zo’n 33 km is het tijd om te eten. In een plaatselijke eettent eten we noedels 🍜. Het smaakt. 

We moeten deze namiddag niet teveel kilometers meer afleggen. We moeten een beetje rekenen en tellen want de komende 3 dagen moeten we 2 serieuze kleppers over. En we willen liefst in de ochtend starten met de beklimming. Morgen zou normaal een vrij rustige dag moeten worden. Maar we weten nooit wat de reisleider voor ons in petto heeft. 

Rond 14u komen we aan op onze slaapplaats. We verkiezen om 2 aparte units te nemen. We betalen hier ‘slechts’ 25 euro voor. 

We doen wat boodschappen in de 7-eleven. Hannes maakt nog wat Vlaamse toetsen (we hebben ze nu allemaal gemaakt) en Hannah moet rusten met haar hersenschudding 🤕. 

Ze belt nog even met de meester en de klas. Ze geniet daar zo hard van!! Zo kan ze ook wat meevolgen wat de klas aan het doen is. Haar klas gaat volgende week op fiets 3-daagse. Ze kan hen nog wat extra tips geven 😀. 

Na een spelletje Boonanza is het tijd om te eten. Er is hier een pizzatent in de buurt en ik heb echt wel zin in een. Maar…hij is niet open. Dju toch. Het wordt weer wat afhalen in de 7-eleven. Na een spelletje Rummikub (dat ik gewonnen heb 🥇) is de dag alweer om. 

Hopelijk blijft het morgen ook droog, net als vandaag. 

Hieronder kunnen jullie genieten van Hannes zijn filmpje. 

Tot morgen ❤️!

Dag 22: En…rust 🧘‍♀️🧘‍♂️

Wanneer ik wakker word zijn mijn medereisgenoten al aan het lezen. Het is al 7u20. Een teken dat ik goed geslapen heb 😀. 

Als ontbijt gaan de jongens pannenkoekjes en croissants halen in de viennoiserie. Het is echt lekker, maar vooral veel. Zoiets van ‘Je ogen waren groter dan je buik’ 😀. 

We lummelen nog een beetje. Hannes begint spontaan voor school te werken en Hannah wil een toets maken.

Plots zien we de internetmannen. Ze zijn dus echt van plan om het wifi-probleem aan te pakken. 

Na een goed uur werkt de wifi en beslissen we een rustdag te nemen. Eigenlijk een beetje absurd dat onze beslissing daarvan afhangt maar dan kan Hannes zijn Vlaamse toetsen maken (of toch al een deel), kunnen de H’tjes wat YouTube kijken, kan Jan de reis nog wat verder plannen, kan ik wat prutsen 🤣. 

Jan gaat naar de wasserette voor de was en wij spelen nog een spelletje Rummikub. Hannes is weer de pechvogel van dienst. Hij verliest heel wat punten 😢. 

Rond de middag gaan we even een luchtje scheppen om te eten. Vlak om de hoek is een eettentje. We eten…noedels met vlees. Verrassend hé 😀? Maar het is lekker. 

In de namiddag doe ik een dutje. Hannes maakt nog een stukje van zijn Vlaamse toetsen en Hannah leest wat en kijkt YouTube. 

Hannes zijn haar is een beetje te lang aan het worden en we beslissen om een kapper op te zoeken. Na heel veel gezaag van onze baas gaan we te voet naar de barbershop. Helaas is de kapper juist gaan eten en heeft hij geen plaats meer vandaag. Geen kappersdag dus…🤣. 

We struinen door de marktplaats en  we kopen wat groentjes. 

Hannes zijn gezaag stopt wanneer we ijsverkopers tegenkomen met bollenijs. Aangezien ze de vorige keer kleine bolletjes gekregen hadden, zagen ze de oren van ons hoofd om 3 bollen. En ja…we geven toe. Zo fier als een gieter eten ze een ijsje 🍦. Het gezaag is eventjes gedaan 😅. 

We doen nog wat boodschappen en keren terug naar ons hotel. 

We wilden eigenlijk deze namiddag op bezoek gaan naar een waterval, 40 km verderop. Maar er was geen Grab te vinden. Wel jammer. 

Ondertussen passeren hier met de regelmaat van tijd enkele buien. Het weer zou zeker zo wisselvallig blijven tot zaterdag. De route voor de komende dagen krijgt meer en meer vorm. Hopelijk kunnen we toch wat genieten van enkele uitzichten in de bergen 🤞🍀. 

Na enkele Mr Bean-filmpjes is het tijd voor het avondeten. Nog een spelletje Boonanza en het is tijd voor de H’tjes om naar hun bedstee te gaan. 

En dan komt terug iets heel fijn!! Ik bel met mijn klas, de lieverds van 5C. Hoe leuk was dat om hen terug te zien 😍.

