Dag 87: 100 THB šŸ­šŸ¬

Na een heerlijke nachtrust is het chillen in de ochtend. Jan haalt ontbijt in de 7-eleven. Terwijl de Kampioenen opstaan, eten we in bed 🫣🤭. 

Er wordt behoorlijk wat tv gekeken deze morgen 🤭. Maar voor die ene keer mag het wel. 

Nadat de H’tjes hun schermtijd gehad hebben, maken we de zakken klaar. Die mogen hier blijven tot we naar het station šŸš‰ gaan. 

Jan regelt een grab. Er is een planā€¦šŸ˜€. In Hat Yai is er een groot park. In dat park is een kabelbaan. Dit is onze eerste bestemming. We zien een grote gouden Boeddha staan. En…hebben een prachtig uitzicht over de stad. Hat Yai is wel een grote stad. Er is een probleem met de elektriciteit dus werkt de kabelbaan 🚠 niet… jammer.Ā 

Er stopt juist een busje waarmee je blijkbaar gratis naar beneden kan. We maken daar dankbaar gebruik van.

Volgende bestemming is het Magic Museum. Er is een restaurant aan verbonden en daar vullen we onze magen. We zien al veel kinderen in de souveniershop. Ze zwaaien naar ons. Hannah is heel populair bij de Thai šŸ™ƒ. 

Na het eten gaan we naar het museum. Het is een museum waar je foto’s kan nemen bij allerlei achtergronden. Een app zorgt ervoor dat het beeld beweegt, maar dit werkt niet bij Jan en ik. Hannah is in haar nopjes. Ik moet veeeeeel foto’s nemen. Hannes daarentegen is een grote brompot…hij vindt dit vreselijk. Er zijn veel kinderen aanwezig. Er is een groep die met ons op de foto wil šŸ˜€. Onze foto voor het kerstkaartje is dan ook gemaakt šŸŽ„šŸŽ….Ā 

Na een goede drie kwartier is de kwelling voor Hannes afgelopen. Volgende bestemming…snookerpalace… jaja, je leest het goed. De jongens willen gaan snookeren.Ā 

We komen in een club terecht vol mannen die aan het spelen zijn. De H’tjes zijn verwonderd over de grootte van de snookertafel. Het is hun eerste ervaring met zo’n tafel. Ze amuseren zich te pletter!!

Na 2 uur snookeren is het tijd om te vertrekken. Er moet nog gewinkeld worden. Ik heb de H’tjes beloofd dat ze 100 THB mogen spenderen voor food op de trein. We springen de 7-eleven binnen en ze maken elk, heel doordacht, hun keuze. Daarna pikken we onze bagage op en stappen we naar het station. We slaan nog wat extra voorraad in en dan is het wachten tot de trein vertrekt.Ā 

Hannes bestelt nog een maaltijd. Het smaakt hem šŸ˜€. 

Rond 19u worden de bedden gemaakt. We kunnen binnenkort dus al gaan slapen. Da’s eigenlijk toch zalig: slapen en ondertussen een heel deel van Thailand doorkruisen.Ā 

Morgenochtend komen we aan in Bangkok. Daar zullen we de fietsen oppikken en gaan ontbijten. Jiha!

Tot morgen ā¤ļø!

Dag 86: The Golden Mermaid šŸ§œā€ā™€ļø (Singhanakhon – Hat Yai: 48,3 km)

Rond middernacht schiet ik plots wakker. Hannes is op wandel en doet de deur open. Ik spring uit bed. Ik glijd uit (over Hannah haar haai 🤭) gelukkig zonder ergā€¦šŸ«£. En Hannes gaat terug naar zijn bed. 

Rond kwart voor 8 word ik als laatste wakker. De rest is al aan het lezen. 

Stipt om 8u weerklinkt het Thaise volkslied door de boxen. Wat een grappig moment. Elke dag om 8u ā€˜s morgens en om 6u ā€˜s avonds spelen ze het volkslied op openbare plaatsen. Het leven valt hier de volle 2 minuten volledig stil. Vreemd dat we dit nu hier ook horen. Er worden hier vergaderingen georganiseerd en we denken dat dit de reden is waarom het volkslied weerklinkt. 

