janankehanneshannah

Gisteren zijn de H’tjes snel in slaap gevallen, het was immers al laat. Wij konden nog genieten van het gezelschap van onze gastheren.

Rond 7u15 klinken de eerste lachjes in de tent. De H’tjes zijn wakker. We starten de dag wat op het gemak. We laten de tenten drogen. Ze waren vochtig van deze nacht. Het was best frisjes geweest. We ontbijten en genieten van de ochtendzon. Het belooft een warme dag te worden.

Na het ontbijt vangen de H’tjes nog wat kikkervisjes. Ondertussen plooit Jan de tenten op. Mijn werkje zat er al op, matrasssen en slaapzakken plooien.

Rond 10u zijn we vertrekkensklaar. Vandaag is onze eindbestemming Ruisbroek; bij tante Elke 😀. We verlaten de Ravel van gisteren en rijden richting Waver. Het is een heuvelachtig parcours tussen graan-en maïsvelden. Hannah zorgt voor de muziek: vandaag…Sinterklaasliedjes 🤔.

Rond de middag komen we aan in Waver. Aan een speeltuin mét zandbak picknicken we. Een zandbak is altijd een topattractie. De opplooibare emmertjes komen altijd goed van pas 🤗.

Na het middageten rijden we richting het Zoniënwoud. We moeten terug omhoog en omlaag. We passeren het mondaine Overijse en het kasteel van La Hulpe. De moeite waard! In het Zoniënwoud rusten we eventjes. De H’tjes proberen ondertussen een brug te maken over een sloot. Eerst voor henzelf, maar als ze merken dat de stok niet zo sterk is, is het eentje voor de eekhoorntjes. Na de mooie passage doe het Zoniënwoud zijn we op 10 km van onze eindbestemming.

Het venijn zit hem terug in de staart vandaag. In Sint-Genesius-Rode stuurt de gps ons door een wegje, niet bedoeld voor fietsers. De avonturier in Jan komt boven en we beslissen het toch te wagen. Na 100m zien we al snel waarom het niet voor fietsen bedoeld is…een serieuze bergaf naar beneden…heel smal en…vol met brandnetels. Terugkeren is echter geen optie met de trein. Samen met de kindjes ga ik te voet naar beneden. Zij moeten zich vasthouden aan de afsluiting. Daarna kunnen we terug verder fietsen. Het is er echter wel heel smal. Op het einde is het nog wringen om te fietsen door de paaltjes te krijgen…maar hé het is ons gelukt.

Vanaf Linkebeek duiken we naar beneden naar Ruisbroek. We worden verwelkomd met een bananen-aarbeienmilkshake. Wat smaakte dit.

We hoeven geen tent op te zetten aangezien mijn zus tot onze bubbel behoort. Lucky us. Tante Elke is de voorlezer van dienst in Sjakie en de chocoladefabriek 🤗.

Morgen staat de trip naar Oostakker op het programma. Het belooft een snikhete dag te worden. Hopelijk vinden we heel wat afkoeling op ons parcours.

En nu… ga ik genieten van het aangename gezelschap én een wijntje 🍷.

De kindjes konden zich gisteren uitleven in de tuin van Vincent. Rond 19u45 was het slaaptijd. Tijd ook voor een nieuwe strategie: Hannah in onze tent, Hannes in de tent van de kindjes…en…het werkte!

Wij konden ondertussen genieten van een goede douche, doet toch altijd deugd na een dagje fietsen. Na een babbeltje met Vincent was het tijd om te slapen.

Rond 7u15 ontwaken de H’tjes. Ik moet zeggen dat het heel vaak verleidelijk is om nog langer te blijven liggen. Jan staat altijd op. Ik blijf nog 5’ liggen en begin dan met de matjes opplooien en slaapzakken in de zakken te steken.

Ook deze morgen was het van dat: H’tjes wakker, iedereen wakker. De geitjes van Vincent werden al snel vriendjes 😀. Daarnaast was er robotgrasmachine. Het volgen van zo’n robot is blijkbaar keitof 🤪. Tegen dat we de H’tjes meekregen..man man man….

We brengen eerst een bezoekje aan de hangende tuinen. Heel schoon, een bezoekje waard.

Vandaag is onze bestemming ergens rond Gembloux. Jan is nog bezig een slaapplaats aan het regelen.

Deze ochtend rijden we langs de Samber naar Charleroi. Vorig jaar deden we dit stukje ook. Net voor Charleroi is er een omleiding…en wat voor één…We moeten de Samber verlaten, dat betekent dus klimmen, maar echt serieus klimmen. Gelukkig zijn Hannes’ benen hersteld, op die van Hannah hoeven we niet te rekenen 🤣. Ze laat Hannes wel regelmatig weten dat hij vooraan zit én dus moet trappen…

Rond de middag komen we aan in Charleroi. De H’tjes vinden het geweldig om te roepen als ze een Wallonië-bus of Wallonië-vlag zien. Dus de laatste kilometers voor het middageten wordt heel wat afgeroepen (ze kunnen echt niet stil praten…).

