Dag 113: 🏁Praha🏁

Tynec nad Sázavou – Praag: 53,79 km

Gisterenavond kregen we nog wat regen over ons. Leve de parasol ☂️!

We zijn vrij vroeg wakker. Alles opkramen en dan hup…vertrekken. 

De H’tjes spelen nog wat aan het water. Ze vangen elk een visje met hun emmertje. Hannes laat zijn visje vrij, Hannah wil het meenemen op de fiets 🤭. Uiteindelijk wordt het diertje terug de vrije natuur ingezet 😄. 

En dan start the road to Prague. 

Het eerste deel van de dag is omhoog, vals plat. We fietsen door de bossen. Het is bewolkt, maar droog. Het is terug korte t-shirtweer 😉, voor Jan en ik dan toch. Hannes is voorbereid op de koude. Elke dag bekijkt hij wel 3 keer het weer. Hij houdt ons op de hoogte van de recente verwikkelingen op het gebied van de meteo. Hannah heeft dan weer haar regenjas aan. 

We eten in Petrikov een fruitje aan een speeltuin. Vanaf daar zal het ook volgens het boekje bergaf gaan tot in Praag. 

Het duurt even vooraleer we een winkel vinden. We eten in een bos aan een kleine speeltuin. 

Na het eten rijden we door de voorsteden van Praag. We passeren heel wat parken met leuke speeltuinen. We fietsen echter door want we zouden nog een klein bezoekje aan de stad willen brengen.

We staan op een camping op een eilandje. De tenten kunnen net op een ‘verhoogje’ staan. Het is een echte basic-camping. 

Na de installatie nemen we het pontje richting de stad. We kunnen het kaartje 90’ gebruiken om met het openbaar vervoer rond te reizen. De oren van Hannes flapperen al! Na een ijsje nemen we een tram. We hebben geen echt plan, dus verloopt het wat chaotisch 😜. In een groot winkelcentrum vinden we een Decathlon 😅. We hebben nog een gasbidon nodig voor de volgende dagen. 

We nemen dan terug de tram naar het andere deel van de stad. Daar struinen we wat rond. 

Praag is echt wel mooi!

We gaan snel nog iets eten en nemen dan de tram en het pontje terug naar de camping. 

Moe maar voldaan gaan we de nacht in. 

Morgen fietsen we nog een klein stukje door Praag om dan de Elberoute te volgen tot in Dresden. 

Uvidíme se zítra 😘!

Dag 112: platte batterij 🪫 

Sedlec Prcice – Tynec nad Sázavou: 45,38 km

Deze ochtend ontbijten we in het pension. Er is behoorlijk wat keuze. Hannes is alvast in zijn nopjes. We eten eitjes, verschillende soorten cornflakes, toastbrood… Met een goed gevulde maag kunnen we vertrekken. Het parcours is golvend. Geen meter, maar dan ook geen meter plat. De afdalingen moeten gebruikt worden als springplank naar de heuveltjes. Die heuveltjes zijn vaak kort maar pittig. Mijn helper zijn benen zijn weer in orde. Ik zie dat la principessa haar best doet. 

Ondertussen praten Hannes en ik een beetje over wat we gaan doen als we thuis zijn. We gaan ze alvast even laten logeren bij de tantes. Zo hebben ze geen last van elkaar(en wij niet van hun 🤪). Plots begeeft onze kilometerteller het…platte batterij. Jan en Hannah gaan naar de winkel voor een nieuw batterijtje. Dit euvel is snel gearrangeerd 😀. 

We spreken af dat we verder fietsen tot we een goede eetplek tegenkomen. En echt, 5 minuten later, zien we in Stetkovice een splinternieuwe speeltuin. Er staan veel uitdagende toestellen. De H’tjes content, dus wij ook 😄. 

Na de middag blijft het parcours heuvelachtig, al gaan we meer naar beneden. 

Onze weerman heeft gezien dat er regen op komst is en hij heeft gelijk. We krijgen wat spetters over ons heen, maar het valt heel goed mee. 

