janankehanneshannah

Peñafiel – Aranda de Duero: 44,30 km

Hannah had gisteren wat vriendjes gemaakt op de camping en speelt er deze ochtend opnieuw mee. Hannes vindt die ‘kinders’ maar saai. 

Heel veel Nederlanders op de camping dus ‘moeten’ we geregeld een praatje slaan. Af en toe wel eens fijn, maar ik geniet er ook van om alleen te zijn. 

Gisterenavond zagen we een prachtige hemel. En er kwam zelfs een beetje regen uit.

Omdat het zondag is hebben we gisteren koeken besteld bij de bakker. Die worden wel maar om 9u15 geleverd, maar het is à l’aise vandaag (voor mij toch). 

We vertrekken pas rond 10u45, wat redelijk laat is voor ons doen. 

We vertrekken met een lange t-shirt maar al snel moeten we die vervangen door onze korte t-shirt. Het is goed fietsweer vandaag. 

De H’tjes hebben hun thermisch broekje en hun trui aan. 

De weg is rustig dus kunnen we naast elkaar fietsen. Vandaag wordt het echter een ‘gevecht’. Dit keer over sandalen. Hannah doet ze uit, Hannes neemt ze af en Hannah wil ze niet terug. Na heel wat geleuter komen ze uiteindelijk terug bij Hannah.

Ondertussen heeft Hannes een kaartensysteem bedacht. Voor wie Hannes niet kent, hij wil scheidsrechter worden en hij deelt graag kaarten uit. Dus zullen ze deze avond rode en gele kaarten maken. Enkel Jan, Hannah en ik kunnen kaarten verdienen volgens zijn reglement (vloeken, niet luisteren, door rood rijden… = rood – tikje op de helm, aan verkeerde kant weg rijden….= geel). Hebben ze weer hun bezigheid de komende dagen. Hannah mag turven. 

Veel mensen vragen zich af of de H’tjes zich niet vervelen. Zoals jullie merken, neen dus 😀. 

Deze morgen moeten we nog even omhoog tot in Mambrilla de Castrejón. Van daar is het bergaf tot in Roa. Daar picknicken we aan een speeltuin.

Ik zoek er even de rust op, want de H’tjes zijn druk 😬. 

Onze eindhalte vandaag is Aranda de Duero. 

Deze namiddag is het in één rechte platte lijn (hoewel het volgens het profiel lichtjes omhoog gaat) naar onze hostel. Volgens Jan met de wind mee, volgens mijn aanvoelen met zijwind. Maar we gaan goed vooruit. Voor we het goed en wel beseffen staan we in het centrum van Aranda de Duero. We eten nog eens een echt ijsje, met bollen. We verslikken ons net niet in de prijs, 20 euro voor 4 ijsjes met 2 bollen!!! Dat wordt morgen een boterham minder 🤪. 

In ons hostel mochten we een kamer kiezen. Zo zitten we nu op een appartement met 3 slaapkamers, een living en een keuken.

Er is hier zelfs een mercado die open is op zondagnamiddag. 

Hannah kijkt hier naar Real Madrid-tv. Ja, onze voetbalster is superfan van Thibaut Courtois. Hannes is druk bezig met een fietsroute in elkaar te boksen voor volgend jaar met Hemelvaart. Jan kijkt naar de Giro en ik ga wat rusten. 

Mijn beentje in de lucht en wat chillen 😎. Ik denk ondertussen aan mijn allerliefste collega’s en leerlingen van team 5 die morgen op bosklassen vertrekken. Heel veel plezier!! Maak er een onvergetelijke meerdaagse van! Ik ben al benieuwd naar jullie verhalen. 🌳🌳🌳

O ja, wil je eens mijn persoonlijk commentator horen onderweg? Check zeker het filmpje! Na vandaag heeft hij nog een ander mogelijk beroep gevonden…achtergrondzanger 🙄😬. Ik zou zeggen…schoenmaker blijf bij jouw leest 🤪.
Adiós! ❤️

Coca – Peñafiel: 69 km

Gisterenavond zijn Jan en ik nog even naar de bar geweest. We hadden nog een klein ‘goestje’ en bestelden croquettas. We hadden bij andere mensen kleine kroketten gezien. Het duurde nogal lang tot we onze bestelling kregen. Groot was onze verbazing dat we 3 belegde broodjes kregen 🤣. Hadden we direct eten voor morgenochtend 😉. 

Gisteren hebben we de route bekeken en de volgende camping is over 70 km. We beslissen om gewoon de route te volgen en eens langs het kasteel te fietsen. 

We zijn vroeg klaar. Na ons bezoek aan de winkel is het 10u en kunnen we vertrekken. 

