Dag 53: la mer 🌊

Vias-Plage – Frontignac: 54 km

Deze ochtend is het terug alles opruimen. We moeten Hannah haar zwembril nog zoeken, maar we vinden die gelukkig snel aan het zwembad. Blijkt nu ons karretje een platte band te hebben, dus moet dit euvel eerst nog verholpen worden. 

Rond 10u15 zijn we weg. 

Het is een vlakke rit langs de Middellandse zee. We rijden bijna de hele tijd op afgescheiden fietspaden én ze bollen goed. 

We doen boodschappen in Agde, een vrij drukke stad. 

We picknicken aan het strand van Cap d’Agde, een rustig strand aan de Middellandse Zee. Jan moet absoluut een plekje in de schaduw hebben en zet de tarp. Toch wel een handig ding! We zitten de hele tijd in de schaduw. Het is vrij warm en het zand is echt heet. Hannes doet aan pootje baden, Hannah waagt zich (uiteraard) volledig in de zee. Jullie begrijpen wel dat onze middagpauze ietsje uitloopt vandaag 😀. 

Het fietspad is top. We passeren regelmatig een toilet, hoewel ik (of beter we) er geen gebruik van maak, vind ik dat geweldig. Tijdens de middagrit valt onze prinses in slaap voor een schoonheidsslaapje, het is te zeggen, een slaapje van zo’n anderhalf uur. De gele-auto-wedstrijd wordt dan even stilgelegd. We passeren in tussentijd echt heel veel gele auto’s. Aangezien de Franse post gele auto’s heeft, komen we er echt veel tegen. In deze streek zijn er dan ook nog eens gele bussen 😀. Maar het reglement is streng. Laat ons zeggen, voor de ene iets strenger (lees: voor papa) dan voor de andere. 

Hannes laat weten dat hij geen cadeautjes meer wil voor zijn verjaardag, hij wil enkel geld. Hij wil een echt kraantje kopen. Sponsors: wees welkom 😀. 

Ondertussen cruisen we verder door Sète, een toeristische stad gelegen aan de zee. Sète heeft ook een haven. We zien daar enkele cruiseschepen liggen. 

We fietsen verder door Frontignan. We zien daar twee vrij grote motorbootjes met achteraan iemand op met een schild en een lans. Het is de bedoeling dat ze elkaar met de lans in het water duwen. Ziet er echt tof uit. We blijven even kijken. 

In Frontignan-plage is het tijd voor een echt ijsje. Als we zo elke dag ijsjes blijven eten, gaan we nog failliet gaan 😉. We doen er onze boodschappen en fietsen naar onze camping. Het is een camping à la ferme. Hannah maakt kennis met haar nieuwe vriend, de hond. Ze moet een dennenappel gooien en de hond brengt hem gewoon terug. Ook Hannes waagt zich even aan het spelletje. Het zal ooit nog goed komen de vriendschap tussen de H’tjes en een hond. 

We eten op een overdekte picknickplaats. Altijd fijn als er zo’n plaatsen voorzien worden. Morgen blijven we verder cruisen langs de Middellandse zee. Op het einde van de dag trekken we terug landinwaarts. 

Deze avond ontpopt Jan zich tot ‘bandenfluisteraar’. De band van het karretje kan wel wat plakkertjes gebruiken 🫣. Hopelijk redt de band het tot maandag of tot we onze favoriete winkel nog eens tegengekomen…den Decathlon. We zouden ons beter laten sponsoren door hen 🤣. 

À demain 😘!

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *