Dag 87: het einde van de tak 😢

Budoia – Ragogna: 60,74 km

Op de ranch was er gisterenavond nog een feestje. De DJ kende wel zijn vak, de muziek was echt goed. Het nadeel was wel, dat ik moeilijk in slaap geraakte. De H’tjes hadden hier geen last van. 

De nieuwe tent is trouwens goedgekeurd. We hebben veel ruimte, enkel een voortent missen we echt wel, maar de tarp vangt dit euvel een beetje op. 

Rond 10u verlaten we de ranch. Deze voormiddag moet er richting de 300 meter hoogte gegaan worden (vertrekken van 100 meter). Het gaat op een rustig tempo naar omhoog met af en toe eens een stukje naar beneden. We fietsen door Aviano en Marsure. De route loopt een heel stukje langs een apart fietspad. We zien daar een slapende slang 🐍. En dan gebeurt het…ramp O ramp…de stok van Hannah (waar ze al een tijdje voor zorgt) breekt…net als Hannah haar hart 💔. Ze is ontroostbaar.  

Gelukkig kan ze haar stok nu wel als trommelstokken gebruiken. De traantjes zijn daarna vrij snel weg. Ons uitzicht is echt prachtig. De zon schijnt en we zien de Dolomieten in hun volle pracht en praal. 

‘s Middags eten we in Maniago, het hoogste punt van vandaag is dan bereikt. 

Na de picknick gaat de route veelal naar beneden. Het is terug warm. Hannah valt in slaap. We fietsen door rustige dorpjes en af en toe langs fietspaden. We zien ook de eerste zonnebloemen 🌻. We weten dan nog niet waar we gaan slapen. Er zijn immers geen campings in de buurt. 

In Valeriano stoppen we voor een ijsje en ‘overleg’. Op 6 km zou er een b&b zijn waar nog plaats is. 

De klimmersbenen moeten nog even werken. We fietsen over een brug waar een rivier onder stroomt, maar die ligt droog. In ons boekje lezen we dat sommige rivieren ‘verdwijnen’. Het water die van de bergen komt stromen verder ondergronds en komen tientallen kilometers verder weer bovengronds. Soms, na onweer of zware regenval stroomt het water in de rivier omdat het de tijd niet heeft om weg te zakken. Voila…weer iets bijgeleerd 😉. 

Om onze overnachtingsplek te bereiken gaat de route eerst fors naar beneden, dan goed omhoog, over een lange brug met een schitterend uitzicht en als laatste…een uitdaging…langs de keien naar beneden. Op dit wegje lukt fietsen niet. Jan moet al zijn krachten aanspreken om de Pino’s op het pad te krijgen. Maar we geraken op onze eindbestemming. 

Het is een vrij nieuwe b&b niet ver van de rivier. Veel mensen komen naar de rivier zoals wij naar het strand gaan. We eten in het restaurant van onze b&b. Het is echt lekker, maar veel te veel. We hebben het etensconcept van hier toch nog niet helemaal mee. 

Ik denk dat we goed zullen slapen vandaag, het was een mooie maar toch nog lastige etappe. 

A domani 😘

Dag 86: de nieuwe tent ⛺️ 

Spresiano – Budoia: 69,69 km

Deze nacht kregen we regen en onweer over ons heen. De H’tjes hadden een topnacht. Jan en ik hebben geteld hoe ver het onweer verwijderd was 😂. 

Tijdens het opruimen van de tenten blijft het droog. Maar na ons ontbijt begint het te druppelen. Rond kwart voor 10 trekt de trein zich op gang. 1 kilometer later ontdekt boze Hannah dat ze haar stok vergeten is…rechtsomkeer dus (ik moest dit van Hannes zéker vermelden in de blog 😃). We moeten dus 2 km meer fietsen vandaag, ramp O ramp 😀.

Het blijft regenen, steeds harder. Eerst ik en daarna Jan zwichten…de regenjassen moeten aan. 

Jammer van de regen want het uitzicht is magnifiek. We rijden tussen de wijngaarden, passeren stadjes en zien de bergen altijd op de achtergrond. 

We hebben vandaag een opdracht: in onze favoriete winkel, de Decathlon, een nieuwe tent kopen voor ons. 

We fietsen tot in Conegliano. Tegen de middag wordt het gelukkig droger. Onze favoriete winkel ligt in een winkelcomplex waar we ook onze boodschappen voor de middag kunnen doen. 

Na de picknick gaan we winkelen. Jan heeft al uitgezocht welke tenten beschikbaar zijn in de winkel. Jammer genoeg is de tent die wij zouden willen er niet. Het wordt deze een ‘2de keus’ tent, maar nood breekt wet. Hannah krijgt nog nieuwe sandalen (die waren al kapot 🙄😬) en een nieuwe regenjas. Hannes krijgt een mapje om het routeboekje in te steken als het regent. Na uitgeven van ons geld wordt er rustig verder gefietst.


We fietsen terug tussen de gewassen en druiven 🍇. We zitten dicht tegen de bergen aan. De laatste 14 km zijn bergop. Het gaat heel rustig omhoog, maar op het einde van de dag voel je dit wel (ik toch zeker 🤭). 

