Gallician – Tarascon: 57,30 km
Gisterenavond zijn we snel de tent ingevlucht voor de muggen.
Deze ochtend is er stokbrood op de camping (hebben we de dag ervoor besteld). Alles is vrij vroeg opgeruimd dus kunnen we tegen 9u40 vertrekken.
Vandaag is de slagorde gewijzigd. De meisjes op een pino en de jongens op een pino. De ene is daar al wat gelukkiger mee dan de andere.
We moeten in Gallician boodschappen doen aangezien we niet echt door een dorp of stad rijden vandaag.
We volgen Eurovelo 8, waar de Via Rhôna een onderdeel van is, pijltjes dus. Hannes is heel blij. Langs de baan is er heel weinig te beleven. Er is niet zo veel te zien. Het parcours is vlak.
We zien wel regelmatig andere vakantiefietsers. We malen heel wat kilometers af in de voormiddag.
Ondertussen bespreken Hannes en Jan hun vinted-business. Zij spelen ook de gele auto-wedstrijd. Hannah en ik zien er echter veel meer dan de jongens, maar wij doen niet mee.
Op onze fiets worden de maal-en deeltafels geoefend. Die gaan al echt vlot. Het verenkelen en verdubbelen wordt ook even behandeld. Hannah haar wenslijst voor haar verjaardag wordt eens bekeken: we zullen serieus in onze geldbuidel mogen tasten. De koersfiets blijft haar topcadeau. Maar een Ninjago-verkleedpak en Lego staan ook op haar lijstje. We hebben nog tijd 😀.
We rijden deze middag even van de route. We eten in Bellegarde aan een mooi speelplein. We hebben ondertussen al 40 km op de teller staan.
Na het eten fietsen we verder langs het kanaal de Rhône à Sète. We staan in één-twee-drie in Beaucaire, een gezellige stad aan het water. Aangezien we vroeg zijn doen we een terrasje. De H’tjes eten (uiteraard) een ijsje, Jan en ik kiezen voor een brownie met ijs 😀.
We fietsen door naar de camping in Tarascon. We zitten vlakbij het kasteel.
De camping is pokkeduur. Gelukkig is er een heel leuk zwembad, het is eens anders dan de andere zwembaden die we gezien hebben. We duiken er allemaal eens in.
Na het zwemmen gaan de jongens naar de winkel. Hannah werkt een beetje voor school op scoodleplay.
Naast ons is een gezin gearriveerd op de camping met kindjes die zelf fietsen. Voor Hannah onmiddellijk een trigger. ‘Waarom mogen zij wel en wij niet fietsen?’. Wel, wij hebben bewust voor de Pino’s gekozen. Wij kunnen nu veel meer kilometers afleggen dan wanneer de kindjes zelf zouden fietsen. Er komt een tijd dat ze zelf zullen mogen fietsen, maar nu nog niet 😀.
Een speciale vermelding nog voor het eten deze avond: balletjes in tomatensaus met boontjes en patatjes. Goede keuze van de jongens en heel goed klaargemaakt (opgewarmd) door Jan 😀.
Morgen fietsen we door Avignon. We kunnen vanaf nu ons nieuwe boekje gebruiken. Hannes en ik zijn content 😀.
À demain 😘