Dag 5: Lindel – Aldeneik (53km)

Gisterenavond lagen de kindjes tegen 21u45 te slapen. Een record!! Hopelijk verbreken ze dit elke dag :-).

‘s Nachts wordt Hannes bijna nooit wakker. Hannah beweegt heel veel in haar slaap, wat ervoor zorgt dat ik toch niet zo vast slaap. Maar het valt wel goed mee.

Deze morgen zijn we rond 8u15 in gang geschoten. Flesjes drinken/geven, tent opruimen, aankleden, fietszakken vullen, tent afbreken en dan ontbijten. Voor ons ontbijt hebben we ruim de tijd genomen. Er waren immers een tafel en wat stoelen ter beschikking. Dit maakt het aangenaam!

Rond 10u30 zijn we de fiets opgesprongen. Met de poep valt het redelijk mee. Eenmaal ik op de fiets zit en we vertrokken zijn, voel ik niets. Maar op de fiets en af de fiets…man man…toch wel pijnlijk ;-).

Deze morgen zijn we al kronkelend door de velden, langs het kanaal Bocholt – Herentals tot in Bocholt gefietst. Het was de bedoeling om daar ‘s middags iets te eten. We wisten nog niet precies wat. We waren daar een beetje vroeger dan voorzien en het was heel rustig in de fietskar dus besloten we om nog een beetje verder te fietsen.

In Luisen zijn we aan de Luysmolen gestopt. Dit is een supergezellig koffiehuis. We hebben daar bloemkoolsoep gegeten met een croque. Als dessert nog een bessentaart en een rijsttaartje binnen gespeeld. Ook Hannes eet lustig mee. Hij had toch heel wat soep binnen en daarna de volledige rijsttaart van de mama. Hannah begint de potjes ook beter te lusten:-).

Na het middag vertrokken we terug vol energie voor het vervolg van onze tocht. Dit keer hadden we voor ogen om te kamperen rond Maaseik. Na een half uurtje fietsen lagen beide kindjes in dromenland. Zo konden wij rustig verder fietsen. We hebben even moeten stoppen voor een ontsnapt paard. Gelukkig werd het paard snel terug de wei in gedreven.

We zijn daarna een paar keer de grens met Nederland over gegaan. Jammer dat er geen bordje ‘Nederland’ stond. Dan voelde ik mij echt in het buitenland :-). Rond 14u50 zijn we in Thorn gearriveerd. Thorn is het witte dorp van Nederland. Een gezellig dorpje met een mooie abdij. Omdat we de abdij bezocht hebben, kregen we korting bij de Pannenkoekenbakker. Na een heerlijke dikke pannenkoek konden we onze tocht verderzetten naar Maaseik.

P1050630

Thorn was eveneens het eindpunt van de LF5-route. Vanaf nu moeten we ons focussen op de LF7.

P1050620

Aangezien we de mensen van de camping niet konden bereiken zijn we op een fietsadresje gestopt. In Lakerdijk (een vakantiehuisje in Aldeneik) werden we heel hartelijk ontvangen. De mevrouw ging onmiddellijk op stap met Hannes. Hannes kreeg ook nog wat speelgoed om mee te spelen. Terwijl zij zich bezig hield met Hannes, konden wij Hannah haar fruitpap maken en geven. We kregen ook versgebakken wafeltjes en een drankje. We hebben een terras met zicht op de mooie tuin. Ik denk (weet) dat we het hier goed zullen hebben!

Het is ondertussen 21u15…Hannes is zo goed als aan het slapen (jeuj!!!), Hannah drinkt nog haar laatste melkje…en wij daarna kunnen op terras nog wat nagenieten en wat lezen.

O ja, morgen is het Jan zijn verjaardag… Hij zal alvast verwend worden met een ontbijt!