‘s Middags gaan we nog eens op restaurant. Hannes en ik eten een pasta, Jan en Hannah een brochette. Het was heerlijk!!

Na de middag rijden we de stad uit. We moeten terug omhoog. Er is één straat pittig, maar daarna valt het goed mee. Langs de randgemeenten rijden we zo verder weg van Charleroi. We rijden zo langs de vlieghaven van Charleroi. Er klinken vrolijke kreten vanuit de trein, enthousiaste H’tjes 😀. Rond Fleurus komen we terug op rustige fietswegen. De toestand van de wegen was wel niet altijd schitterend. We voelden ons soms zoals Mathieu Vander Poel. Via een mooie Ravel komen we aan in Gembloux. Het is wel leuk om die steden eens echt te zien in plaats van enkel de sporthal.

Ondertussen was de slaapplaats geregeld. We slapen deze nacht in Perwez bij Gigi en Bernard. Na de dagelijkse boodschappen rijden we van Gembloux tot bij hen.

We parkeren onze fietsen en er komt terug een verrassing aan. Er is een zwemvijver. De kindjes amuseren zich te pletter: Hannah springt met salto’s in het water en Hannes vist kikkervisjes. Wat een plezier om hen bezig te zien. Ook het grootste kindje gaat mee in het water.

Na een verkwikkende douche mogen we mee aanschuiven aan tafel. Het wordt een gezellig avond (O ja, voor wie zich ongerust zou maken: alles Corona-proof). De kindjes liggen te slapen en wij relaxen nog even op het terras.

Het was weer zo een van die dag van de kleine gelukjes…een lovely day.

Morgen trekken we richting Ruisbroek. Daar mogen we logeren bij de Bakama’s. We ze niet kent…dit is mijn zus Elke met haar kroost in Brussel 😀.

Tijdens de catchfight genoot Jan gisteren van een … witte Chimay. Het smaakte (volgens Jan) 😀. Toen Hannah in quarantaine vloog, keerde de rust weer.

Deze ochtend waren de H’tjes vroeg wakker: 7u. Vroeg wakker betekent ook vroeg vertrekken. Om 9u20 was de trein vertrekkensklaar. Ik weet nooit of een trui nodig is of niet…’s morgens is het immers best nog wat fris. Na 10 minuten besluit ik mijn trui in te wisselen voor een craftje (voor niet-kenners: een thermisch ondert-shirt). We rijden via de Ravel Chimay uit. Onze volgende stop is Lacs de l’Eau d’Heure. Een mooie route langs het bos van de Gruffalo brengt ons al een stukje dichter. In het bos vertelt Hannah het boek. Ze kent het boek bijna woord voor woord uit het hoofd 😀. Daarna moeten we stil zijn…straks hoort de gruffalo ons…stel je voor.

Eenmaal uit het bos volgen we de knooppunten. Hannes gidst ons zo naar onze middagbestemming. Hij doet niets liever dan de weg zoeken of ons navigeren naar de juiste plaats.

Vandaag is het geen rustdag meer voor Hannes. Na 2 dagen bijna niet te trappen, beslist hij dat er genoeg gerust is. Hannah laat nog eens weten aan Hannes dat als hij op de Pino zit, wel moet trappen. Zij mag rusten 😀. Hannah vraagt regelmatig aan Jan dat hij maar moet laten weten wanneer het omhoog gaat zodat ze kan meetrappen. Wanneer Jan zegt dat het omhoog gaat, laat zij doodleuk weten dat het veel te lastig is voor haar. Enkel naar beneden en op het platte kan ze trappen…🤷‍♀️.

Rond de middag arriveren we in Lacs de l’Eau d’Heure. Daar is een Landalpark aan gelegen. Het is er dus heel toeristisch. Er zijn daar heel wat activiteiten te doen (surfen, zeilen, avonturenpark…). We beslissen om pizza en lasagne te eten. Zo hoeven we deze avond niet te koken.

Na het eten rijden we langs het stuwmeer. Dan rijden we via de knooppunten het park uit. We stoppen nog even om te kijken naar de speedboten. Daarna is het plots heel wat rustiger op de weg 😀. We krijgen nog enkele serieuze klimmetjes voorgeschoteld. Maar we geraken telkens boven. Het landschap verandert ook van de Ardense bossen, naar iets vlakker. Het blijft echter mooi!

Het laatste stukje rijden we langs een Ravel naar Thuin. Daar blijven we overnachten bij iemand in de tuin. Het laatste stukje naar onze kampeerplaats is nog een serieus stukje bergop.

