Category: Fietsvakantie 2019: rondje Wallonie

Ons plan heeft gewerkt gisteren. De H’tjes apart laten inslapen en dan Hannah verleggen als wij gaan slapen. Na enkele interessante conversaties zijn ze in slaap gevallen. Ze hebben precies ook geleerd dat ze mogen langer slapen dan 7u…om 7u50 waren ze pas wakker. Hopelijk zijn ze nu vertrokken voor de volgende dagen. 🤞🤞🤞

Deze morgen rond 10u vertrokken. Er werd terug een warme dag voorspeld, dus hadden we niet onmiddellijk een doel voor ogen. Zien hoe het gaat en onderweg vinden we wel een camping.

In de voormiddag slingerden we verder langs de Ourthe onder begeleiding van de gezangen van nachtegaal Hannah. Hannes vindt het hier iets minder mooi want er varen geen grote boten, gelukkig zien we regelmatig een trein passeren 😉.

‘s Middags eten we op een speelpleintje in de buurt van Hamoir.

Na het eten krijgen we een stevige beklimming voorgeschoteld. We geraken terug allemaal fietsend boven. De trein van Jan is bergaf het snelst. De H’tjes vinden het de max dat ze snellers zijn dan mama.

Plots krijgen we een stevige hindernis. We moeten met de fiets een brug over maar moeten dit al duwend doen. Hannah slaapt dus moeten we de Weehoo van de pino koppelen. Ook om de fietsen naar boven te duwen is dit de beste oplossing. We geraken er over! Jeuj! Dat verdient dan ook een pannenkoek 😀.

Na de pannenkoek komt er een nieuwe beklimming aan. Deze keer is de beklimming te steil en hebben we geen aanloop genoeg dus moeten we te voet omhoog. We merken dat we een shortcut genomen hebben en wat volgt is een geweldig leuke afdaling!

We arriveren rond 16u in Barvaux. Hier slaan we dan ook onze tenten op. We zitten op een redelijk grote camping. Onze tenten staan opgesteld tussen de mobilhomes en caravans. Maar…we hebben een plekje in de schaduw én morgen zijn we toch weg.

Morgen rijden we terug een stukje verder. Jan, de planner, bekijkt de route deze avond. Het eerste deeltje van de route zullen we niet langs de fietsroute kunnen doen. Er is hier woensdag een tornado gepasseerd en er is wel veel schade. Maar Jan de man, vindt er wel iets op 😀, zoals altijd.

Tot morgen!

De H’tjes en samen slapen in de tent? Daar is nog wat training in nodig. De warme temperaturen en de duivelse Hannah waren gisteren de kruidige elementen die ervoor zorgden dat het pas laat stil was.

Om 7u waren ze er wel alweer…we hielden dus ons hart een beetje vast….vermoeide kindjes kunnen soms wel eens lastig zijn 😉.

Vandaag dus een rustdag. Het plan was om in de voormiddag een activiteit te doen en in de namiddag te gaan zwemmen in de Ourthe.

De activiteit was een bezoek brengen aan de grotten van Comblain-le-pont. Te voet naar de bus (1,5 km), de bus nemen, te voet naar de grot (1,5 km) en op dezelfde manier terug. Wie Hannes een beetje kent, weet dat de verplaatsing op zich al een topactiviteit is.

Voor de rondleiding startte moesten we een helm aandoen, dit vonden de H’tjes geweldig. In de grotten kregen we een korte, duidelijke uitleg. Ook de kindjes konden goed meevlogen. We moesten 640 trappen doen, maar de H’tjes hebben dit goed gedaan.

Na het bezoek aan de grotten kregen we op een visuele manier te zien hoe de grotten ontstaan zijn. Dit eveneens in gebruikelijke taal. Niet te kinds, maar ook niet te moeilijk.

Ondertussen was het buiten om te bakken. We keerden met de bus terug. Daarna hadden we nog een kleine wandeling voor de boeg. Iets voor halfweg gaf één van onze medekampeerders een lift, een geschenk uit de hemel 😀.

Daarna volgde het beloofde zwempartijtje in de Ourthe. Je moet hier wel met je sandalen zwemmen, anders heek pijnlijk. De bodem ligt immers vol met stenen. Het water was heel verfrissend, eigenlijk heel koud. Eenmaal je er volledig in geweest bent, is het zalig. Tijdens het zwemmen hoorden we het rommelen, maar we hebben gelukkig geen onweer gehad.

Na het douchen en het eten liggen ze nu in de tent, elk apart. Hannah in onze tent en Hannes in de kindjestent. Ze maken nu geen ruzie, maar voeten interessant conversaties over rijden met de bus….

Morgen gaan we terug fietsen. We rijden richting Durbuy. We weten nog niet hoeveel kilometer, er zijn voldoende campings onderweg om te stoppen. Het wordt immers weer een warme dag.

Tot morgen!

Gisteren hebben we een aangename tijd gehad bij Gauthier en Laurence. We hoefden de tent niet op te zetten en konden de kamers van hun kindjes gebruiken. Hannes en Hannah begonnen de nacht apart. Het was onmiddellijk stil 😀. Toen wij gingen slapen, hebben we ze samen op de kamer gelegd.

