Dag 47: de laatste sneeuwtoppen 🏔️

Foix – Mirepoix: 42 km

Eindelijk! We konden gisteren tot we gingen slapen buiten zitten. Het duurde lang vooraleer de H’tjes sliepen, nochtans startten ze niet samen 🤨. 

Deze morgen is iedereen al vroeg wakker. Ik heb het echter moeilijk om uit mijn slaapzak te komen. In mijn achterhoofd weet ik dat het geen zo’n zware rit is, dus doe ik niet veel moeite om mij te haasten 🫣. 

De bakker blijkt dicht te zijn en in de Aldi is er geen brood. De jongens vinden dit geen enkel probleem, leve de muesli. Hannah haar spikkie (speculoospasta) is op, dus kiest ze voor cornflakes. Ik eet nog wat oud brood op. 

We maken ons verder klaar na het ontbijt. Achter de camping is er water. Via een code kunnen we uit de camping en zo naar het water. We komen pas deze ochtend achter de code waardoor de H’tjes te weinig tijd hebben (vinden ze zelf) om te spelen. 

De trein komt traag op gang. We moeten ook nog eens boodschappen doen, dus tegen 10 voor 11 kunnen we echt vertrekken. 

We fietsen door verschillende dorpjes vandaag. Me happy 😀.

Het landschap begint te veranderen. We laten stilaan de bergen achter ons. We zien nog wat besneeuwde toppen in de verte. 

In Varilhes stoppen we even bij een bakker. Dit lijkt wel een heel gezellig dorpje. De H’tjes eten een eclair met chocomousse.

We fietsen nog een beetje verder tot in  Coussa. We eten daar aan de Mairie in de schaduw. 

Deze middag doen we weer van fietwissel. Hannes bij Jan en Hannah bij mij. 

In Vals willen we een kerk bezoeken waar de ingang een natuurlijke grot is. Jammer genoeg kunnen we er niet in, er zijn renovatiewerken aan de gang. 

We fietsen verder via Teilhet naar Mirepoix. Ondertussen kom ik al Jan zijn fietsgewoontes te weten van Hannah: hoe hij een chocoladekoek eet op de fiets, zijn polsen losschudt, zijn poep opheft…🤣. Interessant. 

Voor we naar de camping gaan, bezoeken we de stad. Blijkt dat dit een  toeristisch stadje is. Het centrum staat vol met terrasjes en brocanterie zaken. 

De H’tjes eten een echt ijsje met bollen. Jan en ik eten onze eerst banana split 😀. Het smaakte. 

Op de camping is er terug een zwembad én het is open. De H’tjes duiken er als eerste in. Na het opzetten van de tenten volgt Jan. En ja, ik onderneem ook een poging. Ik vind het echt koud, maar zwem toch even een paar slagen 😀. 

In het stadje hebben we versgemaakte blanquette gekocht. Jan wou dit perse eten. Dus doen we dit maar. Ik moet toegeven…het is echt lekker. Ik mis wel wat groentjes.

We zitten hier op een goede camping. Wat een verschil in prijs/kwaliteit. We betalen de helft minder dan gisteren, hebben ook een zwembad, hier hebben ze toiletpapier…

Morgen fietsen we richting Carcassonne. 

À demain 😘!

Dag 46: voie verte 🍀

Mauvezin-de-Prat – Foix: 63 km

Gisterenavond zijn Jan en ik dan toch in onze tenten moeten gaan ‘vluchten’ voor nog wat regen. 

Deze nacht bleef het droog. 

‘s Morgens is er al een mooi zonnetje te zien. We zijn allemaal vrij vroeg wakker. Tegen 8u mogen we koffie/thee gaan drinken bij de gemeenschappelijke ruimte. Ons brood is ook al gearriveerd. Hoe fijn is dat. Terwijl wij ontbijten drogen de tenten en ruimt Jan verder op. 

Tegen 9u30 kunnen we vertrekken. 