Onze camping ligt in Budoia. We kamperen op een ranch. Het is hier voor echte cowboys 🤠. 

Vandaag is er wat tijd nodig om te tent op te stellen. Onze opstelling ziet er wel wat anders uit. In onze vorige tent was er heel wat ruimte om onze bagage te stockeren, nu is dat niet. De tarp biedt redding 😉. De volgende dagen zal er geëxperimenteerd worden met de opstelling. 

We eten hier in het ‘restaurant’ tussen de vliegen terwijl we naar de paardrijles kijken. De H’tjes vluchten snel naar binnen omdat er echt veel vliegen zijn. Jan en ik trotseren ze en zitten buiten. 

Deze avond is er hier een DJ. De muziek klinkt wel goed 😉, nu hopen dat het niet te lang duurt. 

A domani 😘

Dag 85: langs de Sile 🏞️

Malcontenta (Venezia) – Spresiano: 73,08 km

Gisterenavond kregen we nog even bezoek van een Duitse fietser aan onze tent. Altijd fijn om ervaringen te delen. 

‘s Morgensvroeg (rond 6u) worden we ‘gewekt’ door onweer en regen. Het wordt dus een natte tent opruimen…nooit echt leuk. 

We vertrekken rond 10u. Ondertussen is het aan het opklaren. 

We fietsen eerst door Mestre, een vrij grote voorstad van Venetië. In Mestre kan Hannes terug het boekje volgen 😀. We volgen nu ‘Midden-Europa deel 2’. 

Ik fiets graag door een stad, maar dit gaat meestal een beetje trager. Je kan minder doorrijden, je moet veel meer stoppen voor de rode lichten. Het duurt dus even voor we Mestre uit gefietst zijn. 

In Favaro Veneto doen we boodschappen en picknicken we aan…jaja…een speeltuin. De H’tjes amuseren zich met een glijbaan, de keitjes en een emmertje. 

Na de middag hebben we nog 50 km te doen. Het is warm, rond de 30 graden. We fietsen langs rustige weggetjes. We zien in de verte de Dolomieten verschijnen. 

De fietsweg loopt vaak langs de rivier de Sile. Dit is ook de route Venetië-München. Hannes kan weer pijltjes volgen. 

Sinds een goede week heeft Hannah een stok/tak mee. Plots valt die op de grond, onze principessa is in slaap gevallen. De ‘baas’ moet dus even, met veel tegenzin, voor dé stok zorgen. 

Langs de Sile moeten we een stukje over een houten wandelpad door een botenkerkhof rijden. Echt wel mooi. 

Ons water is op en we hebben dorst. In Casler eten we een ijsje om onze dorst te lessen 🤪. 

Een paar kilometers verder zijn we in Treviso. Dit is een mooie, gezellige stad. 

We rijden door tot aan de camping. Na een goede 73 kilometer arriveren we bij Terre Bio, een rustige camping met boomgaarden. We staan onder de kiwibomen 🥝. 

De H’tjes amuseren zich hier met een basketspel, ook Jan en ik wagen ons hieraan 🏀. Dolle pret. 

Als kampeerder kan je gebruik maken van een keuken, altijd leuk!

We drinken een fles prosecco van de plaatselijke boer, we zitten hier immers in de prosecco-regio ☺️. Het smaakt ☺️. 

De rits van onze binnentent is kapot. We moeten veel proberen om de tent goed dicht te krijgen, wat bij mij voor frustratie zorgt 😬.

Misschien passeren we morgen langs onze favoriete winkel…voor misschien wel een nieuwe tent. Jan zal eerst nog wat research doen. 
A domani 😘


Dag 84: Venezia 🌆

Een slow morning, alles op het gemak.

Rond 10u nemen we de bus naar Venetië. Het is maar een half uurtje tot aan de Piazzale Roma. 

We hebben een plannetje, een boekje én de baas mee, die zich ontpopt als een echte gids. We wandelen door de smalle straatjes en over de brugjes. We volgen de pijltjes naar Rialto San Marco en kijken naar de gondels. Venetië is toch echt wel een mooie stad. De H’tjes vinden het leuk. We passeren heel wat winkeltjes én gelateria’s. Een ijsje staat zeker op hun verlangslijstje vandaag. 

Het is vrij druk, maar in Venetië kan je ergens een straatje inslaan en geen kat meer tegenkomen (en ook voorhebben dat je vastloopt 🤪). 

Rond de middag zijn we op het San Marcoplein. Er was dit weekend een orkest en de overblijfselen staan er nog.

Je mag in Venetië niet overal eten. Dit merken we vrij snel. We zitten op een verhoogje en krijgen onmiddellijk de vriendelijke boodschap ergens anders te eten. Dit doen we aan de haven. In Venetië bestaat er blijkbaar op verschillende plaatsen een zitverbod. 

In de namiddag struinen we verder rond. We gaan nog enkele kerkjes binnen (het zijn er in totaal 19. En hoe mooi zijn die kerkjes) en eten uiteraard nog een ijsje. 

Gids Hannes en Google Maps leiden ons terug naar de bushalte. 

