Waarmee zal ik vandaag beginnen 🙂. De H’tjes zijn er vroeg bij vandaag. Rond 7u15 horen we al gefluister… Jan had zich voorgenomen om tegen 8u naar het testcentrum in Cernay te gaan. Hij heeft immers nog een bewijs nodig van een negatieve COVID-test voor onze terugreis (treinen in Zwitserland en Duitsland).
Terwijl de H’tjes en ik ontbijten, stapt Jan naar het testcentrum. Hij moet gelukkig niet lang wachten, maar wel veel centen betalen. En dan begint het te regenen…bijna onophoudelijk…de kleine tent hebben we al afgebroken, de grote nog niet.
We kunnen gelukkig schuilen onder een afdak en in een grote tent. Er wordt UNO gespeeld, we lezen verder in Matilda (heeft iemand die film toevallig op DVD? We zouden die anders graag wel eens lenen 🙂), Hannah kleurt, Hannes bewaakt de tent en Jan is het watermannetje die het buitenwerk doet (tent afbreken).
Rond 10u45 beslissen we te vertrekken. Het regent nog steeds, maar iets milder…Na 8 km fietsen moeten we toch onder een boom gaan schuilen. Ondertussen zijn we aan ons laatste traject in ons boekje begonnen. Het einde komt in zicht. In Burnhaupt-le-Haut stoppen we om boodschappen te doen. We zijn precies waterkiekens 😂.
We fietsen nog een beetje verder tot we een overdekte picknickplek vinden. De laatste dagen komen we dit wel vaker tegen, gelukkig 😁.
Na onze picknick begint het weer te regenen. We moeten terug even wachten vooraleer we kunnen vertrekken.
We fietsen deze middag een groot stuk op fietspaden. Het is echter nog steken en duwen want het gaat nog steeds omhoog (dit onder de benaming ‘vals plat’ 😂). We fietsen eerst langs het kanaal. We moeten beuken tegen de wind. Vanaf Dannemarie fietsen we op een fietspad richting Seppois-le-Bas. Onderweg komen we iets tegen waar we een drankje kunnen drinken en de kindjes een ijsje kunnen eten. We spotten ook enkele ooievaarsplekken. Volgend Hannes gaat vals plat niet omhoog, dus hoeft hij minder te trappen…🤔🤥
Na een pittig klimmetje rijden we over de grens met Zwitserland. Tijdens het klimmetje is Hannah van de Weehoo gesprongen en beginnen lopen. Plots kwam ze naast mij lopen en zo hebben wij samen de top bereikt. Hannah al lopend, ik al fietsend. Na enkele kilometers zijn we alweer terug in de Elzas in Frankrijk.
We gaan in dalende lijn naar Courtavon, naar de camping. Op deze camping is er niets te beleven. Er is hier bijna niemand, het sanitair is ook niet al te best, gelukkig hebben de douches een goede straal.
We eten pasta carbonara. Oh, wat smaakte dit heerlijk!!! Nu zitten we terug in de tent want het is terug aan het regenen. Morgen laatste dag echt fietsen…ik hoop dat de weergoden iets gunstiger gestemd zijn morgen, maar ik vrees ervoor.
Vandaag een dikke shoot out naar de H’tjes. Zij hebben geen enkele keer gezaagd over het weer of dat ze koud haddden. Ze zijn heel flink geweest. Ook naar Jan. Hij trotseert telkens de regen. Hij breekt de tent op, breekt de tent af in de regen. Brengt de kindjes naar hun tent in de regen. Kortom een topper ❤️.
Morgen arriveren we in Bazel. Daar zullen we niet in de tent slapen, maar ergens binnen. De kindjes kijken daar keihard naar uit.
De top 3 van Hannah wordt morgen aangevuld. Er was geen tijd meer 🙈. (Ondertussen is Hannah haar top 3 bijgewerkt)
Top 3 van de dag van Hannes: 1. UNO 2.In de tent 🏕 schuilen 3.In de ochtend een chocoladekoek 🍪
Top 3 van de dag van Hannah: 1. 🍝 2. ⛹🏻♂️ 3. 🐌💙💚🦕🦖 (de vertaling: 1. pasta carbonara eten 2. Lopen op de berg naar mama 3. Naaktslakken zoeken.