Dag 7: Val-de-Vesle-Courmelois – Autry (60 km)

Gisterenochtend was Hannah opgestaan met uitslag. We wisten niet zo goed van wat…tot we ‘s avonds de uitslag bij iedereen zagen. Onderweg zijn we door bossen gereden waar de processierups aanwezig was…we hebben dus uitslag door deze rupsen. Het valt behoorlijk mee; heel wat bubbeltjes en ook jeuk 😏.

Gisterenavond kon ik genieten van het lezen van mijn boek. Eindelijk 😀. Ik lees graag, maar het ontbreekt mij vaak de tijd.

Deze ochtend vertrekt de trein om 9u45. De H’tjes hebben immers tot 8u geslapen 😀. We zullen deze middag beslissen waar we blijven overnachten.

We fietsen vandaag door hele kleine dorpjes en tussen vele graanvelden. We zien de hele dag dreigende wolken maar hebben tijdens het fietsen geen regen gehad.

Het eerste stukje moeten we wel wat klimmen. We worden aangemoedigd door een groep wielertoeristen.

Het is zondag en zijn er niet veel winkels open en we rijden door kleine gehuchtjes dus hadden we onze proviand gisteren ingeslagen. We waren dan ook dolblij toen we een bakker tegenkwamen. Zo hebben we vers stokbrood en nog een heerlijk koekje erbij. Normaal is het op zondag ‘chocoladedag’. Vreemde benaming voor het eten van donut en een chocoladekoek als ontbijt. Deze ochtend was het gewoon brood. Hannes vindt brood niet echt eten…

Ik krijg nooit iets…

Na onze korte stop fietsen we verder tot rond 12u. We vinden een speeltuintje waar we kunnen picknicken. We beslissen om te fietsen tot een camping in Autry. Voor de volgende camping moeten we nog iets te veel klimmen. Dat sparen we voor morgen 🙈.

We komen rond 15u aan op de camping. Heel basic. Weinig volk. Weinig te beleven. Maar we hebben dit jaar een hangmat mee😀. We kunnen die voor de eerste keer gebruiken. Ik hoopte in alle rust mijn boek te kunnen uitlezen in de hangmat. Niets was minder waar.. ze werd onmiddellijk in beslag genomen door de lieve kindjes. Plezier alom voor hen en moeder…die mocht lezen op haar matje 😏. Ik genoot van mijn rustmoment. De H’tjes zijn heel lief maar vragen heel veel aandacht (van de mama vooral).

Kunnen ze zich goed bezighouden? JA! We hebben speelgoed mee, maar ze hebben er nog niet veel mee gespeeld. Ze spelen vooral met de vlag van de Weehoo en lopen rondjes. Maken ze ruzie? JA! We moeten hen regelmatig eens uit elkaar halen. Hebben ze soms hun kuren? JA! Hannes vindt alles dan saai, wil een nieuwe mama en papa, mag nooit iets… Hannah pest haar broer, loopt weg, roept… Is reizen met de fiets leuk? JA! De H’tjes vinden het geweldig. Op de fiets maken ze (bijna) geen ruzie en hebben ze (bijna) nooit hun kuren 😀.

Na het rustmomentje eten we pasta met rode saus en rookworst. Ik speel een potje UNO met de kindjes terwijl Jan de afwas doet. Na het eten begint het te regenen. Dus alles snel in de tent zwieren. Hannah helpt goed mee terwijl Hannes snel in de tent kruipt en commandeert dat het veel zal regenen als hij de wolken ziet. Hannah, de onderneemster, Hannes, de bangerik 😀. Het avondritueel gaat door in de tent.

De H’tjes liggen in hun tent en het is gestopt met regenen. Ik ga nu snel mijn boek uitlezen. O ja, we rijden morgen naar Verdun.