We zijn een klein beetje te vroeg. We gaan nog even kijken in Thuin. Misschien gaan we morgen eens kijken naar de beroemde hangende tuinen.

Na de boodschappen kunnen we ons installeren in de tuin van Vincent. Via Welcome to My garden hebben we hier een prachtig plaatsje kunnen versieren. Het is hier heel rustig. De H’tjes kunnen zich nog wat uitleven in de tuin 😀.

Waar we morgen naartoe gaan weten we nog niet zeker…dit wordt straks besproken tijdens de familieraad 😀.

Zo nu de H’tjes in slaap proberen krijgen…😇🤞

Op de familieraad werd gisteren beslist om het rondje aan te passen. Vandaag dus niet richting Namen, wel naar Chimay.

De jongste telg van ons gezin besliste er gisteravond een tentfeestje te houden. Tot Jan het genoeg vond en ze in quarantaine vloog in onze tent. Deze ochtend verklaarde ze dat ze in onze tent wou liggen…🤷‍♀️.

Jan heeft gisteren de band van de Weehoo vervangen. Dit was nodig. De band slijt veel sneller door de bagage en doordat de Weehoo lichtjes schuin hangt.

Rond half 8 ontwaken de H’tjes en daarbij ook de hele camping. Stil praten lukt niet altijd (lees: nooit 😀).

Na het ontbijt en het gebruikelijke opruimwerk zijn we tegen 9u30 vertrekkensklaar. Een record!

Vandaag verlaten we de Maas en volgen Ravel 156. We rijden de hele dag lichtjes omhoog. We kunnen weer genieten van mooie uitzichten over de valleien. Er wordt tijdens het fietsen regelmatig gecommuniceerd tussen de Pino en de Weehoo. De woorden pipi en kaka 💩 vallen heel veel… hilariteit alom. Daarnaast worden ook ernstig vragen gesteld over hoeveel keer de aarde in de zon kan, of er vulkanen zijn in de ruimte, wat valleien zijn…

Zo rijden we tegen de middag Mariembourg binnen. Onze picknickplaats is een topplaats voor Hannes. Het is het oude station met enkele stoomlocomotieven en oude treinen. Jammergenoeg rijdt de stoomtrein niet vandaag. We kunnen de treinen wel aan de buitenkant bezichtigen. Na het eten spelen de kindjes nog even op de speeltuin.

We rijden daarna richting Chimay. Volgens de route is er een Ravel in aanleg. We mogen er eigenlijk niet door, maar Jan ziet er geen graten in… We rijden er toch door. Moest ik alleen geweest zijn, ik had dit nooit gedaan…😇. Het blijkt een goede beslissing te zijn. Het pad is goed berijdbaar en vooral behoorlijk vlak 😀. De laatste 8 km zijn al aangelegd. Het is opnieuw een heel mooi fietspad: breed, mooie uitzichten…top gewoon.

Rond 15u rijden we Chimay binnen. We fietsen onmiddellijk door naar de camping, in het midden van de stad. Aan de receptie zijn ze een beetje verbaasd dat we niet gereserveerd hebben, maar we krijgen een plekje 🤗.

We nemen onze tijd om de tenten op te zetten, de was te doen en te douchen. De H’tjes houden zich wat bezig op de speeltuin.

We rijden nog even om boodschappen en rijden ondertussen eens rond in Chimay. Er is een gezellige markt en een chateau.

We eten een lekkere paella. Daarna breekt de hel even los… Hannes krijgt een kleine crisis… nu liggen ze in hun tent. Uiteraard is er de dagelijkse catchfight…zouden ze het ooit leren 🤔??

Morgen rijden we in de richting van Thuin met een tussenstop aan Lacs de l’Eau d’Heure.

Deze nacht kregen we heel we heel wat regen over onze tent heen. Gelukkig bleef alles droog. De H’tjes sliepen heel goed, zij verdienen een dikke duim!! Wij sliepen wat minder goed 😏.

Deze ochtend hadden we verse chocoladekoeken besteld en Frans brood. Het smaakte!!

De kindjes amuseerden zich kostelijk op de speeltuin, vooral het treintje had veel succes.

Rond 10u20 was alles opgeruimd én waren de boodschappen al gedaan. We konden weer cruisen langs de Maas. Cruisen is echter veel gezegd. We blijven de wind op kop hebben. Er waren hele mooie uitzichten. Af en toe gaat de weg omhoog en omlaag. De benen ontploffen soms wel eens 😀.

