Dag 55: Enkele boodschappen doen (Krung Theo Aphiwat Central Train Station – Khet Bang Khun Thian: 39,6 km)

About last night…

We zitten dus met z’n 4’en gezellig samen op een harde bank. Je moet je voorstellen dat je op onze oude treinstellen zit, maar met nog hardere banken. Onze coupé zit vol. Af en toe komt er eens een zetel vrij maar meestal is alles bezet. Er draaien verschillende ventilatoren en alle ramen staan open. Ook de deuren van de treinen blijven de hele tijd openstaan 😱. Er zit dan ook nog een eens een baby te huilen. Dit is de beginsituatie 🤣. 

Het is al donker buiten. De H’tjes en zeker Hannes vinden het geweldig om hun hoofd buiten het raam te steken. Zijn kapsel is echt prachtig! Hij ziet er uit als een echte gladde schooljongen 😀. 

Ik probeer van in het begin mijn ogen al dicht te doen. Bij de H’tjes gaat het moeilijker. Hannes onderneemt wat pogingen. Hannah daarentegen beweert een nachtje door te doen. 

Jan en ik wisselen nog van positie. En zo valt Hannah bij mij in slaap en Hannes bij Jan. Jan slaapt het minst van allemaal. Mijn ogen zijn het meest dicht van allemaal 🤣. Al bij al hebben de H’tjes nog veel geslapen.

Om 5u zijn ze klaar wakker. Ze genieten van het opkomen van de zon. 

Stipt op half 8 komen we aan in Krung Thep Aphiwat Central Train Station. 

We hebben vandaag een doel: een E-reader kopen én naar onze favoriete winkel, de Decathlon gaan. 

We fietsen door een heel ander deel van Bangkok dan bijna 2 maanden geleden. Nu zijn we in het moderne Bangkok. We passeren heel wat hippe winkels, winkelcentra, wolkenkrabbers…Echt helemaal anders…

We ontbijten met pancakes en een soort van wentelteefjes. Hannah kiest voor een croissant 🥐. 

In een mega winkelcentrum vinden we een E-reader. Halleluja 😇. Ik ga weer zelf kunnen bepalen wanneer ik lees 🎉🥳. 

We fietsen door de drukke straten richting Decathlon. De vorige keer reden we ook op een zondag door Bangkok, maar wat een verschil. Het is echt megadruk. Hannah is bij mij komen zitten en we worden bijna geplet door een bus. 

We bereiken gelukkig heelhuids de Decathlon. Jan zijn t-shirts zijn kapot of versleten, dus hij koopt een paar nieuwe. En voor de H’tjes kopen we snorkels. Wat zijn ze blij 😀. Ze willen deze vakantie kost wat kost eens snorkelen 😀. 

Ik vind dan dat we genoeg gefietst hebben. Ik ben moe. Ook de H’tjes beginnen hun mindere kantjes te tonen en zijn heel licht geraakt. Tijd om iets te eten en een overnachtingsplek te zoeken. 

We eten nog eens Khai Soi, heerlijk. Zelfs Hannah eet veel!

Jan heeft opnieuw een hotel met zwembad gevonden. We slapen in een megabed allemaal samen. Hopelijk loopt dit goed af 😀. 

Wanneer we geïnstalleerd zijn begint het te stortregenen. Het regenseizoen is volop bezig. We hebben weeral geluk dat we droog zitten. 

Ik val in slaap. Ondertussen werkt Jan wat aan de fietsen. Hij herstelt de schade van de voorbije periode: drinkbushouder Hannah, tasje Jan, stoeltje Hannes, banden oppompen, ketting smeren … ondertussen snorkelen 🤿 de H’tjes in het zwembad. De ene poging is succesvoller dan de andere. 

Na mijn deugddoend dutje gaan we op zoek naar eten. Het is niet evident om iets te vinden wat iedereen lekker vindt. Op de koop toe regent het nog eens…

Uiteindelijk belanden we terug bij de 7-eleven. Jan en Hannes eten iets met rijst. Hannah een slaatje en ik eet mijn vertrouwde croques. 

