janankehanneshannah

Gallician – Tarascon: 57,30 km

Gisterenavond zijn we snel de tent ingevlucht voor de muggen. 

Deze ochtend is er stokbrood op de camping (hebben we de dag ervoor besteld). Alles is vrij vroeg opgeruimd dus kunnen we tegen 9u40 vertrekken.  

Vandaag is de slagorde gewijzigd. De meisjes op een pino en de jongens op een pino. De ene is daar al wat gelukkiger mee dan de andere. 

We moeten in Gallician boodschappen doen aangezien we niet echt door een dorp of stad rijden vandaag. 

We volgen Eurovelo 8, waar de Via Rhôna een onderdeel van is, pijltjes dus. Hannes is heel blij. Langs de baan is er heel weinig te beleven. Er is niet zo veel te zien. Het parcours is vlak. 

We zien wel regelmatig andere vakantiefietsers. We malen heel wat kilometers af in de voormiddag. 

Ondertussen bespreken Hannes en Jan hun vinted-business. Zij spelen ook de gele auto-wedstrijd. Hannah en ik zien er echter veel meer dan de jongens, maar wij doen niet mee. 

Op onze fiets worden de maal-en deeltafels geoefend. Die gaan al echt vlot.  Het verenkelen en verdubbelen wordt ook even behandeld. Hannah haar wenslijst voor haar verjaardag wordt eens bekeken: we zullen serieus in onze geldbuidel mogen tasten. De koersfiets blijft haar topcadeau. Maar een Ninjago-verkleedpak en Lego staan ook op haar lijstje. We hebben nog tijd 😀. 

We rijden deze middag even van de route. We eten in Bellegarde aan een mooi speelplein. We hebben ondertussen al 40 km op de teller staan. 

Na het eten fietsen we verder langs het kanaal de Rhône à Sète. We staan in één-twee-drie in Beaucaire, een gezellige stad aan het water. Aangezien we vroeg zijn doen we een terrasje. De H’tjes eten (uiteraard) een ijsje, Jan en ik kiezen voor een brownie met ijs 😀. 

We fietsen door naar de camping in Tarascon. We zitten vlakbij het kasteel. 

De camping is pokkeduur. Gelukkig is er een heel leuk zwembad, het is eens anders dan de andere zwembaden die we gezien hebben. We duiken er allemaal eens in. 

Na het zwemmen gaan de jongens naar de winkel. Hannah werkt een beetje voor school op scoodleplay. 

Naast ons is een gezin gearriveerd op de camping met kindjes die zelf fietsen. Voor Hannah onmiddellijk een trigger. ‘Waarom mogen zij wel en wij niet fietsen?’. Wel, wij hebben bewust voor de Pino’s gekozen. Wij kunnen nu veel meer kilometers afleggen dan wanneer de kindjes zelf zouden fietsen. Er komt een tijd dat ze zelf zullen mogen fietsen, maar nu nog niet 😀. 
Een speciale vermelding nog voor het eten deze avond: balletjes in tomatensaus met boontjes en patatjes. Goede keuze van de jongens en heel goed klaargemaakt (opgewarmd) door Jan 😀.

Morgen fietsen we door Avignon. We kunnen vanaf nu ons nieuwe boekje gebruiken. Hannes en ik zijn content 😀.

 
À demain 😘

Frontignac – Gallician: 69,73 km

Deze ochtend zijn we heel efficiënt. We zijn vroeg klaar. 

Jan heeft er al een klein fietstochtje opzitten naar de bakker. 

Rond 9u40 kunnen we vertrekken. 

We fietsen een heel eind tussen de zee en Étang de Vic. Toch wel vreemd om tussen de zee en een groot meer te fietsen. We hebben de wind niet mee, maar officieel gezien ook niet tegen. Hij waait uit de zee 🌊. 

In het meer zien we heel wat flamingo’s 🦩. 

Er zijn heel wat fietsers op de baan. We passeren ook heel wat vakantiefietsers, leuk om gelijkgezinden tegen te komen 😀. 

Aangezien we terug aan de zee zijn, dringt een picknick aan zee zich terug op. 

