Villeneuve-Loubet (🇫🇷) – Latte (🇮🇹): 56,35 km
Gisterenavond gingen de H’tjes vlot slapen. Wij aten nog een toastje met rillette. Jan zwierde er nog augurken en ajuinen op.
We zijn terug vroeg wakker. Jan is altijd vroeg wakker, maar ik ben ook al om 7u wakker (wel nog niet uitgeslapen 😏).
Rond 8u zijn de H’tjes wakker. We kunnen dus snel beginnen opruimen.
Om 9u zijn de H’tjes zwembadklaar. Ze hebben ons gisteren laten weten dat het zwembad om 9u opengaat.
Groot is de ontgoocheling als ze zien dat het een half uurtje later pas opengaat. Dus zwemmen lukt niet meer, in de plaats zitten we al op de fiets 🚲. We fietsen langs de kustlijn via Cagnes-sur-mer en St-Laurent-du-Var naar Nice. We rijden op een echte fietsboulevard. Er wordt gretig gebruik gemaakt van het fietspad door wielertoeristen en we zien ook veel skeelers. In Nice fietsen we langs de Promenade des Anglais en de haven. Er liggen daar toch enkele jachten om u tegen te zeggen 😜.
Voor we aan de Col d’Èze (of de Grande Corniche) beginnen slaan we onze voorraad in.
En dan beginnen we eraan. Het eerste stukje is onmiddellijk steil. We worden per kilometer aangemoedigd door bordjes. Hierop staat hoeveel hoogtemeters en het aantal kilometer dat we nog moeten afleggen.
Het stijgingspercentage wordt ook vermeld. Ik word elke kilometer mondeling ingelicht, wat heel plezant is.
We komen nog iets ‘ambetant’ tegen. Hannah moet plassen. Jan stopt en laat Hannah plassen. Plots komt een oudere vrouw met een stok, Jan onder zijn voeten geven dat dit ongeoorloofd is, dat dit geen manieren zijn. We zijn even onder de indruk en fietsen verder. Na 4 km klimmen vinden we een plekje waar we kunnen picknicken. Ik denk dat heel weinig fietsers picknicken op de Col d’Èze aangezien zij in een recordtijd proberen boven te geraken. Wij zijn al blij als we boven geraken 🤣.
Nu onze innerlijke mens versterkt is, kunnen we weer verder. Traag maar gestaag fietsen we omhoog. Er is nog een zwaar stukje van 7%, maar daarna valt het goed mee.
We bereiken allemaal de top.
Het uitzicht de laatste kilometer is geweldig! Hoewel er wat wolken passeren, zien we superveel.
Eenmaal boven fietsen we verder op het plateau naar La Turbie. Daar kunnen we onze waterflessen vullen en de H’tjes een ijsje eten.
We zien al heel wat auto’s (sjieke bakken ☺️) uit Monaco. We zijn immers vlakbij, op 7 kilometer. Vanaf La Turbie wordt de afdaling ingezet. Er passeren ons heel wat renners en Jan meent Trentin gezien te hebben. In onze vlucht naar beneden zien we Monaco. Dat is toch wel indrukwekkend.
De afdaling zelf is magnifiek. We beslissen om door te rijden naar Italië. De laatste camping in Frankrijk in Menton is immers nog wel wat omhoog. We fietsen langs de kustweg door Roquebrune, Cap Martin en Menton. Er zijn hier trouwens heel wat stranden die uit keien bestaan. Zandstranden zie je echt niet zo veel.
En dan…zijn we in Italië 🇮🇹. Uiteraard moeten er weer wat foto’s genomen worden, bewijsmateriaal 😉.
We moeten door 3 tunnels rijden om een stevige klim te vermijden. En rond 17u arriveren we op de camping in Latte. De camping is niet top. Maar we zijn te moe om verder te rijden. We staan hier trouwens maar één nacht, dus we overleven het wel.
Het eerste bezoek aan de Italiaanse winkel is een feit. Het is de Conad, een supermercato. Man…wat een chaotische winkel. Ze hebben er echt alles (zelfs Nutella-potten van 3 kg 😉, Jan kon blijven kijken naar die potten 😜) maar er is geen structuur. We zien hier duizenden soorten pasta, niet normaal. Mijn hartje maakt al vreugdesprongen 😍. We bekijken straks wat onze route is voor de volgende dagen.
A domani 😘!