Dag 6: Aizelles – Val-de-Vesle-Courmelois (72 km)

Vandaag hebben we een feestbeest onder ons midden. Jan is jarig 🎈! Jan moet de tent van de kindjes openen. Ze zingen uit volle borst ‘Happy birthday’. Als cadeautje mag Jan met ons allen uit eten. Ja, de H’tjes vinden elke reden goed om op restaurant te gaan 🤪.

Rond 9u zijn we vertrekkensklaar. Dat scheelt toch een uur vroeger kunnen vertrekken. Het was een hele fijne, rustige camping.

Het eerste deel hebben we wind op de kop. Het is stampen… na een 12tal kilometer moeten we plots linksaf en krijgen we de wind mee. Wat dan volgt, is een wondermooi parcours. Het is moeilijk om dat op een foto te zetten, maar wat heb ik genoten. We maken een kleine stop aan de winkel voor fruit én een flesje met dop voor Hannah. Wat is ze blij 😀.

Een nieuw flesje 🤩

We rijden verder door de champagnestreek. Hier en daar zien we al wijngaarden. Mijn hart maakt vreugdsprongetjes. Ik vind dat zo mooi ❤️. We worden vergezeld van de muziek door onze persoonlijke zangeres.

Tegen de middag arriveren we al in Reims. We hebben dan al 35 km op de teller. Aan de basiliek van St-Rémi gaan we op restaurant. Jan en ik drinken een glas champagne én het smaakt. Er zijn daar fonteintjes in de buurt…en je kan het al raden…Hannah is kleddernat, Hannes gewoon een beetje nat 😂. Ze moeten dus droge kleren aandoen.

We fietsen langs de kathedraal Notre Dame. De H’tjes willen heel graag eens binnen kijken. Wat een geweldige kathedraal is dat! Mooie glasramen, enorm hoog! We waren onder de indruk. In elke kerk willen de kindjes een kaarsje aansteken. Vandaag was er een kaarsje voor opa dierenarts en eentje voor de andere opa ❤️. Dan smelt je hart toch. Ze hebben de opa’s nooit gekend maar ze zitten in hun hartje.

Aangezien we in een grote stad zijn, gaan we op zoek naar een decathlon en een winkel. De lokale decathlon heeft niet wat we nodig hebben dus moeten we naar de grote decathlon, uiteraard heel wat verder…Na dit ommetje kunnen we weer verder naar onze route, richting de camping. Het is toch nog even fietsen.

Een nieuwe drinkfles!!

Gelukkig is het plat en wind in ‘t gat. We zien ook de hele tijd dreigende wolken, maar buiten enkele spetters valt er gelukkig niet veel uit.

Rond 17u15 arriveren we op onze camping. Er staat echter een bordje ‘VOLZET’. Aangezien we niet veel nodig hebben, krijgen we een plekje. We installeren ons.

De H’tjes spelen nog een spelletje UNO. Benieuwd hoe lang ze het zullen volhouden zonder ruzie, kaarten gooien of stoppen….

Top 3 van de dag Hannah: 1. Op restaurant 2. In de fontein spelen 3. Een nieuwe drinkfles.

Top 3 van de dag van Hannes: 1. Op restaurant 2. In de fontein spelen 3. Het boekje vasthouden tijdens het fietsen.

Dag 5: Saint-Gobain – Aizelles (68 km)

Yes, onze strategie werkt. De H’tjes houden het rustig 🤫. Hopelijk is dit een oplossing op lange termijn 😏.

Terwijl de kindjes slapen of toch rusten in de tent, hangt onze was te drogen (we mochten hier onze kleren wassen) en genieten wij van een rosé en een chipke. We bespreken ondertussen het vervolg van de route. Dit zijn voor mij kleine gelukjes.

Om half 5 (!!!) beslist de opperhaan te kraaien. Wat een lawaai. De andere hanen antwoorden. Het lijkt alsof hij van iedere haan een antwoord moet hebben vooraleer hij zwijgt 😏.

