Dag 19: Schwörstadt – Sausheim (67,16 km)

We hadden een hele rustige nacht. Rond half 8 zijn we alles begonnen opruimen en om 9u15 vertrekt de karavaan. Het kost vandaag wat moeite om te vertrekken. Hannah is immers met haar verkeerde been uit bed gestapt. Ze beslist van niet mee te trappen vandaag (wat niet nieuw is 🙃🤣). 

Het is al warm 🥵. We kronkelen richting Zwitserse grens. Net voor de grens gaan we nog even naar de Aldi om boodschappen te doen. 

Bij het binnenrijden van Zwitserland 🇨🇭, en ook Basel, eten we ons fruitje. Het smaakt. 

We blijven in Basel hoofdzakelijk langs de Rijn fietsen. We zien daar heel wat mensen in de Rijn zwemmen. Ze hebben allemaal een waterdichte zak met hen mee. Ook op de straat lopen ze daar mee rond. Best wel grappig eigenlijk. 

We moeten nog een gasbidon zien te vinden. We hebben niet zoveel gas meer om te koken. Daarvoor moeten we even richting het mooie centrum. 

Voor het middageten is het even zoeken naar een geschikt plaatsje. Liefste eentje in de schaduw, het is bakken ondertussen…

We rijden Basel uit onmiddellijk terug in Duitsland te fietsen. En eventjes later blijken we op een 3-landenpunt te zitten: Zwitserland 🇨🇭- Duitsland 🇩🇪- Frankrijk 🇫🇷. 

Over de brug van de Rijn zitten we in Frankrijk. In Hunigue (🇫🇷) picknicken we. Na ons middageten vinden de H’tjes dat het tijd is om nog eens een poging te ondernemen voor hun challenge. Remember: Hannah is met haar verkeerde been uit de tent gestapt. Al snel ontstaat er nog maar eens een ruzie. Hannah neemt een leidende rol. Dus na een aantal pogingen vliegt haar palletje ver weg. Dus: poging mislukt. 

We zetten dan maar onze fietstocht verder. Ons eerste plan was om de camping net voorbij Basel te nemen (met dank aan Thomas Van Riet), maar het is warm. We merken dat het ‘koeler’ is als we fietsen. We kiezen ervoor om verder te rijden richting Mulhouse. 

We fietsen de hele tijd langs het kanaal. Het is saai, maar dan ook echt saai. Quasi geen boten, in het begin rechte baan, geen dorpjes…alleen heel wat fietsende medemensen en in het begin veel vakantiefietsers. 

Net voor Mulhouse verlaten we het kanaal en gaan we richting de camping. We doen boodschappen in de grote Carrefour. En hebben de H’tjes toch wel geen geluk zeker, er is daar een winkel met ijs, bollen ijs. Zij zijn content. 

Het is nog 1,5 km naar de camping. Het is een eenvoudige camping met een mini-zwembad. 

Hannah neemt een snelle duik in het water 💦. Ondertussen zetten wij de tenten op. Er dreigt immers onweer, we horen het al donderen (en niet in Keulen 🤣… sorry…flauw mopje🙃). De onweerswolken zitten sinds de namiddag de hele tijd achter ons. 

Als alle tenten opgezet zijn, begint het te regenen. We kunnen gelukkig in de cafetaria iets drinken. Jan kijkt hockey, Hannes bestudeert alle mogelijke weerapps die op mijn gsm staan om het weer voor de komende uren te verspellen en Hannah en ik spelen zenuwen (we winnen elk eens een spel 😀). Het waait hard en het regent goed. Blij dat we binnenzitten. 

Wanneer het even stopt met regenen kookt Jan aan de overdekte afwasbakken. Want het begint plots te gieten. We eten daar ook onder want hij blijft even regenen. 

Hannah en ik doen de afwas. Voor de eerste keer helpt Hannah mee. Hannes die…verveelt zich…tja…afdrogen is maar saai hè. 

De H’tjes liggen nu in de tent. Wij kunnen nog even buitenzitten maar we zien alweer dreigende wolken. 

Morgen rijden we verder noordwaarts richting Colmar. 

