Dag 19: Karlsruhe – Oostakker (28 fietskilometers)

Nog even over gisterenavond. Zoals jullie weten zaten wij op de gang te ‘wachten’. Blijkbaar was één van de gasten wat ongerust want plots kwam de hoteldame langs. Er was haar gesignaleerd dat er mensen op de gang zaten…ze kon het een beetje begrijpen…gelukkig 😂.

Deze ochtend is het vroeg dag. Om 5u20 gaat de wekker. De H’tjes zijn snel wakker en snel aangekleed (ja, zelfs Hannah 😅).

Ons lunchpakket staat klaar en we kunnen naar het station vertrekken. Onze trein staat er gelukkig al vroeg waardoor we tijd hebben om alles op de trein te laden. De fietsen staan immers in 2 verschillende rijtuigen. Het is hier ook met vaste zitplaatsen. We zitten jammer genoeg niet per 4 samen. Onze terugreis hebben we door een Nederlandse organisatie (www.fiets-mee.nl) laten boeken. Wel handig!

Na iets meer dan 4 uur trein met wat slapen (ik toch), UNO spelen (uiteraard) en een verhaaltje lezen arriveren we in Köln. Op het perron is de lift kapot maar er staat daar een reservelift. Geweldig toch! NMBS, ga daar ook maar eens kijken 👀.

De volgende trein is richting Aken. Alweer een vlotte overstap. We kunnen de fietsen gewoon in de trein rijden. Geweldig toch 😀. Deze treinrit is een eitje. Slechts een uurtje.

Vanaf Aken mogen we nog een beetje fietsen, Jeuj!!!! Wat doet het deugd. Het is wel nog een vrij pittige rit. Omhoog en omlaag én tegen de wind inbeuken. Hannes is onze gids. Hij leidt ons feilloos naar het station van Welkenraedt. Hannah valt bijna onmiddellijk in slaap. Een halfuurtje later is ze weer zo fris als een hoentje 😂. We zijn daar goed op tijd. We kunnen op het gemak alles uitzoeken. We geraken via de sporen op het juiste perron. Een vriendelijke man van de NMBS komt ons helpen met de fietsen op de treinen te sleuren. Hier is het hoogteverschil tussen het perron en de trein toch wel groot…

Slapen…

Tijdens de vakantie heeft Jan beloofd aan Hannah om het liedje ‘drie witte duiven’ te laten horen (wie dat liedje kent, een dikke proficiat 🤣). Hannah herinnert Jan er regelmatig aan en op de trein naar Gent is het eindelijk zover!! Hannah vindt het hilarisch.

Wij willen niet naar huis…
Liedje van de 3 witte duiven 🤣

We komen op tijd aan in Gent Sint-Pieters. We hebben ook voldoende tijd om de fietsen uit te laden. De lift in het station is geweldig! De grootste lift die we tegengekomen zijn. Een pluim voor Het station van Gent 👍.

Eigenlijk zijn alle op-en afstappen heel goed verlopen. De H’tjes zijn ook heel flink geweest 😀. De verschillende overstappen en het deeltje fietsen zorgde voor voldoende afwisseling.

De rit van het station naar huis is een gekende rit. Hannah zingt uit volle borst over haar liefde voor België 🇧🇪. Een half uurtje later zijn we thuis.

De H’tjes liggen in bed. Ik denk dat ze een hele fijne tijd gehad. Het was alvast weer een onvergetelijke ervaring. Ik heb er enorm van genoten. Ik heb mijn hoofd kunnen leegmaken en de batterijen zijn terug opgeladen!

Ik wil graag jullie bedanken, lieve lezers! De reacties waren heel leuk 😘. Ik wil ook mijn reisgenoten bedanken. Hannes, je bent een topkereltje. De vele wanneer-en waarom-vragen moeten we erbij nemen 🤣. Maar ik zag jou zoveel stralen en genieten. Voor jou kan de nieuwe fietsvakantie er niet snel genoeg zijn. Hannah, mijn poppie 🇧🇪. Jij zorgde steeds voor de vrolijke noot. Het was nooit stil. Jouw puberale uitbarstingen moeten we er wel bijnemen 😀. En last but not least, Jan. Bedankt om mij steeds mee te nemen in jouw avonturen. Zonder jou zou ik dit nooit durven ondernemen. Jij zorgt ervoor dat ik niets moet bedenken, mij geen zorgen hoef te maken (hoewel ik dat nog te vaak doe 🙈)want alles komt altijd goed 😊. Jij maakt mij gewoon zoveel beter 😘😘😘.

