Author: Anke

Dag 25: Trier – Oostakker (fiets-trein-fiets)

We hebben een vrij rustige nacht. Er is hier wel heel veel omgevingslawaai: auto’s, schepen, vanaf 5u de kerkklokken 🔔. 

Om half 8 vertrekt Jan naar de winkel om boodschappen te doen om deze reisdag te overleven. Voldoende eten meehebben is belangrijk, zeker met de kindjes. 

Alle bagage is bijna op de fiets als Hannes wakker wordt. Hij was precies moe 😴. We kunnen vroeg vertrekken, rond 9u10.

 

We fietsen door naar de Hauptbahnhof. Gelukkig zien we niet veel politie want onze voorligger (de Pino van Jan en Hannah) heeft moeite met het volgen van de verkeersregels. Hannes en ik blijven dus even achter… Onze eigen politieman 👮 raadt Jan aan om eens naar de oor-en oogarts te gaan 🤪. 

We zijn op tijd aan het station om de trein van 9u38 naar Luxemburg 🇱🇺 te nemen. We kunnen gemakkelijk inrijden met de fiets. 45’ later zijn we op onze bestemming. Met de lift geraken we gemakkelijk op het juist perron. Nu moeten we de trein naar Luik nemen. We hebben geluk. Hij staat ruim op tijd klaar, we kunnen dus gemakkelijk in de trein. Ook hier terug een trein waar we kunnen inrijden. Hier moeten we ons wel een tijdje bezighouden: iets meer dan 2 uur. Wat doen we dan? Eten, piekezot spelen, naar buiten kijken en luchtjes scheppen (Hannes), lezen, puntjes verbinden, woordzoeker maken, slapen… de H’tjes zijn superflink 🤩. 

Onze aansluiting in Luik naar Gent missen we net. We zien de trein voor onze neus wegrijden. Het is een kleine onderneming om de fietsen naar een ander perron te krijgen. De liften zijn kapot dus moeten de fietsen op de roltrappen. Gelukkig zijn er nog roltrappen 😜. Jan brengt die probleemloos van het ene perron naar het andere. We moeten wel een uur wachten, dit is wel wat minder. De verveling begint toe te slaan bij de H’tjes. Maar ze blijven hun best doen. Hangt een restaurantbezoek dan toch in de lucht? ☺️

We moeten op het einde nog eens van spoor veranderen 🫣. Maar we geraken op de trein naar Gent 😅. Helaas werkt de airco niet…het is dus bakken. 

Rond half 5 arriveren we netjes op tijd in Gent Sint-Pieters. Wanneer we met de lift beneden komen, wacht een Younes ons op. Hij is VTM-journalist en wil graag een kleine reportage maken over fietsvakanties. We maken wat kennis met elkaar. De H’tjes eten ondertussen een ijsje. Hij komt mee naar ons huis om wat vragen te stellen en beelden te schieten. Normaal zijn we morgen in het VTM-journaal van 19u te spotten 😀. 

Het begint stilaan traditie te worden, maar ook dit jaar krijgen we een heerlijke Vlaamse boerenmaaltijd voorgeschoteld (spinaziepuree met worst) gemaakt door onze lieve buurvrouw Maria. En dat het smaakt!

Ziezo, onze reis zit er weer op. We hebben weer een mooi stukje van Europa gezien de voorbije weken. Er zijn nog heel veel mooie stukken die we kunnen verkennen. Dus wie weet…tot volgend jaar!

Bedankt voor alle lieve reacties, support…tijdens onze vakantie. 

En nu…beentjes in de lucht en Olympische Spelen kijken 👀. 

Tot de volgende keer 👋!

Dag 24: Mittersheim – Trier (64,82 km)

De camping was niet bepaald een topper: vuil sanitair, geen warm water om af te wassen… niet zo verzorgd… de plaats voor de tenten was ook niet bepaald plat. Maar hé, er zijn ergere dingen in het leven. Er was nog veel lawaai op de koop toe. Er liep daar security rond voor iets…

Jan bekeek de treinregeling voor de komende dagen. Maar de trein van Thionville naar Luxemburg 🇱🇺 blijkt niet te rijden. Er zijn werken op het spoor 🤔. Change of plans dus…

Deze ochtend zijn we vroeg klaar. Rond 9u20 kunnen we vertrekken. We stoppen nog even langs de plaatselijke bakker en dan zijn we echt weg. 