À demain 👋!

Dag 17: Wagenhausen 🇨🇭- Hohentengen 🇩🇪 (46 km)

Vandaag terug fietsen!

Er wordt warm weer voorspeld dus is ons doel om een beetje vroeger te vertrekken. Uiteindelijk trekt de karavaan zich tegen 9u30 op gang. Het opruimproces zou wat sneller kunnen gaan, maar dan is er wat medewerking van de H’tjes nodig. En laat dat nu toch een probleempje zijn…

We flirten de hele dag met de Duitse 🇩🇪 en Zwitserse 🇨🇭grens. 

Het gaat terug goed omhoog en omlaag het eerste deel van de rit. Het uitzicht is echt de moeite. Het is zonder boekje dus volgen we de gps van Jan en de pijltjes. Af en toe ontstaat er een discussie over het niet volgen van de pijltjes omdat de gps iets anders voorstelt tussen de jongens. Hannes wil alleen pijltjes volgen en vindt dat zijn papa teveel met zijn gps bezig is 🫣🙃. 

Schaffhausen is de eerste grote stad die we passeren. 3 km verder komen we aan de Rheinfall. Hier valt de Rijn echt naar beneden. Echt een aanrader!

We fietsen nog 6 km verder naar de winkel. Volgens de gps is er geen picknickplaats in de buurt dus eten we aan de winkel. 

Ook in de namiddag gaan we af en toe eens over de grens en fietsen we langs rustige baantjes door het prachtige landschap. We zien hier veel zonnebloemvelden opduiken 🌻. I love it!

Na 46 km vinden we het welletjes voor vandaag. Er is een camping met Freibad aan. We installeren ons en zoeken verkoeling onder een boom aan het Freibad. Het is vandaag echt wel warm 🥵. De H’tjes zoeken het water op 💦, wat een waterratten. Uiteraard moet er ook een ijsje gegeten worden.  

Na het eten volgt het hoogtepunt van de dag: zwemmen in de Rijn. Er zit wel wat stroming op dus moet Jan zich ‘opofferen’ om mee in het water gaan. Maar wat hebben ze een plezier. De Rijn neemt hen letterlijk mee 😀. En moeder… die moet zorgen dat ze op het einde van het traject klaarstaat met de handdoeken en sandalen 🤪. 

Morgen gaan we weer wat verder. 

Tschüss 👋!

Dag 14: Neustadt (bei Donaueschingen) – Orsingen (53,70 km)

Naast ons stond een groep vrienden met heel wat kindjes. Die hebben gisterenavond en vannacht toch wel wat lawaai gemaakt 🫣. De nachtrust was niet top, maar al bij al heb ik nog vrij goed geslapen. 

Deze ochtend doen we het rustig aan. Tegen 9u50 vertrekken we. Vandaag staat een vrij chille rit op het programma. Na de middag zit er wel een klim in maar dan zou het weer bergaf gaan. 

Ja, dat klimmen is vaak een mentale kwestie, heb ik al ondervonden. Tijdens het klimmen gaat soms niets door mijn hoofd en soms 1001 dingen. Soms heb ik het gehad met klimmen, ook al kan ik nog verder én dan lukt het niet meer. Gelukkig heb ik altijd mijn compagnon aan mijn zijde. Hannes voelt mijn ‘zwakke’ momenten aan. Hij geeft dan een duwtje extra. Vaak geraak ik zo uit mijn mentale dipje 😀. 

Na 11 km komen we in het eerste stadje met een grote winkel, Geisingen. Daar doen we boodschappen voor de middag. We eten er ook ons fruitje. Het eerste stuk was wondermooi. We kronkelden tussen de velden met zicht op de bergen. We fietsen heel vaak op aparte fietspaden. Vandaag hebben we de wind niet altijd in ons voordeel. 

Net voor onze picknick-pauze komen we een drinkwaterpunt tegen. We vullen de flessen met koud water en installeren ons 5 minuten later in een parkje in Möhringen. Hannes amuseert zich met een kraan in het zand en Hannah gaat in het Kneippbad. Het valt op dat er veel wespen 🐝 zitten. 

