Dag 53: Bye bye Laos 🇱🇦 (Vientiane – Nong Khai: 29,30 km)

Gisterenavond kregen we nog een serieus onweer te verwerken. Regen, donder en bliksem…alles erop en eraan dus. Het duurde even vooraleer de H’tjes hun slaap vonden. Hannah vond het nodig om wat kopstand te doen 🤦‍♀️.

Deze ochtend regent het nog steeds, gelukkig niet meer zo hard. 

Hannes is supersnel uit zijn bed. Kan je al raden waarom 🤪?

Niet voor het ontbijt deze keer…hij wil gaan poolen. Tot hun grote spijt vinden ze de keu niet. Dju toch. 

Het ontbijt dan…er was echt niet zo heel veel. Ik vond moeilijk mijn goesting. De H’tjes en Jan kiezen voor een eitje. Ik kies dan maar voor een boterham met eiersalade. We hebben tijd vandaag dus spelen we nog een spelletje…pool. Deze keer trekken Hannes en ik aan het kortste eind. Het was toch weer nipt. 

Jan en ik ruimen de kamer op en de H’tjes… die poolen weer. Hannes wil nu op elke plaats een pooltafel 😳.

Rond 10u vertrekken we in de miezerregen. 

De eerste stop is de Arc de Triomphe. Toch wel een must see. Je kan tot boven en dan heb je daar toch een prachtig uitzicht over Vientiane. De stad is toch groter dan ik dacht. 

Dan vertrekken we richting Friendship Bridge 1, de grensovergang. 

We fietsen langs enkele regeringsgebouwen en het koninklijk paleis. Er zijn heel wat grote wats (tempels), vrij indrukwekkend allemaal. 

Voor dat ik het door heb, is het tijd om te eten. 

Wanneer we net binnen zitten begint het te stortregenen. Hebben we chance 😅. Na het eten bellen we opnieuw met een jarige. Deze keer bellen we haar uit bed, het is mijn lieve zus, Elke. We eten dan ook een taartje als dessert op haar verjaardag 🎂.

Het regent nog, maar gelukkig niet meer zo hard. De H’tjes hebben hun poncho aan, dat is eventjes geleden. De riolering werkt hier niet echt goed, er blijft dus heel wat water op de baan liggen. 

Na een goed uurtje fietsen komen we aan de grens. En dan begint het 😂. We moeten een stempel krijgen dat we uit Laos gaan. Dit valt nog redelijk mee. Maar dan…je mag niet fietsen op de brug, dit gebeurt met bussen. Volgens de mensen in het hokje moeten we naar de bushalte. 

Op de eerst bus mogen we, zoals verwacht, niet mee. Ha ja, we geraken er gewoon niet in met de fietsen. Uiteindelijk komt een man ons zeggen dat we moeten fietsen 🚴‍♀️. Het is terug harder aan het regenen. 

Dan komen we aan in Thailand 🇹🇭. We moeten nog een stempel hebben. We moeten naar een bepaald loket gaan. Eerst wisselen we onze kippen 🐓 terug in batjes. Moeten we toch naar iets anders. We krijgen nog een extra formulier mee…voor de fietsen 🤦‍♀️💁‍♀️. Maar we krijgen onze stempel…en zijn dan ook 200 THB lichter… maar we zitten terug in Thailand. 

De eerste stop is … in de 7-eleven 🤣. Iets met mentossen…

We fietsen door naar het station 🚉. Morgen willen we graag een trein nemen. Maar dit blijkt dan toch niet zo simpel als gedacht. Op de trein die we willen nemen kunnen/mogen geen fietsen. Die moeten we met de nachttrein meegeven. Dit is de uitleg van de man aan de bagage. 

Volgens de man aan het loket zouden we de fietsen wel kunnen meenemen op de lokale (stop-) trein. Bij navraag bij de man aan de bagage kan dit dan weer niet. Maar hij geeft het toch nog een kans…we moeten onderhandelen met het personeel. Tickets boeken lukt niet vandaag want er is iets mis met het systeem. 

We fietsen naar ons hotel, vlakbij het station. Er is een zwembad aanwezig. De H’tjes content. Ik ben vooral blij dat ik mijn natte kleren kan uitdoen. Vandaag waren ze eens minder nat van het zweten…maar heel nat van de regen. 