 

Dag 4: Turnhout – Lindel (50km)

Gisterenavond heeft het even geduurd voor onze lieve Hannes zijn slaap vond. Tja, de tent lijkt voor hem een binnenspeeltuin. Hannah daarentegen is na haar laatste flesje in slaap gevallen. Tegen 21u45 sliepen alle kindjes. Toch al een kwartiertje vroeger als gisteren:-).
Deze morgen zijn we rond 8u beginnen ontwaken. Na de flesjes begint het ochtendritueel: pampers verversen, kleren aandoen. Daarna kan team tent beginnen met alles op te plooien. Matjes plooien, lakens vouwen, slaapzakken in de voorziene zakjes proppen. Typisch werk voor de meisjes dus…
Ondertussen maakt Jan het ontbijt. Meestal brood of stokbrood met Nutella. Daarna begint het opruimen. Alles terug in de zakken steken. Een hele karwei. Vooral Jan houdt zich daarmee bezig.
Deze morgen zijn we rond 10u20 kunnen vertrekken. Anders dan anders hebben we een ontbijt besteld. Onderweg hebben we dus croissants en chocoladekoeken gegeten.
De kindjes lagen snel te slapen in de fietskar. Ondertussen kunnen wij goed doorfietsen langs het kanaal. Het was een dragelijke warmte vandaag. De zon scheen niet altijd, dus viel het heel goed mee om te fietsen.
Deze middag zijn we gestopt bij de abdij van Postel. Daar hebben we abdijbrood en abdijkaas gekocht voor ons middagmaal. Het smaakte!
P1050602.JPG
‘s Namiddags hopen we dat de kindjes hun dutje doen in de fietskar. Niets was minder waar vandaag…ze bleven de hele tijd wakker…
In Lommel zijn we nog wat boodschappen gaan doen. Van daaruit zijn we naar de camping Ballasthoeve gefietst.
Deze avond hebben we paella gegeten(uit een zakje).
Je ziet wel dat Hannes eigenlijk slaap tekort heeft, zodra het iets tegen zit wordt hij echt ambetant en begint hij af en toe zelfs te slaan of alles rond hem weg te gooien. Daarop moet Jan ook gecorrigeerd worden als hij ‘smijten’ zegt.
Elke dag anderhalf uur later in slaap en geen echt middagdutje zou wel eens het einde van de reis kunnen betekenen. Het is wel plezant maar ergens zal het toch stoppen vrezen we. Hopelijk niet maar we zullen zien wat de volgende dagen brengen.

Dag 3: Viersel – Turnhout(40km)

Het was nog wat wennen voor de kindjes in de tent, om 8u in bed in combinatie met tent en licht was niet echt een succes. Maar uiteindelijk toch iedereen in slaap en min of meer uitgerust begonnen aan de volgende dag na het zingen van ons volkslied op de nationale feestdag.Een deel van de route(nog steeds LF5) liep samen met een lokale toertocht en daar waren er precies een paar bij die aan het trainen waren voor de volgende Tour de France. Maar al bij al rustige wegen, vooral door het bos(schaduw!). Eindigend met nog een aantal kilometer langs het kanaal om de camping Baalse Hei te bereiken. Het bezoek van de uitgeweken West-Vlaming Phil en Laura zorgde naast ons avondeten nog voor een aangenaam terrasje terwijl Hannes zijn voetjes kon natmaken in de zwemvijver. Een lekker slaatje voor ons en appelmousse met zwanworstjes voor Hannes gevolgd door een verkwikkende (warme) douche waren een mooie afsluiter.

 

Dag 2: Tielrode – Viersel (60km)

Deze morgen stond een heerlijk ontbijt op ons te wachten bij Bram en Evi. De zelfgemaakte granola smaakte overheerlijk. Voor Hannes was er brood met choco voorzien. Rond 9u30 waren we vertrekkensklaar. Bram had echter nog een verrassing laten klaarleggen bij de bakker. En wat voor één. Een pistolet met een spiegelei erin. Een heerlijk bommetje om de dag te starten.
Langs de Durme zetten we onze route verder richting Temse. Daar kwamen we terug op de LF5-route die we momenteel aan het volgen zijn. De Schelde was weer onze goede vriend vandaag. Rond Niel mochten we de overzet nemen. Voor Hannes een hele belevenis. Hij mocht eindelijk op een bootje zitten. Hij ziet de hele dag bootjes in het water en mocht er nu eindelijk zelf eens op zitten. Hij vond het dan ook de max!
In boom aten we onder een boom onze picknick. Vandaag stokbrood met tonijn. ‘s Middags geven we Hannes potjes. Ze moet er nog een beetje aan wennen. Ze at alleszins al beter dan gisteren.
Na een welverdiende pauze konden we onze route verderzetten langs de Rupel. Het was ‘s middags heel warm…gelukkig was er de wind. De kindjes deden een welverdiende siësta in de fietskar. In lier zijn we even gestopt om naar de Zimmertoren te kijken. Nu we daar toch langsreden, moesten we die toch wel eens spotten.
Ons doel van de dag was om te rijden tot de camping in Viersel. Rond 16u bereikten we onze de camping.
Jan is de tentplaatser van dienst. Ik verzorg de binnentent samen met Hannah :-). Het was nu de eerste keer dat de tent werd opgezet. Dus dit nam nog wat tijd in beslag. Ondertussen aten de kindjes fruit en fruitpap op het picknickdeken. Jan stond een beetje onder tijdsdruk want er kwamen dreigende wolken aan. Uiteindelijk is er bijna niets uitgekomen.
Na het avondmaal (pasta met kaas, hesp en courgette) hoopten we een verkwikkende douche te nemen…Niets was minder waar…het was ijskoud…de douche was ook heel vuil…toch wel een kleine domper. Maar het verfrissen deed ook wel deugd.
Deze nacht de eerste nacht in de tent van de kindjes…We zijn benieuwd!