We stoppen nog even aan de Netto voor een colaatje. Ja, ik heb mijn suikers nog niet gehad (O ja, voor mijn mede-cola-zero-verslaafden: op vakantie drink ik soms echte cola. Die suikers heb ik nodig om te fietsen 🫣. ). Nog een druivensuiker binnenspelen en ik ben klaar voor de klim. We moeten 5 km omhoog fietsen. Er zit een stuk in van 5%. Het valt eigenlijk heel goed mee. We fietsen een groot stuk door het bos. Hannah loopt ondertussen 😀 mee. Het laatste stukje is nog het zwaarste stuk, nochtans niet zo vermeld in ons boekje. We zullen eens aan den Paul zijn oren moeten trekken (Paul Benjaminse is de auteur van ons boekje. Om misverstanden te vermijden, wij zijn heel content van zijn routes en boekjes 😀). Het uitzicht boven is waanzinnig mooi. We nemen de tijd om even te genieten en eten een bar. 

Het volgende stuk is een geweldig leuke afdaling naar Eigtelingen. Heel af en toe krijgen we nog een serieuze kuitenbijter naar omhoog. 

Onze camping van vandaag is in Orsingen. We passeren een geweldig groot en mooi golfterrein. En we moeten nog serieus aan de bak. We krijgen nog een helling om ‘u-tegen-te-zeggen’ voorgeschoteld. Mijn pijp is uit. Dankzij Hannes geraak ik boven. Er vliegen daar ook heel vervelende muggen 🦟 die de klim nog vervelender maken. En deze klim stond niet vermeld in het boekje. Ik was dus een beetje geambeteerd 🫣. 

Maar de camping maakt veel goed. Er is een zwembad, een prachtig sanitair (toilet, douche ineen én heel veel ruimte 😀), een winkel vlakbij en een machtig uitzicht. 

Hannah gaat al snel spelen in de speelruimte binnen. Er is daar een ballenbad en een mini-indoorkrijspaleis, een feest voor Hannah. 

Na het installeren van de tent nemen Jan en de H’tjes een duik in het water. 

Morgen fietsen we naar het meest zuidelijke punt van onze route: radolfzell aan de Untersee, vlakbij de Bodensee. De Bodensee zelf gaan we niet doen. We rijden vanaf nu richting Basel en dan terug omhoog via Frankrijk 🇫🇷 richting ons huis. 

Tschüss 👋❤️

Dag 13: Schiltach – Neustadt (bei Donaueschingen) (64 km)

Gisterenavond genoten Jan en ik van een momentje in de hangmat met… vleermuizen 🦇 boven ons hoofd. De kerkklokken sloegen 10u dus was het tijd om te gaan slapen. 

Om 7u15 kom ik langzaam wakker. Maar het doel is om vroeg te vertrekken, dus begin ik onmiddellijk de tent op te ruimen. 

Het gaat vrij vlot zodat we rond 9u10 kunnen vertrekken. Onze Nederlandse buren doen dezelfde route en zijn en kwartiertje voor ons al vertrokken. 

We weten wat ons te doen staat…de eerste 24 km van de dag klimmen. 

Het gaat rustig omhoog richting Schramberg. Daar doen we onze inkopen voor deze middag (en zo kunnen we even uitblazen). 


We klimmen verder richting Tennenbronn waar we aan een meertje picknicken. We laten ons eens gaan…het zijn broodjes belegd met zalm vandaag 😀. 

Onze energietank is nu bijgevuld voor het laatste deel van de klim. Rond Langenschiltach bereiken we het ‘dak’ van onze vakantie, op 900 meter hoogte. De laatste kilometer is echt tandenbijten. Maar mijn copiloot heeft goede benen en duwt/stuwt mij naar boven 😀. Ik ben kapot. Maar de twee dappere duo’s geraken fietsend boven 🤩. Het zwaarste werk van de dag is gepasseerd. Nu nog…40 km te gaan 🙄. 

Maar we gaan vlot naar beneden. We ‘flitsen’ Peterzell voorbij. We dalen verder richting Villingen waar we (eindelijk) een welverdiend ijsje 🍦 eten. De H’tjes content 😀. 

