Even terug naar ons idyllisch plekje van gisterenavond. We zitten allemaal samen te lezen of binair of tectonic te maken tot ik plots wat beestjes zie. Het zou over motten gaan. We willen die naar buiten jagen en doen even de deur open. Komt er een zwerm van die beesten binnen. OMG… ik krijg het hier bijna. Als een gek begint Jan met een handdoek de vliegende beesten dood te slaan. Hannes zoekt met Google lens welke beestjes het zijn (witte motten). Ondertussen schiet af en toe een salamander 🦎 op de muur. Na een tijdje keert de rust terug. Ik zie een stofzuiger staan en bedenk dan dat het niet slecht is eens te stofzuigen. We waren van plan om de goede matras in de living te leggen voor de oudjes en de dunne matras in de kamer voor de jonkies. De kamer ziet er vrij proper uit, behalve dat er een salamander is. Ik wil de matras verplaatsen, zie ik daar 100 mieren of zo… ik roep Jan. Ik begin te stofzuigen als een gek. Al die mieren MOETEN weg. Ook de salamander moet eraan geloven. Die zuig ik gewoon mee op. Aangezien de meisjes, echte poesies zijn, op gebied van beesten beslissen we dat Hannah en ik de kamer (hopelijk zonder beestjes) met de goede matras krijgen. Hannes offert zich op (Dankjewel held Hannes) om met Jan in de living te slapen mét salamanders en hopelijk niet veel beestjes meer…
Deze nacht verliep rustig. Ik heb wel niet goed geslapen. Ik zag steeds overal beestjes lopen in mijn gedachten 🫣. Nochtans waren de condities ideaal. Het was goed fris in de kamer én de airco werkte heel stil.
We zijn vroeg wakker. We kunnen dus vroeg vertrekken. Nadat we wat cornflakes eten, start onze dagetappe. Na 3 km fietsen ontdekt Jan dat hij zijn gsm vergeten is. Dus Jan terug. Ondertussen speel ik met Hannah ‘zenuwen’ en Hannes checkt het weer. Het is terug warm vandaag. Goed dat we al om 8u vertrokken zijn.
We fietsen deze ochtend met uitzicht op het nationaal park Khao Luang. Een heel schoon uitzicht maar de rit is lastig, de zon brandt echt vandaag. Op een 70tal kilometer is er een soort van Center Parcs. De H’tjes (en zeker Hannah) hopen dat we daar geraken vandaag. Maar als het zo warm is, wordt dat moeilijk. We fietsen voor de eerste keer op een iets heuvelachtig parcours. Het is nog altijd vrij plat hoor, maar ik moet al eens kleiner schakelen. We komen veel minder tempels tegen, dus veel minder kleine steden en ook veel minder mensen.
Tijdens het fietsen leert meester Hannes de provincies en de provinciehoofdsteden aan Hannah. Hannes is wel een vrij strenge meester. Hij start snel met de uitbreiding 😅.
Tegen de middag zijn we bijna aan de ingang van het nationale park. Langs de weg eten Jan en ik toast met banaan en chocolade. Ik vind het niet direct Waw, maar het vult wel 😊. Hannes eet een toast met boter en suiker. De H’tjes drinken beiden een beker met aardbeien. We kunnen er weer tegen aan.
We fietsen naar de ingang van het park. Er is daar niet zo heel veel te beleven dus fietsen we verder. We zien wel waar we geraken. Maar Hannah wil zoooo graag naar het Thaise CenterParcs dat ze zelf begint de supporteren voor mij 🤣.
Net na de middag passeren we een noedelrestaurant. Daar gaan we echt eten 😀. Als we binnenkomen worden we precies als koningen verwelkomd. Als we iets vragen staan er onmiddellijk 3 mensen aan onze tafel. Ze trekken zelfs stiekem foto’s van ons 🤣. Er is één mevrouw die Hannah graag aanraakt. Het eten is er wel lekker. We hebben weer genoeg energie om nog 24 km te fietsen.
Maar…het ziet donker achter ons. En we zien in de verte een enorm regengordijn. 5’ later begint het te stortregenen niet normaal. We schuilen in een klein restaurantje. Het begint ook nog te onweren. Wat ben ik blij dat we droog zitten. Jan ontmoet er zelfs een nieuwe vriend 🐕🤣.
Wanneer we vertrekken krijgen de kindjes nog elke een sapje van de mevrouw ❤️.
Ik heb nieuwe moed. Het is plots heel aangenaam om te fietsen 🚴♀️.
We doen nog een paar kleine plaspauzes en een koekjespauze. Tegen 15u45 arriveren we in…CenterParcs.
Er is hier geen kat. Maar morgen is het hier full house. We wilden hier graag een rustdag houden maar dit zal dus niet lukken.
We hebben hier het hele zwembad voor ons alleen. Zotjes!!! Ik ben benieuwd hoe het er hier morgen zal uitzien 😀. Er liggen hier heel veel reddingsvesten. Ik denk niet dat veel Thai echt goed kunnen zwemmen. Wij hebben echter 2 waterratten mee 💦. Ze amuseren zich te pletter. Zelfs moeder gaat eens van de glijbanen 🤣. Volgens mijn medereizigers als een bomma, maar ik ben er toch van geweest.
Dan volgt voor Hannah een bijzonder momentje. Ze belt even met haar meester. Wat is ze gelukkig!!!! Nadat we ons eten besteld hebben belt de meester nog eens met wat kinderen van de klas. Dat was genieten voor Hannah 🥰. Bedankt meester Bart!
We eten hier omelet en gehakt met rijst. Na het eten spelen de H’tjes nog wat in het zwembad.
Morgen zal een iets rustiger rit op het programma staan. Hopelijk zijn de temperaturen zoals deze middag 🙏.
Tot morgen ❤️!