Jan vindt een heerlijk hamburger 🍔 restaurant. Iedereen eet alles op, zegt genoeg hé. 

In de 7-eleven kiezen de H’tjes nog een ijsje. Hun moto luidt ‘One icecream a day, keeps The doctor away’ 🤣. 

Aangekomen in ons hotel, beslist Hannes na zijn avondwandelingetje om nog een plons in het zwembad te nemen. Hannah beslist haar broer te volgen.  Het is verlicht zoals in een disco 🪩.  Om 20u vliegen ze van het zwembad in hun bed 😀. 

Morgen kunnen we het rustig aan doen. Onze trein vertrekt om 12u55. Hopelijk kunnen we mee met de fietsen. Fingers crossed 🤞. 

We hebben zo’n kleine 2 weken in Laos gefietst. Wat is ons bijgebleven:

  • Wondermooie natuur
  • De geweldig mooie watervallen
  • Interessant
  • Back to basic
  • De vele dorpjes die we passeerden
  • Veel scholen gezien, weinig die open waren
  • Veel Chinese Taal
  • Weinig kennis van de Engels taal
  • Sabaidee (hallo), fallang 
  • Zwaaiende/roepende kinderen en mama’s. 
  • Soms hele slechte wegen
  • De denderende vrachtwagens
  • Armoede 
  • Douches boven het toilet 💁‍♀️🤣
  • De kip 🐓 (waardoor we miljonair waren)

Laos 🇱🇦, je was een geweldige ontdekking. 

(Vandaag door de regen, niet veel foto’s 😏)

Tot morgen ❤️!

Dag 52: Smelten 🫠 op weg naar Vientiane (Sangthong – Vientiane: 64,7 km)

Om 5u word ik wakker. Het is plots stil in de kamer. De elektriciteit is uitgevallen. Dat gebeurt hier soms wel eens. Ik kan nog wat uurtjes verder slapen. Rond half 8 wordt mijn compagnon wakker. We ruimen alles op. Hannes en ik gaan een pannenkoek halen als ontbijt. 

En tegen 8u45 zitten we op de fiets. De bestemming van vandaag is Vientiane, de hoofdstad van Laos. 

Het begint al aardig op te warmen. Het heeft deze nacht nochtans geregend, dan is het ‘s morgens vaak iets ‘frisser’.

Het is vandaag relatief vlak, we blijven de Mekong volgen. 

We passeren meer steden/dorpjes dan de voorbije dagen, je ziet dat we een grote stad naderen. We zien aan de kant heel wat steengroeven. Er wordt hard gewerkt. 

Wij werken ons in het zweet 🤣. Jan kan zijn t-shirt uitwringen. 

Nat in het zweet komen we aan in een of ander resort om iets te eten. Het ziet er allemaal zeer romantisch uit 💕. De H’tjes zien hier een potentiële trouwlocatie voor ons 🤣. Het eten is gelukkig ook heel lekker. We hebben dan al 42 km in de benen. 

Deze namiddag is het broeierig warm 🥵. Ondertussen heb ik een nieuwe compagnon. Aangezien het plat is, komt Hannah wat bij mij fietsen/kletsen. Ze wil haar verjaardagsfeestje bespreken (het is pas in november 😇). Na 10 km stoppen we in een echte supermarkt voor een frisse cola. Het is nodig. Ik smelt 🫠 ter plaatste. 

Rond 14u30 komen we aan in ons hotel. En het is eentje met een zwembad. We zijn nog niet helemaal geïnstalleerd of de H’tjes zitten al in het zwembad. Niet veel later duiken Jan en ik er ook in. Er is hier een pool-en kickertafel. Café—sporter Hannes is doodcontent 🤩. 

Hannes belt dan even met zijn klas. Hij straalde 😌. 

Vandaag wordt tante Leen 40 dus bellen we even met haar 🥳. 

Aangezien het pokkenheet is verdienen we allemaal een ijsje. Hannes wil naar de Swensens gaan. 

Jan en ik kiezen voor een fondue. De H’tjes zijn ook heel content met hun keuze…check hun gezichtjes 😍. 

Dan volgt de poolclash: Hannah-Jan tegen Hannes-Anke. Het gaat enorm gelijk op. Het spel wordt beslist op de allerlaatste bal 🎱. En…dankzij Hannes winnen wij. Het oefenen op zijn mini-tafeltje loont duidelijk!!! Die jongen heeft een topdag vandaag 😀. 