Morgen fietsen we verder. We zitten nog altijd in Bangkok. Dat is een enorm grote stad!! We willen nog de floating market zien en de Railway marker. Maar we zien wel wanneer we waar geraken. 

Nu hopen dat de bedopstelling lukt. Er is hier nu discussie wie waar ligt…😱💁‍♀️🤦‍♀️. Reizen met kinderen…een feest 🥳. Haha!! Soms krijg ik er een punthoofd van. Maar het valt wel goed mee hoor 🤪. 

O ja, we hebben tot nu toe al 1932 km gefietst 💪. 

Tot morgen ❤️!

Dag 54: Change of plans…(Nong Khai – Bangkok 🚞)

We hebben allemaal een hele goede nacht achter de rug 😀. 

Het ontbijtbuffet is dik oké vandaag, voor elk wat wils. 

We hebben nog even tijd vooraleer te vertrekken naar het station. De H’tjes nemen een duik in het zwembad. Ik profiteer ervan om ondertussen te lezen. Aangezien we maar 2 E-readers hebben, moet ik die momentjes koesteren. Jan gaat eten halen om te ‘overleven’ op de trein 😅. Hij informeert nogmaals bij het station. Volgens de man vandaag zou het een no-go zijn om de trein van 12u55 te nemen en zullen we de nachttrein moeten nemen. Aangezien Jan het woord bike i.p.v. bicycle gebruikt heeft (wat hier wel een verschil maakt) zullen we toch proberen. 

Aan het zwembad ontmoet ik een man uit…Brakel. Blijkt dat de grens tussen Thailand 🇹🇭 en Cambodja 🇰🇭 opnieuw gesloten is. Onze laatste maand zouden we langs de grens met Cambodja fietsen, een bezoek brengen aan Angkor Wat, en dan verder richting het zuiden van Thailand. Na wat verder opzoekingswerk klopt deze informatie. Ook op de website van diplomatie.belgium.be vinden we die info terug. Ja, reizen is vaak veranderen, opnieuw uitzoeken…

We hebben wat bagage achtergelaten. De meeste schoolboeken van de H’tjes hebben we niet meer nodig. Er is dus wat extra plaats vrijgekomen. 

We eten in een restaurantje aan het station.

 

De trein komt aan rond 12u20. We zien onmiddellijk dat dit een hopeloze zaak wordt, de fietsen geraken nooit in/op de trein. 

We bekijken alle mogelijkheden: fietsen, toch de trein deze nacht nemen…

Na veel wikken en wegen (ja, Jan en ik kunnen heel moeilijk beslissen) komen we tot een compromis. 

We nemen de trein om 20u. Daar kunnen de fietsen op. Dit is wel geen slaaptrein en enkel plaatsen in 3e klasse (geen airco, wel ventilatie). Morgenochtend komen we aan in Bangkok. Daar zullen we beginnen fietsen richting het zuiden, richting Phuket. We hebben een route gevonden langs stranden en natuurparken. Ik denk dat dit wel heel fijn zal zijn voor de H’tjes. Hannes is in het begin iets minder enthousiast. Dit is immers een iets toeristischer stuk van Thailand en remember…we zijn geen toeristen. Ik heb hem duidelijk gemaakt dat we stukken zullen doen waar geen toeristen komen én de kans zit erin dat ze eens zullen kunnen snorkelen 🤿. 

Het wordt dus nu de waitinggame tot de trein vertrekt. We spelen spelletjes, gaan naar de 7-eleven een ijsje halen…

De stof van Hannes zijn fietsstoeltje is aan het scheuren. Dus gaan we nog eens langs bij een stoffenwinkel. Een vriendelijke oudere man en zijn dochter (denk ik), helpen ons uit de nood. Ze herstellen het stoeltje zo goed als het kan. En zo verstrijkt onze tijd…

Het zitje is supergoed hersteld. We geven wat extra centjes omdat ze het zo snel gemaakt heeft. 

Aangezien de hamburger gisteren echt lekker was, gaan we opnieuw. Deze keer doen we van Take-away. 

Bij aankomst aan het station (ze beginnen ons hier al te kennen denk ik 😀) kijken we voor de fietsen. Als we ze zelf inladen is het voor meer dan de helft goedkoper, dus doen we dit. 