Rond kwart voor 8 zijn de H’tjes wakker. We ontbijten onder de appelboom. We ruilen alles op en rond kwart voor 10 kunnen we vertrekken.

Hannah weet dat we eerst bergaf gaan. Ze heeft al op voorhand plezier 🤩. Na onze afdaling komen we terug op onze route. Onze bestemming voor vandaag is Aizelles. We klimmen en dalen de hele tijd. We rijden door het bos en zien daar een opstelplek van een kanon. Dit is wel vrij indrukwekkend. Daar eten we ons fruit op. We fietsen verder naar Pinon. Daar picknicken we op een pleintje.

Hier moeten we onze boodschappen doen aangezien er de volgende 50 km geen supermarkt meer zal zijn. Vanavond wordt het een slaatje want we hebben geen vuurtje…onze gasfles is leeg. Morgen kunnen we hopelijk een nieuwe kopen.

Na de middag kiezen we voor het vlak alternatief van Chemins des dames. Er staat redelijk wat tegenwind en dan wordt het alternatief aangeraden. Het alternatief is ook veel vlakker 🤪.

We moeten langs Lac de l’Ailette. Groot is onze verbazing wanneer we zien dat we daar niet door kunnen. Er is één of ander evenement. Dat betekent terug omrijden…én terug wat klimmen. Het is ondertussen 30 graden. Gelukkig voelen we de wind, de tegenwind 😂. Maar het valt behoorlijk goed mee. We komen op de voies vertes, dat zijn vrij goede fietspaden. We rijden zo langs onder andere Centerparcs. Onderweg is Hannah ergens haar drinkfles verloren…Jan boos 😡, Hannah ontroostbaar. Nochtans zijn het deze vakantie goede vriendjes. Hannah is een goede plantrekker, samen met papa zet ze de tent op, hangt ze de fietszakken op de fiets…ze hebben elkaar gevonden. Maar nu is de relatie even minder 😜. Hannes blijft altijd naar zijn mama trekken…

Het landschap is al veel veranderd. Vandaag zien we al heel wat heuvels. We zien veel bossen en graanvelden. Morgen rijden we langs de wijngaarden. Ik kijk er al naar uit 😀. Dat is echt zo fijn aan fietsen. Je ziet alles veranderen. Ik geraak niet uitgekeken op het landschap 😀.

Na een vrij lastige dag arriveren we rond 17u15 op onze camping. En rustige maar hele mooie camping. We staan tussen de sparren én… er is een speelpleintje met een trampoline . Jan heeft gescoord!! de douches zijn heerlijk.

Deze avond was er nog een crisis. We hebben niet warm gegeten vandaag. Deze middag stokbrood en aangezien we nog geen gasfles hebben, was het nog eens koud eten. We fabriceerden een slaatje met tonijn en stokbrood. De H’tjes mochten helpen en vonden dat heel leuk!

Nu liggen ze te slapen. We hebben nog enkele kleine dingen voorbereid voor morgen. Morgen hebben we immers een feestvarken. Jan is jarig! 🥳 En we passeren morgen langs de champagnestreek. Dubbel feest 😀🍾.

Top 3 Hannes: 1. Afdalen 2. Op de camping spelen 3. ‘s middags picknicken. Top 3 Hannah: 1. Afdalen 2. Drankje drinken op de camping 3. Speeltuin op de camping

Dag 4: Saint-Quentin – Saint-Gobin (45 km)

Even terug naar gisterenavond. De H’tjes en slapen in de tent, het blijft een feest voor hen. Voor ons iets minder 🤦‍♀️. We moesten eens goed krabben in de haren voor een nieuw trucje. We vinden deze keer een ‘oplossing’ met hun boek. Ze krijgen elk hun boek, Hannes zijn weetjesboek en Hannah haar Frozen-boek. Het is vrij snel stil 🤫. Op de camping is er wel nog veel lawaai.

