Na een rustdag gisteren waren de batterijen terug opgeladen (of zou het toch zo moeten zijn 😉). Deze ochtend klonken de eerste kreten rond 7u15 uit de tent van onze lieverdjes…na ja…deze ochtend waren het eerder duiveltjes 👿
Het is vandaag ook de verjaardag van Jan. Gisteren had ik samen met de kindjes wat raadseltjes gemaakt. Wanneer Jan de code had gevonden mocht hij zijn kaartje openmaken. De kindjes hadden er alvast veel plezier…En Jan heeft de code gevonden 😉.
Rond 9u45 waren we klaar om te fietsen. We kregen onmiddellijk een steile klim voorgeschoteld. We geraakten allemaal goed boven. In Florenville deden we boodschappen voor de middag. ‘s Middags eten we meestal brood met beleg. Af en toe eens sandwichen op vraag van vooral Hannah. Deze middag waren het sandwichen 😀.
In Florenville vertelde een man hoe we het best naar Chassepierre zouden rijden. We volgden zijn advies. We reden langs een prachtige route. We zitten hier echt in een mooi stukje van België. We flirtten de hele tijd met de Franse grens. Vanuit Chassepierre reden we langs rustige wegen tot op de Ravel. Daar vlamden we bergaf. Ik gebruikte zelfs mijn grote plateau 🚲.
We vonden daar een picknickbankje om te eten. We ontmoetten daar nog een andere fietser. Jan praatte wat bij over de te volgen route. Wij zouden deze avond normaal in m’n Sedan overnachten, maar blijkbaar is dit een camping voor mobilhomes en niet voor trekkers. Hij raadde ons een camping aan in Douzy met een trekkersveld én een meer én speelplein voor kindjes. Ideaal dus voor ons 😀.
Na de middag fietsten we verder en plots….zaten we in Frankrijk. Ik vind het altijd jammer dat we een grens over fietsen zonder te merken dat we in een ander land zijn. We merkten dat we in La France waren omdat de verkeersborden en wegmarkeringen anders zijn. We fietsten hier door de wondermooie Ardennen. Schitterende uitzichten!! Wat we wel hadden vandaag was veel wind…tegenwind. Het was soms wel een stampen.
Rond 14u15 arriveerden we op onze camping bij het meer. We mogen jammergenoeg niet zwemmen door een bacterie in het water. Hannes vroeg om te minigolfen. Aan Hannes’techniek is er nog wat werk. Maar hij telde zeer plichtsbewust zijn aantal slagbeurten. Hannah haar stick en balletje vlogen snel de lucht in. Uiteindelijk won ik de battle 😀…eens een winnaar, altijd een winnaar hé 😉.
De kindjes konden zich daarna uitleven op de springkastelen. Hannah kon haar overtollige energie kwijt 😀…het was nodig.
Deze avond moesten we het eten uit onze mond sparen. De H’tjes hebben gegeten…niet normaal.
We proberen een nieuwe slaapstrategie uit…Hannah is doodmoe…zij vliegt als eerste de tent in. Hannes is daarnet, 20 minuten later, in de tent gekropen. En…voorlopig is het stil 🤫. Laat ons hopen 🤞.
Morgen starten we aan de Maasroute. Dit schijnt een prachtige route te zijn. We volgen die route tot in Namen.
Nu ga ik nog een beetje verder lezen… 📖
Geniet er nog van. Vindt het steeds leuk om te lezen dat alles goed verloopt. Grt