Morgen gaan we terug fietsen. Hopelijk zijn de weergoden ons gunstig gezind 😀. 

Tot morgen ❤️!

Dag 21: Haarspeldbochten  (Amphoe Mae Phrik – Amphoe Li: 67 km)

Gisterenavond laat kregen we nog een tropische bui over ons heen. Wat maakte dat lawaai op ons dak!

De rest van de nacht heeft het af en toe nog geregend. Maar het is droog als we opstaan. We mogen terug onze voetjes onder tafel schuiven, want er is een ontbijt inbegrepen. Jan eet rijst en wij eten een spiegelei met groentjes, brood en worstjes. Alle ja, die worstjes laten wij steeds liggen 🫣. 

Tijdens het ontbijt begint het te regenen. De lucht ziet er donker en regenachtig uit. 
Na het ontbijt vraagt de gastvrouw of we eens jackfruit willen proeven. Mmmmm…heerlijk.

 

Via onze buurman hebben we een logeeradres in Chang Mai, bij Serge. Vanaf zaterdag kunnen we daar eventjes uitrusten. Maar we hebben nog meer dan voldoende tijd om daar te geraken. Jan overlegt met Serge wat onze opties zijn om naar daar te fietsen.  Het wordt sowieso wel pittig. Blijkbaar is er al superveel regen gevallen deze periode in vergelijking met de voorbije jaren. 

Ook nu begint het terug te regenen. We (vooral ik 🤣) twijfelen om te vertrekken. Het is hier een geweldig gastvrije plaats. Maar we moeten uiteraard de dag gevuld krijgen. We wachten tot na de aflevering van FC De Kampioenen om te beslissen.

Rond 9u10 trekt de fietskaravaan op gang, het is droog 😀. Het belooft immers een pittige 🌶️ dag te worden, we moeten een heuvel/berg over. 

De eerste 20 kilometer gaan al goed op en neer.  De poncho’s van de H’tjes moeten al gebruikt worden. Het regent maar niet heel veel. We passeren heel weinig dorpjes dus ook weinig winkeltjes en restaurantjes. Rond de middag zijn we aan de echte voet van onze beklimming. We zien op Google Maps dat er ergens op 2 km van onze route een visrestaurantje zou zijn. Maar helaas pindakaas, het is een café. We moeten ons deze middag behelpen met koeken, donuts en sandwiches met confituur van in de winkel, die we nog passeren. 


Ondertussen is het lichtjes beginnen regenen. We moeten dan nog 15 km bergop fietsen. De regen wordt feller. We rijden wel tussen de bomen maar we kunnen nergens schuilen. Er zijn heel veel haarspeldbochten. Het gaat er dus stevig aan toe. Hannes is een schitterende compagnon vandaag. Voor de eerste keer voel ik mijn achillespees 😏. Er is regelmatig passage van pickups en vrachtwagens. Een vrachtwagen stopt zelfs om water 💦 uit te delen én een regenkostuum. Het water nemen we dankbaar aan. Voor het regenkostuum moeten we de chauffeur overtuigen wat we dat echt niet nodig hebben. De klim is heel regelmatig. Fysiek valt het vrij goed mee eigenlijk. Jan bewijst opnieuw wat voor nen beir hij is. Hij klimt, zonder hulp van een mokkende Hannah, helemaal alleen naar boven. Het eten blijft een beetje een probleem voor haar. Ze heeft niet voldoende binnen én heeft uiteraard sneller koud 🥶. De regen zal er uiteraard ook geen goed aan gedaan hebben. 

Op de top zien we een tempel. Die wordt stevig bewaakt door een aantal honden waardoor we geen bezoekje durven brengen. 

We dacht dat het boven een adembenemend zicht zou zijn, heeft het mis. In de afdaling zien we gelukkig een aantal machtige uitzichten. Dit maakt het toch wel goed. 

Na 30 km komen we eindelijk een winkeltje tegen. De H’tjes kiezen voor een ijsje. Ik vul mijn zoutreserves aan met… een zak chips. Dik verdiend vind ik zelf 🤣. 

We dalen nog verder tot in Li. Hier blijven we overnachten in een hotel. Aan het hotel is een Viennoiserie. Na het inchecken krijgen we dan ook 4 lekkere gebakjes en een koude jasmijnthee. 

De douche doet ongelooflijk deugd 😀.  We zitten hier in een ruime kamer met een eigen living. Wel heel fijn. Enig nadeel. Onze wifi werkt niet. De meneer is al verschillende keer langs geweest, maar het euvel geraakt niet opgelost. Ter compensatie krijgen we…2 knuffelberen. Hannes had gehoopt om een ontbijt te krijgen ter compensatie 🤣. Er is er eentje heel content, de ander is wat ontgoocheld 🤣.  Er wordt nog een beetje voor school gewerkt.