Het plan: fietsen naar Saarbrücken en de trein nemen naar Trier. 

We fietsen het eerst stuk langs het Canal de la Sarre. We vliegen vooruit. Stroomafwaarts en wind opzij. We verlaten even het kanaal om een bocht af te snijden. We rijden langs een oude spoorweg. Eindelijk lukt het eens om naast elkaar te rijden. Er wordt nogal geracet. Hannes en Hannah proberen topsnelheden te bereiken. We doen in Sarreguemines boodschappen in de InterMarché. De laatste kilometers hebben we een paar weken geleden ook al eens gedaan in de andere richting. 

Wanneer de teller op 40! km staat, picknicken we. We zoeken naar een goed plaatsje in de schaduw, maar dat blijkt niet zo evident. De H’tjes hebben honger en klagen steen en been. Na het eten keert de rust terug 🙃. 

We fietsen verder langs het kanaal van de Saar. We hebben nog 17 km te gaan tot in Saarbrücken. Het gaat snel.


Tegen half 3 komen we aan in Hauptbahnhof. Ik moet u niet vertellen dat er een in zijn nopjes is. Ik moet nu wel vertellen dat er 2 treinen zijn per uur naar Trier. Een stoptrein en een ‘snellere trein’. Den baas heeft liefst de stoptrein. Hoe langer hij op de trein zit hoe beter. Maar die hebben we met enkele minuten gemist.  We hebben plots een kleine donderwolk op het perron. Wanneer blijkt dat onze trein vertraging heeft en we met de stoptrein zullen moeten gaan, klaart de onweerswolk volledig op. Maar… er staat megaveel volk en we geraken niet op de trein. Donderwolk is back. We moeten nog even wachten tot onze trein, met vertraging, aankomt. Hier hebben we wel veel plaats ☺️. De trein rijdt een groot stuk langs de fietsroute die we gereden hebben. Fijn om dit landschap nog eens terug te zien. In de trein speel ik enkele potjes zenuwen met Hannah. Hannes mokt nog even en kijkt naar buiten. 

Met een half uurtje vertraging komen we aan in Trier Hauptbahnhof. 

Bij het nemen van de lift 🛗 ontstaat er plots een kleine kortsluiting in Hannah haar hoofd. Het restaurantbezoek was ei zo na verdiend…maar helaas. Met een boze Hannah bij mij op de fiets en met Hannes als gps bij Jan fietsen we naar de camping. Groot is de vreugde bij Hannes wanneer we gaan winkelen in de Kaufland 🫣. 

Ons laatste avondmaal bestaat uit balletjes in tomatensaus met tortellini en een slaatje. We krijgen nog wat tomaatjes 🍅 van een mevrouw hier én wat heerlijke rosé. 

Morgen ‘sporen’ we terug naar Gent. Onze eerste trein is naar Luxemburg 🇱🇺. Vanuit Luxemburg nemen we de trein naar Luik. En daarna nemen we de trein naar Gent. Het wordt dus een dagje treinen 🚃. 

Er is hier al eentje die uitkijkt naar morgen 🙃. 

De challenge: nog niet gelukt. Maar beiden wilden eens apart met hun mama doen. Record Hannes en mama: 190. Record Hannah en mama: 307!! Het zou dus wel moeten mogelijk zijn. Ik ben nu wel benieuwd of ik een beloning krijg 🙃🤪.

Tschüss 👋!

Dag 23: Saverne – Mittersheim (55,16 km)

Gisterenavond hebben we nog wat Olympische Spelen gevolgd en gekeken. De H’tjes begonnen terug elk apart in de tent. Iedereen had dus een goede nachtrust. 

Ik word om 8u wakker en zie dat de hele tentenweide al druk in de weer is. De meesten zijn zelfs al vertrekkensklaar. Nu ja, het is en blijft vakantie…geen raceje 🙃. 

We bestellen, zoals meestal, ontbijt op de camping. Vandaag hebben we wat meer stokbroden nodig want het is zondag. Er is niets open. Ons middag- en avondeten hebben we gisteren al gekocht. 

Rond 9u40 vertrekken we op de hele fijne camping. 