In Neveklov vind ik dat het tijd is om even te pauzeren. We stoppen aan een bakkerij voor een ijsje voor de H’tjes en een taartje voor Jan. Ik vind mijn goesting niet direct dus drink ik maar iets. 

Na die welverdiende pauze fietsen we naar onze kampeerplaats. 

Het is een plek naast de rivier. De receptie is in een oude trolleybus. Onze buschauffeur-in-spe vindt dit alvast top. 

En dan begint het te regenen ☔️. Volgens onze verschillende apps zal het voor de rest van de avond en een stukje van de nacht zijn. We schuilen onder een parasol tot de regen wat mindert. Daarna zetten we onze tenten op. 

De H’tjes lezen. Jammer dat het weer niet zo goed is, er is hier een rivier, een  luchtkussen.. de kindjes zouden zich goed kunnen amuseren. 

We gaan te voet naar de winkel, zo bewegen we nog een beetje 🙏. Onze menu bestaat uit paella en gyros uit de diepvries. Alle eten is op! We hebben het geluk dat we onder de parasol kunnen zitten want het regent opnieuw. 

De bar op de camping is niet open, het weer zal niet goed genoeg zijn. Als het goed weer is, komt hier wel wat volk denk ik. 

Morgen fietsen we naar Praag. Het is nog een 50-tal kilometer. De hoogtemeters minderen elke dag, goed nieuws dus 😀. 

Uvidíme se zítra 😘!

Dag 112: het sportpension ⚽️🏀🏸🏓🏐⛳️🏊🏻‍♀️

Roudná – Sedlec Prcice: 53,39 km

Het was toch een moeilijke avond gisterenavond. De rust keerde weer toen ik ook in de tipi ben gaan liggen. 

We zijn deze nacht niet nat geworden 💦 😅 en hebben vrij goed geslapen. 

Een geslaagd iets dus die tipi ☺️. 

Deze morgen regent het al, vooral miezeren. We ontbijten binnen in onze tent. 

Rond 9u20 start onze tocht in de miezerregen. We hebben allemaal onze regenkledij aan: de H’tjes hebben hun regenjas, regenbuien én surfsokjes aan. Jan zijn Sealskinz (waterdichte sokken) en regenjas en ik mijn regenjas. We volgen de pijltjes richting Tabor. Jan heeft de route een klein beetje aangepast zodat we iets minder hoogtemeters moeten doen en meer in rechte lijn naar Tabor fietsen. 

Net voor Tabor kunnen we onze route niet meer volgen, ze zijn aan het werken aan een brug en we kunnen er onmogelijk over. We rijden een stuk langs de grote baan om Tabor binnen te rijden. We rijden langs de grote winkels. 

De H’tjes zijn al superflink geweest. Ze krijgen een welverdiende donut 🍩. 

Daarna kunnen we eindelijk terug de route op. 

Tabor ken ik vooral van het veldrijden. Ik ben wel eens benieuwd hoe de stad zelf is. 

De stad ligt vrij hoog. We moeten een stukje klimmen. Het eerste deel van de stad dat we passeren is het ‘nieuwe deel’. Hier is een verzorgde winkelstraat. We fietsen verder naar het oude deel. Een heel mooi plein met enkele mooie gebouwen. 

Het is bijna middag en beslissen om daar iets te eten op restaurant. Het smaakt! Ondertussen begint het wat harder te regenen. Het laatste stukje van de voormiddag was droog, we konden onze regenjassen uitspelen. 

Na het eten fietsen we in de regen terug verder. Gelukkig wordt het snel terug droog. Deze namiddag gaat de route in het begin vooral omhoog. We fietsen langs rustige wegen. Het uitzicht is echt de moeite! Het omhoog rijden gaat wat trager bij mij vandaag. Mijn copiloot zijn benen zijn wat vermoeid, denk ik. Vandaag draait hij vooral mee. Ja, hij heeft de hele reis al supergoed meegetrapt! Hannah trapt ook goed mee als het steil bergop gaat. Bij de vlakkere stukken laat ze Jan vooral het werk doen. 