We eten een hamburger 🍔 in ons hotel. Zo blij om eens geen rijst of noedels te moeten eten 😀. 

We gaan nog even naar de avondmarkt. Dit zijn keiveel standjes met vooral kleren. We horen luide muziek en zien veel gekleurde lichten. We gaan eens op onderzoek. Het blijkt een soort van kermis te zijn. Hannah haar ogen blinken als ze de botsauto’s ziet. Ook Jan zijn kinderhart maakt een sprongetje. Die 2 lefgozers gaan dan een rondje op de botsauto’s 🤪. Hannes vindt het maar niets. Teveel lawaai. Wij gaan dan maar een beetje verder wandelen op de avondmarkt en keren terug naar ons hotel. 

We spelen nog een potje pool. Luca Brecel 2.0 🤣 vs een beginneling. Zoals je merkt verlies ik dus grandioos. Jan moet dan ook nog een potje spelen. Hannes heeft echt de smaak te pakken 😇. 

Morgen staat een korte tocht op het programma. We gaan terug naar Thailand 🇹🇭. 

Tot morgen ❤️!

Dag 51: Golven langs de Mekong (Paklay – Sangthong: 60 km 🚘 – 56,13 km 🚴‍♀️🚴)

Deze ochtend wekt hannah ons om 6u50. Ik hoor door de luidsprekers 📢 in de stad muziek. Om 7 u gaan er 7 gongslagen en is het tijd voor het ochtendgebed. 

Wij ontbijten beneden in een zaaltje. We zorgen voor ons eigen ontbijt maar hebben daar een tafel, stoelen én onze yoghurt zit daar in de koelkast. 

Om half 9 vertrekken we richting de bushalte. Dit zou onze grootste kans moeten zijn om een taxirit te regelen. Ik begin een beetje zenuwachtig te worden…ik kan daar niet zo goed tegen als iets niet duidelijk geregeld kan worden 🫣. Na een beetje zoeken vinden de we bushalte. Er wachten daar wel wat mensen. Terwijl Jan een rit probeert te regelen moeten de H’tjes op de foto 😜. De ene is al enthousiaster dan de andere 🤣. 

Er zou binnen 20’ een busje komen. Dit zijn niet de bussen zoals bij ons, maar minivans. De fietsen zouden misschien bovenaan kunnen liggen, maar we zien dat niet goed komen. 

De bus arriveert. En zoals gedacht zal dit niet lukken. Dan komt de vrouw van de meneer aan het loket. Voor 700.000 kip (28 euro) kan haar man ons met de pickup brengen. En zo geschiedde…

De fietsen worden opgeladen. Je ziet dat de mannen dit nog gedaan hebben. Met stevige knopen worden de fietsen vastgezet. Hannes wordt vooraan gedropt (wagenziek) en we vertrekken. 

De weg is verbazingwekkend goed. Ze lijkt recent aangelegd. Het gaat goed bergop. Aan de andere kant van de weg zien we terug een truck in de gracht liggen. Ook staan er in panne. De touring wegenhulp zou hier gouden zaken kunnen doen 😀. 

We laten ons na een goede 60 km afzetten. Zo hebben we al 2 beklimmingen én vermijden we 30 km op een aardenweg te rijden. 

Rond 10u45 kunnen we beginnen fietsen. We moeten gewoon de Mekong volgen tot in Vientiane. Nu ja, gewoon…het is echt warm 🥵 vandaag. De zon krijgt alle kansen. Het parcours is golvend. Soms pittige klimmetjes die dan weer gevolgd worden door een fijne afdaling. 

Voor deze middag heb ik een burgerrestaurant gevonden. Het is wel even fietsen, maar ik zie de burger 🍔 al voor mij 🤩. 

Groot is de ontgoocheling wanneer het gesloten is…😭. 

Dus hop weer verder. Volgens Google duurt het nog even vooraleer we iets vinden ☹️. 

Na een nieuwe ‘beklimming’ staat er een standje met ananas 🍍. We stoppen hier even om ook de benen te laten rusten. We krijgen zelfs sticky rice aangeboden. 