Plots weerklinkt het volkslied en staat iedereen recht, het is 18u. 

Rond kwart voor 8 kunnen we ‘eindelijk’ inladen. Er is dan keiveel plaats voor de fietsen. Wij zitten dan een beetje dicht bij elkaar. Hopelijk kunnen we toch een beetje slapen. 

Normaal worden we morgenochtend wakker in Bangkok. 

Dus…tot morgen ❤️!

Dag 53: Bye bye Laos 🇱🇦 (Vientiane – Nong Khai: 29,30 km)

Gisterenavond kregen we nog een serieus onweer te verwerken. Regen, donder en bliksem…alles erop en eraan dus. Het duurde even vooraleer de H’tjes hun slaap vonden. Hannah vond het nodig om wat kopstand te doen 🤦‍♀️.

Deze ochtend regent het nog steeds, gelukkig niet meer zo hard. 

Hannes is supersnel uit zijn bed. Kan je al raden waarom 🤪?

Niet voor het ontbijt deze keer…hij wil gaan poolen. Tot hun grote spijt vinden ze de keu niet. Dju toch. 

Het ontbijt dan…er was echt niet zo heel veel. Ik vond moeilijk mijn goesting. De H’tjes en Jan kiezen voor een eitje. Ik kies dan maar voor een boterham met eiersalade. We hebben tijd vandaag dus spelen we nog een spelletje…pool. Deze keer trekken Hannes en ik aan het kortste eind. Het was toch weer nipt. 

Jan en ik ruimen de kamer op en de H’tjes… die poolen weer. Hannes wil nu op elke plaats een pooltafel 😳.

Rond 10u vertrekken we in de miezerregen. 

De eerste stop is de Arc de Triomphe. Toch wel een must see. Je kan tot boven en dan heb je daar toch een prachtig uitzicht over Vientiane. De stad is toch groter dan ik dacht. 

Dan vertrekken we richting Friendship Bridge 1, de grensovergang. 

We fietsen langs enkele regeringsgebouwen en het koninklijk paleis. Er zijn heel wat grote wats (tempels), vrij indrukwekkend allemaal. 

Voor dat ik het door heb, is het tijd om te eten. 

Wanneer we net binnen zitten begint het te stortregenen. Hebben we chance 😅. Na het eten bellen we opnieuw met een jarige. Deze keer bellen we haar uit bed, het is mijn lieve zus, Elke. We eten dan ook een taartje als dessert op haar verjaardag 🎂.

Het regent nog, maar gelukkig niet meer zo hard. De H’tjes hebben hun poncho aan, dat is eventjes geleden. De riolering werkt hier niet echt goed, er blijft dus heel wat water op de baan liggen. 

Na een goed uurtje fietsen komen we aan de grens. En dan begint het 😂. We moeten een stempel krijgen dat we uit Laos gaan. Dit valt nog redelijk mee. Maar dan…je mag niet fietsen op de brug, dit gebeurt met bussen. Volgens de mensen in het hokje moeten we naar de bushalte. 

Op de eerst bus mogen we, zoals verwacht, niet mee. Ha ja, we geraken er gewoon niet in met de fietsen. Uiteindelijk komt een man ons zeggen dat we moeten fietsen 🚴‍♀️. Het is terug harder aan het regenen. 

Dan komen we aan in Thailand 🇹🇭. We moeten nog een stempel hebben. We moeten naar een bepaald loket gaan. Eerst wisselen we onze kippen 🐓 terug in batjes. Moeten we toch naar iets anders. We krijgen nog een extra formulier mee…voor de fietsen 🤦‍♀️💁‍♀️. Maar we krijgen onze stempel…en zijn dan ook 200 THB lichter… maar we zitten terug in Thailand. 

De eerste stop is … in de 7-eleven 🤣. Iets met mentossen…

We fietsen door naar het station 🚉. Morgen willen we graag een trein nemen. Maar dit blijkt dan toch niet zo simpel als gedacht. Op de trein die we willen nemen kunnen/mogen geen fietsen. Die moeten we met de nachttrein meegeven. Dit is de uitleg van de man aan de bagage. 

