janankehanneshannah

Gisteren hadden we een heel gezellige avond bij Bram en Evi. Dit zijn avonden om te koesteren, ik heb er echt van genoten. Een echt bed deed ook wel eens deugd :-).

Rond 7u30 waren onze lieverdjes wakker. Na een ontbijt buiten werden de fietsen op het gemak klaargemaakt en konden we vertrekken naar Oostakker… Bedankt Evi en Bram voor alles gisteren en vandaag!

Rond 9u40 sprongen we op onze fiets (springen is veel gezegd…ik had precies wat zware benen) richting de Durme. We volgende de Durme tot in Waasmunster. Een heel mooi jaagpad in de natuur, opnieuw een aanrader. Van Waasmunster ging het richting Lokeren. Voor we Lokeren binnenfietsten passeerden we langs het Molsbroek, een natuurgebied. We wisten niet van het bestaan af, maar alweer een nieuwe ontdekking niet ver van de deur.

In Lokeren deden we onze boodschappen. De laatste dagen opteerden we voor een slaatje uit de winkel. Lekker, gemakkelijk en niet veel smeerwerk. Hannes lust wel de slaatjes, bij Hannah is het wat minder.

We fietsten verder richting Lochristi. Op 14 km van huis zochten we een plekje om te picknicken, onze laatste picknick…snif snif… We vonden een plekje langs de baan bij een kapel. We moesten wel picknicken want het was aan Hannah om vooraan te zitten na het middageten…Zij was dus vragende partij om snel te picknicken.

In een mum van tijd waren de slaatjes op. Zoals gewoonlijk door Hannes, Jan en mij…Bij Hannah bleeft het beperkt tot het vlees uit de slaatjes zoeken en de tomaatjes.

Na een stevig stukje tegen de wind fietsen arriveerden we in Oostakker. Na een bezoekje aan de proevertjeswinkel voor een stukje meloenwater (woordje van Hannah) reden we onze oprit op. En zo was onze vakantie plots gedaan.

Nu volgt het wassen van de kleren (gelukkig niet zo veel :-)), de fietstassen leegmaken, het slaapmateriaal laten verluchten en wassen en de tent uitstofzuiger. Maar het smaakt naar meer…het was alvast een geslaagde test op iets groters :-).

O ja…Ons Hannahtje is aan het slapen…al meer dan 2 uur. Zou ze dan toch moe zijn?

Aangezien er niet zoveel campings zijn rond Antwerpen zochten we naar andere oplossingen. 2 jaar geleden logeerden we al eens bij Bram en Evi in Tielrode. Dit leek ons terug een ideale stopplaats. Na een telefoontje was onze slaapplaats geregeld. We hadden wel veel kilometers voor de boeg, zo’n 64.

Wij waren vroeger wakker dan de H’tjes. We konden dus al beginnen met onze tent af te breken. Remember Jan zijn band van gisteren…die stond dus plat deze morgen. Jan mocht onmiddellijk een band stoppen. Tegen 8u30 was iedereen wakker en rond 9u40 stonden we vertrekkensklaar…een record 😀.

We wisten dat het opnieuw een dagje beuken tegen de wind zou worden. We fietsten al heel snel in België. Via Essen en Kalmthout belandden we op de fietsostrade richting Antwerpen, een goed en breed fietspad, iets om te onthouden.

De routeplanner stuurde ons in Kapellen langs een andere weg (daarom niet minder goed!). Tegen het middaguur reden we Antwerpen binnen. We besloten om dan maar op restaurant te gaan. Na wat research van Jan vonden we ‘Bavet’. We konden hier zelf onze spaghetti samenstellen. En dat het smaakte!! Alle borden waren van iedereen leeg. Het leek of de H’tjes de hele week geen eten gekregen hadden.

Na de middag fietsten we langs de Schelde richting ‘t Pachtgoedhof in Kruibeke. Een kinderboerderij met daaraan een brasserie verbonden. Daar hadden we afgesproken met onze gastheren. Een hele toffe locatie met een supertoffe speeltuin, dieren én lekkere ijsjes.

Daarna zetten we onze weg verder richting Tielrode. We hadden nog 20 km voor de boeg, 20 km langs de Schelde. Een wondermooie route, alleen die wind…Het eerste deel was moordend. Fietsen in een open vlakte…het was even zweten. Halverwege in Rupelmonde liepen we nog een oude bekende tegen het lijf, maar het aangeboden pintje van Bart werd vriendelijk afgeslagen.

Tegen 17u30 waren we in onze studio. We konden er genieten van een welverdiende douche. De kindjes speelden nog wat samen en kregen croques. Na het bedritueel kunnen wij nu genieten van onze frietjes 😀.

Morgen fietsen we terug richting Oostakker. Hopelijk zijn de benen tegen dan hersteld. Nu voelen ze wat zwaar aan…😉

Het in slaap vallen van de H’tjes was niet zo succesvol. H1 moest het stellen met één boekje ipv twee en H2 mocht niet trappen op de Weehoo.

Deze morgen kregen we af en toe een bui waardoor het afbreken van de tent wat langzamer ging. Ik ging regelmatig met de kindjes schuilen in een hutje vlakbij de tent.

Na een bezoekje aan de plaatselijke groentetuin en het geven van courgetten aan zwijntjes konden we rond 11u vertrekken.