We rijden onmiddellijk bergaf richting het centrum van Saverne. Wat een gezellige stad. Er is op de ‘markt’ een groot scherm waar je de Olympische Spelen kan volgen. Je merkt wel dat het hier en daar leeft in Frankrijk. In verschillende dorpjes zie je de Olympische ringen hangen of iets dat verwijst naar het sportevenement. In de bakker kopen Jan en de H’tjes nog een taartje voor onderweg. 

Ik had al een titel voor de blog van vandaag in mijn hoofd: ‘In de woestijn’.  We zouden immers niet veel levende zielen en dorpjes passeren. Ik moet mijn titel echter herbekijken. 

We fietsen het eerste stuk langs het ‘Canal de la Marne au Rhin’. Fietsen stroomopwaarts want moeten terug naar omhoog. We passeren heel wat sluizen en ook plezierbootjes. Jan dacht dat we langs een scheepslift zouden passeren, maar jammer genoeg gaat onze route naar de andere kant. In de plaats rijden we langs ‘La Vallée des Eclusiers’. We rijden eerst op het oude kanaal (zonder water). Daarna rijden we omhoog langs de oude sluishuisjes. Echt de moeite. Zo zijn we alweer een stuk hoger. Na het laatste huisje rijden we terug over het Kanaal mét water. De bootjes daar moeten door een tunnel door de berg. Met de fiets, kunnen we dat niet, dus moeten wij OVER de berg 😳. Maar het valt heel goed mee.

In een dorpje mét speeltuin eten we onze picknick samen met een Zwitserse fietser. We kijken ondertussen naar de Belgian Cats. Wat hebben die het spannend gemaakt ☺️. Na de geweldige overwinning fietsen we verder.

We weten dat er ons nog wat venijnige klimmetjes staan te wachten. Eerst gaan we bergaf naar Sarrebourg. Ik vind dit persoonlijk geen mooie stad. Dit is echter de laatste ‘stad’ die we passeren vandaag. We moeten terug naar omhoog. Op het hoogste punt is het plaspauze en tijd om naar de laatste 5’ van de Red Lions te kijken. Helaas zijn zij heel wat minder succesvol…

Na onze ‘zwaarste klim’ wachten nu de hele tijd kleine heuveltjes, omhoog en omlaag. Het is een zaak om de snelheid bergaf om te zetten naar heel wat meters klimmen. Helaas staat de wind een beetje verkeerd. We hebben ze soms vol op de kop, zoadat we moeten trappen als we bergaf rijden. O ja, kan mij iemand vertellen waarom heel wat bordjes met de plaatsnamen omgekeerd hangen. Dit was mij onze vorige passage in deze regio ook al opgevallen 🤔.

Ik heb vandaag mijn suikers nog niet gehad. Ik voel mijn energie dalen 😉. En plots…komen we terecht op een voetbalevenement. De voetbalploeg van Gosselming speelt een oefenmatch en heeft zijn jaarlijks feest. Veel volk is er niet, maar er is cola en taart. Hannah is in haar nopjes. Ze kijkt vol bewondering naar de opwarming van de keepers. Dit is haar droompositie in het voetbal ⚽️. We kunnen er onze flessen bijvullen, wat nodig is. Na deze fijne stop fietsen we terug verder. 

Plots zitten we weer aan een kanaal dat we eerder al eens gezien hebben deze vakantie: Canal de la Sarre. Hier is het stroomafwaarts met de wind in de zij. 

We zien de camping al liggen. Rond 16u15 komen we aan in Mittersheim op de camping, aan het meer. Nadat we geïnstalleerd zijn eten de H’tjes een bollenijsje. We gaan ook eens op het water tot grote vreugde van de H’tjes. Hieronder het verhaal van Hannah 😉🫣. 

(Geschreven door Hannah Verhelst)

We hebben een ijsje gegeten en we gaan watertrappen op het meer.

Ik wou in het water maar mama was bang als ik er terug in zou gaan de boot ging omkiepen. Uiteindelijk heb ik mama overgehaald en ben ik er in gegaan. Ik zwom achter de boot(met een zwemvest voor de veiligheid)aan en klim er terug op als we moesten stoppen. We gingen terug naar de tent 🏕️. Papa maakt het eten klaar(we eten pasta pesto). Na het eten schrijf ik de blog. 

