Aftellen en toch een beetje afscheid nemen.

De voorbije week en deze week staan een beetje in het teken van afscheid nemen. Toch een beetje raar…

Vorige week donderdag was voor Hannah de laatste dag met haar juf Eveline (op vrijdag werkt de juf niet). Alle kindjes kregen popcorn. Hannah is diegene die haar vriendjes het meest zal missen. Maar deze week komen er nog een paar ons huis op stelten zetten :).

Hannes vierde vrijdag zijn afscheid maar ook zijn verjaardag. Op 14 april wordt onze jongeman immers 9 jaar. Hannes had snoepjes mee voor zijn verjaardag en wou zelf pannenkoeken bakken in de klas met de juf als afscheid. Juf Celine had een drukke namiddag, maar Hannes vond het geweldig. Bedankt juf Celine! Hij kreeg ook een mini-boekje mee voor de momenten waarop hij het eens moeilijk zou hebben. Nu ja, Hannes wou zijn boekje al lezen want hij zal het toch niet moeilijk hebben…hij zal niemand missen beweert hij. We zullen nog wel zien :-).

Vrijdag was ook voor mij mijn laaste schooldag. Het was een superleuke dag met mijn klas. Het was er eentje om in te kaderen :-). Bedankt lieve leerlingen van 5C. Ik zal jullie toch wel missen hoor!!

Om de vakantie in te zetten was er een drink met de collega’s. Van hen kreeg ik wat brieven mee voor onderweg, voor de moeilijke momentjes. Ja, volgens Hannes zal ik dag 1 al wenen omdat ik hen mis 🙂 en zal ik die brieven al nodig hebben.

Jan heeft ook zijn laatste werkdag gehad. Deze week volgt nog een drink om zijn congé in te zetten.

Zaterdag was er een gezellig samenzijn met de familie. Enerzijds om Hannes zijn verjaardag te vieren en anderzijds om toch een beetje afscheid te nemen.

Ik krijg heel vaak de vraag of we er klaar voor zijn… Wel, in mijn hoofd zal ik er klaar voor zijn als we op het vliegtuig zitten, denk ik. Het is nu vooral alle materiaal bijeenzoeken, kleren klaarleggen, zakken beginnen maken… En ons huis kuisen. Gelukkig krijg ik deze week nog wat hulp van de allerliefste Nathalie. Tussendoor is er hier speelstraat en moet er nog een verjaardagsfeestje georganiseerd worden. Er komen ook nog wat vriendjes spelen en mijn lief metekind Olivia blijft logeren. En om het nog wat spannender te maken, heeft Jan nog een tripje georganiseerd om zondag op een kasseistrook naar de helleklassieker te gaan kijken. Wij (lees: Jan) staan jaarlijks op strook 9 in Mons-en-Pévèle op zo’n 50 km van de meet.

Dus of ik er klaar voor ben…nog niet helemaal dus :-). Wat ik wel al weet is dat het zonnetje schijnt in Lissabon en dat het boven de 20 graden is… sounds good :-).