Nu gaan wij even uitrusten en plannen maken voor de volgende vakantie! See You!! 👋🙋‍♀️

Dag 18: Bazel – Karlsruhe (3 km met de fiets 😄)

Gisterenavond waren Jan en ik precies moni’s op sportkamp. De kindjes in de kamer en wij buiten op de gang wachten tot het stil is. En…dat duurde wel even. Hannah is een kampioen in haar broer wakker houden. Elk zijn talent hé😂.

Om 7u was Hannes al wakker. Hij heeft vooral schrik om het ontbijt te missen. Hij kan niet snel genoeg zijn kleren aandoen…Hannah daarentegen heeft wat meer tijd nodig (en kan zo haar broer wat treiteren 🤷‍♀️).

Het ontbijt is volgens mij het hoogtepunt van Hannes zijn vakantie. Hij vindt het geweldig!! En of hij veel gegeten heeft!! Hannah had het wat lastiger. Zij miste een eitje. Het was een behoorlijk uitgebreid ontbijt voor een jeugdherberg. Het heeft mij ook gesmaakt.

Geen gedoe met de tent vandaag, wel alle lakens en handdoeken verzamelen. Tegen 9u zijn we ‘klaar’. We hebben maar om 15u58 de trein waardoor we nog wat in Bazel kunnen rondhangen. We hebben pech dat het terug aan het regenen is.

We wandelen langs een evangelische kerk en het stadhuis. Er zijn heel wat musea in Bazel, maar met de H’tjes zijn niet alle musea even toegankelijk. We gaan naar het speelgoedmuseum. Een heel leuk museum. Er staan heel wat soorten beren en poppen. Sommigen kunnen ook bewegen. Dat bewegen spreekt de kindjes erg aan. Na het museumbezoek nemen we de tram naar de speeltuin. We vinden een hele toffe speeltuin. Hoewel Hannah haar benen heel moe zijn, spurt ze van de ene attractie naar de andere.

We gaan nog maar eens op restaurant, tot grote vreugde van Hannes. We komen deze avond te laat aan in Karlsruhe om nog te kunnen gaan eten. Het zal een boterhammetje worden. Het eten is er heerlijk én we worden snel bediend 😀, altijd een pluspunt als je met kindjes uit gaat eten.

Het is ondertussen (opnieuw) aan het regenen. We besluiten naar de jeugdherberg terug te keren om onze fietsen op te halen. We wandelen terug langs de Rijn. De rivier staat er heel hoog. Je kan niet lopen op het voetgangersgebied. Gisteren kon je dit nog een beetje, vandaag helemaal niet. Er zit ook heel veel stroming op.

We fietsen de volle 3 kilometer naar het station. We komen daar ruim op tijd aan. We moeten immers de fietsen nog op het perron krijgen. Je kan de eerste perrons bereiken via een hellend vlak. Wij waren al in de wolken 😀. Helaas voor ons perron is dat er niet. Er is wel een rolband naast de trap. Zo krijgen we alle fietsen en zakken boven. Blijkbaar is die rolband enkel voor valiezen, maar dit hebben we niet gezien (of gedaan alsof we het niet gezien hebben).

We krijgen alles vlot op de trein. Die treinen zijn hier goed voorzien op fietsen. Een ideetje voor de nmbs 🤔?

De treinrit verloopt vlot. Wat naar buiten kijken, oefeningetjes maken (ik slaap ondertussen een beetje) en uiteraard…UNO spelen. De H’tjes zijn keiflink geweest!!

We komen aan met een lichte vertraging. Er is hier op elk perron een lift voorzien. Enkel de pino moet met de trap naar beneden.

We blijven deze nacht in een hotel vlakbij het station. Morgenvroeg moeten we om 6u35 met de trein naar Köln.

Ons fietstraject verandert morgen een beetje. Door werken vertrekt de trein in Welkenraedt. Iets minder ver fietsen (20 km) maar wel nog 250 hoogtemeters.

We zitten terug op de gang. Hopelijk slapen ze snel… en morgen…laatste dag…snif snif snif 😥.

Morgen volgt nog een top 3. Maar wees zeker dat het ontbijt en eten op restaurant er bij Hannes zal instaan. In het speelgoedmuseum heeft Hannah een dino gezien dus vermoed ik dat die in haar top 3 zal te vinden zijn (en deze keer is het wel waar 😂)

Dag 17: Courtavon – Bazel (49 km)

Vandaag D-day…😀. Ik had nooit verwacht van zo snel in Bazel te zijn of zelfs te kunnen arriveren in Bazel.