Het is een drukker strand dan gisteren, deze keer is het een bewaakt strand. De H’tjes hebben op de fiets afgesproken om een haven in het zand te maken. We hebben geen tijd om onze fietsen te parkeren. De H’tjes springen ervan en lopen naar het strand. Toch zalig hé. 

Jan zet terug de tarp op en we eten onze picknick op het strand in de schaduw. De middagpauze loopt weer uit. De H’tjes geniet zooooo van de zee. Hannes kan hem hier altijd supergoed alleen bezighouden. Hannah neemt (uiteraard) een duik in het water. Dat is toch een echte waterrat 💦. 

In de namiddag passeren we langs het toeristische La Grande Motte. De appartementen lijken in de verte op een cruiseschip 🚢. Als we ze van dichtbij zien, zijn het allemaal speciale vormen. 

Onderweg bespreken we het winkeltje,  Hannes wil ook online verkopen. Jan zal hem helpen om de spulletjes via vinted te verkopen. Je ziet, er worden hier serieuze gesprekken gevoerd op de fiets 😀. Jan en Hannah merken dat er heel veel gele auto’s rondrijden in Frankrijk. De stand van vandaag alleen is 22-8, voor Hannah. 

In de volgende stad, Le Grau-du-Roi, doen we onze boodschappen. We moeten wel even omrijden. 

Vanaf Le Grau-du-Roi rijden we weg van de zee. Nu hebben we de wind mee. We vliegen langs het kanaal du Rhône de Sète. We rijden langs Aigues-Mortes. Daar is een oud-centrum. Wel de moeite!

We cruisen verder langs het kanaal. In Gallician moeten we er af voor de camping. We moeten eventjes omhoog fietsen. Het is een rustige camping met een verwarmd zwembad. Er is ook een springkasteel en voetbaldingen waar Hannah kan naar shotten. Voor we goed en wel geïnstalleerd zijn hebben de H’tjes hun zwemkleren al aan en springen ze met een bommetje in het zwembad. Ze vergeten zelfs dat ze honger hebben. 

De hemel ziet er dreigend uit, dus zorgen we dat alles klaar is, mocht het  regenen. Jan en ik nemen zelf ook een duik in het zwembad. Het doet deugd. 

Op de camping zien we een Nederlands koppel dat we vandaag een paar keer gepasseerd zijn. 

Tijdens het eten wordt de voetbal gevolgd op de radio! Bedankt Tom, Eddy en Bert om ons zo mee te nemen in het spannende verloop van de jacht op de titel. 

De H’tjes liggen in hun tent en worden verondersteld te slapen. Helaas is dit nog niet het geval. Er speelt hier eentje voetbal met onze kussens en een ander H’tje zal straks wel nog laten weten dat hij niet kan slapen. En wij…wij voeren een gevecht tegen de muggen 🦟. 

Morgen fietsen we verder in de richting van Avignon. Ik denk niet dat we er morgen al zullen geraken, we zien wel wat de dag brengt. 

À demain 😘!

Vias-Plage – Frontignac: 54 km

Deze ochtend is het terug alles opruimen. We moeten Hannah haar zwembril nog zoeken, maar we vinden die gelukkig snel aan het zwembad. Blijkt nu ons karretje een platte band te hebben, dus moet dit euvel eerst nog verholpen worden. 

Rond 10u15 zijn we weg. 

Het is een vlakke rit langs de Middellandse zee. We rijden bijna de hele tijd op afgescheiden fietspaden én ze bollen goed. 

We doen boodschappen in Agde, een vrij drukke stad. 

We picknicken aan het strand van Cap d’Agde, een rustig strand aan de Middellandse Zee. Jan moet absoluut een plekje in de schaduw hebben en zet de tarp. Toch wel een handig ding! We zitten de hele tijd in de schaduw. Het is vrij warm en het zand is echt heet. Hannes doet aan pootje baden, Hannah waagt zich (uiteraard) volledig in de zee. Jullie begrijpen wel dat onze middagpauze ietsje uitloopt vandaag 😀. 

