janankehanneshannah

Bagnères-de-Bigorre

Deze nacht moest Jan een paar keer zijn matje opblazen…deze morgen is het dus zoeken naar een gaatje. 

Als ik de tent opendoe zie ik enkel wolken, geen prachtige bergen. 

Er begint al snel ook regen uit die wolken de vallen. We hebben het geluk dat we een binnenruimte hebben. Daar repareert Jan zijn matje en schuilen wij voor de regen. 

Een meneer vanop de camping vertelt dat het de rest van de week slecht weer zal zijn. 

Wetende dat het vandaag een slechte dag zal zijn beslissen we om een rustdag in te lassen. 

Aangezien we goede WiFi hebben, kan Hannes zijn IDP-testen maken. Ondertussen maakt Hannah een wiskundeles. 

Jan en ik overleggen kort dat we beter niet op de camping blijven. Alles wordt nat, we hebben niet echt een warme plek om te zitten… 

Op booking.com vinden we een appartement met 2 slaapkamers in de buurt voor een zeer schappelijke prijs. Klein nadeel: we kunnen er pas vanaf 16 uur in. De volgende uitdaging bestaat eruit om de H’tjes te entertainen. Hannah oefent op scoodleplay. Hannes moeit zich een beetje met iedereen 😁. 

We bellen met juf Celine (en juf Eline). Hannes blij. 

We bellen ook met juf Eveline. Hannah blij. 

Ik bel ook nog even met mijn lieve collega Caroline dus ik ook blij 🙂. 

Ondertussen ruimt Jan de tenten op. We vertrekken op goede hoop dat we misschien toch iets vroeger in ons appartement mogen. We doen eerst boodschappen en fietsen tot aan onze bestemming. We kunnen er jammer genoeg nog niet in. We kunnen er wel onze zakken al binnen zetten. Dat is al een begin. 

We picknicken buiten en zien ondertussen dat Les grottes de Médous op slechts 2 km van hier liggen. 

Na het eten brengen we een bezoekje aan de grotten. Dat blijft toch indrukwekkend. We krijgen bijna een privérondleiding (in het Frans). Het laatste stukje varen we zelfs in een bootje in de grot. We genieten er allemaal van. 

Na het bezoek kunnen we in ons appartement. Echt een deftig spel. We blijven 3 nachten. Even bekomen van de voorbije 40 dagen en even ons programma voor de volgende dagen bekijken. 

De H’tjes genieten van een tv en een zetel. En wij straks van een goed glas wijn 🍷. 

Lourdes – Bagnères-de-Bigorre: 34,29 km

Gisterenavond hebben we gewoon ons voetjes onder tafel gestoken in het restaurant van de camping. En het smaakte 😋. 

Deze ochtend maken we gebruik van de zon om alles goed te laten drogen: handdoeken en tenten. Het is zondag en dit betekent ten huize Verhelst ‘chocoladedag’ (dit zijn gewoon ontbijtkoeken 😜). Ze krijgen vandaag een chocoladekoek en croissant. Pure verwennerij dus. 

Terwijl wij de tenten afbreken en de zakken maken (het is te zeggen, vooral Jan), spelen de H’tjes nog wat aan de rivier. Eigenlijk is dit wel een hele fijne camping. 

We vertrekken rond 10u en onze eerste stop is Lourdes. De H’tjes kijken alvast hun ogen uit. Dit blijft iets speciaals. Aan de grot kunnen we niet want het is zondag en er wordt een eucharistieviering voorgedragen. Hannes vindt dit fascinerend. De muziek vindt Hannah niet zo mooi. Ze denkt dat René zou moeten lachen, moest hij dit horen 😜. 

De H’tjes hebben hun godsdienstlessen dan gehad voor dit schooljaar 😇. 

We lopen daar eens rond en gaan dan terug naar onze fietsen. 

We doen in Lourdes onze boodschappen voor de hele dag. Op zondagnamiddag zijn er geen winkels open. 

Het belooft terug een pittig ritje te worden. We moeten terug wat naar omhoog. 

In Saint-Créac, een dorpje na Lourdes, picknicken we. De zon is nog steeds van de partij ☀️. 

Onmiddellijk na de middag ligt het zwaartepunt van de rit. De eerste 12 km zijn behoorlijk lastig. We rijden door allemaal kleine gehuchtjes en dorpjes. Plots zitten we bovenaan een Col de Lingous (575 m). We fietsen onmiddellijk verder door naar de Col de la Croix Blanche. De route rijdt echter niet tot volledig aan de top, maar we zitten toch weer wat hoger. We hebben weer mooie uitzichten. 

