Dag 16: Cernay – Courtavon (60 km)

Waarmee zal ik vandaag beginnen 🙂. De H’tjes zijn er vroeg bij vandaag. Rond 7u15 horen we al gefluister… Jan had zich voorgenomen om tegen 8u naar het testcentrum in Cernay te gaan. Hij heeft immers nog een bewijs nodig van een negatieve COVID-test voor onze terugreis (treinen in Zwitserland en Duitsland).

Terwijl de H’tjes en ik ontbijten, stapt Jan naar het testcentrum. Hij moet gelukkig niet lang wachten, maar wel veel centen betalen. En dan begint het te regenen…bijna onophoudelijk…de kleine tent hebben we al afgebroken, de grote nog niet.

We kunnen gelukkig schuilen onder een afdak en in een grote tent. Er wordt UNO gespeeld, we lezen verder in Matilda (heeft iemand die film toevallig op DVD? We zouden die anders graag wel eens lenen 🙂), Hannah kleurt, Hannes bewaakt de tent en Jan is het watermannetje die het buitenwerk doet (tent afbreken).

Rond 10u45 beslissen we te vertrekken. Het regent nog steeds, maar iets milder…Na 8 km fietsen moeten we toch onder een boom gaan schuilen. Ondertussen zijn we aan ons laatste traject in ons boekje begonnen. Het einde komt in zicht. In Burnhaupt-le-Haut stoppen we om boodschappen te doen. We zijn precies waterkiekens 😂.

We fietsen nog een beetje verder tot we een overdekte picknickplek vinden. De laatste dagen komen we dit wel vaker tegen, gelukkig 😁.

Na onze picknick begint het weer te regenen. We moeten terug even wachten vooraleer we kunnen vertrekken.

We fietsen deze middag een groot stuk op fietspaden. Het is echter nog steken en duwen want het gaat nog steeds omhoog (dit onder de benaming ‘vals plat’ 😂). We fietsen eerst langs het kanaal. We moeten beuken tegen de wind. Vanaf Dannemarie fietsen we op een fietspad richting Seppois-le-Bas. Onderweg komen we iets tegen waar we een drankje kunnen drinken en de kindjes een ijsje kunnen eten. We spotten ook enkele ooievaarsplekken. Volgend Hannes gaat vals plat niet omhoog, dus hoeft hij minder te trappen…🤔🤥

Na een pittig klimmetje rijden we over de grens met Zwitserland. Tijdens het klimmetje is Hannah van de Weehoo gesprongen en beginnen lopen. Plots kwam ze naast mij lopen en zo hebben wij samen de top bereikt. Hannah al lopend, ik al fietsend. Na enkele kilometers zijn we alweer terug in de Elzas in Frankrijk.

Grenshuisje Zwitserland

We gaan in dalende lijn naar Courtavon, naar de camping. Op deze camping is er niets te beleven. Er is hier bijna niemand, het sanitair is ook niet al te best, gelukkig hebben de douches een goede straal.

We eten pasta carbonara. Oh, wat smaakte dit heerlijk!!! Nu zitten we terug in de tent want het is terug aan het regenen. Morgen laatste dag echt fietsen…ik hoop dat de weergoden iets gunstiger gestemd zijn morgen, maar ik vrees ervoor.

Vandaag een dikke shoot out naar de H’tjes. Zij hebben geen enkele keer gezaagd over het weer of dat ze koud haddden. Ze zijn heel flink geweest. Ook naar Jan. Hij trotseert telkens de regen. Hij breekt de tent op, breekt de tent af in de regen. Brengt de kindjes naar hun tent in de regen. Kortom een topper ❤️.

Morgen arriveren we in Bazel. Daar zullen we niet in de tent slapen, maar ergens binnen. De kindjes kijken daar keihard naar uit.

De top 3 van Hannah wordt morgen aangevuld. Er was geen tijd meer 🙈. (Ondertussen is Hannah haar top 3 bijgewerkt)

Top 3 van de dag van Hannes: 1. UNO 2.In de tent 🏕 schuilen 3.In de ochtend een chocoladekoek 🍪

Top 3 van de dag van Hannah: 1. 🍝 2. ⛹🏻‍♂️ 3. 🐌💙💚🦕🦖 (de vertaling: 1. pasta carbonara eten 2. Lopen op de berg naar mama 3. Naaktslakken zoeken.