De weg leidde ons langs het bos met een mooi fietspad. We arriveerden rond de middag in Breda, wel een mooie stad.

Bij de Albert Heijn kochten we een slaatje en aten dit op in het park. Er was een mooie speeltuin aanwezig waardoor van eten niet veel in huis kwam…

Het was trouwens ideale fietstemperatuur. Wel hadden we de wind serieus tegen. Het was echt beuken tegen de wind. We passeerden terug heel weinig dorpjes. Op 10 km van de camping was blijkbaar de dichtste winkel. De H’tjes hopen dat er in elke winkel van die kleine karretjes zijn. Deze keer had ze pech, geen karretjes in de Coop.

De laatste 10 km waren door een militair bos. Heel aangenaam fietsen én de wind lijkt ook iets minder fel dan 😉. Er was even opschudding. Jan zijn voorband was aan het leeglopen. Even bijblazen en we konden weer op weg, gelukkig geen platte band.

Deze keer slapen we op een gewone camping, geen natuurcamping. Dé attractie is het zwembad, vlakbij onze tent. We moesten dus wel een duikje nemen in het water. Na het zwemmen, douchen en dan eten. Een heerlijke maaltijd overigens: mie, allerlei groentjes met gemarineerde kippenreepjes.

Waar we morgen naartoe fietsen weten we nog niet. Wat we wel weten is dat we richting België fietsen…

Na een kort, maar hevig onweer zijn de kindjes heel snel in slaap gevallen. Meer van dat, zou ik zeggen.

Rond 9u45 waren we vertrekkensklaar. We wisten dat het bloedheet zou worden en dat we wel wat kilometers moesten doen, het zou dus een lastige dag kunnen worden.

In de voormiddag was het nog eens de hele tijd tegen wind, het was dus puffen geblazen. Onderweg kregen we een versgevulde fles koud water en een doos citroen ice tea, dat smaakte! Maar even voor de middag reden wij een andere richting op en hadden we de wind mee. Wat een verschil.

Na het nemen van een veer picknickten we in Heusden aan een kleine haven bij een molen. Een schoon plekske!

Na de middag fietsten we verder met de wind mee. We passeerden enkele gezellig dorpjes. In Dongen stopten we voor een ijsje en boodschappen. Zoals altijd valt Hannah op 5 km van de camping of de winkel waar we boodschappen doen in slaap.

Na het verfrissende ijsje reden we door naar onze camping in Dorst, de Duiventoren. We kregen eerst een plekje toegewezen in de platte zon, op het trekkersveld. Na een nieuw telefoontje naar de uitbaters hebben we toch een plaatsje in de schaduw kunnen bemachtigen voor één nacht. We waren eerst van plan om morgen een rustdag te nemen, maar zullen waarschijnlijk toch wat verder fietsen.

De camping is opnieuw top voor de H’tjes. Een zandbak (met een kraan), een go-cart, een trampoline, ideaal dus!

Terwijl de H’tjes weer een feestje bouwen in de tent, zullen Jan en ik (vooral Jan dus😉) uitzoeken naar waar we kunnen morgen. Het wordt waarschijnlijk ergens in België.

Rond 8u waren we wakker. Na het ontbijt speelden de kindjes nog wat in de zandbak (een tractorband gevuld met zand: een Topidee). Ondertussen ruimden wij alles op. Hannes kan trouwens al goed helpen. De stokken maken en terug plooien is zijn werkje.

Rond 10u waren we vertrekkensklaar. Het was al echt warm. Leve de wind! Terug de hele weg tegenwind, we hebben mogen duwen. Vandaag mocht/moest Hannes de hele dag vooraan zitten. Hannah was niet flink gisteren en we kunnen haar toch wel straffen door te zeggen dat ze niet vooraan op de Weehoo mag zitten. Ze heeft ons trouwens de hele dag herinnerd aan het feit dat ze flink is en dus terug vooraan mag zitten morgen 😀.

Iets voor de middag passeerden we in Ijssenstein. Een stad met een tram én vooral een geweldig leuk speelplein. We besloten na de boodschappen ons te installeren om te eten en de kindjes konden nog wat spelen. Het was een speelplein waar je naast de speeltuigen nog boekjes kon lezen, op fietsjes en ander rollend materiaal spelen…een toplocatie.

Na de middag hadden we nog 30km voor de boeg. We moesten even omrijden omdat een brug niet meer dicht kon door de warmte. We fietsten verder tot in Culemborg. Het was trouwens een wondermooie route langs kanalen, de Lek en gezellige stadjes. Bij de fonteintjes konden de H’tjes even verkoelen. Ook het ijsje smaakte!

Na de verfrissing reden we door naar de winkel en dan naar de natuurcamping in Buren. Het is deze keer een grotere camping. De zandbak en een glijbaan zijn aanwezig, dus een goede locatie. De kindjes vinden het hier de max.

Na het eten en douche kwam het onweer. De melkjes en het verhaaltje moesten in de tent gebeuren. Daarna werden ze vakkundig door de papa in de gietende regen naar hun tent begeleid. De hevige donderslagen zijn ondertussen over, maar het blijft nog even regenen, een welgekomen verkoeling na een snikhete dag.

O ja, de meest gehoorde woorden op de Weehoo: Waarom, kaka, pipi, stout en domme. Elke, je bent de winnaar 😀.