janankehanneshannah

Dag 12

Rustdag in Merida: 9 km

Deze nacht was niet onze beste nacht. De H’tjes maakten ruzie in de nacht omdat de ene op de andere zijn slaapmatje lag. En er was ergens in de buurt een lang, luid feestje aan de gang. 

Na het ontbijt fietsen we richting Merida. We kopen een pas waarmee we de historische sites kunnen bezoeken. De H’tjes denken dat het weer een saaie bedoening zal worden, maar…bij ons eerste bezoek aan het amfitheater vinden ze het zelfs plezant! De Romeinse bouwwerken zijn dan ook heel impressionant. En…er staat meestal uitleg in het Engels (tot spijt van de H’tjes want papa moet altijd alles lezen 🤪). We bezoeken nog de tempel van Diana en de Alcazaba. 

We denken rond half 1 iets te kunnen eten, maar er wordt pas vanaf half 2 eten geserveerd. We moeten duidelijk nog aanpassen aan het zuiderse leven. 

Rond half 2 gaan we dus iets eten. Het zijn een soort van tapas. We bestellen van het meeste een halve portie. Maar we hebben dus veel te veel. Ook hier hebben we nog wat te leren 🤪. Het was wel superlekker. 

In de namiddag bezoeken we nog de Casa del Mitreo y Columbarios. Echt de moeite waard. 

We verdienen allemaal een ijsje. We vinden een heerlijke Heladeria en eten het op aan de tempel van Diana. 

Jan en Hannes kijken naar de koers. Stel je voor dat ze Luik-Bastenaken-Luik zouden missen 😱. 

Ik krijg bezoek van een verse duivenstront. Mijn trui is volledig bekakt 🙊. 

Voor we naar onze camping fietsen stoppen we aan een mooi speelplein, of moet ik zeggen aan de fitnesstoestellen. De speeltuin vinden ze niet meer interessant 🤷‍♀️. 

En zo passeert onze rustdag razendsnel. 

Jan krijgt nog technische bijstand voor zijn fietsprobleem (Jan A. bedankt voor de hulplijn!!), helaas is er waarschijnlijk een nieuwe kabel nodig. Duimen dat ze die kabel morgen bij de fietsenmaker hebben 🤞. 

Montijo – Merida: 32 km

Vandaag staat er een rustige rit op het programma. Doel: de camping in Merida. 

We hebben gisteren geleerd dat er bitter weinig Engels gesproken wordt hier in Spanje. Wij zullen dus zelf ons Spaans wat moeten bijschaven. Onze kennis van het Spaans beperkt zich momenteel tot ola en gracias 🤪. 

Hannah krijgt nog een lesje wiskunde van meester Hannes en rond half 11 vertrekken we. 

We fietsen bijna de hele tijd langs het Canal de Montijo. 

Ondertussen animo verzekerd op de fiets. Hannah kwettert erop los en Hannes vult aan op het gekwetter. 
We passeren wat water met reigers en schildpadden.

Tegen de middag komen we aan in Merida. Merida zou de stad zijn met de best bewaarde Romeinse monumenten binnen Europa. 

In het park nabij de Romeinse brug eten we onze picknick. 

Na de picknick rijden/stappen (we mogen niet overal fietsen) we door de stad. In een parkje komen we nog wat springkastelen tegen. Hannah springt erop los. Hannes vindt het eerst saai, maar hij begint dan toch te springen. 

Daarna rijden we verder tot de camping. We moeten daarvoor wel een serieuze brug over…klimmen dus. 

De camping is niet zo modern. Alle faciliteiten zijn wel aanwezig. We vinden er een goed plaatsje. 

Jan ondervindt problemen aan de versnellingen van zijn fiets. Het lukt niet om het zelf te fixen. Moest er iemand de oplossing hebben om deze shifter verder naar beneden te krijgen en zo terug het bereik van de kleinere kroontjes achteraan te hebben, laat maar weten. We zullen hier dus moeten blijven tot maandag, tot de fietsenmaker open is.

We waren wel vooraf al van plan hier een rustdag te nemen. De beentjes kunnen wat rust gebruiken (en mijn poep ook 🤪). 

Deze avond eten we worst met appelmoes en gebakken aardappelen. 

Echte Vlaamsche boerenkost. 

Harry Potter wordt voorgelezen van in de hangmat. 

Zo’n camping is toch wel gemakkelijk. Je kan doen wat je wil, de kindjes kunnen vrij spelen (en ruzie maken 🙊) en je bent op jouw gemak. 

Morgen staat een bezoek aan de stad op het programma. Citytrippen met de H’tjes, altijd een onderneming. 

O ja, wij hebben ook een Polarsteps. Als je via je mobiel de blog leest, doorscrollen naar beneden en dan kom je die tegen. Via de pc zie je deze aan de rechterkant. Zo kunnen jullie onze route visueel meevolgen. 

Elvas – Montijo: 68 km

Na vandaag kunnen we een vinkje ✔️ zetten naast Portugal 🇵🇹. 

