Ayerbe – Canfranc: 35,33 km + 1,5u trein
Gisteren was het nog een frisse avond, maar de warme berichtjes en briefjes zorgden voor veel warmte. Mijn lieve collega’s hebben briefjes geschreven voor als ik het eens wat moeilijk heb. Gisteren was zo’n dag. Ik deed enkele briefjes open (nog niet allemaal). Wat fijn om dit te lezen ❤️❤️❤️.
Na een goede nacht zijn we klaar om er weer in te vliegen. Er staat een korte rit op het programma, zo’n 30 km. We doen het echt op het gemak vandaag. We vertrekken pas rond half 11.
In Ayerbe doen we de laatste boodschappen. Vandaag passeren we geen winkels meer. Ook voor morgenochtend hebben we ontbijt nodig.
We fietsen in het voorgeborchte van de Pyreneeën. Het is dus terug wat klimmen en afdalen. De wind is vandaag minder van de partij. Me happy!!!!
In Murillo de Gallégo eten we onze picknick. We vinden daar nog een kleine winkel.
We fietsen langs de Rio Gállego. Er wordt geraft in de rivier. Iets wat we zeker eens moeten doen met onze durfal Hannah.
Het is een prachtige weg. De bergen zijn toch mooi!
Ondertussen passeren heel wat Britse oldtimers. Sommigen denken dat ze op een racebaan zitten 😀. In de voormiddag zijn we veel motorrijders gepasseerd. Velen zwaaien eens naar ons, altijd wel leuk 🙂.
Rond 15u komen we aan in Anzánigo. Maar de camping is…dicht. Dat is toch wel een probleem…een vrij groot probleem zelf.
Jan ziet dat er een treinstation is. We fietsen naar daar. Er staan 2 Spanjaarden en eentje kan wat Engels. Hij helpt ons met het uitzoeken van de treinen, maar weet niet of er plaats is op de trein…en zeker niet voor de fietsen.
In ons boekje staat nog een adresje van een casa rural. Onze Spaanse vriend belt voor ons maar niemand neemt op.
In het dorpje zelf is geen levende ziel te bespeuren. En nu…
Er zijn verschillende opties:
- 40 km fietsen naar de volgende camping (met nog 600 hoogtemeters)
- Fietsen en wildkamperen (ikke geen grote fan)
- Op goed geluk de trein boeken en hopen dat we met de fietsen meekunnen.
We kiezen voor het laatste. We boeken de trein onmiddellijk naar Canfranc. Dit ligt al een stuk op de Somport.
Tijdens het wachten vindt Jan nog 2 hotels op zo’n 10 km fietsen. De H’tjes maken nog wat schoolwerk. En we beginnen in het derde boek van Harry Potter.
Om 18u02 is het zo ver. De trein is er. En…we mogen mee!! Ik moet jullie niet vertellen hoe blij ik ben.
We rijden echt door de Pyreneeën. We stappen af in Canfranc, halfweg de klim van de Somport.
Jan heeft daar een hostel geboekt. We komen aan rond 19u40.
Jan warmt snel nog een rijstmaaltijd op en dan kunnen de H’tjes gaan slapen. Het was een vermoeiende dag.
We bekijken straks wat we de komende dagen zullen doen. Er wordt immers geen goed weer voorspeld aan de andere kant van de berg, in Frankrijk. En om een week in de regen rond te rijden, is nu ook niet echt het plezantste.
Op vakantie gaan is heel veel aanpassen. Dé reisroute bestaat niet. Er kunnen altijd zaken veranderen. Voor mij is dit een echte les in aanpassen. Ik heb het soms wel eens moeilijk als iets niet loopt zoals gepland (en er zijn er nog in ons gezelschap 😉). Maar alles komt altijd goed hé 😀.
Adiós 😘
Volhouden hé. Het gras is altijd groener aan de andere kant van de heuvel / berg.