Er volgt (uiteraard) een vrije lange afdaling richting Pouzac. Onze camping ligt in de volgende stad: Bagnères-de-Bigorre. Er zijn hier veel campings. Dit is een uitvalsbasis voor wandelingen en andere activiteiten te doen in Pyreneeën. Ik heb hier zelfs een pijltje naar de Tourmalet gezien. 

Om 16u zijn we op de camping. Ik vind het altijd fijn om zo vroeg te arriveren. We zetten dan op het gemak de tenten op. Jan kijkt dan naar de koers. De H’tjes spelen dan, of beter, Hannes verveelt zich en Hannah zoekt iets om zich bezig te houden. En ik douch mij. 

Na mijn douche voetbal ik nog even met Hannah. Zij is echt gebeten door dat spelletje. Ze oefent de hele tijd haar keepersskills. Ze zoekt altijd een slachtoffer om te trappen. En vandaag is het mijn beurt. 

Hannes leest en Jan maakt het eten. 

Straks bekijken we de route voor morgen. In het boekje heb ik gelezen dat dit een route is voor geoefende fietsers…Chance dat ik dat niet op voorhand heb gelezen 😳. Het belooft alvast weer pittig te worden. 

Het weer is ondertussen wat veranderd. Geen zon meer, in de plaats is het zwaar bewolkt. We hebben al wat druppels gevoeld. 

We eten onder een afdak aan een grote ruimte waar je binnen kan zitten. De camping is heel basic maar heeft alles wat wij nodig hebben ☺️. 

À demain 😘

Rébénaque – Lourdes: 43,7 km

Gisterenavond begon het terug te druppelen. Het verhaaltje was dus in de tent. 

Jan genoot van wat me-time in de kampeerzaal en keek naar de rugby. Ik hield ‘de wacht’ bij de H’tjes. Het is soms wel nodig 🫣. 

Deze nacht heeft het opnieuw wat geregend. 

Na het opruimen en inpakken kunnen we rond 10u15 vertrekken. Het is een geaccidenteerd parcours vandaag. Veel op en neer. Het is goed fietsweer. 

We fietsen naar Nay. We hebben weer mooie vergezichten. Net buiten Nay doen we boodschappen en picknicken we aan een kanaal. 

De H’tjes vinden de picknickplaats top. Er is water en er zijn takken. Ze hebben veel plezier. En dan vinden ze een slak 🐌. Slakkie moet verder mee op reis. Er wordt een puddingpotje uitgespoeld en het beestje krijgt blaadjes, bloemetjes en een beetje water. Hannah zoekt nog een zusje voor Slakkie maar vindt niemand. Hannes mag als eerste voor Slakkie zorgen. Al zijn aandacht gaat nu naar het beestje. Hij moet er immers voor zorgen dat Slakkie niet uit het potje kruipt. Ik ben benieuwd hoe lang Slakkie zal meegaan 🫣. 

Als we even stoppen wisselt de slak van baasje. Hannah mag de volgende kilometers met Slakkie fietsen. Haar zorgen zijn ietsje anders dan die van Hannes 😜. 

Jan en ik moeten ondertussen onze klimmersbenen aanspreken. Het gaat goed op en een klein beetje af. We passeren door kleine stadjes/dorpjes. 

Net voor Lourdes moeten we nog een steile heuvel op. Daarna fietsen we nog door het Forêt de Lourdes, toch wat groter dan ons Lourdesbos 😉. 

Net na het bos is een camping. 

We beslissen om naar deze camping te gaan. Het is immers al 16u. Op deze  camping kunnen we ook iets eten. Morgenochtend brengen we dan een bezoekje aan Lourdes en dan fietsen we verder. Mijn benen hebben een rustmomentje nodig. De voorbije 6 dagen waren echt wel zwaar. Eerst de wind, daarna de bergen. 

De camping is ideaal voor de H’tjes. Keicoole glijbanen, een bos, een riviertje…

En mochten jullie zich afvragen hoe het met Slakkie is vergaan? Wel, hij is op de camping vrijgelaten in de natuur. Ik denk dat het beestje content zal zijn 😀. 

Bedous – Rébénaque: 44,2 km

Gisterenavond was een tentavond. Het regende bijna de hele tijd. 

Ook deze nacht heeft het af en toe geregend. 

Deze morgen is Jan al vroeg vertrokken naar de bakker. Ik lig dan nog in dromenland of heb geen zin om op te staan omdat het koud is 🫣😜. 

Rond 8u horen we de eerste woorden in de andere tent. Hannah is al in form..

De tenten zijn nat, ze moeten dus nat opgeplooid worden 😏. 