Om 6u45 ging ons ‘natuurlijk alarm’, de H’tjes waren wakker. Na een goede nachtrust waren we klaar om de hitte te trotseren. We werden nog verwend met een ontbijt. Aan de ontbijttafel werd Jan verrast met een verjaardagskaart en een liedje. Rond 9u15 konden we vertrekken. We wilden deze ochtend de meeste kilometers afgelegd hebben om in de vroege namiddag op de camping te arriveren.

Het fietspad van deze morgen was niet zo bijster mooi. Tegen een uur of 12 arriveerden we in Luik. Hannah had al een paar Wallonië-bussen gespot (dit zijn de bussen van de TEC).

In een prachtig park hebben we gepicknickt. Er was een speelplein in de schaduw, bankjes in de schaduw, een kraantje met fris water én een openbaar toilet! Een toplocatie dus!

We bleven niet te heel lang want er moest nog gefietst worden, zo’n 17 km.

We verlieten de Maas en volgenden de Ourthe. Het eerste deel liep langs de Ourthe, onder de bomen. De temperatuur was dragelijk. Maar ze waren aan het werken op de route. De omleiding liep langs de andere kant van de rivier, meer in de zon…bakken geblazen! En onze trein werd een slaaptrein 😀.

Rond 14u30 arriveerden we op de camping in Essneux. Een gezellige camping aan de Ourthe.

En dan….le moment suprême. Hannah mocht haar zwemkleren aandoen en in de Ourthe zwemmen. De H’tjes (en wij stiekem ook) vonden het geweldig! Het frisse water deed deugd!

Deze avond nuttigden we een pizza op de camping (geen zin om nog te fietsen om boodschappen en te koken 😉).

Omdat het zo warm is wordt het avondritueel wat verlaat 😀. Na het douchen lezen we verhaaltjes. Straks wordt het laatste verhaaltje van Pluk voorgelezen. Daarna beginnen we aan de GVR. Hannah kiest voor Vos en Haas.

Morgen nemen we een rustdag.

Tot morgen!!!

Gisterenavond was het tentfight aflevering 3. Hannah maakte het zodanig bont dat ze ‘overgeplaatst’ werd naar onze tent. Na een tijdje was ze gekalmeerd en kon ze terug naar haar eigen tent, het was dan al 21u15 (moet je weten dat ze gewoonlijk rond 19u in bed zit én onmiddellijk slaapt 😉).

Wij konden buiten genieten van een supermooie lucht.

Deze morgen was het terug vroegdag. Om 6u30 vonden de h’tjes het welletjes en besloten ze vuilbakken te spelen in hun tent. Het slaapmatje oprollen tot een vuilbak en Hannah erin. Dolle pret voor hen… minder voor onze buren 😉.

Rond 9u30 waren we vertrekkensklaar. We hadden een rit van ongeveer 44 km voor de boeg naar Huy. Na een 8tal kilometer passeerden we langs Namen. Hier verlieten we de Samber en volgden we de Maas. Ook hier waren weer veel boten te spotten. Ook de industrie ernaast vinden de kids geweldig: bulldozers die vrachtwagens vullen, vrachtwagens die schepen vullen…ondertussen weten ze al een beetje hoe een haven werkt.

Ondertussen kronkelden we verder langs de Maas. De zon begin eveneens stevig haar best te doen. Tegen de middag hadden we al 30 km gefietst én had Hannah al een half uur geslapen (hoe zou dat komen 🤔). We picknickten bij een schommel, onder de boom aan het water. Hannes wou deze keer geen stokbrood dis gingen we voor een slaatje.

Jan had gisteren een slaapplaats geregeld via AirB&B, maar we hadden de opportuniteit om via WarmShowers in Huy te blijven slapen. Wij hebben bij ons thuis al eens fietsers te gast gehad, maar daar zelf nooit gebruik van gemaakt. Het was dus de eerste keer.

Tegen 14u30 arriveerden we op onze slaapplaats. Een huis met een geweldig mooie tuin op 5′ wandelen van het centrum. Onze gastheer kwam pas rond 17u30 thuis, maar we mochten al gebruik maken van de tuin (met trampoline én speeltoren). We parkeerden onze fietsen en gingen even in Huy wandelen (Lees: op zoek naar een ijsje). In het plaatselijke ijssalon lieten we ons even gaan. We verwenden onszelf met een overheerlijk ijsje.

Na de boodschappen gingen we terug naar ons huis.

Tegen 17u30 werden we verwelkomd door een geweldig vriendelijke gastheer. We moeten onze tent niet opzetten en mogen gebruik maken van de slaapkamers. De kindjes vinden Meneer de max 😀.

Na een verkwikkende douche liggen de H’tjes te slapen. Elk apart en het is onmiddellijk stil.

Wij hebben een rustige avond voor de boeg.

