janankehanneshannah

Miajadas – Logrosán: 63,49 km

Wanneer de H’tjes in bed liggen zijn Jan en ik nog iets kleins gaan eten. Een dagschotel, het smaakte wel. Ondertussen bespreken we de route voor de volgende dagen. 

Deze nacht had ik een snurker, een roeper en een schokker in de kamer…gelukkig heb ik behoorlijk goed kunnen slapen. 

Rond kwart voor 10 kunnen we vertrekken. We moeten voor de hele dag naar de winkel. We passeren vandaag geen enkel ander stadje of dorpje. De ochtend fietsen we langs het kanaal en in de namiddag fietsen we langs de via verde. 

De ochtendrit is eentonig, ik vind het vreselijk saai. Buiten het kanaal valt er niets of weinig te zien en valt er niets te beleven. Het enige voordeel is dat we tegen etenstijd al 34 km gefietst hebben. De H’tjes bespreken nog eens hun winkelidee. Ik ben zeer benieuwd naar de uitwerking ervan 😜. 

Net voor de middag draaien we de Via Verde op. Dit is een grindweg voor fietsers (een oude spoorlijn). 

We picknicken onder een boom in de schaduw. Hannah wil nog even Remco Evenepoel spelen op Jan zijn fiets en we mogen onze EHBO-kit gebruiken. Een stukje van haar knie…

We fietsen verder langs de Via Verde. Het grindpad ligt er niet altijd goed bij maar al bij al is het goed berijdbaar. We rijden langs rijstvelden. We stoppen even om naar boven te klimmen. Achter de heuvel ligt de Lago de Hitos, een mooi blauw meer. Het landschap wordt steeds bergachtiger. Het uitzicht is prachtig. Hannes neemt een rustdag met zijn benen. Ze hebben al de hele tijd goed meegetrapt. We zien heel veel ooievaarsnesten. Ik mag van Hannes al niet meer luidop zeggen als ik er zie. Ik zeg dan: ‘Ik zie iets wat ik niet mag zeggen dat ik het gezien heb 🤣.’

De laatste 15 km is vals plat. Het lijkt wel niet zo, maar het gaat goed bergop. Gelukkig helpt Hannes terug goed meetrappen. Hannah heeft dan een stukje gelopen. Ze heeft spijt dat ze haar loopschoenen niet mee heeft 🤦‍♀️.

Zo rijden we naar Logrosán. Bij het binnenrijden van het stadje is er nog een serieus klimmetje. We zitten ondertussen op een hoogte van 500 meter. 

We verblijven vandaag in een hostel. We hebben een slaapkamer met 4 bedden, een keuken, een wasmachine 😃 en er is ook een zwembad. 

De H’tjes nemen een frisse duik in het water. Ze blijven er niet lang in. Hoewel het ondertussen 30 graden is buiten, is het water nog vrij frisjes. 

We draaien een was, we eten wat en daarna mogen de H’tjes gaan slapen. 

Wij zullen op het terras onze benen omhoog leggen en wat uitrusten van de toch wel vrij lastige rit vandaag. 

Morgen fietsen we naar Guadalupe. Dit zal nog een pittige rit worden. Guadalupe ligt om 700 meter hoogte. Het is gelukkig niet zo ver én er is nog eens een camping in de buurt. 

Merida – Miajadas: 59,93 km

Er lopen op de campings veel katten vrij rond. En… deze nacht had er eentje plezier in om telkens naar onze tent te komen. Grrrrr…

Deze ochtend was het een beetje spannend. Jan vertrok tijdig om tegen 10u bij de fietsenmaker te zijn. 

Ondertussen had ik een examen. Ik moest voor de eerste keer, ALLEEN, alles in de zakken steken én vooral…de tenten opruimen. Na wat zoeken en prutsen is het toch gelukt. Proud of myself 😜. 

Ik had de H’tjes net aan het werk gezet voor school toen Jan belde met het nieuws dat zijn fiets hersteld was. Er moest een kabeltje vervangen worden. Klein feestje 🥳, we kunnen terug verder!

Rond 11u10 kunnen we vertrekken richting Miajadas. We passeren vandaag heel weinig stadjes of dorpjes. Er wordt terug warmer weer voorspeld, rond de 28 graden. 

Tegen de middag zijn we in San Pedro de Merida. We picknicken aan een nieuwe speeltuin met uiteraard enkel interesse voor de fitnesstoestellen. 

