La Almunia de Doña Godina – Zaragoza: 65 km
Deze ochtend is Hannah al vroeg wakker…dat belooft 😬!
De ogen zijn nog niet helemaal open of de H’tjes vliegen elkaar weer in de haren. Ze kunnen niet met elkaar maar ook niet zonder. We eten snel iets op onze kamer en vertrekken (op de fiets kunnen ze niet zo goed ruzie maken 🤪).
In de Dia, naast het hotel, halen we boodschappen voor vandaag. De H’tjes krijgen nog een donut 🍩 én een verse fruitsap, ze worden veel te veel verwend 🫣.
Dan kunnen we echt vertrekken. Het belooft pittig te worden. De eerst 40 km moeten tegen de wind gefietst worden, daarna maken we een bocht en zou de wind meer in ons voordeel moeten zijn.
We rijden La Almunia de Doña Godina uit en het is onmiddellijk beuken tegen de wind. Ik moet soms stoppen omdat ik het gevoel heb dat we omver geblazen worden. Ik ben toch wat minder op mijn gemak. Jan trekt zich daar precies niet veel van aan 🫣. In Épila eten we een fruitje. Van het uitzicht heb ik nog niet veel kunnen genieten.
Na de pauze gaat het precies wat beter. We worden wat beschermd door de rotsen.
In het dal van de Jalón (een rivier) zien we verschillende ‘huizen’ in de rotsen. Er staat een foto in ons routeboekje. Hannah kreeg de opdracht om de foto te zoeken. En…ze vindt die uiteraard 🤩.
We vinden een leuk plekje om te picknicken in Urrea de Jalón. De kindjes eten al fietsend 🤪. Ze fietsen nog niet genoeg.
Na de middag wil Hannah een dutje doen als de ‘wedstrijd’ rond de gele auto met Jan even wordt gepauzeerd 😀. Dus het eerste uurtje na de middag is rustig. Hannah slaapt en Hannes helpt mee met de route aan te duiden. Het blijft nog steeds beuken tegen de wind. Zou je geloven dat dit vermoeiender is dan klimmen?
Rond 14u30 zien we EINDELIJK Alagón. We fietsen niet door het stadje, maar het is onzen draai, het kantelpunt. Ik voel de wind meer in ons voordeel waaien. Mijn benen zijn echter al volledig choco. Het is van daar nog 20 km harken en bijten bij mij. We passeren de luchthaven van Zaragoza via het fietspad langs het Canal Imperial de Aragón.
Wij zijn er bijna 😅! Rond 16u draaien we de camping op. Vanaf nu begint de rust voor de beentjes. Jan en ik zetten de tenten op. Ondertussen is Hannah terug aan het voetballen en bestudeert Hannes de route voor de volgende weken.
We eten echte boerenkost: worst met appelmoes. Alle kindjes content ☺️.
Jan is nu de Decathlon gaan leegkopen. Die is nog open tot 22u!
Ik lig in mijn slaapzak op een matje buiten. Het zonnetje schijnt, maar de wind blijft sjette geven 💨.
Morgen gaan we eens rondkijken in Zaragoza.
Nog een weetje: volgens Jan zijn statistieken hebben we de eerst maand 1310 km gefietst.
Adiós 😘