Deze nacht heeft het nog wat geregend. Deze ochtend blijft het gelukkig droog. We kunnen de tenten droog afbreken, al zijn die wel nat 😀. Er zitten ook veel naaktslakken op de tent. Voor H’tjes een spelletje om ze eraf te halen 😂. Normaal was het de laatste nacht in onze tenten. Ik schrijf normaal, want je weet nooit natuurlijk.

Tegen kwart voor 10 kunnen we vertrekken. In de voormiddag hebben we nog enkele klimmetjes voor de boeg en uiteraard ook enkele afdalingen 😀. Bij de klimmetjes krijg ik gezelschap van Hannah. Zij vindt het cool om naar boven te lopen. Haar mondje staat ook geen seconde stil.

In Oltingue komen we de eerste winkel van de dag tegen. We doen onze inkopen en picknicken daar ook. Dit keer is het geen uitgebreid speelpleintje. Maar de H’tjes kunnen zich wel bezighouden 😀.

Na de middag begint het te regenen. We zijn al blij dat het zo lang droog gebleven is. We rijden voor de eerste keer Zwitserland binnen. We fietsen door Rodersdorf. We knipperen bijna even met de ogen en zijn terug in Frankrijk. Dit is echter van korte duur. We passeren via een laatste klimmetje nog in het Franse Leymen en fietsen dan definitief Zwitserland binnen. Ik voel een lichte euforie bij mezelf 😀.

We cruisen (we rijden immers snel licht bergaf) langs allemaal voorsteden van Bazel. We rijden grotendeels op fietspaden. De route is vanaf nu ook aangeduid. We volgen het laatste deeltje van de Juraroute.

Einde route! We zijn er!!

Tegen 15u arriveren we aan onze jeugdherberg. De H’tjes kijken er al een hele dag naar uit! Ze kunnen niet snel genoeg op onze kamer zijn. We slapen allemaal samen, ik ben benieuwd wat dat zal geven…

We eten deze avond in de jeugdherberg. Rijst met chili con carne. Heerlijk 🤤 Morgenochtend krijgen we hier ook een ontbijt. Vooral Hannes kijkt hier reikhalzend naar uit 😀. Hij mag uit vanalles kiezen…hoopt hij 🙂.

Een kleine wandeling lang de Rijn.

Morgen beginnen we met de terugreis. Dat wordt nog een avontuur 😅. In de late namiddag nemen we de trein naar Karlsruhe. Daar blijven we morgenavond slapen. Vrijdag ochtend om half 7 hebben we een trein naar Köln. In Köln moeten we overstappen op een trein naar Aken. We hopen daar rond 12u30 te arriveren. Deze treinen zijn allemaal gereserveerd.

Van Aken fietsen we naar Eupen. Dat is zo’n 25 km. In Eupen nemen we de trein naar Gent Sint-Pieters. Hopelijk kunnen onze fietsen mee op deze trein. In Gent fietsen we dan naar Oostakker. Een hele boterham dus 😀.

Top 3 van hannes:1. Naar de jeugdherberg 2. Op restaurant in de jeugdherberg 3. Douchen 🚿🧼🧴4. Een ijsje 🍨 eten 🍽

Top 3 van Hannah: 1. 🦖2.🍽3.🐬4.🦆💙❤️‍🔥🇨🇭🇧🇪 (de broodnodige vertaling: 1. Het dinomuseum (in haar dromen vrees ik) 2. Eten op restaurant 3. Het dolfijnenmuseum (opnieuw in haar dromen denk ik) 4. Het eendenmuseum (🤦‍♀️🤷‍♀️)

Dag 16: Cernay – Courtavon (60 km)

Waarmee zal ik vandaag beginnen 🙂. De H’tjes zijn er vroeg bij vandaag. Rond 7u15 horen we al gefluister… Jan had zich voorgenomen om tegen 8u naar het testcentrum in Cernay te gaan. Hij heeft immers nog een bewijs nodig van een negatieve COVID-test voor onze terugreis (treinen in Zwitserland en Duitsland).

Terwijl de H’tjes en ik ontbijten, stapt Jan naar het testcentrum. Hij moet gelukkig niet lang wachten, maar wel veel centen betalen. En dan begint het te regenen…bijna onophoudelijk…de kleine tent hebben we al afgebroken, de grote nog niet.