Daarnaast is ook een weegbrug. Jan staat erop en volgens het briefje dat eruit komt zou alles samen 220kg wegen. Bij Hannes en ik marcheerde het spel niet meer. Hannes heel ongelukkig maar we proberen het nog eens ergens anders opnieuw. 

‘s Ochtends staat het zwaardere deel van de rit op het programma. In de namiddag is het vooral fietsen langs het Canal de Orellana. Er staat heel weinig water in het kanaal. Net voor we langs het kanaal komen moeten we door de schapen fietsen. Een hele kudde loopt voor ons. Met onze fietsbellen geraken we er doorheen 😉. 

Het is hier heel droog. De temperatuur zijn hier ook te warm voor de tijd van het jaar. De rest van de week zal het dagelijks kwik boven de 30 graden stijgen. 

‘s Middags is het interessant om de fietsen. We kunnen naast elkaar fietsen, dat is altijd gezellig 😇. 

Hannes helpt Hannah met haar tafels. Het is zelfs met oefenen tegen de tijd en met punten. 
Daarna zijn ze bezig dat ze een winkel willen beginnen. Ik ben eens benieuwd. Eerst was het één met voedingswaren maar een uur later was het een speelgoedwinkel met cafetaria erbij. 😜

Voor ons is het ondertussen puffen en zweten. Onze watervoorraad gaat er snel door en we moeten nog wel wat kilometers afhaspelen. 

Plots verschijnt er uit het niets een bar/restaurant. Precies een oase in de woestijn. We stoppen en drinken er iets. De H’tjes eten nog een smartie-ijsje. We zijn voldoende gewapend voor de laatste 15 km. Vroeger was daar een camping, jammer genoeg bestaat die niet meer. 

Vandaag slapen we in een hostel in Miajadas. En…een primeur…er spreekt iemand Engels 😉. Lief, ik had in Vilvoorde beter samen met jou wat meer Spaans geoefend 😉. 

Aangezien we nu nog geen warm eten kunnen eten, gaan we in de winkel iets halen. 

Straks bekijken we de rit voor morgen. Er zijn hier heel weinig campings in de buurt dus ik ben benieuwd waar we morgen zullen slapen 😴. 

Buenas noches!

Dag 12

Rustdag in Merida: 9 km

Deze nacht was niet onze beste nacht. De H’tjes maakten ruzie in de nacht omdat de ene op de andere zijn slaapmatje lag. En er was ergens in de buurt een lang, luid feestje aan de gang. 

Na het ontbijt fietsen we richting Merida. We kopen een pas waarmee we de historische sites kunnen bezoeken. De H’tjes denken dat het weer een saaie bedoening zal worden, maar…bij ons eerste bezoek aan het amfitheater vinden ze het zelfs plezant! De Romeinse bouwwerken zijn dan ook heel impressionant. En…er staat meestal uitleg in het Engels (tot spijt van de H’tjes want papa moet altijd alles lezen 🤪). We bezoeken nog de tempel van Diana en de Alcazaba. 

We denken rond half 1 iets te kunnen eten, maar er wordt pas vanaf half 2 eten geserveerd. We moeten duidelijk nog aanpassen aan het zuiderse leven. 

Rond half 2 gaan we dus iets eten. Het zijn een soort van tapas. We bestellen van het meeste een halve portie. Maar we hebben dus veel te veel. Ook hier hebben we nog wat te leren 🤪. Het was wel superlekker. 

In de namiddag bezoeken we nog de Casa del Mitreo y Columbarios. Echt de moeite waard. 

We verdienen allemaal een ijsje. We vinden een heerlijke Heladeria en eten het op aan de tempel van Diana. 

Jan en Hannes kijken naar de koers. Stel je voor dat ze Luik-Bastenaken-Luik zouden missen 😱. 

Ik krijg bezoek van een verse duivenstront. Mijn trui is volledig bekakt 🙊. 

Voor we naar onze camping fietsen stoppen we aan een mooi speelplein, of moet ik zeggen aan de fitnesstoestellen. De speeltuin vinden ze niet meer interessant 🤷‍♀️. 

En zo passeert onze rustdag razendsnel. 