Het eerste deel is vrij saai…veel bomen, brandgangen tussen de weg en het bos…weinig uitzichten. We kunnen wel naast elkaar fietsen. 

De H’tjes beheksen elkaar de hele tijd. Als je hetzelfde woord op hetzelfde moment zegt en je roept als eerste: ‘Behekst!’ dan mag de persoon die niet ‘behekst’ heeft geroepen niets meer zeggen tot zijn/haar naam 3x gezegd wordt. Dolle pret dus op de fiets. Zo gaan de kilometers vrij vlug voorbij. Af en toe passeren we een stadje/dorpje wat er ook voor zorgt dat er wat afwisseling is 😊. 

Bij ons fruitje beslissen we om in Cuéllar te picknicken. Net voor we eten moeten we nog even omhoog. We moeten terug naar het plateau dat wat hoger ligt (op 900 meter). Ondertussen hebben we bijna de helft van het aantal kilometers van de dag afgelegd. 

Na onze middagpauze fietsen we verder. We moeten nog even fors omhoog in de stad. Daarna cruisen we op het plateau. Er volgen nog 3 ‘inzinkingen’ zoals het boekje het verwoordt. Dit wil zeggen, 3x bergaf maar ook terug bergop. De eerste inzinking is de zwaarste om die weer bovenop te komen. De andere twee zijn ‘piece of cake 🫣😜’. Wat daarna volgt, is een afdaling tot aan onze campingplaats in Peñafiel. Maar hoe mooi was dat. De hele dag is het uitzicht niet zo Waw. Maar de laatste 15 kilometer zijn adembenemend. Het is prachtig! En…het gaat nog eens bergaf ook. Me happy 😀. 

We komen vroeg aan op de camping, half vier. We kunnen eindelijk een wasmachine draaien 😀, hebben we morgen terug propere kleren!!

Het is een gezellige camping, uitgebaat door Nederlanders, uiteraard met veel Nederlandse gasten. Er is hier een speelplein en een tennisveld. De H’tjes zijn al bijna de hele tijd aan het tennissen. Vandaag moeten ze nog een beetje voor school werken. Met lange tanden (en chips) beginnen ze er aan. Het gaat gelukkig snel én goed. 

Morgen fietsen we weer verder, ditmaal een stukje tussen de wijngaarden 😀. 

Adiós 😀🤗

Segovia – Coca: 55 km

Deze ochtend kan Hannes nog eens muesli met yoghurt eten als ontbijt. Meestal eten we stokbrood met confituur of choco of speculoospasta. Als we een frigo hebben of een winkel heel dichtbij dan kan muesli ook, anders is dit moeilijk. 

De H’tjes kijken nog even naar Mr. Bean en dan kunnen we vertrekken. 

We fietsen Segovia uit en zien er het kasteel. We fietsen verder langs de grote baan tot aan de Via Verde del Eresma, een oude spoorlijn die is omgebouwd tot fietspad. Het is onverhard grind, maar goed berijdbaar. Het grootste deel van het traject is vals plat naar beneden, maar er staat een stevige wind…op de kop. Het is vandaag ook wat frisser. Ik fiets de hele dag met een truitje met lange mouwen. De H’tjes hebben hun trui en thermische broekje aan. Jan is een beer. Die blijft fietsen in zijn t-shirt.

We passeren verschillende, vergane stations. Aan één van de stations eten we onze picknicken. We ontdekken daar een oud speelpleintje. 

We cruisen verder tussen de klaprozen en de uitgestrekte velden naar Nava de la Asunción. Daar eten we (de H’tjes dan toch) een ijsje en drinken we iets. We doen er onze boodschappen voor deze avond. 

We fietsen verder langs de Via Verde naar Coca. We zien heel wat bomen tijdens het laatste stukje waar ze harswinning aan doen. Dit wordt o.a. gebruikt bij papierlijm, pleisters…zo leert een mens nog eens iets bij. 

We kamperen voor Coca. 

Morgen brengen we een bezoekje aan deze stad. Daar zou ook een prachtig kasteel 🏰staan. We zullen er nog een paar tegenkomen de volgende dagen. 

De camping lijkt een beetje op een canmping municipal in Frankrijk. Niet duur, netjes, basic. De uitbater is een speciale man, maar we krijgen een hele grondige rondleiding. 

In de bar staat een flipperkast. Je kan er gratis op spelen. Volgens mij is dit nu al één van de topattracties van onze vakantie 🤪. 

We eten deze avond couscous met kip aangevuld met tomaat 🍅 en avocado 🥑. Klinkt heerlijk hé 😀. 