We kunnen gelukkig schuilen onder een afdak en in een grote tent. Er wordt UNO gespeeld, we lezen verder in Matilda (heeft iemand die film toevallig op DVD? We zouden die anders graag wel eens lenen 🙂), Hannah kleurt, Hannes bewaakt de tent en Jan is het watermannetje die het buitenwerk doet (tent afbreken).

Rond 10u45 beslissen we te vertrekken. Het regent nog steeds, maar iets milder…Na 8 km fietsen moeten we toch onder een boom gaan schuilen. Ondertussen zijn we aan ons laatste traject in ons boekje begonnen. Het einde komt in zicht. In Burnhaupt-le-Haut stoppen we om boodschappen te doen. We zijn precies waterkiekens 😂.

We fietsen nog een beetje verder tot we een overdekte picknickplek vinden. De laatste dagen komen we dit wel vaker tegen, gelukkig 😁.

Na onze picknick begint het weer te regenen. We moeten terug even wachten vooraleer we kunnen vertrekken.

We fietsen deze middag een groot stuk op fietspaden. Het is echter nog steken en duwen want het gaat nog steeds omhoog (dit onder de benaming ‘vals plat’ 😂). We fietsen eerst langs het kanaal. We moeten beuken tegen de wind. Vanaf Dannemarie fietsen we op een fietspad richting Seppois-le-Bas. Onderweg komen we iets tegen waar we een drankje kunnen drinken en de kindjes een ijsje kunnen eten. We spotten ook enkele ooievaarsplekken. Volgend Hannes gaat vals plat niet omhoog, dus hoeft hij minder te trappen…🤔🤥

Na een pittig klimmetje rijden we over de grens met Zwitserland. Tijdens het klimmetje is Hannah van de Weehoo gesprongen en beginnen lopen. Plots kwam ze naast mij lopen en zo hebben wij samen de top bereikt. Hannah al lopend, ik al fietsend. Na enkele kilometers zijn we alweer terug in de Elzas in Frankrijk.

Grenshuisje Zwitserland

We gaan in dalende lijn naar Courtavon, naar de camping. Op deze camping is er niets te beleven. Er is hier bijna niemand, het sanitair is ook niet al te best, gelukkig hebben de douches een goede straal.

We eten pasta carbonara. Oh, wat smaakte dit heerlijk!!! Nu zitten we terug in de tent want het is terug aan het regenen. Morgen laatste dag echt fietsen…ik hoop dat de weergoden iets gunstiger gestemd zijn morgen, maar ik vrees ervoor.

Vandaag een dikke shoot out naar de H’tjes. Zij hebben geen enkele keer gezaagd over het weer of dat ze koud haddden. Ze zijn heel flink geweest. Ook naar Jan. Hij trotseert telkens de regen. Hij breekt de tent op, breekt de tent af in de regen. Brengt de kindjes naar hun tent in de regen. Kortom een topper ❤️.

Morgen arriveren we in Bazel. Daar zullen we niet in de tent slapen, maar ergens binnen. De kindjes kijken daar keihard naar uit.

De top 3 van Hannah wordt morgen aangevuld. Er was geen tijd meer 🙈. (Ondertussen is Hannah haar top 3 bijgewerkt)

Top 3 van de dag van Hannes: 1. UNO 2.In de tent 🏕 schuilen 3.In de ochtend een chocoladekoek 🍪

Top 3 van de dag van Hannah: 1. 🍝 2. ⛹🏻‍♂️ 3. 🐌💙💚🦕🦖 (de vertaling: 1. pasta carbonara eten 2. Lopen op de berg naar mama 3. Naaktslakken zoeken.

Dag 15: Xonrupt-Longemer – Cernay (59 km)

Vandaag staat de laatste dag in de Vogezen op het programma. Het belooft een pittige start te worden.

Nadat we alles opgeruimd hebben, ontbijten we op een terras aan de camping. We starten onmiddellijk met de beklimming van de Col des Feignes sous Vologne (955 m). Het is een korte maar hevige beklimming. Daarna volgt een korte afdaling om dan opnieuw stevig te omhoog te gaan. De laatste anderhalve kilometer is moordend. Plots zie ik Hannah lopen. Zij heeft de laatste 500 meter al lopend afgelegd 😀. We bereiken na 13 km allemaal het dak van onze route op 956 meter.