Jan krijgt nog technische bijstand voor zijn fietsprobleem (Jan A. bedankt voor de hulplijn!!), helaas is er waarschijnlijk een nieuwe kabel nodig. Duimen dat ze die kabel morgen bij de fietsenmaker hebben 🤞. 

Montijo – Merida: 32 km

Vandaag staat er een rustige rit op het programma. Doel: de camping in Merida. 

We hebben gisteren geleerd dat er bitter weinig Engels gesproken wordt hier in Spanje. Wij zullen dus zelf ons Spaans wat moeten bijschaven. Onze kennis van het Spaans beperkt zich momenteel tot ola en gracias 🤪. 

Hannah krijgt nog een lesje wiskunde van meester Hannes en rond half 11 vertrekken we. 

We fietsen bijna de hele tijd langs het Canal de Montijo. 

Ondertussen animo verzekerd op de fiets. Hannah kwettert erop los en Hannes vult aan op het gekwetter. 
We passeren wat water met reigers en schildpadden.

Tegen de middag komen we aan in Merida. Merida zou de stad zijn met de best bewaarde Romeinse monumenten binnen Europa. 

In het park nabij de Romeinse brug eten we onze picknick. 

Na de picknick rijden/stappen (we mogen niet overal fietsen) we door de stad. In een parkje komen we nog wat springkastelen tegen. Hannah springt erop los. Hannes vindt het eerst saai, maar hij begint dan toch te springen. 

Daarna rijden we verder tot de camping. We moeten daarvoor wel een serieuze brug over…klimmen dus. 

De camping is niet zo modern. Alle faciliteiten zijn wel aanwezig. We vinden er een goed plaatsje. 

Jan ondervindt problemen aan de versnellingen van zijn fiets. Het lukt niet om het zelf te fixen. Moest er iemand de oplossing hebben om deze shifter verder naar beneden te krijgen en zo terug het bereik van de kleinere kroontjes achteraan te hebben, laat maar weten. We zullen hier dus moeten blijven tot maandag, tot de fietsenmaker open is.

We waren wel vooraf al van plan hier een rustdag te nemen. De beentjes kunnen wat rust gebruiken (en mijn poep ook 🤪). 

Deze avond eten we worst met appelmoes en gebakken aardappelen. 

Echte Vlaamsche boerenkost. 

Harry Potter wordt voorgelezen van in de hangmat. 

Zo’n camping is toch wel gemakkelijk. Je kan doen wat je wil, de kindjes kunnen vrij spelen (en ruzie maken 🙊) en je bent op jouw gemak. 

Morgen staat een bezoek aan de stad op het programma. Citytrippen met de H’tjes, altijd een onderneming. 

O ja, wij hebben ook een Polarsteps. Als je via je mobiel de blog leest, doorscrollen naar beneden en dan kom je die tegen. Via de pc zie je deze aan de rechterkant. Zo kunnen jullie onze route visueel meevolgen. 

Elvas – Montijo: 68 km

Na vandaag kunnen we een vinkje ✔️ zetten naast Portugal 🇵🇹. 

We hadden gisteren een goede overnachtingsplaats gevonden. De H’tjes hadden een eigen kamer mét tv. Ze vonden het geweldig. Het inslapen verliep iets moeilijker 🙊. 

Na een ontbijt met muesli en vers fruit kunnen we vertrekken. We rijden Elvas uit. Een mooie stad trouwens. 

We rijden richting de Spaanse grens. Een tegenligger waarschuwt dat we niet door kunnen rijden, maar we proberen dit toch. Plots zien we dat de weg opengebroken is door het aanleggen van een brug voor een nieuwe spoorlijn. 

Ik zou al snel rechtsomkeer gemaakt hebben. Maar ik volg Jan en we gaan door de werken tot we aan de overkant weer op de baan komen. 

We cruisen verder richting de grens van Spanje. Na de obligatoire foto’s fietsen we naar Badajoz, de eerste Spaanse stad. O ja, Portugal, u was prachtig! Wel heel heuvelachtig! Tot een volgende keer! 

Onze klok moet ook een uurtje doorgedraaid worden. 

Deze keer komt onze picknick uit den Aldi, de eerste winkel die we tegenkomen. We eten in een heel groot park. We komen er zelfs een schildpad 🐢 tegen. 