Vandaag fietsen we de hele dag langs de voie verte. We hebben gisteren de belangrijkste inkopen gedaan voor overdag want we passeren normaal geen steden of dorpjes tenzij we de route verlaten. 

In Prat, net voorbij de camping, springen we de bakker nog binnen voor stokbrood, koeken en cookies. De cookies zijn superlekker 😋. 

Dan starten we voor echt. We rijden langs Saint-Lizier en door Saint-Girons. Vanaf dan rijden we rustig omhoog. Ik moet zeggen dat ik het toch goed voel aan mijn benen. Tegen de middag hebben we onze eerste ‘piek’ bereikt. We eten op een parking langs de voie verte. Ik mis de hele dag een kilometeraanduiding en ook een fris drankje 🥤 🫣. Misschien ben ik wel verslaafd aan de suikers 🤣, volgens de H’tjes kan ik niet zonder. We praten even met een gezin waarvan de opa ook een pino heeft gehad. 

Na de middag is het naar beneden. Zo’n 8 kilometer. We fietsen door enkele spoorwegtunnels. Daarna gaan we terug naar boven, 15 km valsplat naar omhoog. De beentjes worden goed getraind. We fietsen vooral onder en tussen de bomen. Af en toe zien we mooie vergezichten.  

Het is goed weer, het begint terug warm te worden. 

We kunnen vandaag veel naast elkaar fietsen. We leren bij over Ninjago’s, hun winkeltje, zeeklassen… de H’tjes vinden wel altijd iets om over te praten. 

Bij de koekjes ben ik heel blij dat ik nog een halve cookie kan eten. Jammer genoeg vindt Hannes ze ook lekker, dus moet ik delen 🤣. 

De laatste 12 kilometer zijn bergaf tot in Foix. Je merkt op de route dat het veel geregend heeft. Op een stukje was er alleen maar aarde en modder. 

De camping ligt voor Foix, we moeten dus niet door de stad fietsen. 

Vlakbij de camping is ook een Aldi én die is op zondag open 🤗. 

De H’tjes zijn dolgelukkig want er is een zwembad én het is open 😀. 

Ze leven zich er even in uit. Ze zijn er vrij snel uit, ik denk dat het water koud is 🤣. 

Er is hier een Decathlon in de buurt, dus moet Jan eens een bezoekje brengen. Deze keer voor een tarp, dit om onze tent te beschermen voor de regen. 

Er dreigde daarnet even onweer maar het is overgewaaid. Het is hier wel nog altijd warm. 

Overmorgen zouden we in Carcassonne aankomen. Straks bekijken we welke tussenstop we morgen maken. 

À demain 😘!

Dag 45: here comes the sun ☀️

Saint-Bertrand-de-Comminges – Mauvezin-de-Prat: 49,50 km

Gisterenavond heeft het nog tot half 10 geregend. De grond kon al het water niet zo goed aan. Er lagen overal grote plassen. 

Deze morgen piept al snel de zon, dus drogen de tenten vrij snel. Gelukkig 🤗. 

Hannah vindt het fijn om in de boom te klimmen. Hannes verslindt ondertussen de boeken van Wipneus Pim. 

Rond 10u15 vertrekt de trein. Vandaag terug omhoog en omlaag. We zitten ondertussen in het departement Haute-Garonne. Het is echt wel een mooie rit. We rijden van het ene dorpje naar het andere. Winkels komen we bijna niet tegen. Gisteren hebben we ons beleg voor vandaag gekocht. Een bakkerij komen we na 15 km tegen. Ervoor was er wel al een broodautomaat. We kunnen fietsen in onze korte mouwen. Zalig ☀️.

We picknicken in Soueich aan het water. Een prachtig plekje. Hannes en ik gaan nog even naar een épicerie, toch een mooi Frans woord hé. Er zijn daar tafeltjes en hij wil een tête-à-tête met zijn mama 🥹. We vinden een colaatje en kersenyoghurt, Hannes en ik content. De H’tjes spelen aan het water tijdens de picknick. Leve het water en de emmertjes!

