janankehanneshannah

Vaprio d’Adda – Paratico: 61,79 km

Gisterenavond hebben we de Cats Europees goud zien halen. Na een goede nachtrust zijn we klaar voor een fietsdag. 

We nemen het ontbijtbuffet van het hotel. Er is er eentje content 🥰. Het is met eitjes, muesli, cornflakes, toastbroodjes en veel taart. De Italianen ontbijten precies graag met cake of taart 🥧. 

We kunnen vroeg vertrekken. Vandaag moeten we iets meer hoogtemeters doen dan de voorbije dagen. We fietsen langs rustige wegen en zien de bergen dichterbij komen. De ‘bezetting’ van de fietsen is terug ‘normaal’. 

Tegen de middag stoppen we aan een Conad in Romano di Lombardia. We zoeken een parkje met banken in de schaduw en liefst een kraantje met drinkwater. We vinden een plaatsje aan een fontein in de schaduw, maar geen speeltuin. Het drinkwater is warm. We merken dat het moeilijker wordt om fris water uit de kraantjes te krijgen, het water is vrij warm. 

Ondertussen krijg ik een video-telefoon van de school. Vandaag krijgen de leerlingen hun nieuwe leerkracht te zien én de leerkrachten hun nieuwe leerlingen. Dat was echt wel eens leuk! Ook de H’tjes zijn heel content met hun nieuwe juffen 🥰. 

Na dit intermezzo fietsen we verder. Het is echt wel warm. De verschillende kraantjes die we tegenkomen zijn allemaal warm, we moeten ons dus behelpen met warm water. Af en toe worden de klimmersbenen nog eens aangesproken, het zijn vooral korte, pittige hellingen. We fietsen terug door enkele wijngaarden. 

We pauzeren nog even voor een fris drankje en om een frisse fles water te kopen om onze flessen te vullen. 5 km verder zien we het meer, Lago d’Iseo. 

Een ijsje op deze warme dag mag niet ontbreken. Jan laat zich eens volledig gaan 🫣. 

Rond half 5 bereiken we onze bestemming: een camping mét zwembad én aan het meer. 

Het zwembad wordt al snel uitgetest. Groot is onze verrassing dat er een badmuts moet gedragen worden. Gelukkig worden die hier verkocht. Na een beetje vertraging springen ze met een bommetje het water in en zijn ze vertrokken. 

Wij zetten de tenten op. Ik neem ook nog een duik mét badmuts en al snel volgt Jan ook. 

Alles verloopt wat trager deze avond. We eten wat later en het verhaaltje ook. Ik lees voor aan het meer op vraag van Hannes. Hoe mooi is het daar🤩. 

Morgen zullen we de benen stilhouden. We hebben 13 dagen na elkaar gefietst en kunnen wat rust gebruiken. 

Wat we gaan doen, weten we nog niet. We zien wel wat de dag brengt 😊. 

A domani 😘

Milaan – Vaprio d’Adda: 54 km

Gisteren hebben we nog een was gedraaid. Deze morgen was die droog. Het koelt hier ‘s nachts niet zo veel af. Ideaal voor de was dus. 

Ik hield de wacht aan de tent (de H’tjes waren niet van plan snel te slapen 🤨) en Jan keek in de bar naar de Belgian Cats. 

De eerste vraag van Hannah, als ze wakker is: ‘Gaan we naar het Aquapark?’  Het antwoord is ‘neen’. We fietsen verder vandaag, maar rijden door het centrum van Milaan. Rond half 11 vertrekken we. Aan het Aquapark is het aanschuiven en ook op de weg ernaartoe. We moeten eerst nog de camping betalen en die is toch wel echt duur: 57 euro. 

We moeten nog 12 km fietsen naar het centrum. 

De route leidt ons langs San Siro, de thuishaven van Inter en AC Milaan. We kunnen het stadion niet bezoeken want ene Chris Martin komt met zijn groepje optreden. De Coldplay-fans staan al klaar aan de ingang. 

We rijden langs de hippodroom. In september wordt het Europees Kampioenschap jumping hier georganiseerd. 

We fietsen verder op brede fietspaden richting de stad. Soms delen we een rijstrook met de bussen en taxi’s. 

We rijden de stad binnen langs Arco della Pace. 

Uiteraard kan een bezoek aan de Decathlon niet ontbreken. Ja, die is hier op zondag open. We hebben nog een gasbidon nodig. 

We zien dan de Duomo verschijnen. Dit is echt wel indrukwekkend. Er loopt heel veel volk rond. 

We gaan even windowshoppen Galleria Vittorio Emanuele. Niet alleen de winkels zien er goed uit, de galerij is echt geweldig. 