Dag 1: Oostakker – Tielrode (62 km)

Vandaag zijn we vertrokken voor ons rondje Vlaanderen. Ons doel was om rond 10u te vertrekken. Uiteindelijk is het 10u30 geworden (Wat voor ons doen wel een succes is!!).

Gisteren waren we een hele dag thuis…speciaal om in te pakken…maar je raadt het al…tegen 22u waren de zakken nog altijd niet klaar. Maar we hebben het gehaald!

Deze morgen onder een stralende zon richting het Scheldepad gefietst. Hannes en Hannah zijn samen in de fietskar gestart. Hannes is na een aantal kilometer verhuisd van de fietskar naar het fietsstoeltje op de fiets van Jan. Na een twintigtal kilometer hebben we onze eerste stop gemaakt in Wetteren. In brasserie de Foute Peper hebben we genoten van een heerlijke dagschotel.

Het doel is om in de namiddag toch wel wat kilometers af te malen. Zo kunnen de kindjes (hopelijk) genieten van een welverdiende siësta. Vandaag was het heel warm. Dus voor ons was het wel zweten. Hannah heeft toch wel wat geslapen, Hannes daarentegen vond het fijn om rond te kijken en te roepen wat hij onderweg zag. Die heeft dus niet veel geslapen. Ondertussen zetten wij onze weg verder op het Scheldepad, onder een loden zon. Het was echt wel warm. Het Scheldepad is een heel leuk fietspad, maar er was geen boom onderweg. Op dagen als vandaag zouden een paar bomen niet misstaan hebben.

Net voor Dendermonde hebben we het Scheldepad verlaten. We hadden immers een eerste slaapplaats kunnen versieren bij Bram en Evi in Tielrode. Hiervoor zijn we even afgeweken van onze route.

Na een fruitpapstop in de schaduw aan een oude spoorwegbedding

zijn we in Hamme  in de Watermolen een vieruurtje gaan eten/drinken aan de Oude Durme. Een zeer gezellig plekje aan het water.

Van daaruit zijn we in één trek (de volle 6 km) doorgereden naar onze eerste slaapplaats. We worden geweldig vriendelijk ontvangen. Onze slaapplaats was al volledig geïnstalleerd. Daarnaast konden we genieten van een geweldige douche. Hannah vond het de max in het bad. Na een lekkere pizza kaarten we met een glaasje rosé en La Trappe nog een beetje na.

Het leven kan toch schoon zijn!

 

Wie zijn we?

Onze grote droom is om een paar maanden met de kindjes te gaan trekken met de fiets. Wanneer is nog een vraagteken…Aangezien onze familie en vrienden het fijn zouden vinden om onze reis een beetje te volgen, wordt gestart met deze blog.

Ik, Anke, ben niet de beste schrijver, maar ik hoop dat jullie via deze blog met foto’s toch een beetje meegaan met ons op reis :-).

