Dag 91: zweten 🥵 

Kobarid – Koritnica: 38,23 km

Deze ochtend tonen onze Belgische buren dat ze het kampeerconcept niet helemaal beet hebben. Om 7u30 maken ze, met heel veel lawaai, hun tent leeg 😬. Wij wakker, iedereen wakker lijkt hun leuze wel. Enkel de H’tjes blijven slapen. Die zijn echt moe. 

Het belooft een warme dag te worden. Volgens de routeplanner staan er iets meer dan 600 hoogtemeters op het programma. Voor een gemiddelde wielertoerist is dit niet veel, maar met onze fietsen én bagage, kan dit wel tellen. 

We krijgen bij de afrekening van de camping nog korting omdat we met de fiets zijn, top idee!

De eerste 10 kilometer gaan we vooral bergaf. Vanaf Volarje is het een golvend parcours. 

Net voor Tolmin stoppen we even om de parapenters te zien landen. Dit is heel populair in deze regio (en ik veronderstel in de rest van Slovenië ook). 

In Tolmin moet we boodschappen doen voor deze middag, deze avond én morgenochtend. We passeren wel nog gehuchtjes maar geen winkels meer. Deze keer is het de Hofer (oftewel den Aldi van bij ons 😀). Deze is niet goedgekeurd door de H’tjes omwille van de afwezigheid van kinderchocolaatjes én danettejes. Ja, I know, ze zijn rotverwend. Maar…ze hebben wel aquarius. Dus onze meid is content. Hannes is dan weer malcontent want zijn smoothie is 150 ml minder dan het drankje van Hannah. Waarschijnlijk heel herkenbaar bij sommigen 😬🤭? Maar om het positief te bekijken, zo leren zo wel snel rekenen met ml en zo 😂. 

Om de Hofer te bereiken gaan we bijna een kilometer bergaf, dit wil zeggen, om terug op de route te geraken, 1 km bergop. 

We fietsen nog even verder vooraleer we picknicken. 

We vinden een plekje langs de weg in de schaduw. Het is ondertussen echt warm. De H’tjes vinden een wegje naar de rivier en amuseren zich met keien in het water gooien. We moeten nog even omhoog tot aan de camping. 

In het begin gaat het gestaag omhoog. Ik ben al goed aan het zweten. Vanaf Kneza worden de stijgingspercentage hoger. Als het met haarspeldbochten omhoog begint te gaan, weet je dat het vrij steil is. Achter ons moet een fietser afstappen. Wij blijven op de fiets, maar het zweet gutst van ons lichaam. 

We moeten even stoppen. Voor de eerst keer deze vakantie ziet Jan echt sterretjes. Na een kleine onderbreking fietsen we verder. Het zwaarste stuk hebben we dan achter de rug. 

Wanneer we de afdaling inzetten passeren we een café waar we een ijsje kunnen eten. Uiteraard laten we dit niet aan ons voorbij gaan. 

Na de break is het nog 1,4 km tot aan de camping. 

Aangekomen op de camping zien we een Frans gezin dat ook met een soort van pino op vakantie is. Het is trouwens een hele fijne camping. Het is hier niet zo toeristisch. En er is de rivier waar er in kan gezwommen worden. Er zijn wel heel wat fietsers hier, waarschijnlijk is dit een goede tussenstop voor de rest van de klim. 

Morgen moet er immers echt geklommen worden. We gaan naar de 1000 meter. Maar… na 10 km is er een trein die ons aan de andere kant van de berg kan brengen. We overwegen om dit te doen. Het laatste stuk van de klim is met verschillende stukken van 9 en 10 procent. Morgen wordt heet terug warm, we moeten niet zot doen. 

Als we de trein nemen, wijzigt onze route een beetje. Dan gaan we morgen naar het toeristische Bled. 

Ik ga nu voorlezen. En Jan…die zal eens met de belastingen beginnen. Tja…ook op vakantie moet dit gebeuren…

Se vidiva jutri 😘