We picknicken in een heel mooi park. Er zijn daar verschillende soorten speeltuinen. Wij eten aan de swingspeeltuin. Dit is een speeltuin vol met schommels ☺️. 

We moeten deze middag nog vol aan de bak, 36 km. Mijn humeur en goesting hebben niet hun beste dag. Ik ben precies wat moe en kan niet zoveel verdragen. 

We fietsen de hele middag langs het kanaal. Het is een goed fietspad. Mijn medepassagier vindt het megasaai want er is geen boot te zien. We passeren heel veel parkjes en speeltuinen. Gelukkig zijn er regelmatig kraantjes met water, het is immers warm. 

Een ijsje in Inzago smaakt echt. Er zijn vele anderen die hetzelfde gedacht hebben als ons. We passeren heel wat fietsers vandaag, het is zondag én prachtig weer. 

Plots zien we toch bootjes op het kanaal. Er is een kajakwedstrijd. Dit is toch wel een belevenis. 

We zitten op 10 km van ons hotel, ja, geen camping in de buurt. 

Rond kwart voor 5 komen we aan in het Country hotel. 

We bestellen pizza. Hannah is een moeilijke klant. We kiezen een pizza met worst en frietjes 😇. We vergeten echter te vermelden dat er geen kaas op mag, maar de rest lust ze wel. 

Deze avond zullen Jan en ik de Cats aanmoedigen. 

Morgen wijzigen we onze route een beetje. We fietsen naar het Lago Iseo. Daar zijn er heel wat campings in de buurt.

A domani 😘!

Gallliate – Milaan: 62 km

Gisterenavond hebben we nog lang kunnen buiten zitten. Er stond behoorlijk wat wind en dit had zo zijn voordelen. Onze natte kleren waren heel snel droog én de muggen werden weggeblazen 😂. 

Deze morgen wordt er efficiënt opgeruimd en zo kunnen we op 9u20 vertrekken. Het belooft weer een warme dag te worden. 

Het is zaterdag en we merken dit al meteen. We passeren heel wat wielertoeristen. We krijgen regelmatig een ‘schouderklopje’. 

Vandaag fietsen we bijna de hele dag langs het Canale Villoresi. Het fietspad bolt heel goed. Hannes vindt het heel jammer dat er geen boten zijn, anders was het voor hem de perfecte dag geweest. We passeren heel regelmatig langs de rand van de stad. Eigenlijk wel een hele fijne route. Met mijn maatje Hannes heb ik toch al moeten lachen met de keffertjes en de mormels die we passeren 🐕🐩🐕‍🦺🦮.

Tegen de middag hebben we al over de 30 km in de benen. Na een bezoek aan de winkel picknicken we terug aan een speeltuin. Tegenwoordig spelen de H’tjes heel weinig op de speeltuin. Hannah nog meer dan Hannes wel…

Ik denk dat de speeltuinen vaak voor jongere kinderen zijn. Hannah heeft graag al een beetje meer uitdaging en Hannes…ja…die is soms nogal kieskeurig ☺️. 

Deze middag fietsen we langs een ander kanaal richting Milaan. Vandaar rijden we door allerlei parken. Ik heb terug een nieuw maatje bij mij op de fiets. Het wordt een gezellige praatnamiddag ☺️. Soms kan ze toch zooooo lief zijn. 

We zien in de verte San Siro liggen, de thuishaven van Inter en AC Milaan. Zo weet ik dat we bijna bij de camping zijn. 

De campingplaatsen zijn onder de bomen, gelukkig. Er staat ook een fris windje. Het wordt wel een vrij dure aangelegenheid MAAR er is toiletpapier. Ik vind als je veel betaalt voor een camping dat er op zijn minst toiletpapier moet aanwezig zijn. Wij hebben wel een rolletje mee…maar een beetje ‘luxe’ mag wel 😂. 

Naast de camping ligt een waterpark met megaglijbanen. Het jongste H’tje heeft er haar ogen al op uitgekeken. We moeten nog eens nadenken wat we gaan doen morgen. 

We moeten beginnen rekening houden met het warme weer. Het gaat hier elke dag vlotjes boven de 30. We merken dat we na de middag wat vermoeider beginnen te worden. Maar wie weet helpt het op 3x per dag supercalifragilisticexpialidocious te zeggen en voel we ons beter. Morgen probeer ik dit alvast 😜. 

We eten nog een lekker ijsje in een gelateria. En rusten wat uit op de camping. 

A domani! 😘

Vercelli – Gallliate: 51,44 km

Gisterenavond moest er nog een crisis opgelost worden, maar uiteindelijk is iedereen toch in slaap geraakt. 

Het ontbijt is deze keer gene vetten…broodjes en koeken uit het plastiek, maar wel een zak granola. 