Volgens de man aan het loket zouden we de fietsen wel kunnen meenemen op de lokale (stop-) trein. Bij navraag bij de man aan de bagage kan dit dan weer niet. Maar hij geeft het toch nog een kans…we moeten onderhandelen met het personeel. Tickets boeken lukt niet vandaag want er is iets mis met het systeem. 

We fietsen naar ons hotel, vlakbij het station. Er is een zwembad aanwezig. De H’tjes content. Ik ben vooral blij dat ik mijn natte kleren kan uitdoen. Vandaag waren ze eens minder nat van het zweten…maar heel nat van de regen. 

Jan vindt een heerlijk hamburger 🍔 restaurant. Iedereen eet alles op, zegt genoeg hé. 

In de 7-eleven kiezen de H’tjes nog een ijsje. Hun moto luidt ‘One icecream a day, keeps The doctor away’ 🤣. 

Aangekomen in ons hotel, beslist Hannes na zijn avondwandelingetje om nog een plons in het zwembad te nemen. Hannah beslist haar broer te volgen.  Het is verlicht zoals in een disco 🪩.  Om 20u vliegen ze van het zwembad in hun bed 😀. 

Morgen kunnen we het rustig aan doen. Onze trein vertrekt om 12u55. Hopelijk kunnen we mee met de fietsen. Fingers crossed 🤞. 

We hebben zo’n kleine 2 weken in Laos gefietst. Wat is ons bijgebleven:

  • Wondermooie natuur
  • De geweldig mooie watervallen
  • Interessant
  • Back to basic
  • De vele dorpjes die we passeerden
  • Veel scholen gezien, weinig die open waren
  • Veel Chinese Taal
  • Weinig kennis van de Engels taal
  • Sabaidee (hallo), fallang 
  • Zwaaiende/roepende kinderen en mama’s. 
  • Soms hele slechte wegen
  • De denderende vrachtwagens
  • Armoede 
  • Douches boven het toilet 💁‍♀️🤣
  • De kip 🐓 (waardoor we miljonair waren)

Laos 🇱🇦, je was een geweldige ontdekking. 

(Vandaag door de regen, niet veel foto’s 😏)

Tot morgen ❤️!

Dag 52: Smelten 🫠 op weg naar Vientiane (Sangthong – Vientiane: 64,7 km)

Om 5u word ik wakker. Het is plots stil in de kamer. De elektriciteit is uitgevallen. Dat gebeurt hier soms wel eens. Ik kan nog wat uurtjes verder slapen. Rond half 8 wordt mijn compagnon wakker. We ruimen alles op. Hannes en ik gaan een pannenkoek halen als ontbijt. 

En tegen 8u45 zitten we op de fiets. De bestemming van vandaag is Vientiane, de hoofdstad van Laos. 

Het begint al aardig op te warmen. Het heeft deze nacht nochtans geregend, dan is het ‘s morgens vaak iets ‘frisser’.

Het is vandaag relatief vlak, we blijven de Mekong volgen. 

We passeren meer steden/dorpjes dan de voorbije dagen, je ziet dat we een grote stad naderen. We zien aan de kant heel wat steengroeven. Er wordt hard gewerkt. 

Wij werken ons in het zweet 🤣. Jan kan zijn t-shirt uitwringen. 

Nat in het zweet komen we aan in een of ander resort om iets te eten. Het ziet er allemaal zeer romantisch uit 💕. De H’tjes zien hier een potentiële trouwlocatie voor ons 🤣. Het eten is gelukkig ook heel lekker. We hebben dan al 42 km in de benen. 

Deze namiddag is het broeierig warm 🥵. Ondertussen heb ik een nieuwe compagnon. Aangezien het plat is, komt Hannah wat bij mij fietsen/kletsen. Ze wil haar verjaardagsfeestje bespreken (het is pas in november 😇). Na 10 km stoppen we in een echte supermarkt voor een frisse cola. Het is nodig. Ik smelt 🫠 ter plaatste. 