Dag 15: Xonrupt-Longemer – Cernay (59 km)

Vandaag staat de laatste dag in de Vogezen op het programma. Het belooft een pittige start te worden.

Nadat we alles opgeruimd hebben, ontbijten we op een terras aan de camping. We starten onmiddellijk met de beklimming van de Col des Feignes sous Vologne (955 m). Het is een korte maar hevige beklimming. Daarna volgt een korte afdaling om dan opnieuw stevig te omhoog te gaan. De laatste anderhalve kilometer is moordend. Plots zie ik Hannah lopen. Zij heeft de laatste 500 meter al lopend afgelegd 😀. We bereiken na 13 km allemaal het dak van onze route op 956 meter.

Daarna volgt de afdaling. ‘Gas erop’ zoals Hannah steeds roept bij een afdaling 😂. De rest van de dag gaan we vooral naar beneden fietsen 😀. De afdaling van de Col de Brammont is met haarspeldbochten. Een heerlijke afdaling. We fietsen door tot Kruth. Daar is een winkeltje. We vinden daar een wondermooie picknickplek mét speeltuin.

Na onze picknick dalen we verder richting Thann. Vandaag is er op de route geen camping dus moeten we een beetje van onze route gaan. In Cernay vinden we een topcamping: een zwembad, bomen waar we onze hangmat kunnen hangen, een plek waar trekkers kunnen eten en alles kunnen opladen, ooievaars…

Na een plons in het zwembad gaan Jan en Hannes naar de winkel en spelen Hannah en ik UNO in de hangmat. Ze genieten beiden van hun aandachtmomentje 😀.

We hebben ook een bbq die we kunnen gebruiken. We eten boontjes met knepfle en lamsvlees.

We hebben geluk met het weer vandaag. Deze ochtend wel frisjes en bewolkt, maar in de namiddag zon. We hebben ondertussen al een bruin kleurtje 😀.

Morgen rijden we al een stukje in Zwitserland. Ja…we komen dichterbij onze eindbestemming. We zouden daar woensdag moeten arriveren.

Top 3 van Hannes:1.Met papa 👨‍👦naar de winkel 🛍🛒2. Deze ochtend op de camping 🏕 op de speeltuin3. Zwemmen 🏊‍♂️ in het zwembad/water 4.Bbq 🍗

Top 3 van de dag van Hannah: 1. 🏊‍♂️ 2. ⛰ 3. 🧃🍦🇧🇪🏰🦕🦖 (De vertaling: 1. Zwemmen 2. In de bergen fietsen 3. Drankje drinken en ijsje eten.

Dag 14: Gemaingoutte – Xonrupt-longemer (39 km)

Na een goede nachtrust zijn de benen weer een beetje hersteld, althans dat hopen we toch 😀. Deze nacht heeft het wel al geregend…we zien wat de dag verder brengt.

Rond kwart voor 10 kunnen we vertrekken. In het eerste stadje komen we een bakker tegen en dan moeten we uiteraard stoppen. Een zondag zonder chocoladekoek is geen zondag hé 😊. Moeder en vader mogen trappen, de H’tjes mogen eten. De wereld is niet eerlijk…zoals Hannah zo vaak zegt…🤔.

Bij het vertrek deze morgen.

We klimmen ‘rustig’ naar boven. Na meer dan een uur zwoegen (alhoewel het viel heel goed mee) bereiken we droog de top van de Col de Mandray (707 m). We hebben nog geen spatje regen gehad 😀.

Na een mooie afdaling komen we aan in Fraize. Een ideale stad om te picknicken. Winkels die open zijn op zondag, een park met een speeltuin en een picknickbank.

Begint het dan niet plots te regenen zeker?! Er is daar een ‘vide de grenier’ (een mooi woord voor rommelmarkt) en daarbij staat een grote tent met banken en tafels. We maken dankbaar gebruik hiervan. Het blijft echter regenen en zo kunnen we ook een stukje van de brugfinale meepikken.