Ik moet toch wel wat puffen en blazen. Maar we zien al pijltjes naar Praha ☺️. Dat geeft wel moed! Het is nog minder dan 100 km. Zalig toch! Nooit gedacht dat we ons ‘doel’ zouden bereiken en plots komt het heel dichtbij. 

In Strezimir eten we een stukje fruit aan een bushalte. Ernaast is een winkeltje. Ik zie dat er ergens 15.00 – 18.00 staat. Het is iets voor 15u en ik treuzel een beetje in de hoop dat ik om 15u een fris drankje kan drinken. Helaas is mijn kennis van het Tsjechische nihil en blijkt dat dit enkel op vrijdag is dat die winkel open is 😬🙊. Maar we zijn bijna boven volgens de reisleider dus ik kan er nog wel even tegen. 

De laatste 8 km zijn zo goed als naar beneden duiken tot aan ons pension in  Sedlec Prcice. 

Het is een pension met een overdekt zwembad, een minigolf, een zandbak én een sportzaal. 

Na het inchecken speel ik met Hannes een potje minigolf. Ondertussen neemt Hannah een duik in het zwembad, het is echter koud dus is ze er snel weer uit. Daarna is het sporttijd. Ik badminton met Hannah en speel nog eens pingpong 🏓. Jan komt ons vergezellen en basket wat met Hannes. Daarna pingpongen ze nog even. 

We eten ons stokbrood van deze middag op. De H’tjes chillen nog wat in de kamer. Hannes leest en Hannah kijkt wat tv (ze mag niet op haar e-reader 🫣, een gevolg van gisterenavond). 

Na het verhaaltje is het bedtijd. 

Jan en ik zitten nog wat buiten. 

Morgen wordt een iets kortere rit tot aan een camping. 

Het weer vandaag was veel beter dan voorspeld. Gelukkig. Hannah denkt dat het wel meer en meer zal regenen want nonkel Jan heeft gezegd dat hoe dichter we bij België 🇧🇪 komen, hoe meer het zal regenen 🤪😇. 

Uvidíme se zítra 😘!

Dag 111: slapen in een Tipi ⛺️

Dolni Zdar – Roudná: 44,48 km

Gisterenavond was er nog een serieuze crisis. Maar uiteindelijk heeft iedereen in zijn bed geslapen 😬. 

We zijn rond 8u wakker. We ontbijten en maken ons klaar om te vertrekken. 

De meneer zwaait ons uit in zijn boxershort 😬 😀. We zijn vrij vroeg weg. Het wordt een rustige rit volgens de reisleider. 

Nu ja, rustig in Tsjechië…het blijft bergop en bergaf gaan. De graanvelden blijven ons achtervolgen. Af en toe rijden we door een stukje bos. In het bos is het onmiddellijk een paar graden frisser. 

Jan heeft een vader-dochtergesprek op de fiets met Hannah. Hopelijk helpt dit een beetje 🙏. 

We rijden door Hradec, een vrij grote stad, in deze regio. De voorbije dagen gingen we altijd bij een kruidenier om boodschappen, nu was de Coop eens open. In vele dorpjes is er een Coop, maar die lijkt steeds gesloten. 

We picknicken deze middag in de buurt van Pluhuv Zdar. Daar is een mooi kasteel 🏰. Vandaag kan je het wel niet bezoeken, op maandag gesloten 🔒. 

Volgens Jan is het na de middag vlak. Hmmm…zo vlak was het dan toch niet. Jan benoemt het als ‘Tsjechisch vlak’ 🤭🙄. Het blijft dus op en neer gaan. De wind zit vandaag niet op de kop, maar blaast vanop zij. Het blijft nog steeds duwen 🌬️. We fietsen langs heel wat kleine meertjes.

Rond kwart voor 3 komen we aan op de camping. Het is een mooie camping aan het meer. We blijven deze nacht eens in een tipi slapen, voor 33 euro kan je niet sukkelen hé. De H’tjes vinden het echt leuk. Wij zijn vooral benieuwd of we geen regen zullen binnenkrijgen. 