Het ontbijt is in buffetvorm, vooral met eieren en rijst. Dit is niet helemaal mijn ding, laat ons zeggen dat mijn maag dit niet zo goed kan verdragen in de vroege ochtend. Ik eet cornflakes op de kamer. 

Rond half 10 vertrekken we, onze laatste lange rit van de vakantieā€¦šŸ˜¢. 

Hannes wil graag langs het strand rijden, maar helaas lukt dit niet. 

We rijden langs de grote weg richting de ferry 🚢. Ze zien ons afkomen en we mogen gewoon doorrijden. Gratis op de overzet dus, de max toch šŸ˜€.Ā 

Het is slechts een goede 5 minuten naar de overkant. We (vooral Hannah en ik) willen de zeemeermin šŸ§œā€ā™€ļø. Een gelijkaardig standbeeld als in Kopenhagen. 

We denken dat we aan het standbeeld zijn, maar volgens Hannes zijn we aan een ander. En hij heeft gelijk, we zijn aan de ā€˜Great Serpent’. Hannes boos…hij moet straks nog eens naar een ā€˜stom beeld’ gaan kijken…tja…onze cultuurbarbaar 🤣.Ā 

Een paar kilometer verder zien we dan de Golden Mermaid. We doen een kleine fotoshoot en Hannes speelt in hetĀ Ā zand.Ā 

Dan moeten we echt wel nog wat fietsen. Het is misschien wel de laatste echte fietsdag en die kilometers gaan niet vanzelf hĆ© šŸ˜….Ā 

Na een korte stop in de favoriete winkel kunnen we echt verder. 

Na een kleine 30 kilometer vinden we langs de weg een restaurantje. De H’tjes eten noedels en Jan en ik fried Rice. Onderweg wordt er enthousiast geroepen en gezwaaid naar ons. Ik neem met heel veel plezier alle support in ontvangst. Het laat mijn medepassagier allemaal koud 🤨.

Ā 

We moeten nog een stukje langs de grote weg. Gelukkig stuurt de route ons na 6 kilometer van de drukke weg. Na een U-turn komen we bij een grote moskee šŸ•Œ. In dit stukje Thailand zien we een combinatie van tempels en moskeeĆ«n. Langs de kleinere baantjes komen we in Hat Yai, onze eindbestemming.Ā 

De bewolking neemt toe en plots, uit het niets, vallen dikke vette regendruppels uit de lucht. We moeten zowaar gaan schuilen voor een felle regenbui, hoelang is dat geleden. Het is van korte duur. We kunnen snel weer vertrekken. Wel bizar dat 1 kilometer verder de straat kurkdroog is.Ā 

We fietsen door de drukke stad naar het station. We hebben een missie. De fietsen kunnen niet mee op de slaaptrein, ze moeten mee met de cargo. Die cargo komt later aan in Bangkok dan de slaaptrein. Maar als we de fietsen vandaag al met de cargo zouden kunnen meegeven, kunnen we ze vrijdagochtend ophalen als wij met de nachttrein aankomen.Ā 

Voor 10 euro kunnen beide fietsen mee op de trein, yessss!

We halen de tassen van de fietsen en gaan te voet naar ons hotel šŸØ, het is dicht bij het station. We hebben opnieuw een familiekamer en terug een smart-tv…dus…Kampioenentijd šŸ˜‡. 

We gaan nog een ijsje eten. Deze keer een echt ijsje van bij een patisserie šŸ˜‹. Na nog een kampioenenaflevering (over de geboorte van Paulientje met bijhorende bevallingsvragen 🤣) gaan we gaan eten. We vinden hier een hippe bistro mĆ©t Belgische šŸ‡§šŸ‡ŖĀ Ā bieren. Spijtig genoeg vergeten ze Jan zijn pintje te brengen. Het eten is wat aan de pikante kant maar heel lekker.Ā Ā 

Na het eten volgt nog een kampioenenaflevering en dan is het tijd om te slapen. 

Morgen kunnen we alles op het gemak doen. We hoeven pas tegen 14u uitchecken en om 17u45 hebben we onze trein šŸšž. 