Het fietspad is top. We passeren regelmatig een toilet, hoewel ik (of beter we) er geen gebruik van maak, vind ik dat geweldig. Tijdens de middagrit valt onze prinses in slaap voor een schoonheidsslaapje, het is te zeggen, een slaapje van zo’n anderhalf uur. De gele-auto-wedstrijd wordt dan even stilgelegd. We passeren in tussentijd echt heel veel gele auto’s. Aangezien de Franse post gele auto’s heeft, komen we er echt veel tegen. In deze streek zijn er dan ook nog eens gele bussen 😀. Maar het reglement is streng. Laat ons zeggen, voor de ene iets strenger (lees: voor papa) dan voor de andere. 

Hannes laat weten dat hij geen cadeautjes meer wil voor zijn verjaardag, hij wil enkel geld. Hij wil een echt kraantje kopen. Sponsors: wees welkom 😀. 

Ondertussen cruisen we verder door Sète, een toeristische stad gelegen aan de zee. Sète heeft ook een haven. We zien daar enkele cruiseschepen liggen. 

We fietsen verder door Frontignan. We zien daar twee vrij grote motorbootjes met achteraan iemand op met een schild en een lans. Het is de bedoeling dat ze elkaar met de lans in het water duwen. Ziet er echt tof uit. We blijven even kijken. 

In Frontignan-plage is het tijd voor een echt ijsje. Als we zo elke dag ijsjes blijven eten, gaan we nog failliet gaan 😉. We doen er onze boodschappen en fietsen naar onze camping. Het is een camping à la ferme. Hannah maakt kennis met haar nieuwe vriend, de hond. Ze moet een dennenappel gooien en de hond brengt hem gewoon terug. Ook Hannes waagt zich even aan het spelletje. Het zal ooit nog goed komen de vriendschap tussen de H’tjes en een hond. 

We eten op een overdekte picknickplaats. Altijd fijn als er zo’n plaatsen voorzien worden. Morgen blijven we verder cruisen langs de Middellandse zee. Op het einde van de dag trekken we terug landinwaarts. 

Deze avond ontpopt Jan zich tot ‘bandenfluisteraar’. De band van het karretje kan wel wat plakkertjes gebruiken 🫣. Hopelijk redt de band het tot maandag of tot we onze favoriete winkel nog eens tegengekomen…den Decathlon. We zouden ons beter laten sponsoren door hen 🤣. 

À demain 😘!

Vandaag geen fietskilometers. Platte rust, of toch bijna. 

Na een moeilijke nacht (veel nachtmerries van Hannes) kom ik echt laat uit de tent. Goh, mag ook wel eens 😉. 

De H’tjes zijn al aan het werken voor school. Eerst werken, dan ontspanning. 

Ze hebben gisteren al beslist om tegen 10u25 aan het zwembad te gaan dat opengaat om 10u30. 

Het schoolwerk verloopt bij de ene al iets enthousiaster dan bij de ander 😳. Na de inspanning volgt de ontspanning. De H’tjes vertoeven de hele voormiddag in of aan het zwembad. De aquafun was niet voor kindjes, maar de sungames daar mochten ze wel aan meedoen. Ook Jan en ik hebben ons gewaagd aan het gooien van een tennisbal naar andere tennisballen op een potje. Het resultaat was niet zo geweldig maar we hadden wel dikke fun 😀. 

Terwijl de H’tjes aan het zwemmen zijn, installeer ik mij in een zetel. Ik lees en slaap wat. En Jan, die doet boodschappen, maakt eten klaar én amuseert zich in het zwembad met zijn lieverdjes 😍.

Na het middageten zitten de H’tjes onmiddellijk weer in het zwembad. Die twee hebben veel plezier!

Om 15u staat waterpolo op het programma. De H’tjes en Jan zijn de enige kandidaten. Ze spelen een partijtje papa tegen de H’tjes. De H’tjes winnen vlot met 10-5 🤩. 

Na het zwembad plezier trekken we er even op uit. We gaan naar het strand van de Middellandse Zee. Nu we hier zijn, moeten we dat ook eens gedaan hebben. 

Hannes, onze strandman, begint onmiddellijk met emmertje, schopje en het zeewater te spelen. 