Rond 14u30 komen we aan in ons hotel. En het is eentje met een zwembad. We zijn nog niet helemaal geïnstalleerd of de H’tjes zitten al in het zwembad. Niet veel later duiken Jan en ik er ook in. Er is hier een pool-en kickertafel. Café—sporter Hannes is doodcontent 🤩. 

Hannes belt dan even met zijn klas. Hij straalde 😌. 

Vandaag wordt tante Leen 40 dus bellen we even met haar 🥳. 

Aangezien het pokkenheet is verdienen we allemaal een ijsje. Hannes wil naar de Swensens gaan. 

Jan en ik kiezen voor een fondue. De H’tjes zijn ook heel content met hun keuze…check hun gezichtjes 😍. 

Dan volgt de poolclash: Hannah-Jan tegen Hannes-Anke. Het gaat enorm gelijk op. Het spel wordt beslist op de allerlaatste bal 🎱. En…dankzij Hannes winnen wij. Het oefenen op zijn mini-tafeltje loont duidelijk!!! Die jongen heeft een topdag vandaag 😀. 

We eten een hamburger 🍔 in ons hotel. Zo blij om eens geen rijst of noedels te moeten eten 😀. 

We gaan nog even naar de avondmarkt. Dit zijn keiveel standjes met vooral kleren. We horen luide muziek en zien veel gekleurde lichten. We gaan eens op onderzoek. Het blijkt een soort van kermis te zijn. Hannah haar ogen blinken als ze de botsauto’s ziet. Ook Jan zijn kinderhart maakt een sprongetje. Die 2 lefgozers gaan dan een rondje op de botsauto’s 🤪. Hannes vindt het maar niets. Teveel lawaai. Wij gaan dan maar een beetje verder wandelen op de avondmarkt en keren terug naar ons hotel. 

We spelen nog een potje pool. Luca Brecel 2.0 🤣 vs een beginneling. Zoals je merkt verlies ik dus grandioos. Jan moet dan ook nog een potje spelen. Hannes heeft echt de smaak te pakken 😇. 

Morgen staat een korte tocht op het programma. We gaan terug naar Thailand 🇹🇭. 

Tot morgen ❤️!

Dag 49: Een pittige 🌶️ochtendrit (Nam Pouy – Phonsa-at: 32 km)

Na een goede nachtrust zijn we terug klaar om te fietsen. Na het ontbijt (cornflakes die we een paar dagen geleden gekocht hebben en muesli) prepareren we de fietsen en kunnen we vertrekken. Het heeft deze nacht geregend, maar de weg valt goed mee. 

We fietsen vooral omhoog tussen de bergen door. Regelmatig steken vrachtwagens en minibussen ons voorbij. We passeren minder dorpjes dan gisteren. We vinden wel genoeg fris water langs de weg. Een banaan en wat koekjes geven wat extra energie. Het is nodig. Er zijn heel wat klimmetjes. Maar het gaat vrij vlot. Ik voel het zweet langs mijn gezicht stromen. 

Net voor de middag fietsen we terug in een dorpje waar de vrouwen met heel veel kinderen onder andere ananas 🍍 verkopen. De H’tjes (en zeker Hannes) vinden dit heel lekker. 

Hoe dichter we bij onze bestemming komen, hoe meer putten er terug in de weg zitten. We laveren terug rond de putten. De vrachtwagens moeten soms vreemde toeren uithalen. 

Rond etenstijd passeren we een echt restaurant. We eten rijst. Er wordt hier bijna alleen maar rijst geserveerd. Aan het restaurant is een guesthouse verbonden, maar we kiezen voor een iets meer in het dorp. Tijdens onze middagpauze begint het te regenen. Ideale timing zou ik zo zeggen 😜. 

Na de volle 800 meter fietsen komen we aan op onze slaapplaats. 

Het guesthouse is heel basic. Er moeten terug 2 kamers genomen worden. In een van de twee kamers is er geen warm water, er zijn geen lavabo’s, om het toilet door te spoelen moeten we een pot met water vullen. De bedden zijn hard, we slapen echt op een plank. 

Deze middag test ik de ‘matras’ al eens uit. Ik doe een dutje terwijl Jan en de H’tjes een spelletje spelen. 