Wanneer de regen wat mildert, riskeren we om te vertrekken. De H’tjes in regenkledij (jas en broek), wij in onze regenjas. De Col de Surceneux wacht immers nog op ons. De eerste kilometers is het jas aan en dan weer uit, maar halverwege de klim regent het onophoudelijk. Ik vind dat niet zo fijn om in de regen te fietsen maar in de trein laten ze het niet aan hun hartje komen. De laatste kilometers zijn redelijk steil…maar onverwacht komen we aan de top. Jammer genoeg was er geen bordje.

We dalen af richting Xonrupt-Longemer. Aan het meer zetten we onze tent op. Na een deugddoende warme douche spelen de kindjes nog op de speeltuin.

Vanavond schaft de pot pasta met groene pesto, tonijn en groentjes.

Na het eten begint het opnieuw te regenen. Het wordt dus een avondje in de tent.

Top 3 van Hannes: 1.knuffelmomentje🥰 met mama op de camping ⛺️ in de tent 🏕 2. Spelen met het emmertje op de camping ⛺️ op de speeltuin 3. Een chocoladekoek eten 🍽 🍪🍫🍪🍪🍪

Top 3 van Hannah: 1. 🍪 2. 🚵 3. 📖 (de vertaling: 1. Chips eten als aperitief 2. Klimmen in de bergen 3. Verhaaltje lezen in de tent.

Dag 13: Blâmont – Gemaingoutte (74 km)

Gisterenavond hebben we het programma voor de volgende dagen eens overlopen. De Vogezen komen eraan en dan zijn tripjes van 70 km toch wel wat lastig, denken we. We zullen ons de volgende dagen dan ook beperken tot een 50 tal kilometer per dag. Er zijn ook behoorlijk wat campings te vinden onderweg dus dat komt wel goed. het weer is een ander paar mouwen. Vandaag wordt het een goede dag, vanaf morgen zou het wel durven regenen. Hopelijk valt het mee.

Rond 8u waren de H’tjes wakker. Jan was naar de bakker geweest dus waren ze blij met hun croissant met chocolade in. De tenten kunnen drogen in de zon. Ze zijn ‘s morgens altijd nat aan de onderkant en een droge tent meenemen is altijd fijner.

Rond 9u25 zijn we vertrekkensklaar. We krijgen onmiddellijk een klimmetje voorgeschoteld. Hannah denkt dat we dan al een col aan het beklimmen zijn. Zij kijkt vooral uit naar de afdalingen. We fietsen verder omhoog en omlaag tot in Badonviller. Daar start onze eerste echte beklimming. Na een 4 tal kilometer arriveren we aan de top. Af en toe zijn er parkings langs de weg. Hannah denkt dat de P staat voor ‘papa-parking’ 🤷‍♀️. Het gaat behoorlijk vlot. We dalen rustig af en komen een prachtige plek tegen. Dan weet je dat het klimmen toch voor iets goed is 😀.

Tegen de middag komen we via speciale fietswegen aan in Raon-l’Etape. Daar gaan we op restaurant. Hannes heel content, hij wil immers elke dag op restaurant 🙂. Na een langere middagpauze trekken we ons weer op gang. We moeten nog zo’n 15 km fietsen tot aan de camping.

Na de boodschappen beginnen we aan de 2de col van de dag. De camping ligt op ongeveer 2 km van de top. De eerste kilometers zijn moordend. Er zaten stukken van boven de 10 procent in. Het was dus duwen!

In Ban-de-Sapt-La Fontenelle zou onze camping moeten zijn, maar wat blijkt…die is gesloten. Jan probeert met Hannah toch te vragen of we daar niet voor 1 nachtje mogen blijven. Maar het blijft een ‘Non’. We zijn even gedesillusioneerd…wat nu…er zit niets anders op dan naar de volgende camping te fietsen…20 km verder.

Zo bereiken we de eerste top van een col.