Morgen moeten we niet heel ver fietsen. Er zijn geen campings in de buurt dus heeft Jan een B&B gevonden. Die zal ons morgenavond ook een maaltijd serveren want er zijn geen winkels in de buurt. 

De H’tjes liggen allebei in hun tent, dus nu even genieten van de rust (en chips) 🙃. 

À demain👋!

Dag 22: Obernai – Saverne (46,46 km)

Gisterenavond was het nog even ‘keremesse’. Het regende dus moesten de H’tjes onmiddellijk naar hun tent 🏕️. In het begin zingen ze nog mee met de muziek maar daarna vindt Hannah dat haar tijd gekomen is om haar kuren te tonen. Pas tegen 22u15! keert de rust terug. 

Het regent niet meer in de nacht. ‘s Morgens is alles nog nat. Het droogt ook moeilijk want de zon is er nog niet. 

Rond 9u40 kunnen we vertrekken. We moeten zo’n 350 hoogtemeters verwerken vandaag. Hannah is boos 😡 en heeft duidelijk geen zin om mee te trappen. Jan staat er dus alleen voor. 

We fietsen door Obernai. We verlaten de VéloRoute du vignoble. We fietsen nu op een voie verte. We gaan langzaam omhoog.

Fruitje eten en kijken naar Bert en Bavo

Na de boodschappen in de Auchan zoeken we de weg terug naar de route.

Jan zoekt altijd via zijn gps de weg terug maar af en toe rijden we dan wel eens verkeerd. Zoals nu… dan moeten we terugkeren. Gelukkig was het niet ver. Mijn medefietser kan zich hier enorm aan ergeren 🙃. Sinds dit jaar heeft Hannes ook een gps op de fiets. Hij heeft de gps van oma van de zee geërfd, en hij is daar heel blij voor. Dankzij de gps kan ik al eens de ‘gele-auto-wedstrijd’ winnen. Net als zijn papa heeft hij soms meer oog voor de gps dan de weg 😂. 

We picknicken in Marlenheim ergens onderweg: stokbrood met zalm en guacamole 🥑 😋. Na het eten vermaken de H’tjes zich met een grote lange tak. Ze spelen slagboompje. Een dol spelletje 🙃.

 

We fietsen nog een stukje verder langs de voie verte. Het landschap verandert. We fietsen weg van de wijngaarden en zien nu veel maisvelden en bossen. We klimmen gestaag omhoog. Eenmaal we de voie verte niet meer volgen (we denken dat er nog een stuk moet aangelegd worden) gaat het terug steiler omhoog en fietsen we ook sneller naar beneden. Op 6 km voor Saverne, waar de camping is, moeten we nog eens goed omhoog. De laatste jus uit de benen persen. We hebben een prachtig zicht boven.

De afdaling is top. Hannes en ik rijden aan 60 km/u naar beneden, onze topsnelheid van deze vakantie 💨. Helaas moeten we toch nog een klein, pittig klimmetje verwerken in de laatste kilometers. Tegen 15u30 arriveren we op de camping. Hannes vroeg zich tijdens het fietsen af wat hij zo vroeg op de camping zou kunnen doen. Wel, eerst en vooral zijn tent opzetten. Er is een zwembad aanwezig, er zijn grote spelen (vier op een rij, OXO), een speeltuin (die ze nog altijd niet gezien hebben) en een tv-zaal. Meer dan genoeg zou ik denken. Het is een mooie tentenweide. We kunnen alles eindelijk goed laten drogen. Er wordt een was gedaan (ja ja, Caroline, was nummer 3 van deze vakantie 🙃). De H’tjes amuseren zich in het zwembad. Uiteraard moeten de twee kemphanen nog enkele gevechten afwerken 🫣. We kijken samen naar de wegrit van de Olympische Spelen en zien Remco goud pakken.

Na het eten, pasta carbonara met tomatenslaatje, kijken we nog even naar de Olympische Spelen. De H’tjes liggen terug gescheiden. Dit zal hun nachtrust ten goede komen. 

Uiteindelijk heeft Hannah toch nog meegetrapt vandaag 🫢. 

Vandaag had ik mentaal een moeilijke dag, maar na regen komt letterlijk en figuurlijk zonneschijn. Het zonnetje deze namiddag deed deugd. 