Sinds gisteren spelen wij (Hannes en ik) ook het spelletje van de gele auto’s. Het is wel een beetje oneerlijk soms… als we bergop fietsen kan ik niet praten en zo dus niet roepen. Tegen het einde van de dag hebben de kindjes uiteraard gewonnen. 

Het is vandaag niet te warm en niet te koud, ideaal fietsweer dus. 

Van Villingen fietsen we langs een rustig fietspad naar Donaueschingen. De H’tjes zitten nu allebei met een zonnebril 😎 op hun neus. Die hebben ze gekregen in een drankencentrale (ons water was op). Ze spelen daar weer een spelletje mee en voor we het weten zijn we in Donaueschingen. Voor de stad moeten we nog even stevig aan de bak. Een fietser moedigt ons aan door te laten weten dat het de laatste muur tot aan de stad is. Oef…

In Donaueschingen vind je de bron van de Donau in de stad. Maar eigenlijk wordt de Donau gevormd door de samenvloeiing van de Birag en de Breg. Ook deze plaats gaan we eens bezoek.  

Het is kwart voor 6 wanneer we op onze camping aan de Riedsee aankomen. Er is al paniek bij de H’tjes dat er niet meer gezwommen zou kunnen worden. Maar gelukkig kunnen ze nog een duik in het meer nemen. 

Onze Nederlandse buren van gisteren waren zo lief om een plekje vrij te houden voor ons. Helaas is dit in de zon dus zoeken we een ander plekje. De H’tjes plonsen onmiddellijk in het meer. Ettelijke minuten later gaat Jan mee. Ze zwemmen naar een steiger en doen samen sprongetjes. 

Na het zwemmen is het douchen en etenstijd. 

Het is al laat. Iedereen is moe. De H’tjes liggen bijna te ronken en ik zal het ook niet te lang meer trekken. 

Wat we morgen doen, weten we nog niet. De reisleider bekijkt dit nog eens. 

Tschüss 😘!

Dag 12: Steinach – Schiltach (29,3 km)

Gisteren kregen we nog heel wat regen over ons heen. Gelukkig zaten we dan al in de tent. 

Het is beslist: vandaag doen we een ‘rustige rit’ tot aan de volgende camping, zo’n 30 km. Morgen volgt een stevig rit van 65 km met meer dan 600 hoogtemeters. We proberen de volgende camping te halen 😅. 

Vandaag hebben we dus genoeg tijd om onze boel te verzamelen. Als je soms ziet wat we allemaal meehebben…☺️. Maar we (lees Jan) krijgt het altijd voor elkaar om alles netjes in de zakken te krijgen. 

Deze ochtend krijgt Jan wat verjaarswensen over zich heen. Het is vrij sober dit jaar 😉. 24 juli is er plots snel…

We doen dus op het gemak deze ochtend en vertrekken pas rond half 11. We rijden bijna onmiddellijk door Haslach…ja, het zijn allemaal plaatsnamen met -ach. Van Haslach rijden we door naar Hausach. Het uitzicht en de route zijn wondermooi. Alles is zo mooi groen. Volgens mijn copiloot hebben we zelf een beetje wind in de rug. 

Het is traditie, volgens Hannes, dat we op Jan zijn verjaardag ‘s middags om restaurant gaan. We doen dit dan ook. We eten in een echte Duitse Gasthaus echte Duitse kost. Schnitzels, gehaktbrood en een varkenshaasje met groentjes en frietjes/kroketten staan op het menu. Het heeft gesmaakt.  Enkel over de drankjes hebben de H’tjes klachten. Zij kregen (uiteraard) een klein drankje en Jan en ik een groot drankje. Man man… wat een gezaag over 200 ml fanta 🤨. 

Een plaatselijk klant komt langs met zijn hond om een babbeltje te doen. Hannah heeft Tacko, de hond, zelfs geaaid ☺️. Hannes bekijkt alles vanop een afstand. 

Deze middag moeten we nog een 16-tal km fietsen. Het blijft heel mooi. We gaan nu meer omhoog en omlaag. Ondertussen zitten we ‘al’ op 450 meter hoogte. 