Het is een rustige afdaling. Hannah vindt het geweldig. Ze trapt zo hard ze kan…ze heeft vandaag nog geen meter getrapt, dus gebruikt al haar energie die ze heeft.

Tegen 19u arriveren we op een camping municipale in Gemaingoutte. We installeren ons aan het water. De camping is immers bij een drukke baan. Na het eten van hotdogs en het verhaaltje liggen de H’tjes in dromenland. O ja, tand 2 is er eindelijk uit bij Hannes!!

Voor morgen moeten we nog eens kijken. Het zal ook een beetje afhangen van het weer. Duimen voor droog weer dus!!

Top 3 van de dag van Hannes:1. Frietjes 🍟 met hamburger 🍔 eten 🍽 op restaurant 2. Met de winkelkar rijden in de winkel 3. Een croissant 🥐 eten 🍽 in de ochtend op de camping ⛺️

Top 3 van de dag van Hannah: 1. ⛷🤩 2. 🧃 3. 🥐🇧🇪🌈🌏🌍 (de vertaling: 1. In de afdaling sneller zijn dan mama 2. Een sapje drinken op restaurant 3. Een croissant eten als ontbijt.

Dag 12: Aulnois-sur-Seille – Blâmont (77 km)

Deze nacht heb ik geslapen als een roosje 😀. Deed echt deugd. In de tent slaap ik niet zo goed… ook de andere gezinsleden hebben een goede nachtrust gehad. De batterijen zijn weer opgeladen 😀.

We krijgen een lekker ontbijt. Zelfgemaakte brioche, zelfgemaakte confituur, een theetje…het smaakt. Zelfs Hannah ontbijt eens goed 😊.

Onze geweldige gastheren.

Aangezien we bijna niets moesten inpakken, kunnen we vroeg vertrekken. De H’tjes willen echter nog wat blijven. Ze hebben daar wat speelgoed ontdekt (iets anders dan thuis) en willen zelfs een nieuwe rustdag 🙈). We kunnen hen toch overtuigen om met ons mee te gaan en kunnen om 9u vertrekken. We hebben heel wat kilometers voor de boeg, dus is dat ideaal.

Het is opnieuw een geaccidenteerd parcours met veel klimmetjes en afdalingen. Er zijn ook veel geanimeerde conversaties. De H’tjes weten altijd wel iets om over te praten. We krijgen zelfs een echte ‘Hannes en Hannah show’. Hannah zingt een liedje en Hannes speelt ondertussen luchtgitaar. Het meetrappen is dan even een bijzaak. We passeren veel graanvelden en zonnebloemvelden. De boeren hebben veel werk. We passeren heel wat tractoren op de weg. De kindjes beginnen de verschillende soorten al te herkennen.

Net voor de middag fietsen we door Vic-sur-Seille. Een gezellig stadje, maar we zijn iets te vroeg om daar te kunnen eten. Op het stadhuis zie je nog een overblijfsel van de Duitse overname tijdens de oorlog.

Tegen de middag hebben we al 36 km afgemaald. Op ons boekje staan de picknickplaatsen aangeduid waardoor we meestal wel een geschikt eetplekje vinden.

Na de middag blijft het parcours hetzelfde. Regelmatig zien we de Vogezen opduiken. Die komen er binnenkort aan. ‘s Middags is het vrij stil in de trein. Het is vandaag warm en na de middag hebben de kindjes wat rust nodig, denk ik.

Zie je de Vogezen in verte al opduiken 😀?

Rond 15u krijgen ze weer honger. Dan stijgt het animatieniveau terug. We komen een speeltuin tegen waar de H’tjes zich nog eens kunnen uitlaten. Vooral Hannah loopt en vliegt. Bij Hannes is het belangrijk dat hij iets kan eten. Van wie zou hij dat hebben 🤔.

We passeren nog langs een Frans en een Duits kerkhof. Blijft telkens indrukwekkend om te zien.

De laatste 5 km krijgt Hannah het lastig. Ze heeft honger…ze is ook wat moe aan het worden. Zo’n hele dag op de fiets is ook voor hen vermoeiend. Ook bij Jan zie ik de vermoeidheid (alhoewel hij dit niet wil toegeven 🙈).