Adiós! 😘

El Escorial – Segovia: ~45 km (onze km-teller werkte niet goed mee vandaag)

Ik vind beter en beter mijn draai om te slapen op mijn matje. Ja, het komt wel goed 😉. 

Deze ochtend gaat het afbreken van de tenten vrij vlot. De H’tjes voetballen nog even en dan is het tijd om te vertrekken. 

Vandaag staat een wat speciale rit op het programma. We zitten deze morgen op een hoogte van 1000 meter. We moeten een bergpas over. Volgens het routeboekje een zware klim en het uitzicht tijdens de klim zou de moeite niet zijn. Er wordt aangeraden een trein te nemen. 

We fietsen dus ‘s morgens gestaag omhoog via Guadarrama en Los Molinos naar Cercedilla. 

Het eerste deel van de route is langs een drukke baan. Dit wisten we op voorhand. Er zijn enkele alternatieven maar daar hebben we niet voor gekozen omdat het vele kilometers om is. 

Vanaf Guadarrama is het iets rustiger langs de baan. Tegen de middag zijn we in Cercedilla. Deze stad ligt al op 1200 meter hoogte. Er wordt dus al stevig geklommen deze morgen. 

We reserveren eerst onze tickets. Met wat hulp lukt dit. We kunnen om 13u35 de trein nemen. 

We doen boodschappen in de stad (nog wat klimmen, maar deze keer te voet) en eten in het station. 

Er is er eentje content. Hij heeft al heel wat bussen zien passeren en mag nu de Spaanse trein op. 

De trein is een echte bergtrein. Er is gelukkig veel plaats voor de fietsen. Om 14u01 komen we aan in Navacerrada. We moeten nog 2 km klimmen naar de top. En het gaat nog goed omhoog. We bereiken het dak van onze fietsvakantie, op 1880 meter hoogte 🤗.

Boven trekken we onze regenjassen aan want het is wel wat frisjes. We zijn klaar voor een lange afdaling richting Segovia. Op de afdaling zijn er wegenwerken aan de gang. In plaats van verkeerslichten te gebruiken staan daar gewoon 2 mannen met verkeersborden in hun handen het verkeer te regelen. Ja…op een dag vind je de job van je leven zeker 💁‍♀️.

We stoppen nog even in La Granja de San Ildefonso. Daar staat een groot kasteel met een schitterende tuin. In de tuin zijn heel veel prachtige fonteinen. Jammer genoeg werken die niet. Na een kleine wandeling fietsen we verder naar Segovia. Het gaat goed naar beneden, alleen is er heel wat tegenwind. 

Rond half 6 zien we de schitterende aquaducten en zijn we bijna op onze bestemming. 

Vandaag geen camping maar een appartement met kitchenette vlakbij het centrum. Na wat gepuzzel geraken de fietsen binnen geparkeerd. 

We eten echte boerenkost: spinazie met fishsticks. Ons klein fret is content. 

Nadeel van zo’n appartement, we liggen allemaal samen in één ruimte. Ik lig nu in het donker de blog te typen. Leve een camping zou ik zo durven zeggen. 

Morgen rijden we verder naar Coca. Daar zou wel een camping zijn 🤗. 

Adiós 😘

Fresnedillas de la Oliva – El Escorial: 24,65 km

Gisteravond stak José nog de bbq aan om het vlees te bakken. Wat smaakte dat. 

Bij nader inzien hebben we de beddenverdeling moeten aanpassen. Het logeerbed in de living was echt te klein voor Jan en ik. Dus hebben Hannah en ik samen geslapen in het kleine bed en Jan en Hannes in het echte bed. 

Deze ochtend mochten we mee ontbijten met onze gastheer. 

We fietsen vandaag niet veel kilometers, maar wel wat hoogtemeters. 

We beginnen de dag onmiddellijk met klimmen. We rijden door Fresnedillas de la Oliva, we klimmen verder door naar Zarzalejo. Tot groot jolijt van Hannes ziet hij daar EINDELIJK een…Spaanse trein, zijn dag is goed 😊. 

In Zarzalejo doen we boodschappen. Van daar vertrekt er een grindpad richting El Escorial. Het is een privaat pad, met hekken, maar je mag erdoor fietsen. De omgeving is prachtig. De koeien lopen er los. Het pad is soms heel moeilijk berijdbaar. We moeten af en toe eens afstappen omdat er te grote en te veel stenen liggen. We zitten ondertussen boven de 1000 meter. Tegen de middag passeren we een uitkijkpunt, echt wel de moeite! Je ziet Madrid liggen in de verte. Het weer is alweer goed! Vandaag niet te warm, 25 graden denk ik. 