Iets voor 7u zijn onze lieverdjes wakker. Jan is ondertussen vertrokken voor een wandeling met als doel het vinden van een bakker. De H’tjes beginnen met wat karate-oefeningen, daarna willen ze UNO spelen. Uiteraard loopt dit uit de hand met ruzie, gooien van kaarten en niet willen opruimen. Jan komt net op tijd aan met stokbrood en een donut en een chocoladekoek. De kindjes worden verwend. Ons stokbrood is echter van niet zo’n geweldige kwaliteit 😏.

Fietsbewakers

Daarna volgt de dagelijkse routine: opruimen, zakken vullen, tenten afbreken en fietsen vertrekkensklaar maken. Hannes loopt rond met de vlag en Hannah blijft maar rondjes lopen op de camping.

De trein komt op gang rond 9u45. Na een bezoek aan de plaatselijke intermarché kunnen we echt vertrekken. Het belooft terug een warme dag te worden. We weten nog niet waar we gaan overnachten. Ofwel een camping op 77 km (wat heel ambitieus is 😊) ofwel via homecamper. Jan heeft dus nog een ander alternatief gevonden. Er zijn immers weinig campings en warm showers in de buurt. Home-camping is dat we tegen betaling kamperen in een tuin, eigenlijk een privé-camping met de meeste faciliteiten van een gewone camping.

Vandaag kan ik eindelijk de weg meevolgen met het boekje. We hebben een routeboekje met daarin de weg en interessante informatie over de route en de bezienswaardigheden. Ik moet nu niet meer vragen langs waar de weg is. We rijden nog even langs het kanaal om dan de rustige baantjes op te zoeken. We zien in de voormiddag een wat oudere man die dezelfde route als ons volgt. Na onze eerste stop (fruit eten) ben ik mijn boekje kwijt. De jongeheer Verhelst wil immers de weg kunnen zeggen. Dat door mijn vreugde over het boekje 😜.

Na onze fruitstop rijden we verder tussen de graanvelden en langs een nieuw kanaal. Rond de middag kopen we een slaatje. Enkel Hannah hoeft geen slaatje. Zij wil stokbrood met kleine stukjes worst (geleerd bij oma van Stefaan 😊). We besluiten om naar de home-camping te gaan. Vanwaar we ‘s middags eten nog een kleine 10 kilometer. We picknicken op een stuk gras langs de baan. We hoeven ons niet op te jagen want we kunnen pas tegen 16u15 binnen. We chillen nog wat op het gras. Een vriendelijke meneer brengt ons spontaan een koude fles water en appelmoes uit een zakje voor de kindjes. Deze keer is het grote kindje ook blij want de kleine kindjes zijn geen grote fan van de appelmoes.

Insmeren

We rijden verder richting Saint-Gobain. Hier zien we de sporen van de overstromingen van vorige week. In deze streek hebben ze er ook goed van gehad. Verschillende beken zijn uit hun oevers getreden, weilanden onder water…het begint zelfs te stinken.

Wij gaan dan van onze route om naar onze slaapplek te fietsen. Het venijn zat hem deze keer in de staart. We moesten serieus klimmen om op onze eindbestemming te geraken. Eenmaal boven hoopten we om een terrasje te doen met een fris drankje en een dessertje. Helaas is dat hier niet of is het niet open.

We zoeken onze toevlucht in de plaatselijke superette. En dat de magnum smaakte 😊. Ook het frisse drankje wordt geapprecieerd.

We worden ontvangen in een schitterende tuin. Er zijn wel terug 2 honden van de partij. Die honden mogen niet in de tuin komen dus zijn de H’tjes gerust (en wij ook). We spelen nog wat UNO, Jan kookt en na het eten is het bedtijd. Ik lees eerst een verhaaltje voor. Deze vakantie is het ‘Matilda’, één van mijn favorieten.