We brengen ter goeder trouw een bezoekje aan de 7-eleven voor ons avondeten en ook aan de Lotus (hier hebben ze wortels 🥕). In de Lotus hebben ze wel heel speciale onderbroeken voor mannen. Oordeel zelf maar 🤣. 

Na een vermoeiende dag kruipen we allemaal snel onder de wol. 

Maar eerst familieraad om te beslissen wat we morgen zullen doen. 

Geniet van de beelden gemaakt door Hannes. De montage is ook van de hand van Hannes.

Tot morgen ❤️!

Dag 20: Snertbaan   (Amphoe Sam Ngao – Amphoe Mae Phrik: 51 km)

Onze persoonlijke weerman (die dagelijks 100x minimum 5 verschillende weerapp’s checkt) voorspelde voor de volgende dagen veel regen. 

Deze nacht komt zijn voorspelling alvast uit. Het heeft heel hard geregend deze nacht. 

Het is bewolkt als we opstaan. We eten ons Westers ontbijt en tegen 8u15 zijn we aan het fietsen.

We stoppen nog even aan de 7-eleven voor een croissant. Het is immers hier ook zondag 😀. De voorbije zondagen hebben we niet zo heel veel verschil gemerkt in het dagelijkse leven. De winkeltjes en de restaurantjes blijven open. Hier en daar zijn er wel wat minder open. Op de grote markten kan je ook niets kopen. Maar er is hier meer dan voldoende waar we iets kunnen kopen. 

Na een goede 10 km komen Hannes zijn voorspellingen uit. Het begint te regenen. Wanneer de H’tjes de K-ways aantrekken begint het heel hard te regenen. We mogen even schuilen bij een eettentje. 

Wanneer het iets minder regent, fietsen we verder. Mijn humeur gaat onder nul (of pesthumeur 🤣) . De temperaturen daarentegen zijn zalig. En het blijft regenen. 

Na een goed uur, komt de zon even piepen en eten we een fruitje. 

Het parcours is heuvelachtig. Het gaat op en neer. 

En dan begint het opnieuw te regenen. De k-ways gaan terug aan. Het begint steeds harder en harder te regenen. Nu hebben we geen plaats om te schuilen dus is het doorbijten. 

En dan plots komt de zon ☀️ terug. Het is dan bijna tijd om te eten. Je zou het bijna vergeten maar het uitzicht is echt geweldig. Deze ochtend zagen we de bergen bijna niet door de bewolking. Nu komen ze piepen tussen de wolken heen. 

We stoppen aan een eetstandje vlakbij de 7-eleven. We eten noedels met kip en varkensvlees. Het lijkt elke dag hetzelfde. Maar het smaakt elke dag toch iets anders. Dan zien de H’tjes bollenijsjes. Ze hebben 4 smaken: vanille, chocolade, regenboog en groen ijs (blijkbaar citroen 🍋). Het smaakt hen. 

Dan moeten we kiezen. Of we gaan naar een homestay of naar een motel. De H’tjes kiezen voor de homestay. We moeten dan nog 15 km fietsen. We kronkelen langs allerlei baantjes, kleine baantjes, tot we plots op een aardenweg zitten, een echte snertbaan 😱).  Er zijn veel plassen door de regen. Ik had nochtans mijn veto gesteld. Geen van die kleine baantjes als het regent of geregend heeft. Maar de reisleider kon dit blijkbaar niet voorspellen. We rijden een 6 tal kilometer door een bos 🌳. Moesten er niet zoveel plassen gelegen hebben was het echt wel een schoon baantje. Wanneer we terug in de bewoonde wereld terechtkomen zien we heel wat vissers aan een kleine dam. 

We moeten niet lang meer fietsen vooraleer we aan onze eindbestemming arriveren. 

Wat een fijne homestay. We worden heel vriendelijk ontvangen. Wanneer de kamers klaar zijn (we hebben 2 kamers) kunnen we ons installeren. We krijgen versgeperste sinaasappelsap. Het smaakt heerlijk. Ze kweken zelf de groentjes in hun tuin. 

We bellen ook even met het thuisfront. Altijd fijn om hen nog eens te zien 😀. 

Onze gastvrouwen koken voor ons. Ik eet een overheerlijke pad thai. We bestellen nog een verse sinaasappelsap. Dit sapje is gemaakt van sweet orange. Een fruitsoort die vooral hier groeit. Die zou ook een helende kracht hebben 😀. Hannes krijgt zelfs nog een extra portie 😀. 

Na wat obligatoire Harry Potter filmpjes gaan de boeken toe. 

We zullen zien of de voorspellingen morgen ook nog uitkomen (laat ons hopen van niet). 

Tot morgen ❤️!