Merida – Miajadas: 59,93 km
Er lopen op de campings veel katten vrij rond. En… deze nacht had er eentje plezier in om telkens naar onze tent te komen. Grrrrr…
Deze ochtend was het een beetje spannend. Jan vertrok tijdig om tegen 10u bij de fietsenmaker te zijn.
Ondertussen had ik een examen. Ik moest voor de eerste keer, ALLEEN, alles in de zakken steken én vooral…de tenten opruimen. Na wat zoeken en prutsen is het toch gelukt. Proud of myself 😜.
Ik had de H’tjes net aan het werk gezet voor school toen Jan belde met het nieuws dat zijn fiets hersteld was. Er moest een kabeltje vervangen worden. Klein feestje 🥳, we kunnen terug verder!
Rond 11u10 kunnen we vertrekken richting Miajadas. We passeren vandaag heel weinig stadjes of dorpjes. Er wordt terug warmer weer voorspeld, rond de 28 graden.
Tegen de middag zijn we in San Pedro de Merida. We picknicken aan een nieuwe speeltuin met uiteraard enkel interesse voor de fitnesstoestellen.
Daarnaast is ook een weegbrug. Jan staat erop en volgens het briefje dat eruit komt zou alles samen 220kg wegen. Bij Hannes en ik marcheerde het spel niet meer. Hannes heel ongelukkig maar we proberen het nog eens ergens anders opnieuw.
‘s Ochtends staat het zwaardere deel van de rit op het programma. In de namiddag is het vooral fietsen langs het Canal de Orellana. Er staat heel weinig water in het kanaal. Net voor we langs het kanaal komen moeten we door de schapen fietsen. Een hele kudde loopt voor ons. Met onze fietsbellen geraken we er doorheen 😉.
Het is hier heel droog. De temperatuur zijn hier ook te warm voor de tijd van het jaar. De rest van de week zal het dagelijks kwik boven de 30 graden stijgen.
‘s Middags is het interessant om de fietsen. We kunnen naast elkaar fietsen, dat is altijd gezellig 😇.
Hannes helpt Hannah met haar tafels. Het is zelfs met oefenen tegen de tijd en met punten.
Daarna zijn ze bezig dat ze een winkel willen beginnen. Ik ben eens benieuwd. Eerst was het één met voedingswaren maar een uur later was het een speelgoedwinkel met cafetaria erbij. 😜
Voor ons is het ondertussen puffen en zweten. Onze watervoorraad gaat er snel door en we moeten nog wel wat kilometers afhaspelen.
Plots verschijnt er uit het niets een bar/restaurant. Precies een oase in de woestijn. We stoppen en drinken er iets. De H’tjes eten nog een smartie-ijsje. We zijn voldoende gewapend voor de laatste 15 km. Vroeger was daar een camping, jammer genoeg bestaat die niet meer.
Vandaag slapen we in een hostel in Miajadas. En…een primeur…er spreekt iemand Engels 😉. Lief, ik had in Vilvoorde beter samen met jou wat meer Spaans geoefend 😉.
Aangezien we nu nog geen warm eten kunnen eten, gaan we in de winkel iets halen.
Straks bekijken we de rit voor morgen. Er zijn hier heel weinig campings in de buurt dus ik ben benieuwd waar we morgen zullen slapen 😴.
Buenas noches!