Hannah heeft haar zwembroek niet aan, ze zou toch niet in de zee zwemmen. Ze ontdekt echter dat de zee al warm is en duikt met haar voetbalshort de zee in. 

De dag is supersnel gepasseerd. Ook onze kleren zijn terug gewassen. 🤩🤩🤩. 

Morgen fietsen we verder. Het wordt een vlakke rit richting een camping opnieuw niet ver van de zee 🌊. 

À demain 😘!

Bize-Minervois – Vias-plage: 74,41 km

Deze nacht werden we getrakteerd op nog wat onweders en veel regen. De H’tjes hebben heel goed geslapen, ze hebben niets gehoord. Mijn nachtrust was iets minder. 

Deze morgen is alles nat. En er zitten overal slakken aan de tent. We huren Hannah in als onze professionele slakkenverwijderaar. Ze worden netjes terug in hun natuurlijke habitat gezet. 

Rond 10 uur zijn we vertrekkensklaar. Deze camping is echt een aanrader! Er staat op deze camping een echte Columbus. Een Nederlands gezin trekt een jaar rond met een omgebouwde bus 🚌. 

Vandaag fietsen we bijna de hele dag langs het Canal du Midi. Dit is een populair fietstraject in het Zuiden van Frankrijk. Je zou denken dat dit een geweldig fietspad is, maar niets is minder waar. Er zijn in het verleden projecten geweest om dit fietspad te verbeteren. Hier en daar is dit gebeurd maar niet overal. Sommig stukken zijn over aardeweggetjes, anderen over steentjes…er is veel variatie 🤣. Maar ik vind het een beetje vreemd dat dit toch wel populair is, terwijl stukken er vrij slecht bij liggen. 

In Truilhas komen we (eindelijk, volgens Hannes) aan ons ‘jaagpad’. 

We fietsen zonder veel tegen te komen tot in Capestang. Daar gaan we even van het pad om te picknicken. We vinden daar een uitdagende ‘aire de jeux’. Hannah dolgelukkig. 

Na het eten beslissen we om de camping te nemen die Jan op het oog had aan de Middellandse Zee. We hebben dan nog 40 km voor de boeg.

Het is nog zo’n 15 km tot aan Bézier. Het parcours blijft ‘uitdagend’. We passeren ondertussen regelmatig enkele pleziervaartuigen. De H’tjes zwaaien en er wordt heel veel teruggezwaaid. 

We passeren de Malpas-tunnel. Dit is een tunnel voor de boten. De fietsen kunnen er niet door, maar voetgangers wel. De H’tjes springen van de fietsen en gaan door de tunnel. Ze vinden het superleuk dat ze alleen op pad mogen. 

Rond Bezier wordt het drukker, zowel op als naast het kanaal. We passeren langs de 9-delige sluis. De H’tjes zijn in de wolken. Ondertussen vullen wij de flessen met fris water. Het weer is aangenaam. Zo’n 25 graden en de hele tijd zon 🌞. 

We fietsen verder langs het kanaal. Onderweg stoppen we nog voor een ijsje voor de H’tjes en een wafel voor Jan en ik. Zo kunnen we er weer tegenaan. Ja, we gaan voorbij de 70 km. Het parcours is vlak, maar er staat wel wat wind, en niet echt in ons voordeel. 

Dan komen we in de buurt van de Middellandse Zee. Het staat hier vol, maar dan ook vol van de campings. Bij elke camping die de H’tjes zien, willen ze stoppen omdat die zoooooo cool is. Jan heeft echter al een keuze gemaakt (gelukkig). We kiezen voor een 5 sterren camping aan de zee in Vias. Wanneer we toekomen is het pokkedruk. We hebben keuze uit 3 plaatsen. Uiteindelijk beslissen we om een andere camping te nemen. Het is er veel te druk en je zit dicht opeen. We nemen Jan zijn 2de keuze. Een camping met zwembad, maar niet aan het strand. Blijkt deze camping een schot in de roos. Het zwembad heeft glijbanen én is deze avond nog open tot 19u (de andere heeft geen glijbanen en sluit om 18u30). Het is hier veel rustiger. Onze plek is ook groter. Voor we goed en wel geïnstalleerd zijn, zitten de H’tjes al bommetjes te doen in het zwembad. 