Wie zijn wij

Ik ben Anke. In november word ik 38 jaar. Tot vorig jaar werkt ik als coördinator van ENTer4 (BuSO Ten Dries). Na 15 jaar in Ten Dries besloot ik de sprong te wagen naar de lagere schooljaar. Dit schooljaar startte ik als juf in het lager onderwijs in Edugo Slotendries. De eerste 2 maanden in het eerste leerjaar, na de herfstvakantie werd ik juf van het 5de leerjaar. In mijn vrije tijd ben ik vooral met volleybal bezig. Ik geef training aan de U11 van VDK Gent Dames. Dit jaar speelde ik bij het liga B-team van VDK Gent. Nu is het tijd om mijn lichaam wat te laten rusten.

Bijna 22 jaar vormen Jan en ik een koppel. Jan wordt in juli 38. Hij werkt als logistiek ingenieur bij Volvo Trucks. Tot vorig jaar versleet Jan heel wat uren vinden in de sporthal van Lendelede. Hij speelde er volleybal bij Volleybalteam Lendelede. Deze ploeg speelt in liga B, de 2e hoogste reeks van België. Dit jaar gooide een rugblessure roet in het eten. Jan vulde zijn seizoen met hier en daar wat training geven.

Op 14/04/14 werd onze flinke jongen, Hannes geboren. 7 november 2015 werd Hannah lid van ons gezin. Hannes, de denker, en Hannah, de spontane, brengen heel wat leven in de brouwerij.

Reizen

Een paar jaar geleden kregen we de smaak te pakken om met de fiets op vakantie te gaan.

Onze eerste reis was naar Nederland. We hadden het plan opgevat om de LF3-Route te volgen en van B&B naar B&B te fietsen. Dit was ons heel goed meegevallen. Het jaar daarna hadden we iets ambitieuzere plannen. We zouden van Bordeaux naar Genève fietsen. Deze keer gepakt en gezakt met de tent mee. Vol goede moed zijn we vertrokken. Na een goede week hadden we echter grote pech. Jan zijn stuurvork brak. Einde fietstocht, einde reis…maar we hadden de smaak te pakken.

In 2012 zijn we naar de Olympische Spelen in Londen gefietst. Vertrokken met de boot vanuit Zeebrugge naar Hull. Vandaar naar beneden naar Londen. Dit was een geweldig leuke ervaring.

In 2013 stond Noorwegen op de agenda. Na deze reis ben ik nog meer verliefd op Noorwegen. Na een 4tal weken fietsen stonden er 1500 km op de teller. Bergop, bergaf…een geweldig land. We gaan zeker nog eens terug.

In 2014 was onze kleine Hannes 2,5 maand oud. We zijn toen met z’n drieën voor een rondje Nederland vertrokken. Van thuis uit (Oostakker) hebben we de Noordzeeroute gevolgd tot in Den Helder. Na een bezoek aan Texel en Vlieland zijn we aan de Oostkant tot in Enschede gefietst. We zijn vertrokken zonder al te veel verwachtingen…we zouden zien waar we geraakten…Maar na 950 km zijn we toch terug naar huis gekomen. Hannes was heel flink; zowel in de fietskar als in de tent. Een enorme meevaller.

In 2015 zijn we met de trein thuis vertrokken naar Eupen. Van daaruit zijn we naar de Vennbahn gefietst. We zouden dan via Luxemburg naar de Moezel fietsen. Ik was toen 6 maanden zwanger van onze kleine meid. Omdat het een nogal geaccidenteerd parcours was, hebben we in de trein naar Thionville genomen om vandaar het platte parcours van de Moezel verder te volgen. Na een 500 tal kilometer in de benen zijn we aangekomen in Koblenz. Ook deze reis was een topper. Mooie fietspaden, leuke campings, Hannes die het allemaal heel tof vond, …

In 2016 hebben we een rondje Vlaanderen gedaan. We hebben ontdekt dat Vlaanderen wondermooi is!

In 2017 hebben we een jaartje moeten overslaan. Een gebroken pols (jawel, door de volleybal) verhinderde een fietsvakantie.

In 2018 zijn we opnieuw thuis vertrokken. Dit keer richting Nederland. We (jan 🙂 ) stippelden een rondje uit langs natuurkampeerterreinen.

In 2019 trokken we over de taalgrens. We vertrokken in Oostakker, bij ons thuis om zo een rondje Wallonië te doen.

Dit jaar staat opnieuw een rondje Wallonië op de planning.

Alvast veel leesplezier!!

Anke