We installeren ons aan een camping aan het water. Het is hier rustig 😇. We kunnen zelfs de hangmat ophangen. Terwijl Jan en Hannah boodschappen doet geniet ik van 2 minuten in de hangmat liggen. Het andere H’tje is nog aanwezig om mijn rust te verstoren 😂 (mopje). 

De H’tjes spelen nog wat in het water en zagen dat ze geen ijsje krijgen vandaag (het is Jan zijn verjaardag, dus hij mag kiezen 🫣). Ik denk dat de boom bijna omver gevallen is. 

Er logeert een Nederlandse familie naast ons die dezelfde route als wij volgen. Dit leidt vaak tot een gezellige babbel, net als nu 🙃. 

We gaan het deze avond niet te laat maken. Morgen is het The real stuff…

Tschüss 👋!

Dag 11: Kehl – Steinach (50,2 km)

Het was een rustige avond en nacht. Rond kwart voor 10 kunnen we vertrekken. Ervoor zijn de H’tjes gaan pingpongen. Uiteraard eindigt dit weer eens in een ruzie 😱. 

Eenmaal op de fiets lijkt de strijdbijl begraven.  

Aangezien Jan niet op de uitkijktoren is geweest, gaan we nog eens met z’n allen naar boven. Het is daar echt mooi daarboven 😀. Hannah haast zich naar beneden om nog even in de waterspeeltuin spelen. Het is toch een prachtige speeltuin hier. 

We fietsen door het gezellig Kehl verder naar Offenburg. We zitten nu echt in het Zwarte Woud. We zien de bergen ⛰️ dichter en dichter komen. Het is echt wel mooi. 

In Offenburg eten we. Deze keer is het een slaatje. Het smaakt 😀. De baguettes 🥖 met tomaat en mozzarella ben ik even beu gegeten 🫣.  We eten in een leuk park. 

Na de middag fietsen we verder. We fietsen door echte mooie dorpjes. In Orrtenberg zien we een mooi kasteel tussen de wijngaarden. Er zijn opvallend veel ooievaars in de buurt. Op een bepaald veld telt Hannes er wel 25! 

In Gengenbach stoppen we voor een ijsje. Ondertussen heeft Hannah een dutje gedaan. De H’tjes zijn duidelijk moe. Ze zitten wat later in bed dan anders en slapen moeilijker in. Het is te merken aan het ruziegehalte 😳. Jan en de kindjes eten een ijsje. Ik drink een verfrissende cola. Het is lekker (maar de bediening is niet bepaald vriendelijk 🙃). 

We fietsen verder door Biberbach en het kleine dorpje Lachen. Het is de hele dag bewolkt en er is ook veel wind. De wind blaast uit het westen, schuin op de kop dus. Het is zwoegen (voor mij dan toch 😅).

We blijven slapen op de camping in Steinach. Best wel een dure camping (49 euro) voor hetgeen we in return krijgen: een veld zonder schaduw, geen elektriciteit, WC en douche vrij ver van onze plaats. Maar we mogen ‘gratis’ naar het freibad, dit maakt veel goed. 

Het is een hele dag warm, maar bewolkt geweest. Volgens de weerman zou het vandaag wel eens kunnen regenen. En hij heeft gelijk…af en toe vallen er wat druppels uit de hemel. Maar de zwemmers voelen dit niet. Ik heb mij teruggetrokken onder een afdakje met zicht op het zwembad. 

In de regen keren we terug naar de camping. Jan heeft ondertussen het avondeten bereid. We kunnen terecht op een overdekte plaats want de hemelsluizen gaan echt goed open. Het is nu 21u en het begint nu minder te regenen. 

De volgende dagen worden vrij pittig. We moeten omhoog. Én er zijn niet heel veel overnachtingsmogelijkheden in de buurt. De reisleider zal wel een plan uitstippelen. 

Zoals elk jaar vieren we Jan zijn verjaardag op vakantie. Morgen is het zo ver. Het getal 42 lonkt. Dus klein feestje 🥳!

Tschüss 👋!