Morgen zondag, is geen rustdag voor ons, we fietsen lekker verder. 

À demain 👋

Dag 21: Ribeauvillé – Obernai (43,87 km)

Gisterenavond hebben we niet zo heel veel onweer meer over ons gekregen. Deze ochtend is het droog. We kunnen de handdoeken en tenten nog wat in de zon 🌞 leggen om te drogen. 

Vandaag is het doel om zo’n 45 km te fietsen. Gisteren en eergisteren waren het lange dagen. Vandaag hopen we wat vroeger op de camping te arriveren. Er wordt droog weer verwacht en ook de zon 🌞 zou haar opwachting maken. 

We vertrekken rond 10u20. We volgen nog steeds de Route du vignoble. Vandaag moeten we wat meer hoogtemeters doen dan gisteren. De route blijft machtig! Ik zou hier kunnen blijven fietsen…tussen de wijngaarden…door de gezellige dorpjes en steden 🤩. 

We eten in een gezellig parkje, precies een tuintje, onder een druivelaar (de druiven 🍇 waren nog niet rijp jammer genoeg). De H’tjes ondernemen nog een poging in het palletten (niet gelukt) en Jan en ik kijken ondertussen naar Rosius en Nkansa. 

In de namiddag gaat het goed bergop en bergaf. Het is warm. We zien steeds de dreigende wolken. Maar onze weerman, Hannes, stelt ons gerust. Het zal niet regenen tijdens het fietsen. Deze avond wordt er wel regen verwacht… maar dat zijn zorgen voor deze avond. 

In Barre eten we een welverdiend ijsje 🍦 met bollen ☺️. 

Voor de laatste 10 km wisselen we nog eens van kind. Hannah belooft om hard te trappen. Maar eerst moet ze plassen 🙃, anders zal het moeilijk lukken. 

We moeten nog even omhoog maar Hannah haar spieren werken nog goed. Ze stuwt mij mee omhoog ☺️. Wat kan zij al goed trappen. 

Rond half 4 komen we aan op de camping in Obernai, een camping municipale. De prijzen zijn echt goedkoop hier: 23,50 euro voor een nachtje kamperen. Het is echt een mooie, verzorgde camping. 

Aangekomen zet Hannes (ja, je leest het goed!) de tent van de kindjes op. Hannah maakt de stoeltjes en Jan en ik rusten even uit. We zitten echter iets te lang want plots begint het te regenen. Ook de weerman is verrast…hij wist wel dat er regen zat aan te komen maar niet zo snel. We zetten in alle haast de tenten op. 

In de receptie is er een binnenruimte. We spelen Boonanza. Eindelijk volgens de H’tjes 🙃. En… I’m The winner 🥇!

Jan gaat de tenten checken want de regen valt met bakken uit de lucht. We staan terug op een plaats zonder gras, dus is er weer modder in de tent gelopen. We krijgen een nieuwe plaats maar dat betekent verhuizen…again…

Ik speel met de H’tjes Rummikub en Jan verzamelt onze spullen. Na het spelletje, dat Hannah wint, wordt heel ons hebben en houden verhuisd. 

Het is een camping die leeft…elke dag komen foodtrucks langs en deze avond is er zelfs een concert 🎶. 

We bestellen paella 🥘. Het smaakt heerlijk. Na het eten gaan we even naar het concertje gaan kijken. De H’tjes vinden het leuk. Het is een rockbandje. Ze spelen leuke muziek. Hun zangeres zal wel nog wat zangles moeten volgen 🙃. 

Ondertussen liggen de H’tjes droog in hun tent. Jan en ik zitten onder het afdak een wijntje van de Elzas te drinken 🍷. 

Morgen zou het veel minder regenen volgens de 1000 weerapps die Hannes volgt. We zien wel. 

À demain 👋

Dag 20: Sausheim – Ribeauvillé (67 km)

Gisterenavond kregen we onze portie onweer over ons. De H’tjes waren superflink in hun eigen tent. We bleven praten met elkaar tijdens het onweer, dat gaf hen wat rust. We hadden een goede nachtrust. 

Deze ochtend worden we gewekt door gedonder. Net voor het begint te regenen loop ik nog eens naar het toilet. Net op tijd terug…we krijgen wat onweer over ons heen. We zitten met z’n allen gezellig in de tent ⛺️. 