Er zijn hier wel enkele dingen om te doen, dit gaan we vanavond eens uitpluizen. Want wij hebben echt wel een plan nodig voor morgen 🫣🤭. 

Tot morgen ā¤ļø!

Dag 85: Dat het warm was 🄵 (Ranot – Singhanakhon: 69,4 km)

Na een goede nacht is het tijd voor ons ontbijt. We krijgen wat cake, maar ik houd het bij mijn cornflakes šŸ˜€. 

Na nog een aflevering van de kampioenen is het tijd om te vertrekken. Het is half 10. 

Vandaag zit Hannah nog eens bij mij. Dit gaat steeds gepaard met beloftes aan elkaar 🤭. 

Het is met de zijwind te doen. Dat valt nog mee! We fietsen hele stukken langs de zee 🌊. Af en toe moeten we naar de iets grotere baan parallel aan de zee. De weg ernaartoe is steeds tegen de wind in. Gelukkig zijn dit steeds korte stukjes. Het is ontzettend warm vandaag. Leve de bomen die aan de kant staan. Zo is er nog wat schaduw!

Tegen de middag zoeken we een restaurantje op aan zee. Het is eerste is gesloten. Bij het volgende hebben we meer geluk. Op aanraden van Kanitta bestellen we schrimp cake. Als je dit ooit eens kan eten, DOEN! KEIlekker!

Daarnaast bestellen we nog een scampi-en krabschotel met rijst. Als we een foto maken en ons inchecken, worden we beloond met gratis frietjes. Als dessertje krijgen de H’tjes nog een gratis portie šŸ˜€. Ze zijn content. 

Als we buitenkomen overvalt de hitte ons. Het fietsen zorgt voor een welgekomen windje. 

Deze middag fietsen we iets minder langs de zee. We rijden langs echte vissersdorpjes. Er wordt veel geroepen en we moeten veel terugzwaaien. Dat is vooral Hannah haar taak šŸ˜€. In een school zijn ze in deze warmte, in de platte zon, aan het volleyballen šŸ. Ze kunnen nog wat extra training gebruiken 🤭. 

Rond half 4 rijden we richting onze slaapplaats. De weg is ā€˜kapot’. We moeten met de fietsen zeulen door het zand. Jan en de H’tjes gaan een beetje verder op prospectie. Ze merken dat het een mission impossible wordt, dus terug naar de baan. Een beetje verder is er een echte weg šŸ˜€. Als we dichterbij de bungalows komen, zien ze er niet te fraai uit. Ik twijfel al… wanneer er geen water blijkt te zijn, keren we om. 

3 kilometer verder zijn er nog mogelijkheden. We stoppen aan een resort. Op Booking is de prijs vrij hoog. Maar we proberen toch. En we hebben geluk…voor 1700 THB hebben we een bungalow mĆ©t ontbijt voor 3 personen, moeder zal dan wel cornflakes eten in de kamer 🤭. Er is ook een swimmingpool. De fietsen kunnen aan de bungalow staan. De H’tjes worden gebracht met een autootje šŸ˜€, de profiteurs.Ā 

Zo snel ze kunnen gaan de kleren uit Ć©n de zwemkleren aan. We nemen met z’n allen een duik in het zwembad. Dat doet deugd na een bloedhete dag. 

We zijn wat lui en er zijn niet echt restaurantjes in de buurt dus eten we hier. 

Hannes heeft mĆ©eeeegaveel honger en hij moet het langste wachten op zijn eten. Ocharme…

En zijn geduld wordt echt op de proef gesteld. Ik krijg eerst mijn eten, 10 minuten later krijgt Jan zijn eten dat dan een stuk door Hannah wordt opgegeten. 20’ later is het Hannes’zijn beurt. In nog geen 5 minuten heeft hij alles opgegeten 🤣. 

Dan is het rusttijd. Jan en Hannah doen wat denkwerk, Jan zijn sudoku’s en Hannah binaire puzzels. Hannes houdt zich bezig met een fietsroute uit te stippelen voor onze volgende reis en ik schrijf de blog. Hannes en Hannah lezen die blogs ook. Zij vinden vaak nog typfoutjes. Mijn excuses voor alle foutjes…ik typ dat elke avond op mijn gsm en Jan leest na… maar blijkbaar niet zo aandachtig 🤣. Hij zal wat vermoeid zijn van al het fietsen 🤣🤣🤣. 

