Author: Anke

Na een goede nachtrust(misschien mede door de zwaardere bieren die nog genuttigd waren) was het eerste werk nieuwe pedalen te halen. De fietsenwinkel was gelukkig op nog geen kilometer dus dat was snel geregeld. Wanneer de zakken bijna klaar waren was de gastvrouw goed wakker en kregen we nog een vers fruitsap aangeboden, en de heer des huizes zorgde nog voor wat extra krachtvoer met spiegelei(waar ook Hannes zich natuurlijk aan tegoed deed) om zeker de Pottelberg over te geraken.

De tussenstop in Wervik deed deugd na een hele voormiddag tegenwind langs de Leie. De namiddag bracht wat meer afwisseling en zelfs wat heuvelwerk zodat er ook nog wat uitzichten te zien waren. Uiteindelijk bereikten we Ieper waar we na een pannenkoek een culturele uitstap deden naar het In Flanders Field Museum. Moeten we zeker nog eens doen wanneer de kindjes het zullen begrijpen. De beklimming van het Belfort voelden we wel in onze benen.

Nu nog wat bijpraten bij Sarah en Bavo en morgen een rustig dagje op de agenda. En zien hoe de tent de val van de fiets overleefd heeft 🙂

Na een geweldig goede nacht en een stevig ontbijt waren we er volledig klaar voor. Het zou een zware dag worden vandaag in de Vlaams Ardennen.

Rond 9u50 schoten we uit de startblokken.Via Opbrakel kwamen we in de buurt van Maarkedal. Daar leek het de hele tijd bergop te gaan. Uiteraard gingen we regelmatig ook eens bergaf :-). We konden genieten van wondermooie uitzichten. Ja, ik moet mijn mening over Vlaanderen herzien. Het is er heel mooi, maar het kan verdomd lastig zijn ;-). Het was zondag, dus ook wielertoeristen- en lopersdag. We (vooral Jan) kregen toch wel wat aanmoedigingen onderweg.

In de buurt van Ronse besloten we Ronse-city  letterlijk en figuurlijk links te laten liggen. In de plaats kregen we wel de Hotond voorgeschoteld. Dat was ook wel een lastige beklimming. Van daar ging het via de grote weg richting Kluisbergen. De Kluisberg beklommen we via het bos. Voor we het wisten, waren we boven. Eigenlijk was het wel een leuke beklimming.

Boven op de Kluisberg hebben we onszelf getrakteerd op een heerlijke maaltijd. We hebben er lang moeten op wachten, maar het was de moeite waard.

Na het middageten doken we naar beneden richting de Schelde. Vanaf Bossuit volgden we het kanaal Bossuit-Kortrijk richting Kortrijk.

Ondertussen waren we bezig met onze 13de rit…13 is voor velen een ongeluksgetal, maar niet voor Jan. Na vandaag zal hij toch wel moeten toegeven dat hij wat minder geluk had. In de namiddag zijn we toch wel 20 keer moeten stoppen om Jan zijn pedaal te zoeken onderweg of om ze opnieuw vast te draaien…we hadden dus materiële pech…De rechterpedaal van Jan is stuk. Morgen zullen we moeten kijken voor een nieuwe…

Via o.a. de sociale media zochten we een plaatsje om te blijven slapen. We hebben gekozen voor een plekje vlakbij de route bij Casa Lieselot. We werden hier heel warm verwelkomd. Voor Hannes en Hannah is het hier een echt speelparadijs en voor ons een rustpaleis. Kortom, we zijn alweer met ons gat in de boter gevallen.

Ook over het weer mogen we echt niet klagen. Vandaag een wondermooie dag gehad. Heel veel zonneschijn.

Morgen rijden we richting Ieper.  Daar hebben we een date met Sarah en Bavo. We kijken er al naar uit!!

De tentslapers vonden het heel plezant bij nonkel Jan deze nacht. Ze hebben dan nog eens goed en lang geslapen (de eerste was pas wakker na 8u15). De ‘huisslapers’ hebben ook een goede nacht achter de rug. We waren dus allen klaar om weer te vertrekken.

Vandaag stond er een heuvelachtige rit op het programma. In ons boekje worden de hellingen en afdalingen aangeduid met een pijltjes, vandaag waren er heel wat pijltjes, zowel bergop als bergaf. Het voordeel van bergop rijden is dat er hele mooie uitzichten volgen…we worden dus vaak beloond 🙂

Via Sint-Pieters-Leeuw fietsten we langs het Kasteel van Gaasbeek. Op de domeinen van Groenenberg was er een paardenwedstrijd met koets aan de gang. Hannes en zijn beertje waren vol aandacht. Zij vonden het geweldig, we bleven dus even kijken.

Tegen de middag hadden we al 20 km achter de kiezen. Aan een gezellig speelpleintje in Leerbeek, hebben we onze boterhammetjes opgegeten.