Deze middag staan nog een kleine 30 km op het programma. 

Onderweg vindt Hannah het fijn om met de koeien mee te loeien. Soms heeft ze succes en vindt ze vriendjes. Deze middag had ze prijs. Een hele kudde sprong recht en liep mee in onze richting. Hilarisch 🤣.

We fietsen door Rouède naar Mane. Net voor Mane wisselen de H’tjes van fiets. Hannah komt bij mij en de jongens fietsen samen. Even verse lucht voor de H’tjes, ik denk dat vooral Hannah hier nood aan heeft. Af en toe botst het eens op de fiets tussen Jan en Hannah. Het was beeld zonder klank. Bij mij wordt ze een spraakwaterval 😇. 

In Mane moeten we onze boodschappen doen voor deze avond. Onze camping ligt op 12 kilometer, we zijn er bijna. In Mane zien we plots een nieuwe fietsweg, een voie verte. Die gaat de richting uit van onze camping. Wat een meevaller. Er stonden immers nog wat hoogtemeters te doen en nu was het valsplat naar omhoog, maar echt niet veel 😉. Mijn beentjes zijn content. 

Naar de camping moeten we wel onze klimmersbenen nog even aanspreken maar gelukkig niet lang. 

We worden hartelijk verwelkomd op de camping. We krijgen een plekje toegewezen waar er hopelijk niet teveel water komt. Ook hier hebben ze de voorbije dagen al verschillende onweders gehad. 

We genieten van het zonnetje op het terras. Er is hier een zaaltje waar we kunnen koken, we hebben een koelkast en vriezer. Morgenochtend mogen we een koffie gaan drinken in de gemeenschappelijke ruimte én er zal iemand ontbijt halen voor ons. Als dit geen verwennerij is ☺️. 

Wanneer we goed en wel geïnstalleerd zijn begint het te donderen. Een halfuurtje later begint het ook nog eens te regenen. Gelukkig kunnen we hier binnen zitten. 

Het eten smaakt ook. 

Ondertussen is het gestopt met regenen en kunnen we  voor onze tent zitten. We bekijken straks wat we morgen doen. 

À demain 😘. 

Dag 44: en route 🗺️ 

Bagnères-de-Bigorre – Saint-Bertrand-de-Comminges: 49,24 km

We zijn weer vertrokken. Gisteren werden de zakken gevuld met versgewassen kleren en alle droge spullen. Als ontbijt eten we muesli, brood en overschotten van spaghetti en worst met wortelpuree. Een stevig ontbijt dus 😀. 

Rond 9u20 kunnen we vertrekken. We passeren eerst langs de boulangerie. Dat stokbrood is hier toch wel heel wat beter dan in Spanje. Tot grote spijt van de H’tjes zijn er geen donuts 🍩. We nemen een alternatieve route. In het boekje staat dat we de route kunnen inkorten met 13 km en minder hoogtemeters. 

We beginnen onmiddellijk met een klim naar Haute-de-la-Côte. De toon is onmiddellijk gezet. 

Na wat dalen volgt een klim van een 10-tal kilometer. Het eerste stuk is het lastigste. Na ongeveer 3 kilometer wordt het beter. De omgeving is prachtig! Zelfs Hannes vindt het mooi 😀. Hij zou hier wel willen wonen (vooral voor de sneeuw ❄️).

We passeren wat dorpjes en picknicken in Capvern. Er is daar zowaar een winkeltje open. Ik kan mijn cola’tje drinken en de H’tjes hun danette eten. Ze eten bijna elke dag een puddinkje. Op het dekseltje staat een weetje. Altijd plezant 😀. Ondertussen worden de H’tjes ‘hangertjes’. Hun hobby is om op elk vrij moment aan mij te hangen 😳. Tja…kinders zeker?

Na de middag moeten we nog even naar omhoog. Maar het gaat vlot. Het is meer valsplat dan echt ‘steil’. 