Na dit intermezzo fietsen we verder. In het volgende dorp vinden we bij enkele enthousiaste vrouwen toch iets om te eten, de vertrouwde noedels 🍜 van in Thailand. Vooral Hannes voelt zich bekeken tijdens het eten. Maar we hebben iets binnen. 

We rijden verder onder een loden zon 🌞. Er volgt nog een langere beklimming. Ik heb wat tijd nodig om te recupereren 😅. 

Rond 16u zien we plots een guesthouse, eentje dat niet op Google of osmand vermeld staat. Het ziet er degelijk uit. We beslissen hier te overnachten. 2 jonge meisje moeten dit regelen. Maar de communicatie loopt heel moeilijk. We betalen in vergelijking met de andere guesthouses wel veel én er is geen wifi 🛜. 

Na een goede douche doe ik een dutje en gaat Jan met de H’tjes een ijsje halen, alle ja, 2 ijsdozen 🤣. 

Bij aankomst hadden ze gezegd dat we hier konden eten. Dus zetten wij ons neer aan tafel. Na 10’ vragen we toch nog eens of we iets kunnen eten. Blijkt dat dit dan toch niet lukt 🥴. Vreemd…

We gaan op zoek naar een restaurantje. Blijken ze allemaal dicht. Gelukkig is er vlakbij ons een soort van crêperie. 

Tot plots een van de eigenaars van een gesloten restaurantje ons roept. We mogen daar dan toch eten, ze hadden waarschijnlijk compassie met die arme Europeanen 🤣. 

We bestellen rijst. Krijgen we nu toch noedelsoep 🤷‍♀️. De vrouw des huizes kijkt heel ongeïnteresseerd, dus eten wij het maar braafjes op. Jan en ik toch. De H’tjes vinden het vies 🤢. 

Hannes gaat bij de crêperie langs en kan nog bestellen. Hij content 😌. Nu, het smaakt wel!!!

Dan is het chilltijd. 

Morgen fietsen we naar de hoofdstad, Vientiane. Waar moeten we zeker een bezoek brengen aan de Arc de Triomphe. Laos stond lange tijd onder Frans bewind, vandaar. 

Jan heeft al een hotel 🏨 mét zwembad gearrangeerd. De H’tjes zullen content zijn. 

Morgen is onze laatste volledige fietsdag in Laos. Overmorgen steken we de grens terug over naar Thailand. 

O ja, ik moest in de blog vermelden van Hannah dat ze aan het oefenen is om te jongleren. Ze kan het al een beetje met 3 jongleerballen (opdracht van de voetbal ⚽️). 

Tot morgen ❤️!

Dag 50: De groene rijstvelden  (Phonsa-at – Paklay: 71,86 km)

Deze nacht sliepen we precies op een plank. Ik heb dus geen al te beste nachtrust gehad. Hannes en Hannah daarentegen hebben goed geslapen. Beide zijn pas na 7u wakker 😀. 

Wanneer ik de kamer uitkom is Jan al zijn ontbijt aan het prepareren. Ik doe eens zot en eet eens iets anders: sandwich/pistolet met banaan 🍌. Laat ons zeggen dat de pistolet niet al te vers is, maar het gaat toch binnen. 

Tegen half 9 zitten we op de fiets. Daarvoor had ik een klein schrikmomentje. Ik heb van Serge onthouden dat ik altijd mijn schoenen moet checken vooraleer ik die aandoe. En vandaag sprong er gewoon een gekko 🦎 uit 😱. 

Het heeft deze nacht geregend, de baan is dan ook veranderd in een modderpoel. De eerst 3 km zijn vreselijk. Slingeren tussen de putten vol modder en nog eens bergop. 

We zien een truck langs de kant die gekanteld is. Ja, sommigen vlammen hierdoor alsof het een normale weg is. 

Ondertussen is de kwaliteit van de baan aandoenlijk verbeterd! Jiha!! Het gaat de hele tijd omhoog en omlaag waardoor het goed is dat we gewoon kunnen doorfietsen. Uiteraard zijn hier en daar nog putten, maar die zijn makkelijk te omzeilen 😜. We zien ook enkele guesthouses die niet op onze kaart stonden. Eigenlijk konden we gisteren nog wat verder gereden zijn. Maar gedane zaken nemen geen keer 😜. 

Na een goede 25 km fietsen zien we de gekantelde truck passeren. Eind goed al goed dus 😀.