En morgen…dan is het feest. Jan is jarig én we gaan kamperen bij de Ourthe waar Hannah EINDELIJK zal kunnen zwemmen (ze heeft het maar een paar keer gevraagd vandaag 😉).

Tot morgen!

Gisterenavond was het heel snel stil. Na een goede nachtrust ontwaakten de H’tjes tegen een uur of 7.

Ze waren heel snel klaar om naar de eetzaal te gaan…we mochten gaan ontbijten. Een feest!

Rond kwart voor 10 waren we vertrekkensklaar. Er stond een vlakke rit langs de Samber op het programma. Het beste werd bewaard voor het einde. Een klimmetje naar de camping.

De rit langs de Samber was topentertainment: vrachtschepen, plezierbootjes, sluizen, treinen, kranen die boten vullen…alles was aanwezig voor een supertoffe rit.

We picknickten aan een sluis. De H’tjes waren de hele tijd gefascineerd aan het kijken. Sluis open, boten erin, sluis dicht, sluis vullen/leegmaken…

Aangezien we in de voormiddag al heel wat kilometers maalden, was het in de middag een korte rit.

Na een stop in de winkel voor ons avondeten stond een pittige klim klaar. Maar…we geraakten met z’n allen fietsend (!) boven, ook de trein van Jan. Hoeveel zweet hij verloren heeft, weet ik niet, maar R E S P E C T.

We slapen op een camping in de buurt van Namen.

Vanaf morgen komt de hittegolf ons vergezellen. We zullen proberen in de voormiddag wat kilometers af te leggen en zien hoe het gaat. We zullen wel zien… Morgen trekken we richting Huy. Daar blijven we in een airb&b slapen.

Hannah heeft trouwens eindelijk haar zwembroekje aan. Elke dag vraagt ze verschillende keer waarom ze haar zwembroek mee heeft en wanneer ze haar zwembroek mag aandoen. Nu heeft ze haar zwemgerief aan, maar…hebben we nog geen water om in te zwemmen. Dus vraagt ze zich nu af waar er water is om te zwemmen…wordt vervolgd dus 😀.

Na alweer een ‘gevecht’ in de tent was het rond 21u (!) stil….nochtans had Hannah beloofd flink te zijn… ‘s Avonds hadden we bezoek van een kikkertje.

Iets voor 7u was er leven in de tent van de H’tjes. Onder het moto: ochtendstond en zo…zijn we vrij snel opgestaan. Na het ontbijt werden de tenten opgeruimd. Na mijn werk begin ik aan mijn Badass-training. Ja, ook op vakantie moet ik mijn oefeningen doen (voor meer info: Tielke Meeusen).

Rond 9u30 vertrekt onze trein richting Charleroi. Gisterenavond heeft Jan nog een plekje in de jeugdherberg gereserveerd.

We beginnen op het fietspad dat ons gisteren tot in Binche bracht. Een mooie Ravel richting Thuin. Het eerste deel was valsplat om daarna in dalende lijn met jukebox Hannah naar Thuin te gaan. Hannah zingt dus de hele tijd…het is een verzameling van bekende en onbekende zelfgeschreven nummers. Voor boekingen kan je ons altijd raadplegen :-).

We dachten daar ‘s middags op een leuke plek te kunnen picknicken, maar het werd een kiosk langs de Samber. Kort na de middag passeerden we de abdij van Aulne. Aangezien we de kindjes wat geschiedenis willen bijbrengen, was een bezoek hieraan een must. Ze vonden de ruïnes best wel indrukwekkend. Hannah begon het toen wat lastig te krijgen. Om haar te paaien hadden we beloofd dat ze op de springkastelen mocht die we aan de ruïnes gezien hadden. Kindjes content omdat ze mochten spelen/springen, wij content omdat we op terras konden zitten… Aangezien ze na 25’ nog niets waren komen opnemen (maar de kindjes hadden zich wel geamuseerd) besloten we dan maar door te rijden richting Charleroi.

Het moment van de dag kwam eraan toen Hannes zijn plaats op de Pino afstond aan Hannah (ik hoop dat hij er geen spijt van zal krijgen 😉 ). Hannah zo fier als een gieter, uiteraard. Het werd een rustige, vlakke route langs de Samber. We passeerden enkele mooie sluizen om zo via de vele meanders in Charleroi te eindigen.

We reden Charleroi binnen langs de oude industrie, best wel indrukwekkend. Al die enorme grote fabrieken die nu liggen te verloederen.

Onze jeugdherberg is vlakbij het vernieuwde centrum gelegen. Ik heb jaren tegen Charleroi moeten volleyballen, maar nooit in het centrum geraakt. Ik moet zeggen, het is de moeite om het eens te bezoeken.

We zitten in een splinternieuwe jeugdherberg. Voor de kindjes is dit weer een nieuwe ervaring. Ze vinden het top. Aangezien we hier niet kunnen eten of eten kunnen maken hebben we op onze nationale feestdag frietjes gegeten.

Nu liggen onze dolletjes in bed en … je raadt het nooit…het is 20u en het is muisstil op de kamer.

Welke richting we morgen nemen, bekijken we deze avond.

See you!!