Daarna volgt een heel stuk afdaling. Steilere stukken maar ook stukken valsplat naar beneden én met de wind in ‘t gat.

We hebben al de hele dag vrij zonnig en droog weer, op een paar spetters na. 

In Anères komen we terug op de route. Het alternatief was echt wel een mooie route!

We zijn iets voor 15u aan de camping. Even twijfelen we om verder te fietsen maar we doen dit niet. Het is nog 20 kilometer tot de volgende camping en er wordt regen voorspeld. 

De camping is redelijk drassig. Het heeft hier de voorbije dagen al veel geregend. Een ancien toont ons het meest droge plekje. Op hoop van zegen dus. 

De tenten zijn net opgezet en helemaal klaargemaakt wanneer de eerste druppels vallen. 

Het wordt dus een tentnamiddag en -avond. We spelen piekezot en ik lees nog wat voor. Jan maakt eten aan de toiletblokken. We eten daar ook. 

Hannah vindt dan dat het tijd is om haar kuren nog eens te tonen. Ze was de hele dag al superflink. 

Na het eten is het verhaaltjestijd. 

De H’tjes worden professioneel getransfereerd naar hun tent. 

Deze nacht zou het droog moeten zijn. Én morgen zou het zonnetje van de partij zijn. We leven in hoop!

À demain! 😘

Dag 43: rustdag zoals de voetballers 🏌️‍♀️

Bagnères-de-Bigorre

Deze morgen terug alles op het gemak gedaan. Eerst ontbijten mét een theetje. Ik drink graag een theetje ‘s morgens. Heb dit de voorbije weken niet gedaan. Maar een beetje water opwarmen kost geen moeite volgens Jan, dus zal ik dit ook drinken als we kamperen 😀🫖. 

Het werken voor school gaat vrij vlot vandaag. De lessen zijn snel afgewerkt. 

Hannah trekt zich terug in de slaapkamer van de kindjes en kijkt YouTube. Hannes en Jan lachen zich te pletter met FC De Kampioenen 🫣. 

Gisteren heb ik een sudoku-boekje gekocht en vandaag maak ik enkele. Kwestie dat mijn brein voldoende blijft werken hé. 

‘s Middags eten we croque monsieurs. Dit smaakt toch altijd. 

De middagactiviteit moeten de H’tjes zoeken op de stadskaart. Na lang zoeken en veel tips vinden ze het. We gaan minigolfen 😀 🏌️‍♂️. Ze zijn alleszins content. Op een rustdag gaan de voetballers golfen en wij gaan minigolfen ⛳️

Het is een mooie verzorgde minigolf. Er zijn zelfs speciale ‘vislijnen’ om balletjes uit het water te halen. 

We hebben elk onze eigen techniek en tactiek. De ene gaat makkelijker om met winst en verlies dan de andere. We beginnen goed. Iedereen heel content. Maar naarmate we bij het einde komen vliegen er al eens wat balletjes weg en soms ook eens een stok 🫣. 

Hannah heeft opnieuw een serieuze crisis op het einde van de minigolf 😳. Gisterenavond was het ook al zo moeilijk bij haar. We kunnen er ook niet goed de vinger opleggen op haar uitbarstingen, maar het is alleszins niet eenvoudig. 

Voor één keer wint Jan van mij in het minigolfen. Één luttel puntje verschil. Hannes en Hannah hebben het ook heel goed gedaan. Ze kunnen het steeds beter. Nu nog hun gedrag…🫣. 

Daarna is het terug winkeltijd. Hoewel we heel goed weten wat we nodig hebben, duurt dit toch oneindig lang. Tja, als je twee kindertjes hebt die zich te pletter amuseren met het rondrijden met de kar…

We eten kroketten met biefstuk en witloof. Het smaakt. 

Het hoogtepunt van de dag is voor Hannah een telefoontje met René 😀. Wat geniet ze ervan 😍.