We stoppen aan een restaurant. Het is toch altijd moeilijk kiezen, we baseren ons vooral op de foto’s. Google Translate maakt er soms wel grappige gerechten van. 

Hannes dacht een noedelsoep te hebben, maar het blijkt pikante soep zonder noedels te zijn. Jan offert zich met tegenzin wat op en geeft zijn eten, iets met gehakt en rijst aan Hannes. Maar uiteindelijk wordt Jan dan toch iets vrolijker als hij de overschotjes van iedereen krijgt. 

Ik zou het haast vergeten vermelden, maar we hebben dan al 40 km achter de kiezen!!!

We beslissen om door te rijden naar Pak Lay. Net na ons middageten krijgen we een wat langere klim voorgeschoteld. Die wordt vrij vlot verteerd. En de baan blijft eigenlijk vrij goed. We rijden langs enorm veel rijstvelden.

Onderweg komt Hannah enkele fans tegen. Ze strooien zoentjes naar haar, maken hartjes. Verschillende vrouwen willen haar ook aanraken. Gelukkig dat het bij Hannah is en niet bij Hannes 🫣🤣. 

Net voor Pak Lay zien we een nieuwigheidje. Ze hebben enkel stroken met kiezelsteentjes op de weg ‘geplakt’. Het is eens een andere manier om de weg ‘beter’ te maken. 

In Pak Lay zijn tal van guesthouses. We kiezen er eentje niet ver van de hoofdstraat. Na een goede 71 km arriveren we. Ook hier wil de mevrouw van de receptie Hannah aanraken en knuffelen, ocharme 😜. 

Na een verfrissende douche is het tijd voor een ijsje. Er is hier een ‘normale’ supermarkt waar je magnums kan kopen. In de (Chinese) winkel worden we opnieuw goed ‘bekeken’. Ja, westerlingen zien ze hier niet zo heel veel. 

Voor het avondeten zoeken we een restaurantje aan de Mekong. 

Daarna is het alweer bedtijd. 

Morgen is het nog spannend. We moeten uit het Mekongdal geraken én het volgende guesthouse ligt op 90 km volgens Google. Het probleem is dat er heel wat guesthouses niet vermeld worden, maar als er nu net geen zou zijn, hebben we een probleem. 

We zullen morgenochtend proberen bij de bushalte vervoer te regelen. Alweer een nieuw avontuur dus. 

Tot morgen ❤️!

Dag 49: Een pittige 🌶️ochtendrit (Nam Pouy – Phonsa-at: 32 km)

Na een goede nachtrust zijn we terug klaar om te fietsen. Na het ontbijt (cornflakes die we een paar dagen geleden gekocht hebben en muesli) prepareren we de fietsen en kunnen we vertrekken. Het heeft deze nacht geregend, maar de weg valt goed mee. 

We fietsen vooral omhoog tussen de bergen door. Regelmatig steken vrachtwagens en minibussen ons voorbij. We passeren minder dorpjes dan gisteren. We vinden wel genoeg fris water langs de weg. Een banaan en wat koekjes geven wat extra energie. Het is nodig. Er zijn heel wat klimmetjes. Maar het gaat vrij vlot. Ik voel het zweet langs mijn gezicht stromen. 

Net voor de middag fietsen we terug in een dorpje waar de vrouwen met heel veel kinderen onder andere ananas 🍍 verkopen. De H’tjes (en zeker Hannes) vinden dit heel lekker. 

Hoe dichter we bij onze bestemming komen, hoe meer putten er terug in de weg zitten. We laveren terug rond de putten. De vrachtwagens moeten soms vreemde toeren uithalen. 

Rond etenstijd passeren we een echt restaurant. We eten rijst. Er wordt hier bijna alleen maar rijst geserveerd. Aan het restaurant is een guesthouse verbonden, maar we kiezen voor een iets meer in het dorp. Tijdens onze middagpauze begint het te regenen. Ideale timing zou ik zo zeggen 😜. 

Na de volle 800 meter fietsen komen we aan op onze slaapplaats. 

Het guesthouse is heel basic. Er moeten terug 2 kamers genomen worden. In een van de twee kamers is er geen warm water, er zijn geen lavabo’s, om het toilet door te spoelen moeten we een pot met water vullen. De bedden zijn hard, we slapen echt op een plank. 