Daarna volgt de afdaling. ‘Gas erop’ zoals Hannah steeds roept bij een afdaling 😂. De rest van de dag gaan we vooral naar beneden fietsen 😀. De afdaling van de Col de Brammont is met haarspeldbochten. Een heerlijke afdaling. We fietsen door tot Kruth. Daar is een winkeltje. We vinden daar een wondermooie picknickplek mét speeltuin.

Na onze picknick dalen we verder richting Thann. Vandaag is er op de route geen camping dus moeten we een beetje van onze route gaan. In Cernay vinden we een topcamping: een zwembad, bomen waar we onze hangmat kunnen hangen, een plek waar trekkers kunnen eten en alles kunnen opladen, ooievaars…

Na een plons in het zwembad gaan Jan en Hannes naar de winkel en spelen Hannah en ik UNO in de hangmat. Ze genieten beiden van hun aandachtmomentje 😀.

We hebben ook een bbq die we kunnen gebruiken. We eten boontjes met knepfle en lamsvlees.

We hebben geluk met het weer vandaag. Deze ochtend wel frisjes en bewolkt, maar in de namiddag zon. We hebben ondertussen al een bruin kleurtje 😀.

Morgen rijden we al een stukje in Zwitserland. Ja…we komen dichterbij onze eindbestemming. We zouden daar woensdag moeten arriveren.

Top 3 van Hannes:1.Met papa 👨‍👦naar de winkel 🛍🛒2. Deze ochtend op de camping 🏕 op de speeltuin3. Zwemmen 🏊‍♂️ in het zwembad/water 4.Bbq 🍗

Top 3 van de dag van Hannah: 1. 🏊‍♂️ 2. ⛰ 3. 🧃🍦🇧🇪🏰🦕🦖 (De vertaling: 1. Zwemmen 2. In de bergen fietsen 3. Drankje drinken en ijsje eten.

Dag 14: Gemaingoutte – Xonrupt-longemer (39 km)

Na een goede nachtrust zijn de benen weer een beetje hersteld, althans dat hopen we toch 😀. Deze nacht heeft het wel al geregend…we zien wat de dag verder brengt.

Rond kwart voor 10 kunnen we vertrekken. In het eerste stadje komen we een bakker tegen en dan moeten we uiteraard stoppen. Een zondag zonder chocoladekoek is geen zondag hé 😊. Moeder en vader mogen trappen, de H’tjes mogen eten. De wereld is niet eerlijk…zoals Hannah zo vaak zegt…🤔.

Bij het vertrek deze morgen.

We klimmen ‘rustig’ naar boven. Na meer dan een uur zwoegen (alhoewel het viel heel goed mee) bereiken we droog de top van de Col de Mandray (707 m). We hebben nog geen spatje regen gehad 😀.

Na een mooie afdaling komen we aan in Fraize. Een ideale stad om te picknicken. Winkels die open zijn op zondag, een park met een speeltuin en een picknickbank.

Begint het dan niet plots te regenen zeker?! Er is daar een ‘vide de grenier’ (een mooi woord voor rommelmarkt) en daarbij staat een grote tent met banken en tafels. We maken dankbaar gebruik hiervan. Het blijft echter regenen en zo kunnen we ook een stukje van de brugfinale meepikken.

Wanneer de regen wat mildert, riskeren we om te vertrekken. De H’tjes in regenkledij (jas en broek), wij in onze regenjas. De Col de Surceneux wacht immers nog op ons. De eerste kilometers is het jas aan en dan weer uit, maar halverwege de klim regent het onophoudelijk. Ik vind dat niet zo fijn om in de regen te fietsen maar in de trein laten ze het niet aan hun hartje komen. De laatste kilometers zijn redelijk steil…maar onverwacht komen we aan de top. Jammer genoeg was er geen bordje.

We dalen af richting Xonrupt-Longemer. Aan het meer zetten we onze tent op. Na een deugddoende warme douche spelen de kindjes nog op de speeltuin.

Vanavond schaft de pot pasta met groene pesto, tonijn en groentjes.

Na het eten begint het opnieuw te regenen. Het wordt dus een avondje in de tent.

Top 3 van Hannes: 1.knuffelmomentje🥰 met mama op de camping ⛺️ in de tent 🏕 2. Spelen met het emmertje op de camping ⛺️ op de speeltuin 3. Een chocoladekoek eten 🍽 🍪🍫🍪🍪🍪

Top 3 van Hannah: 1. 🍪 2. 🚵 3. 📖 (de vertaling: 1. Chips eten als aperitief 2. Klimmen in de bergen 3. Verhaaltje lezen in de tent.