Wanneer het droog is, ruimen we alles op. We zien echter dreigende onweerswolken, maar vertrekken toch. 

Hannes zit bij Jan. We moeten het eerste stukje rijden via Komoot. En Hannes zegt heel graag de weg. Hannah doodgelukkig dat ze bij haar mama mag zitten. Het eerste stukje gaat vlot. We fietsen aan een stevig tempo. We volgen ondertussen de ‘Véloroute du vignoble’. Echt de moeite. We rijden door typisch dorpjes van de Elzas en de Vogezen als achtergrond. En de zwarte, donkere wolken? Die blijven heel netjes naast of achter ons. Het is wel warm, heel warm 🥵, zwoel. 


Net voor het middageten worden we opgeschrikt door een val. Jan en Hannes maken even kennis met de grond. Gelukkig zonder veel erg.
We eten ergens langs de weg in de schaduw. Er is niet echt een speelplein in de buurt. De H’tjes spelen vandaag 75 keer naar elkaar voor hun challenge.  Ze waren tot dan heel flink, het restaurantbezoek naderde. MAAR… het palletten zorgde plots voor een kleine oorlog. Weg restaurantbezoek…🙃. 

Na de middag blijft de slagorde gelijk: Hannes bij Jan en Hannah bij mama, toch één blij ei 🥚. Ik moet raadseltjes oplossen, lachen met mopjes en luisteren naar hoe ze geknutseld heeft met haar juf dit schooljaar. Ik heb veel bijgeleerd 😊. Ondertussen blijft het warm en zien we de zon (Sonja ➡️ kijk naar de filmpjes van Bert en Bavo op Sporza) al eens verschijnen. Het uitzicht blijft fenomenaal. 

Plots komen we in een heel toeristisch dorp: Eguisheim. Na onderzoek op het internet blijkt dit verkozen tot één van de mooiste Franse dorpjes. We kunnen dit zeker niet ontkennen. Hannah heeft er een mooie fotoreportage gemaakt 😀. Wij, de meisjes, brengen daar een bezoekje aan het toilet 🚽. 

We fietsen verder door de wijngaarden. Echt zalig!! Ik geniet. Het parcours is vrij vlak, dus geniet ik nog meer. 

In een plaatselijke Auchan halen we een stukje fruit en een fris drankje. We wisselen ook van kind. Hannes komt terug bij mij. Het laatste stukje gaat immers terug een beetje meer bergop.

We rijden langs een fruitkwekerij: frambozen, appels, mirabellen… en op de heuvels zien we de vele wijnstokken en hier en daar een kasteel 🏰. 

We wilden eerst bij een wijnboer kamperen maar daar is geen plekje meer vrij. We fietsen dan maar naar de camping municipale in Ribeauvillé. Een hele mooie verzorgde camping!

Net als we ons plekje gekozen hebben, begint het te regenen. We zijn hier dus net op tijd. We hebben geluk, er is een polyvalente zaal mét televisie. We kunnen dus naar de olympische spelen kijken. Jiha!!!! Hannes vindt het geweldig. Jan en ik stellen tijdens een droog momentje de tent op. 2x per dag komt er een bakker langs. Die brengt naast brood ook ijsjes en wijn mee. De H’tjes eten een ijsje en Jan en ik drinken en fles heerlijke witte wijn van hier in de buurt. 

Tijdens mijn douchemomentje begint het te stortregenen. Onze tent blijkt onder water te staan. Held Jan verhuist de tenten naar een andere plaats (meer gras en minder zuivere aarde). Ondertussen hou ik mij bezig met ‘Wie is het’ te spelen met Hannah. Zij vindt het geweldig. 

Door dit onverwachte euvel zijn we te laat om naar de winkel te gaan. Jan bestelt pizza’s. Het smaakt. Zelfs Hannah die geen pizza 🍕 lust, vindt de korstjes heerlijk. 

Het blijft nog een hele tijd regenen 🌧️. 

Ondertussen lig ik in mijn tent… en het lijkt gestopt met regenen! De H’tjes worden verondersteld van te slapen en Jan kijkt naar de Belgian Cats. 

Het was een mooie, maar vermoeiende dag. 

À demain! 😘