Deze middag test ik de ‘matras’ al eens uit. Ik doe een dutje terwijl Jan en de H’tjes een spelletje spelen. 

Het heeft deze namiddag heel hard geregend. Tijdens een kleine wandeling (met heel veel gezaag) zien we dat de weg veranderd is in een modderpoel. Dat belooft voor morgen!!

Daarna is het Rummikub tijd. Laat ons zeggen dat het voor mij een rampsessie was. Jan was de winnaar van de dag 🫣, de lucky bastard. 

Deze avond eten we in hetzelfde restaurantje als deze middag. Veel keuze is hier immers niet. 

En na een spelletje boonanza, met Hannah als winnaar, is het tijd om te slapen. 

Jan en Hannah delen de kamer en Hannes en ik. Hopelijk hebben we een goede nachtrust zodat we fris zijn om morgen terug te knallen. 

Tot morgen ❤️!

Dag 48: De puttenweg (Sayaboury – Nam Pouy: 56,90 km)

Mijn avond eindigde gisteren op de …. pot. Leve een pilletje imodium. 

Hannes slaapt lang deze morgen. Om 8u15 komt er leven in. Het is de eerste keer dat hij zo lang slaapt. Tja, de rustige vibes van zijn moeder zeker 🤣. In de andere kamer is er al om 6u30 leven in de brouwerij. 

Na het ontbijt (frosties en muesli) ruimen we op, maken de fietsen klaar en tegen 9u10 kunnen we vertrekken. 

Volgens de reisleider staat er zo’n 55 km op het programma en 300 hoogtemeters. 

We starten de dag met wat lichte regendruppels. Onze weg is de vertrouwde 4. Het eerst deel vrij veel omhoog. We fietsen vooral tussen de bomen. Mijn trouwe partner trapt terug goed mee. Vandaag passeren we heel wat ramboetanstandjes in het eerste deel. 

Tijdens een fruitstop kopen we nog een ananas 🍍 die ze snijden voor ons. Maar voor de rest gebeurt er niet zo heel veel. Verstand op 0 en trappen. 

Wat wel opvalt in vergelijking met de vorige 2 dagen is dat we al wat kleine restaurantjes gepasseerd zijn. Er is dus hoop op warm eten deze middag 😀. En ja, aan een echt restaurant stoppen we. Er zit geen volk maar we kunnen er wel eten 😀. Tijdens het wachten op het eten zien we iemand vissen 🎣 in de vijver en wordt er eventjes een kip geslacht… eventjes denken we dat dit de kip voor bij het eten is. Hannes heeft dan maar besloten om kipetariër te worden (hij zal geen kip meer eten 😜). Het eten is lekker (rijst met groentjes). 

We zetten de fietstocht verder. De meeste hoogtemeters zijn achter de rug. Dus de slagorde verandert. Hannah komt bij mij. 

Ons uitzicht verandert ook. We hebben zicht op de vele rijstvelden en bergen. Wauw!! De max! 

De baan verandert jammer genoeg ook. Die wordt slechter en slechter. Je kan het soms geen baan meer noemen. We slingeren rond de putten. Er rijden heel wat vrachtwagens, die zien nogal af. De auto’s moeten hier echt wel sterke veringen hebben. 

Er wordt vandaag veel gewerkt op de rijstvelden. We zien heel wat rijstboeren. 

Het is zondag vandaag, maar volgens mij is elke dag hier een normale dag. 

Rond 16u arriveren we in het guesthouse. Er is een restaurant aan verbonden…maar het is gesloten vandaag…dju toch. Maar de jongeman

Stelt voor om rijst te maken voor ons!! Jiha! We verfrissen ons en ik rust wat. Hannes amuseert zich in de douche en Hannah jongleert. 

Het eten is lekker 😋. 

Er wordt nog een spelletje Rummikub gespeeld. Tot zijn eigen grote vreugde wint Hannes, maar hij vindt dat hij te weinig punten heeft…er heerst toch een lichte teleurstelling. 

Morgen wordt een zware dag. ‘Slechts’ 33 km, maar het wordt stevig klimmen. 

We laten nu de beentjes wat rusten om er morgen volop tegenaan te kunnen gaan. 

Een filmpje van de eerst dagen in Laos

Tot morgen ❤️!!