De H’tjes spelen flink samen aan het strandje van het meer. Er is hier ook een fijne speeltuin met een groot luchtkussen om op te springen. 

We eten deze avond in het restaurant van de camping. Ja, we laten ons een beetje gaan 😀. Mag wel eens hé 😇. 

Morgen staat een vrij zware rit op het programma met toch wel 60 km. 

Maar vooral het weer ziet er niet zo goed uit. Er wordt wel wat regen voorspeld. Hopelijk kunnen we tussen de buien wat fietsen 🚴. Vanaf Tabor kunnen we terug een boekje volgen. De Baas zal content zijn 😀. 

Jan heeft alvast een pension geboekt. Er zijn geen campings in de buurt. 

En zo komen we steeds dichter en dichter bij Praag 😀. 

Uvidíme se zítra 😘!

Dag 110: Ennnn…rust 🙌

OMG…hoe heb ik naar zo’n dag uitgekeken. Helemaal niets doen. 

Gisterenavond vond Hannah het leuk om nog eens het kot op stelten te zetten. Met als gevolg dat ze in het bed in de living is gevlogen. 

Ja, er staan hier 4 bedden in de living. 2 aparte en een tweepersoonsbed. Er is hier nog een aparte kamer met 2 bedden. Het was de bedoeling dat de H’tjes daar samen in zouden slapen. Maar Hannah maakte het dus veel te bont. Die aparte kamer heeft 2 kleine raampjes, maar er zitten geen ramen in 🙄. Dus zagen Jan en ik af en toe een beertje door het gat vliegen of zelfs een kussen. 

Na een goede nachtrust chillen we bijna een hele voormiddag in ons bed. 

De eigenares vraagt of we boodschappen nodig hebben. En zo gaat Jan mee naar de Kaufland in Hradec, een grote stad op 7 km van hier. Dat is toch wel Superlief!

Ondertussen speel ik Boonanza met de kindjes. Dit is toch wel het spel van de vakantie. 

Ik doe nog een dutje en dan is het etenstijd. 

Dan is het Jan zijn beurt om Boonanza te spelen. Ondertussen doe ik de afwas (even vermelden dat ik deze vakantie nog bijna niets heb moeten doen qua afwassen 😇) en een lange dut 😴. 

Er zijn vandaag al enkele regenbuien gepasseerd dus deze rustdag was niet enkel goed voor onze benen. 

We trekken er toch even op uit. Een kleine wandeling, een frisse neus ophalen. 

Hannah springt nog eens in het zwembad, blijkt dat een jetstream zwembad te zijn 😀. Hannah zwemt nog even tegen de stroom in. 

Na het douchen, eten en een verhaaltje is het tijd om…te slapen. 

De mevrouw komt nog verse komkommers 🥒 brengen én kleine nutellapotjes 💕. 

We hebben ondertussen onze laatste weken van de reis bekeken. We zitten nu op 180 km van Praag. 

Daarna fietsen we langs de Elbe naar Dresden (Duitsland) waar we de trein naar Keulen zullen nemen. 

Ja, het begint nu echt te korten…

Nu nog even duimen dat het niet te veel regent. Niet enkel in België is het wisselvallig, in Tsjechië hebben we ook wat kwakkelweer. 

Uvidíme se zítra 😘!

Dag 109: het IJzeren Gordijn 

Staré Hobzí – Dolni Zdar: 51,69 km

Gisterenavond was er een vrij podium op de camping. Hannah vindt zo’n activiteiten de max. Ze mochten even blijven kijken. Hannes was vooral geïnteresseerd in de punten 🙃. 

Ze hadden ons laten weten dat het niet mogelijk was een nachtje langer te blijven. Het is hun policy om op zondag geen mensen te laten inchecken of uitchecken (cfr. Rustdag van de Heer 😇). 

Deze morgen zijn de H’tjes vroeg wakker. Ze zitten al vroeg op de speeltuin. Allé ja, Hannes in de waterspeeltuin en Hannah speelt Tarzan aan de rivier. 