Het was de moeite om eens tot in Venetië te gaan. Me happy en de rest van the family ook. 

Het is vandaag een warme dag, bijna geen wolkje te bespeuren. 

De H’tjes en Jan duiken in het zwembad. Ik trek mij even terug onder een boom op mijn stoeltje. 

We eten vandaag echte Vlaamse kost, Hannes zijn lievelingseten: hamburger, patatjes en prei in tomatensaus. 

Onze muggenpreventie is al begonnen, maar het helpt precies niet zoveel. We zitten allemaal onder de muggenbeten. 

Morgen fietsen we een beetje verder. We rijden richting Slovenië, ons volgende land. We hebben wel nog wat dagen te gaan in Italië. 

A domani 😘

Blog van hannah 

Dingen die ik  leuk vind.

Afdalen vind ik leuk .

Klim🧗‍♂️ parcour vind ik superleuk !

Zwemmen 🏊‍♂️ is leuk .

Bellen met René.

Tv kijken .

Mama leest voor uit Harry Potter 1,2,3,4, omdat ze 5,6 en 7 niet wil voorlezen omdat ze die te eng vind en ik ga ze zelf lezen .

voetballen vind ik leuk

🥅 ⚽️ .       

Ik moet soms ook eens met het karretje helpen.  

Hannes is ook soms super stout.

✈️🐍🐿️😂😁😁😂😄🌽☺️🍇😬☺️😬😬🛥️😁🏜️🏣🏕️🗾🎇🗾🌌🏞️🏙️🌁🎇🌉🚵‍♀️🚵🚵‍♂️🚴‍♀️🚴🚴‍♂️🏆🥇🥈🥉🏅🎖️🏵️🎗️🎫🎟️🎪🤹‍♀️🤹🤹‍♂️🚀🚀🚀🚀🚀🚀🚀🚀🚀🚀🚀🚀🚀🚀🚀🚀🚀🛸🚀🛸🚀🛸🚀🛸🚀🛸🚀🛸🚀🛸🚀🛸🚀🛸🚀🛸🚀🛸🚀🛸🚀🦁🐯🦁🐯🦁🐯🦁🐯🦁🐯🦁🐯🦁🐯🦁🐯🦁🐯🦁🐯🦁🐯🦁🐯🦁🐯🦁🐯🦁🐯🇧🇪🇧🇪🇧🇪🇧🇪🇧🇪🇧🇪🇧🇪🇧🇪🇮🇹🇮🇹🇮🇹🇮🇹🇮🇹🇮🇹🇮🇹

Dag 83: fietsen met la principessa 👸

Saccolongo – Malcontenta (Venezia): 53,52 km

Gisterenavond zijn we terug de tenten moeten ‘invluchten’ door de muggen. 

Deze nacht was het heel warm, het koelde precies niet af. Deze morgen ziet het er bewolkt uit. We maken de fietsen klaar in ‘regenmodus’. 

We zijn vroeg klaar, dus vertrekken we vroeg, rond 9u30. O ja, we worden gewekt door de Pauw 🦚 en de hanen…kan gebeuren als je op een boerderij kampeert 🏕️.

De principessa (Hannah) zit de hele dag bij mij op de fiets. Het parcours is vlak tot aan de volgende camping. 

We rijden de hele ochtend op de dijk richting Padova. Er staat echter een heel vervelende wind. Mijn copiloot haar benen 🦵 hangen een beetje rond. Ik hoor heel wat mopjes uit haar moppenboek 🤪. 

Iets voor de middag komen we aan in Padova. Na de boodschappen eten we op een van de grootste pleinen van Europa, Prato della Valle. Er staan liefst 88 standbeelden!

Na het eten fietsen we door de stad. We brengen nog een bezoek aan de basiliek, toch wel een indrukwekkend gebouw. Padova is terug een gezellige stad, net als Vicenza en Verona. 

We fietsen verder richting Venetië. We volgen de hele tijd het Brentakanaal. We rijden door heel wat kleine steden met mooie villa’s. 

Vandaag zien we wat eekhoorns 🐿️ rondhuppelen. Gisteren hebben Hannes en ik een slang gezien: een zwarte die zeker 1 meter lang was 🐍. 

Net voor we aan de camping aankomen eten we nog een ijsje. 

De camping is een grote meevaller: zwembad, een bus die op een half uur in Venetië staat, Wc-papier 🧻, WiFi, rustig 😀. 

De H’tjes zwemmen, Jan doet boodschappen en ik neem een douche. 

We doen nog een was. Morgen hebben we terug versgewassen kleren. 

Ik koop nog een gids met wandelingen in Venetië. Ja, we hebben de knoop doorgehakt en brengen een blitsbezoek aan deze mooie stad. Lang geleden zijn Jan en ik hier al eens geweest. 

Deze avond krijgen we wat druppels 💧 over ons. Het mag hier anders wel wat afkoelen deze avond 🥵.

Ondertussen is de schoolvakantie echt begonnen. Ik wens mijn lieve collega’s een hele fijne, welverdiende vakantie toe. Mijn vakantie begint nu ook, mijn ouderschapsverlof zit er immers op😉. 

A domani 😘