Morgen is onze laatste echte fietsdag met als bestemming Hat Yai. Hier nemen we donderdag de nachttrein naar Bangkok. Ik moet jullie niet vertellen dat er een paar reisgenoten hier naar uitkijken 🤭. 

Tot morgen ā¤ļø!!

Dag 84: De vliegende fietsers šŸš“ā€ā™‚ļø (Khuan Khanun – Ranot: 52,1 km)

Rond een uur of 8 zijn we allemaal wakker. Gisterenavond was er wel nog wat lawaai in het resort. Er waren opvallend veel kinderen aanwezig. 

Het is blijkbaar de verjaardag van de Koning van Thailand, dus een feestdag. Niet dat je er hier veel van merkt. De meeste winkels zijn open, er wordt gewerkt aan de weg…

Het ontbijt is inbegrepen bij onze overnachting. Hannes is een blij ei 🤭. Het is een soort van buffet met uitsluitend Thais eten: rijst en noedels. Hannah gaat terug naar de kamer om cornflakes te eten. Met lange tanden eet ik wat rijst (er zitten zelfs stukjes worst in)…

Rond half 10 zijn we vertrekkensklaar. De wind šŸ’Ø is ons gunstig gezind. We vliegen vooruit. Ons uitzicht is helemaal anders dan de voorbij weken. De bergen hebben plaatsgemaakt voor Thaise ā€˜polders’ šŸ˜€. 

Na 25 km rijden we door de Bourgoyen in het 10-voud. We rijden over een gigantisch lange brug over het natuurpark. Echt mooi!! Enige nadeel. Onze drankvoorraad is op… even doorbijten…

Na de lange brug zijn er wegenwerken. We rijden precies terug in Laos; veel aarde en zand. Het duurt gelukkig niet zo lang.

Eindelijk komen we een winkeltje tegen met fris water šŸ’¦. We rijden nog een beetje verder. Na een goed 45!! km komen we een restaurantje tegen. Jan en de H’tjes bestellen rijst met varkensvlees of scampi’s. Vandaag zitten er helaas geen groentjes in de rijst. Het smaakt dus nogal droog. Ik bestel een Pad Thai. Dit smaakt altijd. Ik heb echter niet zoveel honger. Mijn ontbijt is nog nog goed verteerd. Het ligt al de hele ochtend op mijn maag.Ā 

Na het eten moeten we beslissen wat er nog gebeurt vandaag. Aangezien het nog maar 6 km is naar onze slaapplaats kunnen we beslissen om nog wat verder te fietsen. Na veel wikken en wegen besluiten we om naar die slaapplaats te gaan. Die is dicht bij de zee 🌊. 

In de 7-eleven kopen we wat om te sneukelen en ontbijt. 

En dan zien we de zee terug. We slaan rechtsaf en plots wordt het fietsen lastiger. Nu hebben we de wind tegen. Dat wordt de volgende dagen zweten (en niet alleen van de warmte).Ā 

Na enkele kilometers komen we aan op onze slaapplaats. Vandaag een hele ruime familiekamer mĆ©t smart-tv 🫣. Het eerste anderhalf uur mogen we kijken naar… De Kampioenen…

Gelukkig valt het de H’tjes plots te binnen dat we aan het strand zitten. Terwijl Hannes en Hannah aan het strand spelen kunnen Jan en ik rustig op de rotsen zitten. De H’tjes hebben veel plezier. Ze willen dan in zee, maar de locals waarschuwen ons voor kwallen 🪼. Iets dieper in het water zouden er heel veel zitten.Ā 

Na een goede douche gaan we naar een plaatselijk restaurantje om te eten.Ā 

Na een aflevering van FC De Kampioenen kruipen we in ons bedje. 

Morgen nog een dagje langs de zee fietsen. 

Tot morgen ā¤ļø!