Deze camping is echt een aanrader! Heel rustig, geweldig uitzicht, een plekje voor trekkers om te eten (altijd fijn om een tafel te hebben 😃), goede douche…kortom een topplek. 

Rond 10u kunnen we vertrekken. Het belooft een pittige rit te worden, veel bergop en bergaf. We beginnen met afdalen. Daarna rijden we tussen de bomen op en neer. Het is hier toch al helemaal anders dan in Spanje. Alles is hier veel groener. We fietsen langs een rustige weg. We komen terug heel wat motards tegen. Deze keer zien we ook wel wat fietsers. Altijd fijn! We zwaaien dan eens 🙋‍♀️🙋🙋‍♂️. Ja, we worden nog steeds regelmatig aangemoedigd. Of ze denken dat we een beetje zot zijn. Ik denk ook vaak waar we aan begonnen zijn, maar het blijft een fijn avontuur. 

We picknicken vrij laat. We vinden een mooi plekje aan een meer. Ondertussen hangen we onze tent even uit om die te laten drogen. 

Voor we het weten zijn we in Arudy, onze bestemming. We passeren alvast een Carrefour die open is, maar beslissen om ons eerst te installeren. 

De camping municipal blijkt echter nog niet open te zijn, die gaat pas open op 15 juni. 

Jan vindt vrij snel een nieuwe camping, een boerderijcamping 6 km verder én niet ver van onze route (wat ook wel interessant is). Na de boodschappen fietsen we verder. Ondertussen is het aan het miezeren. Wat ik niet wist, is dat we nog een stevig klimmetje moesten doen, 650 m aan 10%. Het voordeel is wel dat we dit morgen niet meer moeten doen 😀🥳. 

We zijn bijna alleen op de camping, we zijn de enige tent alvast. 

Het is een mooie, rustige camping. We hebben hier een living waar we rustig en droog kunnen zitten. Het regent niet echt buiten, maar het druppelt toch regelmatig. 

Vandaag wordt er een topreceptje gekookt: krieltjes, bloemkool, eitjes en zalm. Mmmm.

Straks bekijken we onze planning voor morgen. Misschien branden we wel een kaars in Lourdes 🙏😇.

À demain 😘

Canfranc – Bedous: 41 km

Na een nacht in de hostel zijn we klaar om te klimmen. Er staat ons nog 8 km te doen van de klim. Rond half 11 kunnen we vertrekken. Het is frisjes. Ik denk zo’n 6 graden. De H’tjes zijn goed ingeduffeld. Ook ik heb mij in de Decathlon nog wat extra materiaal aangeschaft: beenverwarmers en handschoenen. En wat ben ik blij dat ik die heb. 

De klim valt goed mee. Er staat een strakke wind die heel koud aanvoelt. De H’tjes beslissen om een stuk te wandelen/lopen om zich op te warmen. 

Ondertussen zien we een bordje met ‘Francia 5’ 😀. Het uitzicht is prachtig. Af en toe zien we besneeuwde bergtoppen. De H’tjes willen al gaan wandelen in de sneeuw. Ze denken dat er boven op de Somport sneeuw zal liggen en dat ze sneeuwballen zullen kunnen gooien. 

We eten ‘s middags in Candanchu, het laatste Spaanse dorp. Dit is een skidorp, maar nu is er geen levende ziel te bespeuren. 

We eten snel want de wind blijft ijzig koud. 

Na het eten klimmen we verder. Voor we het weten staan we op de top, de Puerto de Somport. En…er ligt geen sneeuw…

We zijn dan ook onmiddellijk in Frankrijk. De obligatoire foto’s moeten terug getrokken worden. Jan heeft een fluohesje van zijn Volvo-collega’s gekregen én de opdracht om op elke grens een foto te nemen mét hesje. 

Dan volgt een geweldig lange, mooie afdaling. 

We duffelen ons goed in want de wind snijdt echt hard. Jan mist toch wel zijn handschoenen (hij had die toch niet nodig voor die ene keer 🤷‍♀️). 

Het is een mooie, lange afdaling met geweldige uitzichten. Het blijft echter bibberen op de fiets. 

We zien heel wat auto’s richting Spanje rijden. De Fransen hebben verlengd weekend en het weer aan de andere kant van de berg is wat beter. 

In Etsaut stoppen we voor een drankje. Het doet deugd. 

Daarna cruisen we verder richting Bedous, onze overnachtingsplek. We slapen op een camping naturel, een beetje verder van Bedous. Het uitzicht van aan ons plekje is adembenemend. 

De zon is jammer genoeg verdwenen. We zullen ons moeten verwarmen aan elkaar. 