Deze avond proberen we al zoveel mogelijk klaar te maken voor morgen. Alles is gewassen en gedroogd. Precies alsof we opnieuw vertrekken. 

Ik las bij ‘Cycling.through.life’: ‘The longer I stay off the bike the harder it is to get back on. En misschien is dit ook wel zo. 

Morgen vertrekken we dus vol goede moed voor een serieuze rit. Er moeten veel hoogtemeters overwonnen worden. Het zwaartepunt ligt in de voormiddag, dus een stevig ontbijt zal belangrijk zijn 😀. 

À bientôt 😘. 

Dag 42: vièrge de Bédat 😇

Bagnères-de-Bigorre

Vandaag onze eerste echte rustdag. We worden op het gemak wakker. We moeten ons niet opjagen vandaag 😀. Hannes heeft wel om 9u30 een meet-afspraak met juf Celine en 4D (Sorry Eline, nu vergeet ik het niet meer 😜). De jongens eten muesli, voor Hannes een topontbijt. Hannah en ik houden het bij geroosterd brood. 

Om 9u30 is het dan zo ver. Hannes vindt het superleuk dat hij zijn klas eens kan zien. Er komen heel wat vragen. Dit gaat van hoeveel km we al gefietst hebben (volgens Jan zijn berekeningen 1683 km 💪) tot hoeveel ijsjes Hannes al gegeten heeft. Hij moet nog enkele kwisvraagjes beantwoorden en dan sluiten we af. 

Daarna is het tijd voor schoolwerk. De H’tjes moeten wiskunde, taal én spelling doen. Het ene doen ze al liever dan het andere, maar ze doen wat ze moeten doen. 

Als ‘beloning’ mogen ze tv kijken 🫣. We hebben hier twee tv’s. Zotjes hé. 

‘s Middags eten we Garbure. Een stoofpotje met producten van hier en een stukje eend erbij. Ik kan het wel smaken. Hannah is niet zo’n fan, gelukkige is er nog wat wortelpuree en worst over van gisteren. 

Deze middag gaan we wandelen. Ook Wout Van Aert gaat lopen op zijn rustdag 😜. We vertrekken onmiddellijk na het eten want er wordt regen voorspeld. 

Jan heeft een wandeling op komoot gevonden van 6,55 km. We fietsen naar de startplaats. 

De wandeling is prachtig. Buiten de eerste 100 meter zagen de H’tjes niet. Hannes is de reisleider. We volgen gele bordjes. We komen 3x op een ‘col’ aan. Dat vinden ze geweldig. Het hoogste punt ligt op 862 meter. Wanneer we bijna boven zijn begint het te regenen. We horen af en toe een donderslag. 

We blijven droog omdat we onder de bomen kunnen lopen. 

Na bijna 2 uur komen we aan op onze vertrekplaats. Het was een topwandeling. 

De H’tjes eten nog een ijsje, Jan een taartje en ik een pannenkoek. 

We passeren nog even langs de winkel. Maar dan begint het…in de winkel zijn er problemen met het kassasysteem. Plots werkt geen enkele kassa meer. Ondertussen begint het buiten te regenen, het is aan het gieten 🌧️🌧️ (it’s raining cats and dogs 😀, wat hou ik van die Engelse uitdrukking). Met de bankkaart betalen lukt niet, maar met cash gelukkig wel. We moeten echter nog een tijdje schuilen. Het is keihard aan het regenen, aan het donderen én bliksemen ⛈️. 

Na een tijdje besluiten we toch naar ons appartement terug te keren. We komen kletsnat toe. De H’tjes nemen onmiddellijk een warme douche 🙂. 

De rivier die langs ons appartement stroomt is ondertussen volledig bruin, precies een modderstroom. Er zit ook heel wat stroming op. 

We eten spaghetti met verse saus. Na het voorlezen vliegen de H’tjes in hun bed. Wij genieten terug van een wijntje en wat chillen. We denken straks nog eens na wat we morgen doen. 

À demain 😘.