Dag 83: Springen van de waterval šŸ’¦ (Khlong Pang – Khuan Khanun: 64,9 km)

Hannah en Jan slapen samen en Hannes en ik. Hannes en ik kruipen onder het muskietennet. We slapen allemaal goed. Rond kwart voor 8 gaan Hannes en ik naar het andere huisje waar Hannah nog slaapt. Hoe langer de vakantie duurt, hoe langer ze slaapt šŸ˜€.  

Zodra Hannes zijn ontbijt op is, gaat hij op de ….rarara…pedalo. We zullen die jongen eens een bootje moeten kopen. Wanneer zijn zus erbij komt is het plezier gedaan 🫣. Tijd om te vertrekken.Ā 

Rond 9u zijn we weg. Er moeten nog enkele foto’s genomen worden…met een boze Hannah šŸ˜…. En dan kunnen we echt vertrekken. 

Na 5 km moeten we terug stoppen. Um, een vrouw die ons passeert, wil graag een foto. Na een nieuwe shoot fietsen we verder. 

Er passeren heel wat ā€˜boeren’ met hun versierde buffel. Het is eens iets anders dan met de hond op stap gaan.Ā 

We zien een beetje verder een arena. Er zal daar dus een of andere wedstrijd plaatsvinden. 

Het eerste deel van het parcours is door de bossen. Weinig huizen, weinig winkeltjes… de weg begint bergop te gaan. DĆ© beklimming wordt gestart. Uiteraard zijn de 8% borden terug aanwezig 🤭. De klimpassage valt behoorlijk mee. Blij dat het zwaarste achter de rug… NOT… plots komt er onverwacht een supersteil stuk aan (uiteraard aan 8% 🤭). Het is op de tanden bijten. Met een kleine rustpauze geraken we boven. Er volgen nog enkele gemene knikjes tot aan een waterval.Ā 

We moeten een kleine beetje toegang betalen. Maar hoe leuk is het daar!!! Als kers op de taart springen Jan en de H’tjes van de waterval naar beneden.Ā 

Na deze onverwachte geweldige tussenstop rijden we nog een beetje verder om te eten. Het is een restaurantje met een view over het meer. Als dessertje krijgen de H’tjes een bolletje ijs. En dan moeten we echt terug verder. We hebben nog wel wat kilometers voor de boeg.Ā 

Het gaat nog steeds op en neer. We dalen gelukkig veel meer dan we moeten ā€˜klimmen’. 

Met nog 16 kilometer te gaan is het zwaarste stuk achter de rug. We pauzeren even om het water bij te vullen en wat energie bij te tanken. De winkelmevrouw geeft ons wat fruit. Iets nieuws voor ons … langsat (longkong). Vooral in het zuiden van Thailand te verkrijgen tijdens het regenseizoen. Terug een nieuwe, lekkere fruitsoort ontdekt.Ā 

De laatste kilometers gaan heel vlot. Af en toe spartelt de wind wat tegen. Die is vaak in ons nadeel geweest vandaag. 

Rond 16u arriveren we in ons resort van de dag. Jan heeft weer gescoord: er is een smart-tv Ć©n een zwembad mĆ©t glijbaan. Hannes is dan weer content dat het ontbijt inbegrepen is. Na een goede douche merk ik dat ik m&m’s vergeten ben in de winkel. Ik mis dus vandaag mijn chocolaatje 😱. 

O ja, die douche hier…supergoede douche maar weer zo onlogisch. Je komt de badkamer binnen. Je komt eerst de douche 🚿 tegen, daarachter het toilet 🚽. Dus na de douche moet je door het nat naar het toilet šŸ’ā€ā™€ļø. 

Het weer was goed vandaag. Weinig zon, veel wolken… niet te warm. 

Terwijl de H’tjes in het zwembad spelen (ik kan ze horen tot aan onze kamer 🫣) rusten Jan en ik wat uit.Ā 

We kunnen eten in het resort, dus doen we dit ook. Jan bestelt iets pikants, maar vraagt om het minder pikant te maken. De kindjes en ik hebben toch veel plezier in het kijken naar hoe Jan eet…het is echt wel pikant blijkbaar 🤣. 