Na het zwemmen eten we iets in het restaurant, het is immers al laat.

Hannes ontdekt dat er animatie is (wat Jan en ik al wisten). Hij heeft zijn programma voor morgen al samengesteld 😂: Aquafun – sungames – waterpolo. Ik ben benieuwd of we de Middellandse Zee nog zullen zien. Mocht je het nog niet door hebben. We nemen hier een rustdag 😀. 

We zijn aan het einde van de Basken-Katharenroute gekomen (toch het stuk dat wij volgen). De volgende dag volgen we Eurovélo 8. Dit is een route met wegwijzers, mijn co-piloot zal content zijn 😉. 

À demain 😘!

Caunes-Minervois – Bize-Minervois: 48,28 km

Deze ochtend zijn we vroeg klaar. Het opruimen loopt vlotter en vlotter, ja dat mag ook wel na 49 dagen 🤣. 

Rond 9u20 zijn we vertrekkensklaar. 

We brengen eerst een bezoekje aan de kerk. We kunnen in de kerk en een stukje van de abdij is open voor bezoekers. Het is wel eens de moeite. 

We steken terug een kaarsje aan. 

Wanneer de uit de kerk willen, blijkt die op slot. Na wat zoeken vinden we een andere uitgang. Stel je voor: opgesloten in het Huis van God (Amen 🙏). 

Vanuit Caunes fietsen we verder langs de wijngaarden door Félines-Minerva. We zien dat het voor ons heel donker wordt. Er is slecht weer op komst. In de verte horen we het al donderen. De volgende 8 km gaan omhoog.

Net wanneer we in het gehucht Camplong aankomen begint het te gieten. We schuilen onder de sparren. Er breekt een ongelooflijk onweer los met alles erop en eraan. Heel veel regen, bliksem en donder. We staan daar bijna een uur. Een mevrouw stopt om te vragen of we mee willen naar het vorige dorp, maar onze fietsen zouden dan ook mee moeten. Nog een andere chauffeur vraagt of alles oké is.

Rond 12u besluiten we om het erop te wagen. De regen is aan het minderen, maar vooral het onweer is verder weg. Als we terug fietsen, begint het opnieuw meer te regenen. Het probleem is dat we geen schuilplaatsen meer tegenkomen en het volgende stadje/dorp ligt op 12 km. Én we moeten nog 6 km omhoog. Als echte flandriens fietsen we verder. De H’tjes zijn superflink. Ze zagen geen enkele keer. Wanneer we boven zijn, is het uitzicht fenomenaal, zelfs in de regen. Veel foto’s hebben we niet genomen, want het regende te veel 🫣. 

De weg naar Minerve is prachtig. We fietsen langs de gorges, echt geweldig. 

In Minerve kunnen we in een mooi, stenen bushokje (eindelijk) eten. We horen het nog regelmatig donderen. De regen is al flink geminderd. 

We bezoek Minerve niet, maar we zien het oude Katharenstadje van aan de rand. 

Na ons middageten (om 14u) fietsen we verder. Het gaat vooral bergaf, sommige stukjes gaan nog even omhoog. We fietsen via La Caunette, Aigues-Vives en Agel naar Bize-Minervois. Daar ligt onze camping. Af en toe krijgen we nog wat regen over ons. De donder blijft ons wel achtervolgen. 

De camping wordt uitgebaat door een Belg uit Rochefort, die goed Nederlands praat. 

We vragen een plekje voor fietsers. We krijgen een upgrade van onze campingplaats: we krijgen een grote plaats met frigo en overdekte picknickplaats. We kunnen alleen maar content zijn. 

We drinken een heerlijk wijntje van een plaatselijke wijnboer, dik verdiend zou ik zeggen 🤣. 

We eten cassoulet. Jan is fan van die plaatselijk bereide gerechten. Hij wou dus perse cassoulet eten. Uiteindelijk viel het nog behoorlijk mee, maar het zal mijn favoriete gerecht niet worden…

Deze avond is het droog. De H’tjes liggen in hun tent. Nu kunnen wij even chillen. 

À demain 😘!