Na de middag krijgt Hannah nog eens een ‘crise’ 😳. Het tweede uitkijkpunt is er een te veel voor haar. Met een gezicht op onweer fietsen we bergaf. 

Daarna moeten we terug bergop naar het gigantische paleis en klooster. We brengen het ook een bezoekje. Het is echt een pareltje. O ja, ik mag zelfs gratis binnen met mijn lerarenkaart 🧑‍🏫 😊. We hebben heel weinig foto’s omdat er geen foto’s mochten genomen worden. 

Van daaruit fietsen we bergaf naar de camping. Het is een gigacamping. Nu is er weinig volk. En…het belangrijkste van allemaal…er is een zwembad én er zijn glijbanen. 

We staan nog niet helemaal stil of Hannah haar zwemkleren zijn aan. Hannes volgt al snel. 

Een uur lang gaan ze de glijbanen af. Dolle pret. 

Vanavond eten we nog eens van het vuurtje. Een heerlijke maaltijd met rijst, curry, rode paprika, erwtjes, kikkererwtjes en kokosroom. Het proberen waard!! Het is heerlijk!

We bekijken de trip voor morgen. De H’tjes zijn ondertussen het bos in…

Adiós 🤗

Pelayos de la Presa – Fresnedillas de la Oliva: 29 km

Je gelooft dit nooit, maar gisteren was er opnieuw een optreden. Deze keer een beetje verder van ons. We denken dat het dezelfde zanger was als bij ons op de camping. 

Na een goede nachtrust is het weer tijd om alles op te kramen. We fietsen terug verder. 

Deze keer is het richting een warm showers, de eerste van deze vakantie. 

Vandaag 2 mei is blijkbaar een feestdag in de provincie Madrid, wisten we dus niet. Er zullen waarschijnlijk niet veel winkels open zijn. En dat is ook de reden dat er nog zoveel kinderen op de camping rondlopen. 

De start van de dag is bergaf tot aan de rivier Rio Alberche. Het grindpad naast de rivier rijdt goed. 

Daarna is het klimmen geblazen. Maar echt klimmen. Volgens ons boekje moeten we een stukje stappen, MAAR daar doen wij niet aan mee. We zijn al fietsend boven geraakt 🤗. Ik moet jullie niet vertellen dat ik kapot was 🥵. We bevinden ons nu op de Spaanse hoogvlakte. We zitten rond de 800 meter. 

We picknicken in Nava del Rey. We moeten voldoende krachten opdoen om de rest van de middag rustig omhoog te fietsen. 

Onze bestemming ligt op 900 meter hoogte. 

In de namiddag blijft het altijd maar stijgen. De benen worden terug goed getraind. 

En ja, die verkeersdrempels hier…wat een vervelende obstakels zijn dat!

In Fresnedillas de la Oliva (Bijna Olivia hé 😉) trakteren we onszelf op een taartje en de H’tjes uiteraard op een ijsje, deze keer eentje met echte bollen. 

Er zit daar een man met een polo aan van de wielerploeg Trek-Segafredo. Jan denkt een slag te kunnen slaan voor zijn wielerprono en spreekt die aan. Die man is een wielerliefhebber (geen insider dus) en kent iemand die kleren verdeelt o.a. van Trek-Segafredo. Hij vertrekt en komt terug met etenszakjes voor de wielrenners. De H’tjes heel content. Jan denkt er het zijne van (extra bagage🤪). 

We fietsen terug begaf richting onze warm showers. Er zijn hier 2 supergrote honden. De H’tjes doen echt hun best. De honden kunnen zelfs loslopen 😉. Wat ben ik trots op hen 🤗 (en een klein beetje op mezelf 🤪). Onze gastheer spreekt Engels en is heel vriendelijk. 

We mogen binnen slapen, wat een luxe. Geen tent opzetten en matjes opblazen. 

De H’tjes moeten eerst wat schoolwerk maken. Deze keer is Jan de meester om te verbeteren, mag ook wel eens hé! Het moet niet altijd juf mama zijn 😉. 

Straks eten we samen met de gastheer. Wij hebben pasta mee en hij heeft voor vlees gezorgd. 

Morgen fietsen we naar El Escorial. Een korte, maar zeer pittige rit. 

We zitten in de buurt van Madrid. Wij hebben ervoor gekozen om niet door Madrid, maar rond Madrid te rijden. Morgen is ook ons eerst boekje klaar. We volgden ‘Onbegrensd fietsen – door de Ruta Iberica – deel 2’ (Paul Benjaminse) Vanaf donderdag rijden we deel 1 van het boekje.

Adiós 🤗!