We hebben een smart-tv dus moet ik weer naar een aantal afleveringen van de kampioenen kijken šŸ¤£šŸ’ā€ā™€ļø. 

Morgen fietsen we terug naar de kust. Nu volgen nog een paar vlakke etappes. Hopelijk is de wind ons een beetje gunstig gezind šŸ™.

Tot morgenā¤ļø!

Dag 82: De eendjespedalo 🐤 (Lam Thap – Khlong Pang: 45,40Ā Ā km)

In de ochtend doen we van ā€˜slow morning’. De H’tjes zijn tussen half 8 en 8 uur in onze kamer. Er wordt eerst wat gelezen en dan gaan we naar de ā€˜ontbijtzaal’. Toastbrood en confituur zijn gratis. Dit is dan ook het ontbijt van de H’tjes. Jan kiest voor yoghurt met granola en ik voor Frosties. 

Rond kwart voor 10 zitten we op de fiets. Er volgt snel een eerste rustpauze…ik ben mij vergeten insmeren 🫣. Mijn co-piloot vindt het alvast niet zo fijn dat we na 3 km al moeten stoppen. Na 10 km volgt al een tweede tussenstop…plaspauze voor moeder. Voor zoonlief een teken om eens goed met zijn ogen te draaien en heel hard te zuchten…mijn emmertje loopt even over dus word ik heel boos 😔. Ja, dit gebeurt ook tijdens onze vakantie. Leven met z’n vieren 7 op 7, 24u op 24u is niet altijd gemakkelijk. 

We fietsen verder op een vrije drukke baan. Er zijn hier geen mogelijkheden om de rust wat meer op te zoeken.Ā 

Tijdens de koekjespauze worden de fietsen heel aandachtig bestudeerd. Een Pino hebben ze hier nog niet vaak gezien. 

De route loopt heuvelachtig, maar er zijn meer meters naar beneden dan naar boven, klinkt toch positief hƩ?

Net voor de middag wordt de baan terug breder, dan weet je dat er een stad nadert. Daar wordt onze voorraad water bijgevuld. 

Enkele kilometers verder eten we in een restaurantje aan de weg. Het communiceren is met handen en voeten, met aanwijzen en Google Translate, maar we krijgen allemaal een bord met eten Ć©n het is lekker. De mevrouw is zot van Hannah. Ze wil Hannah aanraken en kijken naar haar. Wanneer we vertrekken wil ze nog een foto met ons gezin en daarna met de kindjes apart. Hannes vindt het vreselijk…hij moet zelfs lachen 🤭. Maar hij overleeft de shoot.Ā 

In de namiddag komt Hannah bij mij fietsen. Zo heb ik de hele namiddag gebabbel bij mij šŸ˜…. Het is niet meer zo ver. Net voor we naar ons resort afslaan, eten de H’tjes een ijsje. We doen onze boodschappen voor morgenochtend en rijden dan door.Ā 

We slapen in een soort van hutjes. De douche en het toilet is buiten. Het is wel heel gezellig. 

Er is een zwembad. Daarnaast kan je op een eendjespedalo, is er een kajak, kan je een ritje in een koets maken… er is hier wel wat te beleven. 

Na het zwemmen gaan de H’tjes met de pedalo op het water.Ā 

Hannes wil nog kajakken, maar ze zijn de padel kwijt 🫣.  Dus gaat hij nog wat rondjes varen op de pedalo. 

De rest leest wat of lost (of probeert) een sudoku op te lossen. 

Er komt hier wel nog wat volk langs. Er kan hier zelfs gegeten worden. Daar maken we dankbaar gebruik van. Zo hoeven we niet meer te fietsen 🫣. Er is zelfs een live-optreden. 

Hannah maakt nog wat vriendjes in het zwembad en Hannes…die zit onmiddellijk na het eten weer op de pedalo. 

Al snel is het weer bedtijd. 🄱 

Morgen staat nog een pittige etappe op de planning. 60 kilometer met redelijk wat hoogtemeters. Het zullen de laatste zijn. De volgende 3 dagen rijden we 150 km langs de kust, en is het plat. 

Maar eerst goed uitrusten voor morgen. 

Slaapwel ā¤ļø!