Daarna ging onze route verder via Vollezele, Galmaarden tot in de omgeving van Geraardsbergen (de thuishaven van Jan). Na een lange beklimming bleken we plots op de Bosberg te staan. Daar hebben we een wafel en pannenkoeken gegeten, krachtvoer voor de laatste kilometers richting Everbeek. Op ons kaartje stonden dan wel geen pijltjes, maar het parcours bleef golvend.

Rond 17u waren we op onze bestemming, Jan zijn ouderlijke huis. Jan zijn mama had een heerlijk stoofpotje gemaakt en als dessert was er nog bessentaart. We worden ook hier keihard verwend. Ja…zo’n rondje Vlaanderen heeft wel iets :-).

Morgen rijden we naar het hoogste punt van ons rondje Vlaanderen, de Kluisberg…eens zien hoe we dit verteren 🙂

Vandaag was het, zoals eerder vermeld, een rustdag. Jan is gisterenavond vertrokken naar Oostakker en kon daar even in het vertrouwde bed slapen, op zijn gemak (dat was toch de bedoeling :-)).

Deze nacht vond Hannah moeilijk haar slaap…ze is dus even wakker geweest en ik dus ook.

Rond 8u was Hannes dan ook wakker en de dag kon beginnen. Met de 3 meisjes van Elke, mijn oudste zus, vertrokken we richting de markt van Anderlecht. Wat een gezellige bedoening was dat daar. Ik waande mij even echt in het buitenland. Leuk sfeertje, roepen in allerhande talen, exotische vruchten, …

Daarna was de abattoir aan de beurt. Heel veel vlees, vers van het slachthuis. Met een caddy deed de oudste zus inkopen (groenten, fruit en vlees) voor een hele week.

De volgende bestemming was de Colruyt. Met de 3 meisjes naar de Colruyt gaan, was ook al een evenement op zich.

Ondertussen zorgde tonton Eugène voor Hannes en Hannah.

Deze namiddag was er bezoek. De bezoekers zorgen ervoor dat er een volledig dessertbuffet was. Als afsluiter waren er nog zelfbelegde pizza’s voorzien.

Dé activiteit van de dag is, voor de 3 oudsten van de Bakama-family, deze nacht in onze tent slapen, bij nonkel Jan (Hij is nu officieel een held voor hen). Ik mag nog eens genieten van een bed. Hopelijk slaapt Hannah goed, zodat ik uitgerust ben van een vermoeiende rustdag.

Morgen staat een zware rit op het programma. We rijden door de Vlaamse Ardennen richting Everbeek. Onze volgende stopplaats is bij de mama van Jan.

Deze nacht de eerste echte regen gehad. Gelukkig bleven wij droog…de nieuwe tent heeft de test dus goed doorstaan :-)…gelukkig!!

Na het gekende ochtendritueel waren we tegen 10u15 vertrekkensklaar. Er stonden heel wat klimmetjes op ons te wachten vandaag. Ons eindstation was deze keer Ruisbroek.

We kregen de kans om op te warmen door het gezellige Overijse. We reden verder naar Hoeilaart. In Dumberg stond onze eerste klim te wachten. Door het Zoniënwoud was het regelmatig omhoog en omlaag.

Daarna reden we door het residentiële Sint-Genesius-Rode. De route liep nu meer door steden en ik vind dat eigenlijk wel eens leuk.

Onze kuiten werden getraind in Alsemberg…dit was toch wel een serieuze bergop. Bergop rijd ik altijd voorop, bergaf is het Jan zijn beurt. Bergop ben ik wel wat sneller (eindelijk :-)), maar Jan heeft wel wat mee te nemen naar boven. Eerst en vooral zijn gespierde zelve, daarnaast de goedgevulde fietskar en nog eens 4 tassen op de fiets. Grenzeloos respect heb ik hiervoor. Bergaf knijpt hij iets minder in de remmen dan ik en durft hij al eens een risicootje nemen. Jan noemt dit zelf de aerodynamica…

We hebben deze middag gelucht in Beersel. Als we op de picknicktafel stonden hadden we een prachtig zicht over de skyline van Brussel.

ViaHuizingen, Buizingen kwamen we in Halle. Halle heeft echt een gezellig centrum. Onderweg kenden we de eerste pech…nu ja, je kan het niet echt pech noemen…mijn ketting lag er af. Gelukkig is Jan een handige harry en was dit euvel snel verholpen.

Vanaf Wolvendries waren er geen noemenswaardige hellingen meer, maar het parcours bleef wel golvend. In Sint-Pieters-Leeuw zijn we van de route gegaan richting Ruisbroek. Daar werden we verwelkomd bij “Camping Bakama“. Zalig toch.

De vrouw des huizes (mijn zus) zorgde voor een heerlijk avondmaal. Na een zalige douche konden we de kindjes te slapen leggen en met de voeten languit in de zetel liggen. Ondertussen hangt de was hier ook al te drogen.

Vanavond slapen we in huis, morgen slapen we met een paar kindjes in de tent. Dit wordt plezant 🙂