Onze nieuwe strategie lijkt te werken. Elk in een aparte tent met hun boekje. Hannes met een lichtje want in zijn tent is het donker. Ik ben benieuwd.

Morgen fietsen we naar Aizelles. We zullen op een camping slapen. Hopelijk vinden we onderweg nog een campinggas, het flesje is leeg…

Tot de volgende 👋

Top 3 van Hannes: 1. Yoghurtdrankje drinken 2. Uno spelen met mama en Hannah 3. De afdaling bij het fietsen

Top 3 van Hannah: 1. Ijsje 🍨 eten 2. Oasis drinken 3. Op de Weehoo naar beneden fietsen.

dag 3: Neuville-Saint-Rémy – Saint-Quentin (59,5 km)

Gisterenavond werden we verwend door Sabine en Fabrice met een heerlijke pasta carbonara en een lekkere chocoladecake. De H’tjes waren heel flink, ze durfden niet van hun stoel komen door Romy, de hond. Na het eten was het onmiddellijk bedtijd. Onze gastheren werken ‘s nachts dus mochten we in hun huis slapen. Er waren 2 kamers voorzien dus vlogen de H’tjes elk apart.

Na een half uurtje was hun vriendje Romy naar boven geslopen om haar bij Hannah te nestelen. Uiteraard vond Hannah dat niet zo fijn… Jan heeft Romy dan vriendelijk, maar kordaat uit de kamer verwijderd. Een half uurtje later was het weer zo ver… jan en ik hebben dan besloten om apart te slapen…snif snif 🤪. Jan lag bij Hannah en ik bij Hannes. Dat vinden ze uiteraard geweldig. ‘s Nachts hebben Hannah en Jan nog eens bezoek gehad, maar Hannes en ik hebben geslapen als een roosje 🌹.

Rond 7u30 was Hannes wakker (en ik dus ook). Hij vroeg onmiddellijk naar zijn nieuwe vriendin Romy. Die was nergens te bespeuren.

Tegen dat we goed en wel beneden waren kwamen onze gastheren terug van hun werk. We kregen chocoladekoeken. Wat een feest! Na het ontbijt was het tijd om te vertrekken. Vandaag staat de bron van de Schelde op het programma en onze eindbestemming is Saint-Quentin. Het belooft opnieuw een warme dag te worden, 27 graden.

We fietsen een heel eind langs het Canal de Saint-Quentin. We passeer heel wat sluizen dus het gaat wel een beetje bergop maar we voelen het niet zo goed. Het fietspad is heel gevarieerd: asfalt, asfalt met heel veel bulten, een aardewegje, platgereden gras…Voor elk wat wils dus 😁. Ondertussen draait de jukebox van Hannes op volle toeren: de titelsong van Paw Patrol (O ja, ze zit in die fase 🙈), Kniktieklaas (het allermooiste Sinterklaasnummer ever), het nieuwjaarsliedje, een rapliedje van vaderdag…

We picknicken aan een kerkje met vlakbij een speeltuin. Die speeltuin interesseert de H’tjes echter niet…ze spelen ‘Verstop de bal’, een variant op het spel van gisteren ‘Verstop de slak’. Je ziet, kindjes hebben geen speelgoed nodig…

Ondertussen fietsen we niet meer langs het kanaal maar begint het al wat bergop en bergaf te gaan. Na de middag stoppen we aan de bron van de Schelde. Onze eerste missie is geslaagd 😀. De H’tjes zitten met hun voetjes in het koude water. Een goede afkoeling want het is warm, 27 graden.

We rijden verder…heuvel op en heuvel af…het is warm, we zweten 🥵. Onderweg vragen we aan een huis om onze drinkflessen te vullen. We krijgen koud water mét ijsblokjes…ZALIG! En de kindjes, die krijgen weer een snoepje, de gelukzakken.