We zijn vroeg klaar en kunnen om 9u15 vertrekken. Vandaag fietsen we naar een camping. 

We rijden langs rustige fietswegen en  passeren wat kleine gehuchtjes. We passeren terug heel wat rijstvelden. 

Het is vandaag klaar weer, de zon schijnt én we zien de blauwe lucht. Daardoor zien we eindelijk de sneeuwtoppen van de bergen! Echt machtig!

Volgens reisleider Jan moeten we 23 km fietsen tot in Novara, helaas…na 23 km fietsen we nog altijd tussen de velden. Onze reisleider had eventjes last van dyscalculie…cijfertjes omwisselen 🫣. 

Vandaag winkelen we in de Tigros. Deze keten hebben we nog niet gehad. De karren zijn alvast goed gekeurd ☺️. 

Voor het middageten stoppen we in een Park in Novara. Het is een mooi, groot park. 

We fietsen daarna nog door het centrum. Wat een gezellige stad! Ik kende de naam alleen van de volleybal, maar het is er volgens mij heel aangenaam vertoeven. 

Ook deze namiddag rijden we langs rustige wegen. We fietsen naast het kanaal op een boerenpad. Mijn medepassagier is tevreden met de route, enkel de rijstvelden is hij wat beu. We moeten ons even manoeuvreren over een brugje, maar na wat prutsen geraken we door. 

Het is maar een korte etappe naar de camping. En…er is een zwembad! H’tjes weer content. 

Jan en ik doen ondertussen een terrasje. De thermometer gaat vlotjes boven de 30 graden. 

Gelukkig hebben we een plekje voor onze tenten in de schaduw. We moeten ze wel even herschikken door een vreselijk mierennest. In een mum van tijd zat de voortent (en mijn voeten) vol. Eerlijk heb ik liever pimpaljoentjes 🐞dan mieren 🐜.

Er is wel wat wind hier opgekomen in de namiddag. Het sneeuwt hier precies soms. 

Wanneer Jan kookt spelen de H’tjes met de stenen bij de rivier. 

Hopelijk blijven de muggen deze keer wat verder van ons…🙏. 

Morgen fietsen we naar Milaan. 

A domani 😘

Lauriano – Vercelli: 53,52 km

Gisteren heb ik samen met de H’tjes de omgeving nog even verkend. Wat was het daar mooi 🤩. 

Wanneer de H’tjes in bed liggen, zitten Jan en ik wat buiten. Na een tijdje moeten we weer naar binnen ‘vluchten’ door onze kleine vriendjes, de muggen 🦟 😳. 

De H’tjes slapen lang. Pas na kwart over 8 rollen ze hun bed uit. Het ontbijt is best wel oké. Maar het kan altijd beter 😉. Het voorlopige topontbijt staat op naam van nonkel Georges en Nadine ☺️. 

Hannah neemt nog een plons in het zwembad (Hannes wil/durft niet door de honden die rondlopen). 

We maken ons klaar om te vertrekken.  Wanneer alles klaar is staat de band van ons karretje terug plat. We hebben dringend een nieuwe band nodig…hopelijk vinden we er vandaag eentje. 

Jan heeft een appartement geboekt in Vercelli, zo’n 60 km fietsen. 

De start van de dag is pittig. We moeten eerst terug in het dal geraken. Daarvoor moeten we nog wat op en neer. 

We fietsen tot in Crescentino. De route moet een klein beetje aangepast worden. Er is een stukje waar we niet door kunnen. Volgens Hannah moet dit wel lukken, maar de Pino’s zijn geen mountainbikes 😂.

We steken daar de Po over die we nu een tijdje niet meer zullen zien en

doen daar onze boodschappen en picknick.

In de namiddag staan er nog heel wat vlakke kilometers op het programma, maar allemaal langs boerenwegeltjes. We wisselen terug van fietspartner. Hannah mag mij de hele middag vergezellen.  Er moet heel wat gekronkeld worden. 

We rijden de hele middag langs rijstvelden. Zelfs de wielen van de tractors zijn aangepast. De wegeltjes zijn niet zo fijn om op te rijden, het zijn vooral grote stenen. We beslissen om verder te fietsen langs de grote baan. De kilometers passeren snel. Hannah praat honderduit 😀. 

We stoppen nog even in een dorpje om een fruitje (watermeloen 🍉 en kersen 🍒) te eten. We vullen onze flessen bij aan een automaat. Dat is toch wel een gemak, goedkoop én fris water. In de tijd van de tyrannosaurus rex 🦖 was het soms makkelijker om in de natuur aan drinkbaar water te geraken dan nu 😅. 

