Tijdens de catchfight genoot Jan gisteren van een … witte Chimay. Het smaakte (volgens Jan) 😀. Toen Hannah in quarantaine vloog, keerde de rust weer.
Deze ochtend waren de H’tjes vroeg wakker: 7u. Vroeg wakker betekent ook vroeg vertrekken. Om 9u20 was de trein vertrekkensklaar. Ik weet nooit of een trui nodig is of niet…’s morgens is het immers best nog wat fris. Na 10 minuten besluit ik mijn trui in te wisselen voor een craftje (voor niet-kenners: een thermisch ondert-shirt). We rijden via de Ravel Chimay uit. Onze volgende stop is Lacs de l’Eau d’Heure. Een mooie route langs het bos van de Gruffalo brengt ons al een stukje dichter. In het bos vertelt Hannah het boek. Ze kent het boek bijna woord voor woord uit het hoofd 😀. Daarna moeten we stil zijn…straks hoort de gruffalo ons…stel je voor.
Eenmaal uit het bos volgen we de knooppunten. Hannes gidst ons zo naar onze middagbestemming. Hij doet niets liever dan de weg zoeken of ons navigeren naar de juiste plaats.
Vandaag is het geen rustdag meer voor Hannes. Na 2 dagen bijna niet te trappen, beslist hij dat er genoeg gerust is. Hannah laat nog eens weten aan Hannes dat als hij op de Pino zit, wel moet trappen. Zij mag rusten 😀. Hannah vraagt regelmatig aan Jan dat hij maar moet laten weten wanneer het omhoog gaat zodat ze kan meetrappen. Wanneer Jan zegt dat het omhoog gaat, laat zij doodleuk weten dat het veel te lastig is voor haar. Enkel naar beneden en op het platte kan ze trappen…🤷♀️.
Rond de middag arriveren we in Lacs de l’Eau d’Heure. Daar is een Landalpark aan gelegen. Het is er dus heel toeristisch. Er zijn daar heel wat activiteiten te doen (surfen, zeilen, avonturenpark…). We beslissen om pizza en lasagne te eten. Zo hoeven we deze avond niet te koken.
Na het eten rijden we langs het stuwmeer. Dan rijden we via de knooppunten het park uit. We stoppen nog even om te kijken naar de speedboten. Daarna is het plots heel wat rustiger op de weg 😀. We krijgen nog enkele serieuze klimmetjes voorgeschoteld. Maar we geraken telkens boven. Het landschap verandert ook van de Ardense bossen, naar iets vlakker. Het blijft echter mooi!
Het laatste stukje rijden we langs een Ravel naar Thuin. Daar blijven we overnachten bij iemand in de tuin. Het laatste stukje naar onze kampeerplaats is nog een serieus stukje bergop.
We zijn een klein beetje te vroeg. We gaan nog even kijken in Thuin. Misschien gaan we morgen eens kijken naar de beroemde hangende tuinen.
Na de boodschappen kunnen we ons installeren in de tuin van Vincent. Via Welcome to My garden hebben we hier een prachtig plaatsje kunnen versieren. Het is hier heel rustig. De H’tjes kunnen zich nog wat uitleven in de tuin 😀.
Waar we morgen naartoe gaan weten we nog niet zeker…dit wordt straks besproken tijdens de familieraad 😀.
Zo nu de H’tjes in slaap proberen krijgen…😇🤞