We zaten gisteren op een geweldige camping. Dit was ons besluit op de fiets. Het was rustig, een trekkersveld mét overdekte plaats. In de overdekte plaats waren bankjes en stopcontacten om elektrische apparaten op te laden. Wij laden meestal onze gsm’s op, de batterijen voor de gps en onze powerbank.
‘s Morgens maakte ik kennis met onze buurvrouw. Zij zijn een gezin met 2 kinderen en trekken ook rond met de fiets. Altijd leuk om ervaringen te wisselen.
Rond 9u40 vertrok de trein. Van Douzy reden we naar Remilly-Aillicourt om daar Maasfietsroute op te rijden. We reden de hele tijd over een breed fietspad. De weg wordt goed aangeduid. Wij rijden richting het Noorden. Regelmatig worden de afstanden naar het volgend dorpje/stadje aangegeven. Daar hou ik wel van. Aangezien ik mijn kilometerteller ben vergeten (net als mijn lange broek…) kan ik de afstanden moeilijk inschatten. En zo lukt dit wel 😀.
We passeren veel sluizen, maar…geen boten. Grote ontgoocheling bij Hannes. Onderweg was Hannes terug de vragensteller. Hannah zong de hele tijd een liedje van Jip en Janneke; iets over ‘lelijk weer’. Ze werd het woord ‘lelijk’ nog eens extra uitgelegd vandaag. We kronkelden verder langs de Maas tot we in Charleville-Mézières arriveerden.
Daar gingen we op restaurant voor Jan zijn verjaardag. H’tjes waren supercontent. We kregen daar nog een ticket voor een gratis ritje op de draaimolen…weerom feest. Elke dag vragen de kids wat we gaan doen. Elke dag antwoord ik dat de dag vol verrassingen zit…zo ook het ritje op de draaimolen.
In de namiddag vlogen we verder langs de Maas. Het is plat, lichtjes bergaf, maar wel tegen de wind. Het uitzicht is echt mooi. Het doet Jan een beetje denken aan de fietsroute langs de Moesel. In plaats van de wijngaarden zijn er bossen langs de weg. Af en toe passeren we een mooi stadje, echt plezant. Ook de eerste boot in de sluis wordt gespot. Daar moeten we uiteraard naar kijken.
In Monthermé beslissen we onze tent op te slaan. Een mooie camping aan de oevers van de Maas.
Hannah mag met Jan boodschappen doen. Hannes geniet van zijn mama-tijd. We spelen Ridderslag en Uno. Wanneer de boodschappers terug zijn, spelen we met z’n allen nog eens Uno.
Deze avond eten we hotdogs. Dat smaakt altijd. En na een verkwikkende douche en een hoofdstuk uit Sjakie en de Chocoladefabriek is het tijd om te slapen voor de H’tjes. Hannah eerst, daarna volgt Hannes…onze nieuwe strategie, remember gisteren. Vandaag werkte die niet. Hannah deed immers haar stinkende best om wakker te blijven en ze is daarin geslaagd. Na nog een half uur batteren is het nu stil.
Morgen volgen we de Maas verder. We verwachten morgen rond de grens te kamperen. Als we vliegen zoals vandaag zou dit wel eens moeten lukken. Duimen voor goed weer deze nacht en morgen!!!