Het heeft deze namiddag heel hard geregend. Tijdens een kleine wandeling (met heel veel gezaag) zien we dat de weg veranderd is in een modderpoel. Dat belooft voor morgen!!

Daarna is het Rummikub tijd. Laat ons zeggen dat het voor mij een rampsessie was. Jan was de winnaar van de dag 🫣, de lucky bastard. 

Deze avond eten we in hetzelfde restaurantje als deze middag. Veel keuze is hier immers niet. 

En na een spelletje boonanza, met Hannah als winnaar, is het tijd om te slapen. 

Jan en Hannah delen de kamer en Hannes en ik. Hopelijk hebben we een goede nachtrust zodat we fris zijn om morgen terug te knallen. 

Tot morgen ❤️!

Dag 48: De puttenweg (Sayaboury – Nam Pouy: 56,90 km)

Mijn avond eindigde gisteren op de …. pot. Leve een pilletje imodium. 

Hannes slaapt lang deze morgen. Om 8u15 komt er leven in. Het is de eerste keer dat hij zo lang slaapt. Tja, de rustige vibes van zijn moeder zeker 🤣. In de andere kamer is er al om 6u30 leven in de brouwerij. 

Na het ontbijt (frosties en muesli) ruimen we op, maken de fietsen klaar en tegen 9u10 kunnen we vertrekken. 

Volgens de reisleider staat er zo’n 55 km op het programma en 300 hoogtemeters. 

We starten de dag met wat lichte regendruppels. Onze weg is de vertrouwde 4. Het eerst deel vrij veel omhoog. We fietsen vooral tussen de bomen. Mijn trouwe partner trapt terug goed mee. Vandaag passeren we heel wat ramboetanstandjes in het eerste deel. 

Tijdens een fruitstop kopen we nog een ananas 🍍 die ze snijden voor ons. Maar voor de rest gebeurt er niet zo heel veel. Verstand op 0 en trappen. 

Wat wel opvalt in vergelijking met de vorige 2 dagen is dat we al wat kleine restaurantjes gepasseerd zijn. Er is dus hoop op warm eten deze middag 😀. En ja, aan een echt restaurant stoppen we. Er zit geen volk maar we kunnen er wel eten 😀. Tijdens het wachten op het eten zien we iemand vissen 🎣 in de vijver en wordt er eventjes een kip geslacht… eventjes denken we dat dit de kip voor bij het eten is. Hannes heeft dan maar besloten om kipetariër te worden (hij zal geen kip meer eten 😜). Het eten is lekker (rijst met groentjes). 

We zetten de fietstocht verder. De meeste hoogtemeters zijn achter de rug. Dus de slagorde verandert. Hannah komt bij mij. 

Ons uitzicht verandert ook. We hebben zicht op de vele rijstvelden en bergen. Wauw!! De max! 

De baan verandert jammer genoeg ook. Die wordt slechter en slechter. Je kan het soms geen baan meer noemen. We slingeren rond de putten. Er rijden heel wat vrachtwagens, die zien nogal af. De auto’s moeten hier echt wel sterke veringen hebben. 

Er wordt vandaag veel gewerkt op de rijstvelden. We zien heel wat rijstboeren. 

Het is zondag vandaag, maar volgens mij is elke dag hier een normale dag. 

Rond 16u arriveren we in het guesthouse. Er is een restaurant aan verbonden…maar het is gesloten vandaag…dju toch. Maar de jongeman

Stelt voor om rijst te maken voor ons!! Jiha! We verfrissen ons en ik rust wat. Hannes amuseert zich in de douche en Hannah jongleert. 

Het eten is lekker 😋. 

Er wordt nog een spelletje Rummikub gespeeld. Tot zijn eigen grote vreugde wint Hannes, maar hij vindt dat hij te weinig punten heeft…er heerst toch een lichte teleurstelling. 

Morgen wordt een zware dag. ‘Slechts’ 33 km, maar het wordt stevig klimmen. 

We laten nu de beentjes wat rusten om er morgen volop tegenaan te kunnen gaan. 

Een filmpje van de eerst dagen in Laos

Tot morgen ❤️!!