Vanaf Badajoz fietsen we langs het Canal de Montijo tot in Montijo. De route is plat. Ja, je leest het goed: PLAT! We hebben af en toe de wind mee (volgens Jan de hele tijd 🤔). Het is nodig want ‘s middags moeten nog 45 km afgelegd worden. We kunnen ook naast elkaar fietsen. Er is heel weinig verkeer. Meester Hannes legt uit aan Hannah hoe hij haar deze avond les zal geven. Ja juf Celine, als hij die regeltjes allemaal van jou heeft…🤪. Ik heb al compassie met Hannah, de leerling. 

Na het fruitje rijden we verder tot…weer een wegversperring. Net als deze ochtend rijden we gewoon verder. Maar nu kunnen we echt niet door. Een gat in de weg, de brug is kapot. We moeten dus echt rechtsomkeer maken, dus wat extra kilometertjes. 

Ondertussen doet mijn poep serieus pijn. Af en toe houden we een ‘poep’-pauze…wel om de beentjes te strekken en de poep even te laten rusten…

Rond kwart voor 6 komen we aan bij ons hotel. Alweer geen camping, we moesten anders nog 30 km fietsen. Aan de receptie spreken ze geen woord Engels. Leve Google Translate 😉. We zullen ons Spaans een beetje moeten oefenen blijkbaar. 

We slapen met z’n allen op 1 kamer. Ik ben benieuwd…

Meester Hannes geeft Hannah taal-en rekenles. Ondertussen maakt hij zelf een spellingsles en verbetert hij Hannah. 

Morgen staat een hele rustige rit op het programma. We fietsen terug langs het kanaal en we doen een 40tal kilometer tot in Merida. 

Dag 9

Redondo – Elvas: 55 km 

Gisterenavond nog buiten gezeten met een wijntje 🍷 en een chipje, even chillen. De voorbije dagen hadden we niet veel tijd om nog even op het gemak te zitten. Omdat we laat op de camping waren, was er niet veel tijd over om zelf ook eens tot rust te komen. Terwijl dit ook een stuk de reden en het doel is van onze reis 😇.

Na een goede nachtrust genieten we van een ontbijt op het terras. O ja, ik ben gisteren vergeten vermelden dat ik een vrij goede nacht achter de rug had met mijn nieuwe matje. Er is wel nog een progressiemarge. 

Hannah neemt om 9u ‘s morgens al een frisse duik. Zwemleraar Hannes geeft haar instructies. Juf Katia, opvolging verzekerd als zwemjuf 🤪. 

Rond 10u vertrekken we. We krijgen nog 5 euro korting bij ons verblijf. De H’tjes mogen dit gebruiken voor een ijsje 🍦. 

Er staat terug een geaccidenteerde rit op het programma. We komen onderweg niet veel winkels tegen. Het eerste deel van de rit gaat vrij rustig omhoog en omloop. Het tweede deel in de voormiddag is wat pittiger. Hannes volgt de rit mee met het boekje. Plots blijkt dat we in een ander stadje komen dan in het boekje staat. We dachten door Alandroal te rijden, maar het wordt Bencatel. Wel een meevaller: we zitten plots veel dichter bij Villa Viçosa. De stad waar zullen picknicken. 

We eten deze keer niet aan een speeltuin of fitnessruimte wel onder de bomen op een schoon plekje. 

Deze middag rijden we via Sāo Romāo naar Elvas. Het landschap is terug adembenemend. Tijdens de afdalingen kunnen we vandaag echt genieten. De klimmetjes zijn iets pittiger 🌶️. 

We komen rond half 5 aan in Elvas. Na een bezoek aan de aldi rijden we naar de camping. 

Probleem: de camping bestaat niet meer. Een backup-plan hadden we niet. 

Hannes wil perse wildkamperen, Hannah wil op hotel en ik…wil gewoon iets fris om te drinken. 

Al snel vindt Jan via booking.com een overnachtingsplaats. We hebben 2 aparte kamers, een badkamer en gemeenschappelijke keuken en living. 

Het eten smaakt heerlijk: groentjes, gnocci’s en een lapje vlees. Alles is op. 

We hebben ook een wasmachine. Me happy 🤩. 

De H’tjes liggen samen in een kamer. Of ze slapen? Ik vrees ervoor. En ik…ik ga wat chillen. Dik verdiend na zo’n etappe. 

Vandaag is onze laatste nacht in Portugal 🇵🇹. Morgen fietsen we naar Spanje 🇪🇸. Olé ☺️!