Na een bezoek aan de supermarkt komen we aan op camping. Terwijl Jan de tenten opzet, trek ik met de kindjes naar de speeltuin. De camping ligt immers naast een grote visvijver.

Deze avond staat er ravioli op het menu. Typische vakantiekost…supersnel klaar én lekker 😀.

Morgen staat de eerste col te wachten: Col de la Vierge Clarisse (484 m ja, we beginnen bescheiden 😊). Onderweg hebben we voldoende campings. Dus morgen is het niet van ‘moeten’. Deze avond dus beentjes in de lucht en wat rusten 😀.

Slaapmatje opblazen van mama 😀.

Top 3 van Hannes: 1. Met het speelgoed 🧸 van de warmshowers spelen.2. Douchen 🚿met papa.3. Spelen op de camping en op de speeltuin.

Top 3 van de dag van Hannah: 1. 🛹 2. 🍪 3. 🚿 🇧🇪 (de vertaling: 1. Spelen op de speeltuin 2. Chocolademuffin eten 3. Douchen met mama)

Dag 11: Jaulny – Aulnois-sur-Seille (51 km)

Gisterenavond konden we even chillen in de hangmat. Was gezellig. O ja, Hannes zijn tand is eindelijk uitgevallen. Nu nog de andere 😀.

Deze ochtend was alles droog en was alles tegen 9u40 klaar. We zijn op tijd kunnen vertrekken. We kregen onmiddellijk een serieuze klim voor de boeg. We worden opnieuw beloond met een geweldig uitzicht. We dalen af naar de Moezel. In Pont-à-Mousson doen we boodschappen. We picknicken aan een speeltuin. Er is een kathedraal in de buurt die we uiteraard een bezoekje moeten brengen.

Klimmetje deze ochtend 🥵
Speelplein deze ochtend.

We hebben rond de middag het bericht gekregen dat we bij een warm shower mogen blijven slapen, dus het zijn wat minder kilometers 😊.

Na de middag fietsen we bergop, bergaf verder richting Aulnois-sur-Seille. We maken nog een kleine tussenstop in Nomeny voor een ijsje. De H’tjes spelen nog een beetje op de plaatselijke speeltuin.

Een uurtje later arriveren we bij Colette en haar man. We worden er heel warm verwelkomd. We moeten onze tenten niet opzetten 😀. Na een deugddoende douche mogen we mee aanschuiven aan tafel. Alles is huisgekweekt: kalkoen, boontjes, gebakken aardappeltjes en komkommer. Het smaakt!! We krijgen ook nog een lekker dessertje.

Dubbel geluk, ook onze was wordt gedaan 😀. Het is hier dus aangenaam vertoeven. De H’tjes liggen in bed. Morgen staan er heel wat kilometers op het menu. We fietsen richting Blâmont. Daar is een camping.

Ik heb dit jaar Jan nog niet bejubeld. Hij krijgt het toch maar weer gedaan om de hele trein elke helling boven te brengen. Het is soms steken en duwen, maar het lukt elke keer. Daarnaast moet hij heel wat vragen beantwoorden tijdens het klimmen. Zoals Hannah die 100x keer vraagt of ze moet meetrappen en dan telkens besluit om toch niet mee te trappen omdat het te ‘heet’ is of omdat ze een lange broek draagt of omdat het te lastig is. Maar ze supportert dan wel voor haar papa. Zo zie je maar dat iedereen zijn taak heeft op vakantie 😜.

Top 3 van de dag van Hannes: 1. Een ijsje 🍨 eten 2. Een drankje 🥃 drinken 3. Zingen 🎸 op de fiets .

Top 3 van de dag van Hannah: 1. 🍦 2. 🧃 3. 🥅🚀✈️ .

De H’tjes mochten vandaag zelf hun top 3 op mijn gsm typen. Van Hannes is die vrij duidelijk. Uiteraard heeft hij geen whiskey gedronken wel een oasis 😜. Bij Hannah is nummer 3 de speeltuin 😀.