Ik drink een warme chocolademelk op het terras en ontbijt ondertussen. Jan en ik bespreken ondertussen of we geen 2 dagen extra op de camping kunnen blijven. Mijn benen zijn echt moe, het parcours is vrij zwaar…en de volgende dagen zijn niet echt uitnodigend voor een rustdag. 

Jan bevraagt dit, maar dit blijkt niet mogelijk. 

Ik moet dus mijn knop omdraaien van rustknop naar fietsknop, best wel lastig. 

Rond 10u rijden we de camping uit. Jan heeft op Komoot een kortere weg gevonden naar de route, dit om een klim te vermijden. 

Maar wat een pad is dat 🙄🤭. We moeten eerst door de velden, daarna in een bos. We zijn bijna het karretje kwijt. Het maakt een paar salto’s en we moeten het loskoppelen. Ook dat verloopt moeizaam. Daarna moeten we tussen de netels en moeten de fietsen nog over een grachtje gedragen worden… om zo aan de weg te komen. 

Hannah en Jan vinden dit geweldig. Hannes en ik hebben er onze bedenkingen over… achteraf laat Jan vrolijk weten dat hij misschien de voetpaden niet meer zal selecteren 🤭🙄. 

De route gaat onmiddellijk omhoog. We moeten terug heel wat klimmen. Het gaat traag, ik heb precies weinig jus in mijn benen. Ook de gemiste rustdag speelt in mijn hoofd. 

In Slavonice, een gezellige stad trouwens, stoppen we om boodschappen te doen voor deze middag. Een stukje chocolade 🍫 zorgt ervoor dat ik mij wat beter voel. We klimmen terug verder. Hier en daar zitten ook wat afdalingen, maar veel recuperatietijd is er niet. De wind is minder dominant aanwezig vandaag. We zien ook iets minder graanvelden. 

We beslissen om voor de middag nog de klim naar het kasteel 🏰 in Landstejn te doen. 

We gaan nog eens op restaurant 😀. En goed dat we uit eten gaan, want het begint plots te regenen en te onweren. We zitten dus beschut. Omdat het toch even regent bestellen Jan en ik nog een dessertje 😀. 

Nadat ons energiepeil terug opgeladen is, stopt het met regenen en kunnen we weer verder. Na een kleine afdaling volgt weer een klimpartij. Deze keer gaan we naar 706 meter, het dak van onze Wenen-Praagroute, hoger komen we niet meer deze vakantie. 

We fietsen de hele tijd door het bos. Het is er echt wel mooi en rustig. Het parcours blijft op en neer gaan. 

De volgende grote stad die we tegenkomen is Nová Bystrice. Hier doen we onze inkopen voor deze avond én morgen, het is immers zondag. Naar de camping is het nog 10 kilometer. Jan vindt niet zo heel veel info over de camping en heeft een plan B. We beslissen al snel dat plan B, plan A wordt, een appartement voor 2 nachten op 20 km fietsen. Zo hebben we ineens onze rustdag. Morgen wordt er niet zo’n geweldig weer voorspeld, regelmatig buien. Dus een dagje rust kan zeker geen kwaad. 

We fietsen door het bos. We zien daar een herinnering aan het Ijzeren Gordijn. Onze route volgt soms de Eurovelo 13, de Ijzeren Gordijnroute. Het fietspad slingert door het donkere bos 🌳. Af en toe piept de zon er tussen. We gaan terug rustig omhoog. Het laatste stuk gaat serieus bergaf. Rond half 6 bereiken we onze bestemming. 

We zitten op een appartement aan een boerderij. In een aparte binnenruimte is er een zwembad. Rarara wie er al een duikje heeft genomen…ja, Hannah. 

We krijgen van de mevrouw nog verse pruimentaart. Jan en Hannes vinden het geweldig. Hannah en ik zijn niet zo’n fans 🤭. 

Wat we morgen gaan doen, weten we nog niet. Maar we gaan zeker rusten, slapen, alles met de beentjes omhoog. 

Uvidíme se zítra 😘!