Na een tussendoortje geniet Hannah van haar ‘moment de gloire’: ze mag plaatsnemen op de pino, vooraan de fiets dus. Hannes zijn benen nemen een rustdag. Tja, het is zondag dus Hannes vindt dat hij recht heeft op een rustdag. Hij laat wel weten aan Hannah dat ze vooraan toch wat meer mag meetrappen, maar dit vindt zij dan weer te lastig (ja, het is op dat gebied een luie trees!). Wanneer Jan laat weten dat ze nog niet klaar is om een vakantie mee te fietsen, begint ze plots te trappen. Dit is echter van korte duur 😉.

In Fumay picknicken we: stokbrood met brie of worst. Nadat ons energielevel terug opgeladen is, kunnen we weer verder. Hannes terug vooraan, Hannah op de Weehoo achteraan. De orde is terug hersteld. Hannes’benen blijven echter in rustmodus. We passeren langs Haybes,Vireux en Ham-Sur-Meuse. Daarna is een stukje nieuw aangelegde route door het bos, nog steeds naast de Maas. Echt de moeite! In Chooz rijden we langs de kerncentrale en voor we het weten arriveren we in Givet bij de camping met uitzicht op de burcht en de Maas 😀.

We zetten de tenten op en rijden nog even naar de stad voor een ijsje voor de kindjes.

We vullen onze magen met pasta en spek. Er wordt veel gegeten op vakantie. De buitenlucht doet ons deugd.

Hannah ligt terug eerst in de tent. Straks volgt Hannes.

Deze avond bekijken we het vervolg van de route. We hebben al meer kilometers afgelegd dan Jan had ingecalculeerd. Straks is er familieoverleg 🙃.

We zaten gisteren op een geweldige camping. Dit was ons besluit op de fiets. Het was rustig, een trekkersveld mét overdekte plaats. In de overdekte plaats waren bankjes en stopcontacten om elektrische apparaten op te laden. Wij laden meestal onze gsm’s op, de batterijen voor de gps en onze powerbank.

‘s Morgens maakte ik kennis met onze buurvrouw. Zij zijn een gezin met 2 kinderen en trekken ook rond met de fiets. Altijd leuk om ervaringen te wisselen.

Rond 9u40 vertrok de trein. Van Douzy reden we naar Remilly-Aillicourt om daar Maasfietsroute op te rijden. We reden de hele tijd over een breed fietspad. De weg wordt goed aangeduid. Wij rijden richting het Noorden. Regelmatig worden de afstanden naar het volgend dorpje/stadje aangegeven. Daar hou ik wel van. Aangezien ik mijn kilometerteller ben vergeten (net als mijn lange broek…) kan ik de afstanden moeilijk inschatten. En zo lukt dit wel 😀.

We passeren veel sluizen, maar…geen boten. Grote ontgoocheling bij Hannes. Onderweg was Hannes terug de vragensteller. Hannah zong de hele tijd een liedje van Jip en Janneke; iets over ‘lelijk weer’. Ze werd het woord ‘lelijk’ nog eens extra uitgelegd vandaag. We kronkelden verder langs de Maas tot we in Charleville-Mézières arriveerden.

Daar gingen we op restaurant voor Jan zijn verjaardag. H’tjes waren supercontent. We kregen daar nog een ticket voor een gratis ritje op de draaimolen…weerom feest. Elke dag vragen de kids wat we gaan doen. Elke dag antwoord ik dat de dag vol verrassingen zit…zo ook het ritje op de draaimolen.

In de namiddag vlogen we verder langs de Maas. Het is plat, lichtjes bergaf, maar wel tegen de wind. Het uitzicht is echt mooi. Het doet Jan een beetje denken aan de fietsroute langs de Moesel. In plaats van de wijngaarden zijn er bossen langs de weg. Af en toe passeren we een mooi stadje, echt plezant. Ook de eerste boot in de sluis wordt gespot. Daar moeten we uiteraard naar kijken.

In Monthermé beslissen we onze tent op te slaan. Een mooie camping aan de oevers van de Maas.

Hannah mag met Jan boodschappen doen. Hannes geniet van zijn mama-tijd. We spelen Ridderslag en Uno. Wanneer de boodschappers terug zijn, spelen we met z’n allen nog eens Uno.

Deze avond eten we hotdogs. Dat smaakt altijd. En na een verkwikkende douche en een hoofdstuk uit Sjakie en de Chocoladefabriek is het tijd om te slapen voor de H’tjes. Hannah eerst, daarna volgt Hannes…onze nieuwe strategie, remember gisteren. Vandaag werkte die niet. Hannah deed immers haar stinkende best om wakker te blijven en ze is daarin geslaagd. Na nog een half uur batteren is het nu stil.

Morgen volgen we de Maas verder. We verwachten morgen rond de grens te kamperen. Als we vliegen zoals vandaag zou dit wel eens moeten lukken. Duimen voor goed weer deze nacht en morgen!!!