We komen terug aan het kanaal. Maar we komen op de plaats waar het kanaal terug uit de tunnel komt. Het kanaal gaat immers enkele kilometers door een tunnel. Een speciaal schip trekt de schepen door die tunnel. We gaan even kijken naar de tunnel. Er is naast het kanaal, wat hogerop een fietspad. We rijden door het bos, langs kleine paadjes terug naar het fietspad naast het kanaal. Wondermooi!

Daarna wacht ons nog een pittig intermezzo…onze klimmersbenen worden al een beetje getest. De laatste 8 km volgt de cooling down. Cruisen langs het kanaal met wind in ‘t gat. Zo rijden we Saint-Quentin binnen.

We verblijven op de camping Municipal. De H’tjes vinden de camping het leukst. Hebben ze veel vrijheid. We verkennen nog even het stadje…lees: we gaan op zoek naar een ijsje. Na het ijsje mag Hannah op de draaimolen, een feest voor haar😀.

We (Jan) maken voor het eerst eten op het vuurtje: pasta met paprika, rode saus en rookworst. Het smaakt. Nu liggen de H’tjes in de tent. Eventjes rust voor ons 😀.

De top 3 van de dag van Hannes: 1. Een Ijsje eten 2. Op de Weehoo zitten 3. Met de voetjes in het water van de bron van de Schelde.

Top 3 van de dag van Hannah: 1. Op de draaimolen zitten 🎠 2. Een ijsje eten 3. Op de pino zitten.

Dag 2: Tournai – Neuville-Saint-Rémy (79 km)

Gisterenavond duurde het tot rond 21u vooraleer het stil was. Hieronder zie je enkele sfeerbeelden 😂.

Deze nacht hebben ze even de hele camping wakker gemaakt (zelf weten ze daar niets van) maar al bij al was het een rustige nacht. Rond kwart voor 8 komen de eerste geluiden uit de black & fresh-tent.

Gisterenavond…

Na het ontbijt is het tijd om alles in te pakken. Ondertussen spelen de H’tjes voetbal en lopertje. Rond 9u45 trekt de trein zich weer op gang. Na de boodschappen rijden we richting de Schelde. We fietsen langs het jaagpad tot het plots stopt. We rijden de gewone baan op en zien dat we in Frankrijk 🇫🇷 zijn!!!

In een klein dorpje eten we onze picknick op. Het is ondertussen al goed warm geworden. We vragen om onze drinkflessen bij te vullen aan een dame en de kindjes krijgen nog een kinderbueno. Jan vond het even spijtig dat hij geen kindje was 🙈.

We volgen de Schelde verder, maar rijden er niet meer naast. We rijden door kleine Franse dorpjes. Waar we gaan slapen verandert elk half uur…eerst een camping, dan een andere camping wat verder en dan uiteindelijk een warm showers.

We fietsen nu langs de Scarpe. Een mooie fietsroute, zelfs af en toe wat avontuurlijk. Ondertussen is er een wissel. Hannah mag op de pino en Hannes op de Weehoo. Vooraan heel wat lawaai, maar weinig getrappel. Achteraan is het wat stiller.

De H’tjes krijgen een belangrijke taak: poortjes open en dicht doen. Ze nemen die taak heel serieus!!

De laatste kilometers zijn wat heuvelachtig. Aangezien Hannah al even ingedommeld was (ja, op de pino zitten is vermoeiend 🙊) en ze geen meter trapt, mag Hannes terug vooraan plaatsnemen.

Tegen half 6 en na 79 km arriveren we bij onze warm showers. We worden vriendelijk onthaald door Sabine en de hond. De hond vinden de H’tjes niet zo fijn. Hannes staat al snel op de tafel 🤦‍♀️.

Na een deugddoende douche wachten we nu op ons eten 😀.

Morgen rijden we normaal naar de bron van de Schelde en fietsen we door tot aan Saint-Quentin. Normaal…je weet dat dit kan veranderen🤪.