Tijdens de fruitpauze worden al opzoekingen gedaan naar een ijssalon (gelato —> lijkt op ‘gele auto’ volgens Hannah 😂). We stoppen dan ook eerst aan het ijssalon vooraleer we naar onze slaapplaats gaan. 

Deze keer is het een appartement aan het station. Er zijn hier wel 3 badkamers met douche. De leefruimte is vrij klein, maar het valt wel mee. 

Terwijl de H’tjes tv kijken en voor school werken gaat Jan een nieuwe buitenband voor het karretje halen en laat wat vet in het balhoofd van de pino doen. Door de stortbuien was er daar wat gelekt en de raad van Stefan van Casa de Ciclistas was om dit bij een plaatselijke fietsenmaker even na te kijken. De taken worden hier dus verdeeld 😉: Jan zorgt voor het eten en het materiaal en ik zorg voor de H’tjes. Wat het beste is van de twee laat ik aan jullie over 🫣. 

Morgen fietsen we richting Milaan. Volgens de reisleider zullen we daar overmorgen aankomen. 

A domani 😘!

Turijn – Lauriano: 50,63 km

Gisterenavond zijn we de tent ingevlucht voor alle muggen rondom ons. Mijn lichaam was volledig bedekt, er stond citronella bij ons, maar nog prikten ze door onze kleren 🦟😖. 

Deze nacht maakten de brulkikkers nogal lawaai…miljaar, die kunnen nogal brullen. Al bij al viel de nachtrust nog mee. Na de gebruikelijke ochtendroutine kunnen we rond 10u vertrekken. We fietsen aan de groene rand van Turijn. De helft van de kilometers is vandaag op aparte fietspaden en vaak door parken. 

De fietspaden zijn afwisselend van kwaliteit 😂. De volgende fietspaden hebben we gehad vandaag:

• Nieuwe asfalt
• Oude asfalt met bulten van boomwortels
• Grind/gravel
• Steentjes
• Een beetje zand
• Gras met steentjes

Je ziet…er waren er heel wat. Soms word ik volledig dooreengeschud, andere keren (wel niet zoveel) vlieg ik over de weg. 

Het uitzicht is echt wel de moeite. We zien de besneeuwde alpentoppen in de verte. Maar het weer is niet zo ‘klaar’. Het is hier warm, maar bewolkt. 

Hannah verzamelt onderweg graag ‘zaadjes’. Ze strooit die dan ergens anders onderweg uit. Gelukkig verzamelt ze geen brandnetels, straks moeten we nog brandnetelsoep maken 🤣. 

Deze middag picknicken we aan een speeltuin in Gassino Torinesse. 

Voor deze avond hebben we een b&b geboekt mét zwembad (H’tjes weten dit nog niet) een beetje van de route. We trappen verder op de grote baan. De asfalt bolt goed 😀. We stoppen nog even bij de winkel voor wat drankjes en een aperitiefje (lees: chips) voor deze avond. 

Wanneer we de grote baan verlaten, dan begint het echte werk. We moeten serieus klimmen naar onze b&b. Na nog een stop voor een ijsje, beginnen we er echt aan. Het is ‘maar’ 2,5 km maar de laatste 250 meter zijn MOORDEND… we geraken al fietsend boven. De meneer van de b&b vertelt ons dat er hier regelmatig getraind wordt op deze weg. Ik snap wel waarom…

We blazen uit in een geweldig mooie tuin. De H’tjes zien al heel snel het zwembad. Ook Jan springt er eens in. 

Ik geniet ondertussen van een welverdiende douche. We blijven slapen in een sjieke b&b. Er zijn kippen en geiten, fruitbomen…er is een hele grote tuin én een gezellig terras. Wij slapen in de Zuid-Amerikaanse slaapkamer, een kamer vol vrolijke kleurtjes.
We koken hier zelf. Het restaurant is niet zo ver, maar te lastig om naar te fietsen 🤣.

Ik vind het zot dat we al 71 dagen onderweg zijn. De tijd passeert zoooo snel. Het is een echt avontuur. We hebben heel veel leuke momenten, maar ook soms moeilijke momenten. We zijn 24u op 24u samen, de H’tjes hebben niet altijd het makkelijkste karakter, het botst regelmatig met elkaar maar ook eens met ons. Maar het is het allemaal waard. We maken een reis om nooit te vergeten. Als ik het eens moeilijk heb dan denk ik dat ik toch maar geluk heb. Er even tussenuit, met mijn dierbaren. Maar ik mis soms de dagelijkse ‘sleur’, de babbeltjes, de leerlingen, het zoeken naar nieuwe dingen…maar ik zal dit nog lang genoeg kunnen. Nu even genieten van het NU. 

À domani 😘