We hebben hier een overdekte ruimte waar we kunnen zitten en koken. Dit is altijd fijn. 

We eten opnieuw een noodmaaltijd. Normaal waren we vandaag nog in Spanje en Hemelvaart is daar geen feestdag. Hier in Frankrijk wel, dus zijn alle winkels dicht. 

Morgen fietsen we naar Arudy. We volgen een nieuwe route, de Katharen-Baskenroute. De boekjes van de Routa Iberica kunnen nu terug in onze valies. Hannes is al verlekkerd op het nieuwe boekje 😀. 

Er wordt niet zo’n goed weer voorspeld. Nu is het lichtjes aan het regenen. Ook de volgende dagen wordt er regen verwacht. We bekijken dus dag per dag welke weg we volgen. 

À la prochaine 😘

Ayerbe – Canfranc: 35,33 km + 1,5u trein

Gisteren was het nog een frisse avond, maar de warme berichtjes en briefjes zorgden voor veel warmte. Mijn lieve collega’s hebben briefjes geschreven voor als ik het eens wat moeilijk heb. Gisteren was zo’n dag. Ik deed enkele briefjes open (nog niet allemaal). Wat fijn om dit te lezen ❤️❤️❤️. 

Na een goede nacht zijn we klaar om er weer in te vliegen. Er staat een korte rit op het programma, zo’n 30 km. We doen het echt op het gemak vandaag. We vertrekken pas rond half 11. 

In Ayerbe doen we de laatste boodschappen. Vandaag passeren we  geen winkels meer. Ook voor morgenochtend hebben we ontbijt nodig. 

We fietsen in het voorgeborchte van de Pyreneeën. Het is dus terug wat klimmen en afdalen. De wind is vandaag minder van de partij. Me happy!!!! 

In Murillo de Gallégo eten we onze picknick. We vinden daar nog een kleine winkel. 

We fietsen langs de Rio Gállego. Er wordt geraft in de rivier. Iets wat we zeker eens moeten doen met onze durfal Hannah. 

Het is een prachtige weg. De bergen zijn toch mooi!

Ondertussen passeren heel wat Britse oldtimers. Sommigen denken dat ze op een racebaan zitten 😀. In de voormiddag zijn we veel motorrijders gepasseerd. Velen zwaaien eens naar ons, altijd wel leuk 🙂.  

Rond 15u komen we aan in Anzánigo. Maar de camping is…dicht. Dat is toch wel een probleem…een vrij groot probleem zelf. 

Jan ziet dat er een treinstation is.  We fietsen naar daar. Er staan 2 Spanjaarden en eentje kan wat Engels. Hij helpt ons met het uitzoeken van de treinen, maar weet niet of er plaats is op de trein…en zeker niet voor de fietsen. 

In ons boekje staat nog een adresje van een casa rural. Onze Spaanse vriend belt voor ons maar niemand neemt op. 

In het dorpje zelf is geen levende ziel te bespeuren. En nu…

Er zijn verschillende opties:

• 40 km fietsen naar de volgende camping (met nog 600 hoogtemeters)
• Fietsen en wildkamperen (ikke geen grote fan)
• Op goed geluk de trein boeken en hopen dat we met de fietsen meekunnen. 

We kiezen voor het laatste. We boeken de trein onmiddellijk naar Canfranc. Dit ligt al een stuk op de Somport. 

Tijdens het wachten vindt Jan nog 2 hotels op zo’n 10 km fietsen. De H’tjes maken nog wat schoolwerk. En we beginnen in het derde boek van Harry Potter. 

Om 18u02 is het zo ver. De trein is er. En…we mogen mee!! Ik moet jullie niet vertellen hoe blij ik ben. 

We rijden echt door de Pyreneeën. We stappen af in Canfranc, halfweg de klim van de Somport. 

Jan heeft daar een hostel geboekt. We komen aan rond 19u40. 

Jan warmt snel nog een rijstmaaltijd op en dan kunnen de H’tjes gaan slapen. Het was een vermoeiende dag. 

We bekijken straks wat we de komende dagen zullen doen. Er wordt immers geen goed weer voorspeld aan de andere kant van de berg, in Frankrijk. En om een week in de regen rond te rijden, is nu ook niet echt het plezantste. 

Op vakantie gaan is heel veel aanpassen. Dé reisroute bestaat niet. Er kunnen altijd zaken veranderen. Voor mij is dit een echte les in aanpassen. Ik heb het soms wel eens moeilijk als iets niet loopt zoals gepland (en er zijn er nog in ons gezelschap 😉). Maar alles komt altijd goed hé 😀. 

Adiós 😘