We hadden gisteren een goede overnachtingsplaats gevonden. De H’tjes hadden een eigen kamer mét tv. Ze vonden het geweldig. Het inslapen verliep iets moeilijker 🙊. 

Na een ontbijt met muesli en vers fruit kunnen we vertrekken. We rijden Elvas uit. Een mooie stad trouwens. 

We rijden richting de Spaanse grens. Een tegenligger waarschuwt dat we niet door kunnen rijden, maar we proberen dit toch. Plots zien we dat de weg opengebroken is door het aanleggen van een brug voor een nieuwe spoorlijn. 

Ik zou al snel rechtsomkeer gemaakt hebben. Maar ik volg Jan en we gaan door de werken tot we aan de overkant weer op de baan komen. 

We cruisen verder richting de grens van Spanje. Na de obligatoire foto’s fietsen we naar Badajoz, de eerste Spaanse stad. O ja, Portugal, u was prachtig! Wel heel heuvelachtig! Tot een volgende keer! 

Onze klok moet ook een uurtje doorgedraaid worden. 

Deze keer komt onze picknick uit den Aldi, de eerste winkel die we tegenkomen. We eten in een heel groot park. We komen er zelfs een schildpad 🐢 tegen. 

Vanaf Badajoz fietsen we langs het Canal de Montijo tot in Montijo. De route is plat. Ja, je leest het goed: PLAT! We hebben af en toe de wind mee (volgens Jan de hele tijd 🤔). Het is nodig want ‘s middags moeten nog 45 km afgelegd worden. We kunnen ook naast elkaar fietsen. Er is heel weinig verkeer. Meester Hannes legt uit aan Hannah hoe hij haar deze avond les zal geven. Ja juf Celine, als hij die regeltjes allemaal van jou heeft…🤪. Ik heb al compassie met Hannah, de leerling. 

Na het fruitje rijden we verder tot…weer een wegversperring. Net als deze ochtend rijden we gewoon verder. Maar nu kunnen we echt niet door. Een gat in de weg, de brug is kapot. We moeten dus echt rechtsomkeer maken, dus wat extra kilometertjes. 

Ondertussen doet mijn poep serieus pijn. Af en toe houden we een ‘poep’-pauze…wel om de beentjes te strekken en de poep even te laten rusten…

Rond kwart voor 6 komen we aan bij ons hotel. Alweer geen camping, we moesten anders nog 30 km fietsen. Aan de receptie spreken ze geen woord Engels. Leve Google Translate 😉. We zullen ons Spaans een beetje moeten oefenen blijkbaar. 

We slapen met z’n allen op 1 kamer. Ik ben benieuwd…

Meester Hannes geeft Hannah taal-en rekenles. Ondertussen maakt hij zelf een spellingsles en verbetert hij Hannah. 

Morgen staat een hele rustige rit op het programma. We fietsen terug langs het kanaal en we doen een 40tal kilometer tot in Merida. 

Dag 9

Redondo – Elvas: 55 km 

Gisterenavond nog buiten gezeten met een wijntje 🍷 en een chipje, even chillen. De voorbije dagen hadden we niet veel tijd om nog even op het gemak te zitten. Omdat we laat op de camping waren, was er niet veel tijd over om zelf ook eens tot rust te komen. Terwijl dit ook een stuk de reden en het doel is van onze reis 😇.

Na een goede nachtrust genieten we van een ontbijt op het terras. O ja, ik ben gisteren vergeten vermelden dat ik een vrij goede nacht achter de rug had met mijn nieuwe matje. Er is wel nog een progressiemarge. 

Hannah neemt om 9u ‘s morgens al een frisse duik. Zwemleraar Hannes geeft haar instructies. Juf Katia, opvolging verzekerd als zwemjuf 🤪. 

Rond 10u vertrekken we. We krijgen nog 5 euro korting bij ons verblijf. De H’tjes mogen dit gebruiken voor een ijsje 🍦. 

Er staat terug een geaccidenteerde rit op het programma. We komen onderweg niet veel winkels tegen. Het eerste deel van de rit gaat vrij rustig omhoog en omloop. Het tweede deel in de voormiddag is wat pittiger. Hannes volgt de rit mee met het boekje. Plots blijkt dat we in een ander stadje komen dan in het boekje staat. We dachten door Alandroal te rijden, maar het wordt Bencatel. Wel een meevaller: we zitten plots veel dichter bij Villa Viçosa. De stad waar zullen picknicken. 

We eten deze keer niet aan een speeltuin of fitnessruimte wel onder de bomen op een schoon plekje. 

Deze middag rijden we via Sāo Romāo naar Elvas. Het landschap is terug adembenemend. Tijdens de afdalingen kunnen we vandaag echt genieten. De klimmetjes zijn iets pittiger 🌶️. 

We komen rond half 5 aan in Elvas. Na een bezoek aan de aldi rijden we naar de camping. 

Probleem: de camping bestaat niet meer. Een backup-plan hadden we niet. 

Hannes wil perse wildkamperen, Hannah wil op hotel en ik…wil gewoon iets fris om te drinken. 

Al snel vindt Jan via booking.com een overnachtingsplaats. We hebben 2 aparte kamers, een badkamer en gemeenschappelijke keuken en living. 

Het eten smaakt heerlijk: groentjes, gnocci’s en een lapje vlees. Alles is op. 

We hebben ook een wasmachine. Me happy 🤩. 

De H’tjes liggen samen in een kamer. Of ze slapen? Ik vrees ervoor. En ik…ik ga wat chillen. Dik verdiend na zo’n etappe. 

Vandaag is onze laatste nacht in Portugal 🇵🇹. Morgen fietsen we naar Spanje 🇪🇸. Olé ☺️!

Evora – Redondo: 50 km

Deze morgen het gebruikelijke ritueel. Tenten opplooien, zakken maken en vertrekken. Aangezien we op het gemak ontbijten zijn we wat later weg. 

De H’tjes krijgen nog een zakje krachtvoer (koekjes) mee van onze Belgische buren en dan kunnen we vertrekken. 

Onze eindbestemming is vandaag geen camping maar een vakantiehuisje. De afstand naar de volgende camping is 100 km en dat is net iets te ver. 

We beginnen terug bergop en bergaf, de hele weg. We zien veel olijfbomen en kurkeiken. We passeren 2 stadjes op onze rit. En volgens het internet zijn er niet echt mercado’s (winkels). 

‘s Middags picknicken we in Nossa Sra de Machede. We stoppen aan een speelplein. Bij veel speelpleinen staan er fitnesstoestellen. Dit vinden de H’tjes precies plezant. Ook een drinkwaterfonteintje en dat is nodig voor papa en mama.

Daarna rijden we verder door Santa Suzana richting Redondo. Ook vandaag hebben we heel wat hoogtemeters afgelegd. 

In Redondo doen we een terrasje. Ik heb wat suikers nodig en de H’tjes…een ijsje 🍦. 

We rijden door naar ons vakantiehuisje. De H’tjes zijn dolenthousiast…er is een zwembad. Hannah doet onmiddellijk een bommetje in het water. Wat een zotte doos 😜. Hannes is iets rustiger, maar doet dan toch een bommetje. Daarna volgt Jan. Ik hou het bij de voeten in het water laten rusten. Het water is immers nog frisjes. 

Het is hier een klein paradijsje. We zitten hier helemaal alleen.  Jan en ik kraken nog een flesje wijn vanuit de buurt 🍷.

Morgen rijden we verder. We zitten dan bijna aan de grens van Spanje. 

Alcácer do Sal – Evora: 70,33 km

Het plan is om ‘s morgens vroeg te vertrekken. Rond 8u30 zijn we klaar. Een klein probleempje…de H’tjes slapen nog. Je zal het nooit anders zien. Normaal slapen ze tot 7u30 🤔. 

Om half 9 komen ze uit hun tent. 

Een uurtje later trekt de trein op gang. 

Daarvoor moesten we even naar de EHBO van de camping. Hannah was gevallen bij het voetballen. We moeten 70 km afleggen vandaag. Dit is naar de dichtste camping. Het parcours blijft op-en neergaan. Vandaag stijgen de temperaturen weer vlot boven de 30 graden. 

Ik voel dat mijn benen niet top zijn. Gelukkig help mijn copiloot supergoed. 

We rijden langs rustige wegen. 

We eten ‘s middags aan een speelplein met daarbij fitnesstoestellen. Maar de topactiviteit is de watersproeier om het gras te besproeien. Ze drogen snel omdat het ondertussen al goed warm is. 

In de namiddag gaan we veel omhoog. Het is echt lastig. Ik heb een dipje. We passeren weinig dorpjes en de weg is precies oneindig. Dankzij de mentale steun van Jan en het meetrappen van Hannes geraak ik toch vooruit. Al gaat het, naar mijn goesting, tergend traag vooruit. 

De route op zich was heel mooi! Was ik bijna vergeten vermelden. 

Plots komen er wat stukken aan die goed bergaf gaan, zo kunnen we een aanloop nemen om bergop te fietsen. Dit gaat al een stuk beter. 

De laatste kilometers richting Evora zijn op de grote baan. Die gaan ook traaaaaaaag vooruit. 

Rond kwart voor 6 arriveren we op de camping. En…er is daar en zwembad… en het zwembad is open!!! Er zijn hier veel zwembaden die nog dicht zijn tot half juni. Hannah = extatisch!!

We zijn nog niet helemaal geïnstalleerd of de zwembroeken en surftruitjes zijn al aan. Toch zalig, die H’tjes (soms dan toch 😜). 

Deze avond kwam er nog een onvoorziene omstandigheid bij…mijn slaapmatje is kapot. Één van de naden is gesprongen. Gelukkig is er een decathlon in de buurt, is die open tot 21u én wil held Jan om een nieuw matje gaan. Dit is dus het einde van de relatie tussen mij en mijn matje. Benieuwd of het nieuwe rode matje en ik een betere match hebben. 
En vandaag hebben we een foto van een citroenboom in de aanbieding 😉.